24 juni 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (106)

OPEN BRIEF VAN EEN FIERTELDRAGER

AAN DE VOORZITTER VAN HET VLAAMS BELANG


Beste Paul,

Het verbaast u ongetwijfeld deze brief van mij op deze site aan te treffen. Ik ben namelijk een kersverse lezer van de artikels op deze site. (Ja, ik ben die ene Ronsenaar die hier nog niet eerder kwam surfen).
Op een lastige Fiertelmaandag kwam daar verandering in. Rond het schrijn werd onder de dragers en de belders gepraat over “De nieuwe Ronsenaar”. Nieuwsgierig als ik ben, las ik ondertussen de meeste teksten.

Het is nu net over de Fiertel dat ik je wil aanspreken. Stef vermeldt in één van zijn teksten hoe erg hij het vindt dat Het Vlaams Belang het meest authentieke te Ronse misbruikt om een politieke ideologie te ondersteunen. Hij verwijst hierbij naar de belachelijke tekeningen in jullie krantje. Op vaste tijdstippen vind ik dergelijke publicaties in mijn brievenbus. Jullie deinzen er niet voor terug om bellemannen en dragers te gebruiken in deze tekeningen. Op de achtergrond zien we gebouwen staan die er ons moeten van overtuigen in welk gevaar deze stad wel verkeert.

Stef voegt er eveneens fijntjes aan toe dat hij bijzonder verbaasd is dat noch het Stedelijk Fiertelcomité, noch de Sint-Hermelgilde, noch de Maatschappij der Dragers van Sint-Hermes reageren op dit gegeven.

Stef heeft gelijk. Als trotse Fierteldrager voel ik me aangesproken omdat ik als drager mee wil waken over het feit dat de Fiertel kan blijven wat het is. Het is ook mijn standpunt dat onder andere de politiek beter leeft in het besef dat de Fiertel niet moet gebruikt worden om één of andere politiek standpunt te verkondigen.

Ik hoop daarom dat je deze brief kan lezen als oud-scout. Mijn vader, zelf een oud-scout, vertelt me nog vaak over die mooie scoutstijd van jullie. Ook over jullie schooltijd praat de man graag. Telkens weer zie ik die tinteling in zijn ogen. Nooit heb ik die vriendschapsband tussen jou en mijn vader kunnen vatten. Kunnen twee werelden meer verschillen dan die van jou en die van mijn vader?
Zou het kunnen, Paul, dat jullie jeugdjaren en bij uitbreiding jullie scoutsjaren, een mysterieuze vriendschapsband hebben gekneed tussen twee totaal verschillende personen? Het werd me meer dan ooit duidelijk toen mijn va jou, in minder aangename omstandigheden voor jou, een brief schreef. Mijn vader. Een man van weinig woorden. Behalve die keer dan. Scouts laten elkaar nooit in de steek. Zo was het, zo blijft het.

Het waren nu net die scouts die jarenlang het schrijn hebben begeleid. Mijn vader vertelt erover met heimwee en passie in de stem. Ik zie het zo voor mij. Guy en Paul samen op stap. Tijdens de Fiertel weliswaar. (Ik mag er niet aan denken mijn vader met u in andere omstandigheden op stap te zien gaan. Wie weet komen jullie ooit nog terug?). Jullie, de scouts van toen, vormden jarenlang een “cordon” rond de dragers,de belders en het schrijn. De scouts werden aanvaard door iedereen als de beschermers van het schrijn. Mijn vader heeft nog foto’s van dit tafereel. Het is zo intens mooi! Het zou mooi zijn voor de Fiertel dit opnieuw in ere te kunnen herstellen.
Jullie zouden nooit aanvaard hebben dat de sfeer rond het reliek zou aantast worden door één of andere onverlaat die zich wil profileren.

Fiertel 2006. Ter hoogte van Louise-Marie. Plots loopt een Vlaamse Volksvertegenwoordiger tussen de dragers. Hij doet zijn praatje met een oudere drager. Zijn lichaamstaal straalt iets uit dat net niet bestempeld kan worden als provocatief gedrag. Je ziet het gewoon aan de man: hij weet perfect dat dit not-done is.

Ik dacht meteen aan jou, Paul. (niet omwille van die lichaamstaal, maar wel omdat je nu eenmaal voorzitter bent van de partij van de man in kwestie). De gedachte dat jij je als oud-scout onmogelijk kan verzoenen met dergelijk gedrag, flitst door mijn hoofd. Nooit eerder haalde een politicus in Ronse het in zijn hoofd de Fiertel te gaan gebruiken (misbruiken) om zich te profileren. ( met uitzondering van De Croo en De Gucht die het tijdens de verkiezingsstrijd van de vorige federale verkiezingen nodig vonden te staan paraderen langs de Ommegangsstraat. Het zijn dan ook geen Ronsenaars en in de Bijbel staat: “Zij die dwalen zullen we vergiffenis schenken”. Bij deze.). Het respect voor de gebruiken en de sfeer rond het schrijn toornt ver boven ieders belang uit. Het is een ongeschreven wet dat in politieke publicaties geen beelden worden gebruikt die verwijzen naar de Fiertel. Zeker niet als het gaat over de fantastische eeuwenoude gebruiken rond het schrijn.

Zou deze simpele Klijpenaar en trotse Fierteldrager mogen hopen dat een oud-scout begrijpt wat ik bedoel? Zou ik mogen hopen dat die oud-scout de moed kent om in zijn partij aan de mandatarissen te vragen respect te tonen voor de unieke traditie dat onze zeer geliefde Fiertel is? Mag ik bescheiden hopen dat een oud-scout en thans voorzitter van Vlaams Belang, zijn partij kan overtuigen te stoppen met die belachelijke verwijzingen naar de Fiertel in jullie publicaties en dat uw mandatarissen nog enige terughoudendheid aan de dag kunnen leggen in deze? We hoeven de politiek even niet als het gaat over het meest authentieke dat deze mooie stad nog rest.

Ik weet het! Democratie geeft de mensen bepaalde vrijheden. Het is dus ook mogelijk politieke ideeën te verkondigen. Maar ik ben het roerend eens met Stef: handen af van de Fiertel. Dan gaan Ronsenaars op stap. Samen voor de stad. Samen met vrienden. Samen voor anderen. Samen rond het schrijn. Samen solidair. Dat maakt onze Fiertel zo mooi en dat brengt die unieke sfeer. Is het dan echt teveel gevraagd aan uw partij enig respect te tonen voor dit gegeven?

Met genegen groeten,


Wim Vandevelde

Fierteldrager

DE NIEUWE RONSENAAR (105)

HEET VAN DE NAALD HIER IN PRIMEUR:

ALLE SPA-KANDIDATEN VOOR OKTOBER

DUWERS VAN GROEN NOG NIET KLAAR



1. Gunther Deriemaker (30)

2. Suzy Arys (57)

3. Pol Kerckhove (43)

4. Christophe Stockman (30)

5. Leander De Cauter (29)

6. Nedia Gmati Trabelsi (21)

7. Lesly Van Wijnen (61)

8. Carine Moulaert (51)

9. Rina Van Moorleghem (50)

10. Guy Detandt (52)

11. Bjorn Bordon (20)

12. Sylvie Miclotte (31)

13. Anita Verleijen (61)

14. Sylvie De Bie (40)

15. Joyce Cornelis (36)

16. Philippe Valez (44)

17. Sandra Onijn (35)

18. Belina Lepez (55)

19. Jean-Claude Mathu (49)

20. Sara Detimmerman (19)

21. Derek Cromphaut (33)

22. Valerie Opreel (28)

23. Geoffrey Den Haerinck (33)

GROENE STAART ONTBREEKT

De plaatsen 24 tot 27 worden ingevuld door Groen! De namen en de rangorde ervan worden pas later bekend maakt door Groen! Wouter Stockman, Katelijne Winnepenninck en Peter Nachtegaele zijn alvast drie zekerheden. Over de vierde naam wordt nog gepraat.

VERNIEUWING EN VERJONGING

De gemiddelde leeftijd van de Spa-kandidaten is 39 jaar. Er zijn 11 mannen en 12 vrouwen. Voor het eerst staan er dus meer vrouwen dan mannen op Spa-Ronse. Sara Detimmerman is met haar 19 jaar de jongste.

Voorzitter Tijl Bondue: ‘We geven met onze lijst ook een paar duidelijke signalen. Voor het eerst staat er een allochtone jonge vrouw op een echt verkiesbare plaats in Ronse. (Nedia Gmati Trabelsi studeert rechten aan de Universiteit Gent). Onze lijst is een mix van jong en oud. We hebben de ambitie om weer de sterkste partij van Ronse te worden.

GUNTHER BURGEMEESTER?

Gunther Deriemaker: ‘Ik zeg niet zoals Luc Dupont gisteren op het Wietiesdebat (zo onze vorige editie) : ik word burgemeester of niks. Ik wacht gewoon eerst de resultaten af. Dan zal er gepraat worden. Ik zal in elk geval mijn verantwoordelijkheid naar de kiezer, naar de partij en naar het bestuur van Ronse ten volle opnemen.’

Tijl Bondue: ‘Die uitspraak van Luc Dupont verandert voor ons niks aan onze strategie. Het is ook de logische claim van een burgemeester die gewoon volmondig zijn mandaat wil verlengd zien. Voor ons telt behalve de uitslag vooral de inhoud. De CD&V profileert zich zegezeker en beroept zich op de vele realisaties van dit bestuur. Ik wil daarbij toch ook aanstippen dat veel van wat is verwezenlijkt ook al in de pijp zat van het vorige socialistische bestuur. Ik denk maar aan de vernieuwing van de Markt. Dat was planning op lange termijn.’

PROVINCIE

Voor de provincieraad trekt Jean-Pierre Stockman de lijst. Voor Martine Devos uit Brakel, Els Van Dam uit Lierde en Bruno Tuybens uit Zwalm.

DE NIEUWE RONSENAAR (104)

HET HELE DEBAT ALSOF U ER ZELF BIJ WAS

WIETIES GEVEN STEVIGE AFTRAP

DUPONT: 'BURGEMEESTER OF NIKS'

DERIEMAKER: 'GEEN MARIONET VAN KERCKHOVE'


‘Luc is een dossiervreter en een harde werker. Ik ben meer iemand die onder de mensen komt. We willen beiden de stad een nieuw elan geven. We vullen elkaar aan in de meerderheid. We willen het beste voor Ronse.’

Met deze uitspraak over burgemeester Luc Dupont gaf zijn belangrijkste challenger Gunther Deriemaker meteen de toon aan van het geslaagd debat waarmee Wieties in een nokvolle KSK-kantine de verkiezingsmatch aftrapten.


‘Gemakkelijk is het niet gegaan. We hebben het debacle met de mislukte ziekenhuisfusie rond Aurora moeten verwerken. Bovendien kregen we door de liberalisering van de elektriciteitsmarkt jaarlijks zo’n 1,5 miljoen euro minder in de stadskas. Ook de federale belastinghervorming gaf minder inkomsten via de neerslag ervan op de opcentiemen. Toch slaagden we erin de stadsfinanciën te saneren. We hebben nu een jaarlijks overschot van 5 miljoen euro. We zitten wat dat betreft op rozen. Het is evident dat we de Ronsese beastingen in de komende legislatuur nièt gaan verhogen’.

Met dat goede nieuws opende burgemeester Luc Dupont de pas-de-deux tussen de twee grote kandidaat-burgemeesters en lijsttrekkers van de meerderheid. Over de oppositie van het Vlaams Belang de afgelopen zes jaar ging het unisono en waren beiden vlug uitgepraat.

Luc Dupont:‘Iedereen kent hun probleem. Alles draait daar rond één figuur. Ze hebben zes verkozenen. Maar we zien er in de gemeenteraad slechts een drietal opdagen. Ze hebben ook al zes wissels gehad.’

Gunther Deriemaker:‘Het is interessant als de oppositie met positieve ideeën voor Ronse afkomt. Maar zijn ze weinig meer dan een bijtende waakhond. Het is puur negativisme’.

Het verschil tussen perceptie en realiteit

Het Vlaams Belang mag dan al het onveiligheidsgevoel bij de Ronsenaar systematisch opkoteren, de perceptie ervan is nog iets anders dan de werkelijkheid.

Luc Dupont:‘De cijfers bewijzen dat we in Ronse nog niet zoveel te klagen hebben. De problemen rond de Grote Markt hebben we grondig aangepakt. De inmiddels eengemaakte politie werkt nu zeer goed. We hebben camera’s geplaatst op de markt. Er komen er nog. Nachtwinkels zijn meer een geval van overlast dan van onveiligheid. Er zijn welgeteld drie nachtwinkels in Ronse. We kunnen die trend niet tegenhouden en moeten daar leren mee omspringen. We hebben die mensen al diverse keren uitgenodigd om de overlast met hen te bespreken.'

Is het niet godgeklaagd, dat Ronse het qua vertegenwoordigers in Brussel, stellen moet met alleen maar de Vlaams Belanger Erik Tack?

Luc Dupont:‘Er zijn periodes geweest dat elke Ronsese partij een parlementair had. Daarom werkte het nog niet beter. Positief is dat deze Vlaamse Regering Ronse nu eindelijk erkent als één van de elf missing links in het Vlaamse wegennet. Ronse is er klaar voor. De politieke wil is er om Ronse te ontsluiten.'

Bevat het Strategisch Plan voor Ronse beloftes die nooit waar gemaakt kunnen worden? Deals boven het hoofd van de kiezer? Grootheidswaanzin waarvoor de Ronsenaar zal moeten opdraaien?

Gunther Deriemaker: ‘Het Strategisch Plan is lange termijnvisie, niet zomaar een tekst. Er is heel veel werk in gestoken, ook door de Ronsese administratie. Het is een echt plan dat gaandeweg omgezet wordt in de praktijk. En plannen zijn er om aangepast te worden aan de noden van de tijd.’

De clan Kerckhove

Is de Spa de droompartner van de CD&V?

Luc Dupont:‘De kiezer zal erover beslissen. Belangrijk is dat we streven naar een stabiele meerderheid. We willen geen Gentse toestanden met een krappe meerderheid van één zetel meer en dan zes jaar lang problemen.'

Gunther Deriemaker:‘Het belangrijkste is een goed beleidsplan voor Ronse. Als we dat met onze twee partijen samen kunnen realiseren, dan gaan we ervoor. Onze alliantie met Groen kan daarbij nooit een destabiliserende factor zijn. Onze samenwerking met Groen gaat inhoudelijk diep rond belangrijke thema’s die de komende jaren de agenda gaan beheersen zoals schone energie en waterzorg. Met Groen erbij krijgen we mensen met de nodige know how daaromtrent.'

De clan Kerckhove is nog zeer actief in de Spa. Is Gunther de marionet van Walter Kerckhove en zijn familie?

Gunther Deriemaker:‘Zie je hier touwtjes aan mijn handen? Ik zie niet waarom ik zijn marionet zou zijn? We zijn een open partij. We hebben omtrent de lijst niet eens een poll gehad. We hebben wel een Pol (Kerckhove) op onze lijst. Nogal lijfelijk aanwezig dat wel. Grapje.'

Wat als CD&V en Spa elk 7 zetels halen en Gunther meer stemmen haalt dan Luc?

Luc Dupont:‘Zeer voorbarige hypothese.’

Gunther Deriemaker:‘Belangrijk is dat we samen een meerderheid maken met visie.’

Als Luc geen burgemeester wordt, neemt hij dan een schepenambt op?

Luc Dupont:‘Neen’.

Gunther:‘Wat telt, is de uitslag en de juiste mensen. Niet wie op welke stoel terechtkomt.'

Luc Dupont:‘Het is mijn uitgesproken ambitie om nog zes jaar burgemeester van Ronse te zijn. Het meeste werk heeft de Ronsese kiezer nog niet gezien. Veel zit nog in de schuif. Er is veel voorbereidend werk gedaan. Dat wil ik nu allemaal realiseren. Nog zes jaar. Dan ruim ik de baan voor andere mensen. Een parlementair mandaat ambieer ik daarna niet meer. Binnen zes jaar ben ik een grijze wolf. Dan laat ik het roer over.'

Ramp voor Ronse

Frustrerend dat Erik Tack de grote stemmenraper van Ronse is zonder ook één beleidsdaad voor de stad?

Gunther Deriemaker:‘Het stemt je wel tot nadenken dat mensen die nooit met één positief voorstel voor Ronse afkomen, beter scoren dan hard werkende beleidsmensen.'

Luc Dupont:‘Het Vlaams Belang is in Ronse de partij van één man. Joost Hysselinckx is daar nu weg. De rest heeft geen niveau om een beleid te voeren.’

Zien beiden het als een persoonlijke nederlaag als het Vlaams Belang morgen nog wint?

Gunther Deriemaker:’Niet als een persoonlijke nederlaag. Wel als een nederlaag voor Ronse.’

Luc Dupont:‘Het ware vooral een ramp voor de stad. We kunnen dan een kruis maken op al wat we hebben opgebouwd.’


Het liberale schisma

En dan was het tijd voor het ‘liberale schisma’ met de twee protagonisten ervan: Rudi Boudringhien (Gemeentebelangen) en André Deruyver (VLD).

André Deruyver:‘Drie dingen maakten dat ik teruggekeerde naar de VLD. Er is vooreerst de factor Patrick De Dobbeleer. Een verstandig man en een formidabele bruggenbouwer. Vervolgens is de VLD van 2006 lang de partij niet meer van ’94 waarin elke zin voor nuance op taalgebied al meteen uit den boze was. Ten derde zie ik in het partijbestuur veel jonge vastberaden mensen, niet langer de opportunisten van weleer.’

Rudi Boudringhien:‘Deruyver komt terug en het is hommeles. Vier mandatarissen lopen weg. Drie vierden van het bestuur kan zich niet meer vinden in de leiding.’

Op een Tournée Générale van Wieties zei Rudi Boudringhien dat je moet weten wat je niet kan, dat hijzelf bijvoorbeeld geen burgemeester kan zijn. Spijt van die uitspraak?

Rudi Boudringhien:‘Had ik toen ja gezegd, dan had ik mezelf voor de gek gehouden. In de meerderheid zitten, zoiets moet je leren. Dat is niet zomaar schieten. Beleid voeren is nog wat anders. Dag na dag samen werken voor Ronse. Als het moet, zal ik het doen. Maar ik vind dat we een heel goeie burgemeester hebben.’

André Deruyver: ‘Rudi vindt Luc zeer goed. Hij is de waterdrager van de huidige meederheid. Maar goed...ze hebben me gevraagd om er hier geen bloedblad van te maken.’

Rudi Boudringhien:‘Er restte me geen andere mogelijkheid dan weg te gaan bij de VLD. Soms zaten we daar maar met negen man in dat bestuur. En plots werd iedereen opgetrommeld om de boel te forceren. Dan zaten we daar met dertig. Ik ben ontgoocheld als VLD’er en als liberaal.’

Verkiest de Ronsese kiezer bij al dat gekibbel geen stabiele partij?

André Deruyver:‘Die zogenaamd stabiele partijen zijn bij mijn weten eerder al ’s afgeslacht. Het succes van Erik Tack bewijst dat de kiezer mensen verwacht die klare taal spreken en klare wijn schenken. Mensen die op het terrein gaan. Mensen die bewezen hebben dat ze ook buiten de politiek wat kunnen.’

Rudi Boudringhien: ‘Vraag aan de mensen van het college of ik mijn werk goed doe. We hebben nu jaarlijks 5 miljoen euro over. Geen sprake meer van belastingverhoging. André heeft nooit in een college gezeten. Hij kan daar niet over meespreken. Daar werkt iedereen Tuupe vuir Roonse. Als ze mij de Eerste Hulp bij Ongevallen noemen voor het depanneren van de komende meerderheid, dan ben ik daar fier op. Het betekent dat ik betrouwbaar ben als beleidsman en beleidservaring heb.’

Gaat André Deruyver desnoods met Het Vlaams Belang?

André Deruyver:‘Ik zit dertig jaar in de politiek. Ik heb al zoveel mensen zien keren. Boudringhien heeft ooit eens gezworen: met mij nooit geen bijkomende belastingen. Hij werd schepen en zes maanden later hadden we hogere belastingen. Het zou me niks verbazen, mochten diegenen die nu bij dat cordon sanitaire zweren, morgen de eersten zijn om zelf met het Vlaams Belang in zee te gaan. Ik zat in het Sint-Antoniuscollege jaren op de banken met Erik Tack. Hij is mijn boezemvriend. Daar stopt het. Ik ben een overtuigd liberaal. Ik sluit me aan bij de VLD-standpunten in verband met het niet-samengaan met het Vlaams Belang.’

Keert Rudi Boudringhien ooit nog terug naar de VLD?

Rudi Boudringhien:‘Ik zeg nooit nooit. Er zal daar dan wel veel moeten veranderen. Drie vier, mensen moeten er eerst uit. Ik ga nu met onze eigen progressieve sociale open partij Gemeentebelangen voor Ronse.

Als André Deruyver deze keer niet in het beleid van Ronse geraakt, betekent dat dan het einde van zijn carrière?

André Deruyver:‘Carrière? Welke carrière? Ik heb totnogtoe zeer weinig carrière gemaakt. Veel verschil zal het dus niet uitmaken.’

(Klik hieronder door op 'comment' voor nieuwe aanvullende commentaar van André Deruyver en het antwoord daar dan weer op van Rudi Boudringhien...)

De kleine garnalen

En dan was het de beurt aan ‘de kleine garnalen’. Joost Hysselinckx (Het Belang van Ronse), Wouter Stockman (Groen!) en Chantal Thijsman (NVA).

Joost Hysselinckx deed deze week een aller-retourtje naar de VLD.

Joost Hysselinckx:‘Het belangrijkste is dat die gesprekken er geweest zijn. Die zullen voor de toekomst van tel blijven.'

Waarom liep hij weg bij het Vlaams Belang?

Joost Hysselinckx:‘Ze hebben daar geen specifiek programma dat rekening houdt met de verschillende bevolkingsgroepen van Ronse. Die moeten hier kunnen samenleven. Dat verwijderingsproces van het Vlaams Belang heeft zich bij mij al ingezet na de verkiezingen van 2004, toen het Belang 30 percent haalde in Ronse. Toen moesten we daar een specifieke Ronsese invulling aan geven, vond ik. Water in onze wijn doen. Dat gebeurde echter niet.’

Chantal Thijsman:‘Joost nu bij ons op de lijst? Nee. Daar is het te laat voor. We zijn klaar met onze lijst. We gaan er alleen voor. We betreuren het dat de CD&V weigerde om Stef Leyn op de kartellijst te nemen omdat hij ooit bij het Vlaams Blok zat. Als we willen dat het Vlaams Belang ooit minder sterk wordt, dan moeten we de weglopers daar een kans geven. Stef is al vijf jaar een goed bestuurslid en een vriend aan huis. Ik heb zelf een groot gezin met ondermeer gekleurde kinderen en twee gehandicapten. Denken jullie echt dat ik iemand zo te vriend zou houden als ik niet goed zou weten waar hij nu voor staat?'

Wouter Stockman voelt zich als groene jongen goed in het Spa-kartel.

‘Wouter Stockman:‘We willen geen postjes. We willen een positief progressief links front. Het gaat ons om de inhoud. We krijgen hoe dan ook onze zeg in de fractie. We krijgen groene ruimte in het beleid.’

Heeft Joost Hijsselinckx ja dan nee het gedachtengoed van Het Vlaams Belang afgezworen?

Joost Hysselinckx: ‘Het extreme discours wel. De tegenstellingen tussen de bevolkingsgroepen van Ronse moeten weg. Alle mensen moeten zich als Ronsenaars gedragen. Mensen die hulp verdienen, moeten die krijgen. Profiteurs daarentegen moeten streng aangepakt worden.’

Quotes van de voorzitters

En dan onthouden we nog de belangrijkstre quotes van voorzitters Patrick De Dobbeleer (VLD), Jan Foulon (CD&V) en Tijl Bondue (Spa).

Patrick De Dobbeleer: ‘Ik heb er ech alles aan gedaan om de breuk binnen de VLD-Ronse te vermijden. Ik was geen voorzitter toen die zich voordeed, maar ik zette me persoonlijk in om tot een vergelijk te komen. We konden de grootste partij van Ronse zijn. Het is helaas niet gelukt. Ik ben André Deruyver gaan terughalen bij de LDR. Ik heb André leren kennen als een loyaal persoon. We blijven trouw aan de huidige meerderheid. Wat Joost betreft, toen hij naar het Vlaams Belang ging, was ik de eerste om hem te gaan vragen wat hem bezielde. We hebben de jongste tijd veel gepraat. We voelden daarbij dat we voor bepaalde punten op dezelfde golflengte zitten. Het gesprek was vrijblijvend en ik neem het op mij. Ik kan als VLD-voorzitter ad interim met iedereen praten, behalve met het Vlaams Belang. Het is te vroeg uitgelekt. Maar ik respecteer de keuze van mijn bestuursmensen om niet met Joost naar de verkiezingen te gaan. Na de verkiezingen kan er altijd nog gepraat worden.’

Tijl Bondue:‘Reken niet op mij om hier het proces van de VLD te maken. Het is wel niet goed voor het imago van de politiek in Ronse. Zeker nu het Vlaams Belang zich daarin verkneukelt. Ik beschouw de VLD als een democratische partij. Wat de Spa betreft, we zijn volop in beweging en vernieuwing. Vroeger draaide alles rond wijkafdelingen. Nu hebben we een hechte groep. Dat ik als voorzitter tot de zogenaamde clan Kerckhove zou behoren? Daar ben ik dan trots op. Ik kan je verzekeren dat er privé op Kerstavonden met Walter en Pol al hevige discussies zijn gevoerd.’

Jan Foulon: ‘We vroegen de NVA naar namen voor de lijst, die kwamen maar niet. Toen werd het ons duidelijk dat ze een rekruteringsprobleem hadden. Terwijl wij constructieve mensen konden naar voren schuiven die zich hadden ingezet voor Ronse. Op een bepaald moment hebben we dan autonoom en souverein beslist om er alleen, zonder kartel, voor te gaan. We hebben een goed beleid gevoerd. We willen een stabiele meerderheid.'


Afspraak voor het tweede Wieties-debat op 3 september. Dan met alle lijsttrekkers. Ook met grote afwezige op deze aftrap: Erik Tack.

22 juni 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (103)

EXCLUSIEF

HET WIETIESDEBAT OP KSK-RONSE

LEES HIERONDER NU AL DE UITSLAG!

JOOST NAAR NIEUWE VLAAMSE ALLIANTIE


Te oordelen naar het massale bezoek van deze blog deze week volgt Ronse geboeid, geamuseerd, geïntrigeerd de va-et-vient, de scheuren, de barsten de kartels, de ruchtmakende ontslagen, de peptalk, de scheldpartijen die gepaard gaan met de lijstvormingen voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Ze vertalen zich almaar meer in steeds waziger wordende kartelvormingen en scheurpartijtjes, bekokstoofd in schimmige maneuvers achter de schermen.
De aller-retour van Joost Hysselinckx naar de VLD is hier gevolgd door massa’s clickers.
Nu die woelige voorronde erop zit en er met de vakantie een lik-je-wonden-rustpauze zit aan te komen, geven de Wieties, geheel fideel aan zichzelf alvast de aftrap van de eigenlijke kwalificaties voor oktober met hun eerste groot verkiezingsdebat in het Orphale Cruckestadion. Het tweede volgt na het zomerreces.


Het gokje van Hermes

Ook geheel fideel aan zichzelf slaagde De Nieuwe Ronsenaar er echter nu al in om hier in primeur voor alle wakkere Ronsenaars tuupe exclusief de hand te leggen op de uitslag van dit eerste debat.
Een grondige analyse van de gokbedragen door een expert, gevoelige informatie in kringen aanleunend bij gokchinees Yé en diverse kleedkamergesprekken met de belangrijkste debaters, maakten het ons mogelijk volgende – overigens compleet uitgekochte – uitslag te voorspellen:

O- O. (NUL- NUL).

We moeten toegeven dat deze uitslag na de kartels, de allianties, de perikelen, de scheuren, de barsten, de coup de théâtres, de slaande deuren, de onstlagen rond de lijstvormingen ons niet helemaal verrast. We geven het niet graag toe, maar voor een keer heeft het milieu goed gegokt.
Nul-nul of tweemaal nul is namelijk twee keer niks. Een dubbele zero. En dat is zonder overdrijving voor veel stadsgenoten de enige billijke uitslag na een voorronde die alle Ronsenaars met stijgende verstomming heeft geslagen…
De Heilige Hermes hemzelve viel er op de Fiertel ei zo na van zijn paard van en waagde dan maar zelf een gokje van Hermes (alea iacta est).
Weliswaar met de goede bedoeling het wiebelende schrijnbovenstuk rond zijne heilige knoken te herstellen met de gokopbrengsten.

La danse des castars

Uitgekocht of niet, een duel tussen de huidige burgemeester en zijn kandidaat opvolger Gunther Deriemaker kan alleen maar zeer relevant worden. Is de tijd van gaan voor Luc gekomen, komt de tijd van Gunther eraan?
De ‘Paroles et Paroles et Paroles et encore des Paroles’ tussen Rudi Boudringhien en André Deruyver beloven prettig entertainment.
Pas helemaal te gek wordt het als Joost Hysselinckx,na zijn ‘afgeblokte’ overstap naar de VLD in primeur ter plekke zijn overstap aankondigt... naar de Nieuwe Vlaamse Alliantie van ex-Vlaams Belanger Stefaan Leyn.
Waarop Chantal Thijsman dan ter plekke haar NVA-ontslag aankondigt… om de vakante plek van lijstduwer bij de VLD op te nemen voor de neusvan Claire Demortier.
Paul Carteus van zijn kant kan dan lijsttrekker worden bij Vivant. Tenzij hij de politiek ondertussen weer verlaat. Voor een paar dagen.
Claire Demortier kan van haar kant dan de stek opnemen van Natascha Meeuws zodat die Angélique Syroit gaat wegstoten bij de CD&V.
U merkt het, fidele lezer, er zijn meer dan genoeg redenen om het debat van de Wieties vooral niet te missen.
Dat u de uitslag nu al kent, mag vooral uw pret morgenavond niet bederven. Het heeft er alleen mee te maken dat van alle Ronsese Wieties tuupe De Nieuwe Ronsenaar nu eenmaal de grootste (gokker) is.
Ien Roonse ees dat iet. Uik zien gedaacht moer: Tuupe vuir Roonse!

‘De aftrap’. Vrijdag 23 juni om 20 u. Orphale Cruckestadion. Ingang Bieststraat. Gratis toegang. Met Luc Dupont versus Gunther Deriemaker, Rudi Boudringhien versus André Deruyver en voorts Chantal Thijsman, Wouter Stockman, Joost Hysselinckx, Patrick De Dobbeleer, Tijl Bondue en Jan Foulon. Ontbreken helaas op het menu: Erik Tack (Lijsttrekker Vlaams Belang) en Pol Vanderdonckt (Voorzitter Vlaams Belang).

WEG VAN RONSE

Ronsenaresse Géraldine Vandercammen woont in Reims. Nu en dan vertelt ze ons haar belevenissen. Deze keer vanuit het Estse Tallinn.

Les gémissements de Gégé

I’m not a member! Mijn man wel. Die is voorzitter van de Jonge Economische Kamer van Reims.’
Hagar, (of is het Gunvor ) een rasechte Noor, kijkt me ongeloofwaardig aan. Hij draagt een vikinghelm en zwaait enthousiast met zijn pint.
‘Raaims? Where is that?”
‘Where they make the champagne, you know..’
‘Ah, yes, I know, the champagne. Great!You are French?”
‘’t Is te zeggen, ’t is nogal gecomplikeerd, mijnen besten Hagar, ik woon wel in Frankrijk maar ik ben Belgische.'
‘Oh, yes Belgium! Manneken Pis!’
Negen keer op de tien volgt dan ...
‘From where in Belgium. Brussels?’
‘No, from Ronse.’
Enige vorm van herkenning blijft uit. Lotenulle of Koningslo hadden ongetwijfeld dezelfde reactie uitgelokt. Maar om meneer content te stellen:
‘Well, in the near of Brussels.’
Hij knikt tevreden, loert naar mijn badge en probeert mijn voornaam te spellen. Hilarisch! Wat verderop staat Manuel van JCI Catalonië te praten met Jo Cornelus van JCI Ronse. Vorige week liepen we, niet Manuel maar Jo, nog samen achter keerie. Enfin, dat was vòòr mijn acute zonneslag.
Jo schuimde met zijn team niet minder dan 40 Belgische Jonge Kamers af om promotie te maken voor het Wereldcongres van Junior Chamber International in het Estse Tallinn. Dat hij in zijn opzet slaagde, bewijst de aanwezigheid van 164 Belgen, onder wie 13 Ronsenaars! Een deel ervan staat nu in de discotheek ‘Parlament' moedig frietjes te bakken voor 2.283 Europeanen. Ge moet het maar doen!
‘But everything is possible!’
Dat heeft de hoofdorganisator ons in zijn welkomsspeech beloofd. En dat fungeert ook als motto van deze vierdaagse, die jonge Europese ondernemers verenigt.
De hele organisatie verbant alle zin om te slapen. Training, diepzeeduiken, kiiking (360° schommelen) parachutespringen overdag. Voor de rest van party naar afterparty.
Halfvier in de morgen. Een autobus die duidelijk nog de stigmata van de Russische bezetting draagt, dumpt ons aan het strand. Het laatste bedrijf: de after-afterparty. Met andere woorden de zonsopgang rond 4 uur. Maar die zon speelt verstoppertje en tart onze slaap .
'Ze hebben ons allemaal bij ons pietje’, zegt Suzanne uit Zwitserland.
‘Sinds wanneer komt de zon op in het noorden?”
‘Everything is possible!’
Ik lach het weg, steek het op mijn Fiertel-zonnesteek. Of het allemaal gezond is, dat is een andere vraag. Fun is het in elk geval wèl. En daarvoor zijn we hier.
Einar, of is het Tarmo, waagt in ‘nu intégral’ een plons in het koude water. Agnetha, een slanke Zweedse, reikt me een glas plaatselijke schuimwijn aan, geeft de aardbeien nog eens door. Aan de overkant van de Finse golf ligt Helsinki. Het lijkt onwezenlijk. Alles is mogelijk!
Dit was Geraldine Vandercammen voor Stefs blog. Vanuit de stad waar het nooit nacht wordt!

VADER DAG

31. Wat de visschen aangaat, deze vindt men in de Patagonische rivieren overhoop. In de Lago Argentino is veel zalm. In de rios is vooral baars talrijk vertegenwoordigd. De vangsten die men er doet, kunnen uiterst wel bij een wonderbare vischvangst vergeleken worden. Om slechts van persoonlijke ondervinding te spreken, in minder dan één uur tijd kwam ik er toe 32 visschen te vangen die te samen acht kilos wogen.

Van jou heeft mijn oudste het dus. Altijd al afgevraagd waar hij het vandaan had. Als broekje haalde hij zonder verpinken twintig forellen uit de Lesse. De tijd van het sportkatern in de krant. Dan maakte hij ze ’s avonds in het vakantiehuis ook nog ’s zelf allemaal schoon. Alsof hij zijn negen vorige levens lang niks anders had gedaan dan vis panklaar te snijden voor de Gastromarin.

Overdrijf je overigens niet met die zogenaamd stoere verhalen van jou? Mensen slikkende slangen. Stinkende tzinki’s. Uiteengereten magen van avestruzen. En nu ook al tweeëndertig gevangen vissen in minder dan één uur.

Ik zie je bezig daar aan de waterkant in Patagonië, papa mon héros. Ik reken het even voor je uit. Minder dan twee minuten per vis geef ik je op mijn Adidas-chrono. Je tijd gaat nu in. Aas op haak pitsen. Lijn uitgooien. Nee ze ligt slecht. Herbegin, ouwe. Je zal je lenzen moeten laten corrigeren. Ik ken een vermaarde lenzenslijper in Amsterdam. Maison Baruch de Spinoza. Nu smijt je ook nog eens je haak in het achterste van een struisvogel. Er resten je zestig seconden, sorry. Dobber onder. Beet. Ophalen met schepnet. Haak uit de muil. Vlug. Herbegin. Je scheurt dat beest helemaal open. Stop daarmee of ik bel Brigitte Bardot. Ken je niet? Laat maar. Kom vooral niet zeiken met Ava Gardner. De vis, of wat er na je geknoei van overschiet, nu in het bewaarnet wringen. Vers aas aan de haak smeren. Net weer uitgooien. Herbegin. Je hangt met je haak in het oog van een tzinki. Straks stink je uren in het rond. Kunnen ze vanavond je hele Estanca Anita ondersteboven ontsmetten met Detol. Je tijd is nu om. Volgende vis. Maal tweeëndertig.

Geef toe, papa. Je bent Hemingway niet. Die trotse zwaardvis in de gulfstreamwateren tussen Key West en Santiago de Cuba is niet aan jou besteed. Voor jou geen dappere orca die zich nooit gewonnen geeft, zich desnoods als skelet naar de haven laat slepen. Wat wilde eendjes misschien? Die jij dan ijskoud neerlegt vanuit je mandje in het riet van de lagune bij Torcello. Hoor je er de klokken van Santa Maria Assunta? Dezelfde klepels die de Venetianen moesten waarschuwen tegen naderende barbaren. Jij en ik knus bijeen in dat mandje. Jij met je geweer als killer. Ik met mijn Nikon Coolpix als fotograaf. Net zoals je tweede zoon. Ook dood zoals jij. Zit die bij jou nu? Ik beklaag hem. Zo’n prettig gezelschap ben je nu ook weer niet. Vermoed ik. We zullen zien.

Nee, vergeet het allemaal maar. Je hoort ze toch niet, de klokken. Je hoort alleen het gespartel van machteloze forellen die zichzelf al te bloeden leggen op gladde Patagonische keien voor nepavonturiers van jou slag. In stijf maatpakje van de Union des Drapiers. Witgesteven col. Onnozel strikje. Stijve reistas van Louis Vuitton.

32. Verstokte roker. Koele jager. Gevoelloze lijkenpikker. Luxe-ontdekkingsreiziger. Visser op het droge. Ik weet niet of ik de komende dagen nog verder zoek naar wie je was. Er is hier wel wat anders aan de gang. Wat interesseren me je reisverhalen van tachtig jaar geleden? Een jonge kerel schiet een Malinees au pairmeisje dood en het kindje van twee dat ze oppast. Legt met zijn pas gekocht geweer ook nog eens een rustig lezende jonge Turkse neer. Twee kinderen verdwijnen om half drie in de ochtend op een Luikse braderie. Hun ouders weten van niks. Ze waren te ladderzat. Dat zijn andere dingen om bij stil te staan, hé? Zorgeloze flierefluiter van een verre vader?

Zal ik je eens recht voor de raap schrijven wat ik ervan vind? Die zoektocht naar jou valt me steeds meer tegen. Jouw vaderportret staat me niks aan. Ik zocht naar veilige schouders. Om er als jongetje op naar boven te durven. Naar mijn slaapkamer, in het veel te grote huis waar je niet was. Ik zocht naar een zachte stem. Een tedere schoudertik. Geruststelling vooral. Al wat ik altijd miste. Het veilige herkenbare geluid van je zware stap op de donkere gang. Nu ik er eindelijk werk van maak om echt naar jou te speuren, daag je op uit het niets als een potsierlijke macho. Dan nog liever het potje gedekt houden. De doden laten rusten. De mortuis nihil nisi bene. Beroep van de vader? Dode.


33. Wenden we ons nu eindelijk tot de bevolking van dit land die uit gemengde rassen samengesteld is. De werklieden aan de Patagonische hoeven verbonden zijn geheel onbeschaafd. Een onvermijdelijk gevolg van het volledig gebrek aan school of kerk. Dat er in kinderen, die zoo opgebracht worden later niet veel goed steekt, kan niemand verwonderen.

Allen hebben een bijzondere voorliefde voor sterken drank. Hebben zij geld op zak, dan wordt er gedronken van ’s morgens af…tot het op is. Hebben zij geen geld, dan zoeken ze tot ze er gevonden hebben. Om tot dat doel te komen deinzen ze voor diefstal niet terug.

Wetenschappelijke kennissen behooren tot de onmogelijkheden bij dit vreemde mengelmoes. Edoch wat paardrijden betreft, daarin zijn zij voortreffelijke meesters. Wij Europeanen evenaren deze wilde kerels nooit. ’t Is verbazend hoe zelfs stijle rotsen met snelheid bestegen worden door die mannen, welke voor niets achteruit deinzen en ten slotte zich om hun leven niet bekommeren.


34. Nee, vader. Wij Europeanen overtreffen hen. We sluiten meisjes op in kelders, steken jongens van zeventien neer, schieten kindjes van twee omver, killen lezende jonge Turkse vrouwen en Malinese kindermeisjes. Wij, Europeanen. Herrenvolk. Superieur blanke ras.

Neem me niet kwalijk vader, maar wil je geloven dat ik het gaandeweg minder erg vind dat god je tot zich heeft genomen eer ik uit de luiers was? Ik vrees dat jij en ik anders vandaag…

Wat zocht je eigenlijk bij de chilenos en de indianen? De bevestiging van al je pseudo-zekerheden? Dezelfde vermaledijde zelfgenoegzaamheid die ik hier bijna een eeuw later zo welig zie tieren in ons stadje, bij de bange blanke burgerman?

Al je zekerheden van statuskikker op zoek naar straffe verhalen. Om er later bij een ballonglas Martell mee uit te pakken in de Club? Exotiek binnen de krijtlijnen van je grote gelijk.

35. Jouw kerk. Jouw god. Jouw school. Jouw ‘wetenschappelijke kennissen’. Die van Oppenheimer’s deadly toy. Met lichtgevende effecten op Nagasaki en Hiroshima. Met uitstraling tot in de genen van generaties Tsjernobylkinderen?

Vader met permissie gezegd: je hangt mijn kloten uit. Ik droomde mezelf een lieve softie paps. Een die me meenemen zou naar Parc Paradiso. Naar de zoo. Naar Plopsaland. Naar de Efteling. Naar Peter Pan. Naar het land van Ooit. En wat doe je? Je komt aandraven met oudbakken verhalen over het superieure Europese ras. Wat deed je trouwens in de tweede wereldoorlog? Oh ja. Je vluchtte voor de Duitsers naar Bretagne. Weet je wat de president van Iran verklaart? Dat het de Perzen niet zijn geweest die zes miljoen joden naar de gaskamers hebben gestuurd. Nee, inderdaad. Het waren Europeanen. En die kerk van jou zonder dewelke er niks goeds komt, beetje Alzheimer misschien?

Op de laatste dinsdag van november van het jaar 1095 roept paus Urbanus II vanuit het Zuid-Franse Clermont alle christenen op Jeruzalem te bevrijden ‘uit de klauwen van de moslims’. Jeruzalem is dan al vierhonderd jaar islamitisch grondgebied. Vier-hon-derd jaar. Maar neen. Machtshonger. Blood sweat and tears.

Oude kruistochten, nieuwe kruistochten. Joden, islamieten. Altijd goed bezig geweest, die Europeanen waarover je zo fier doet. Het is me allemaal eventjes teveel, vaderfiguur. Ik ga je lekker opbergen in mijn wordbestand. Blijf nog maar een tijdje dood. Maak je in the meantime vooral geen zorgen om mij. Zonder vader door het leven, het went wel.

Wil je mijn broer daar in afwachting wel even vragen hoever ik mijn foto’s corrigeren kan zonder de beeldresolutie in het gedrang te brengen? Hij zal wel weten wat ik bedoel.

Uit: Vader Dag. Brievenroman. Copyright Stef Vancaeneghem.

20 juni 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (102)



HEET VAN DE NAALD:

HET VLD-BESTUUR VAN RONSE

HEEFT UNANIEM BESLIST

OM NIET MET JOOST HYSSELINCKX

VAN HET BELANG VAN RONSE

NAAR DE VERKIEZINGEN TE GAAN.

DE NIEUWE RONSENAAR (101)

IN HET BEHANG VAN RONSE

EEN BLOKKER AAN HET BLAUWE BEEN

RECHTS RONSE WIL SOCIALISTEN UIT HET STADHUIS


Met de vertraging eigen aan de oude media vist Het Laatste Nieuws vandaag (traditioneel zonder deze blogvermelding, dat spreekt) ons exclusief zaterdagbericht op. Daarin onthulden we de aftastende contacten tussen ex-Vlaams Belang kopstuk Joost Hysselinckx en VLD-voorzitter Patrick De Dobbeleer. Die gesprekken waren gericht op een mogelijke overstap van Joost naar de VLD-lijst: eventueel als lijstduwer.

Zoals we in ons zaterdagbericht al meldden, zal het VLD-partijbestuur zich hierover - normaal vanavond - beraden. Of de overstap van Joost doorgaat, behoort nu dus verder tot de huisvlijt van de blauwe bestuursleden.

Het is alvast eens wat anders als agendapunt dan de vraag of de jonge Ronsese advocaat Tom Deputter nu al dan niet gaat voor de vierde plaats die Yves Dufour te min achtte. En of er met de joviale Muriel (mais quelle belle voix!) ja dan neen weer eens een Crucke figureert in de Ronsese politiek.


Eigen Belang eerst?

Interessanter is het om stil te staan bij de achterliggende motieven van zo’n toenadering tussen VLD en de beweging 'In Het Belang van Ronse' die tot nader orde alleen Joost Hysselinckcx zelf vertegenwoordigt.

Het simpelste antwoord is dat politici nu eenmaal grote egotrippers zijn, in de eerste plaats proberen verkozen te geraken en daartoe de beste troeven op hun handen willen.

Toch valt er meer over te zeggen. In de persoonlijke gesprekken die hij met Joost Hysselinckx had, wou Patrick De Dobbeleer naar zijn zeggen aftasten ‘of het gedachtengoed van Joost overeenkomt met dat van de VLD.’

Zeer goeie vraag. Temeer dat, blijkens onze informatie, de vraag van Joost zelf kwam. Wat Patrick De Dobbeleer maneuvreerruimte geeft naar zijn bestuur toe.


Water en vuur

Ofwel zegt Joost Hysselinckx altijd al luidop wat een aantal extreem-rechtse Ronsese liberale bestuursleden denken maar vanwege de partijregels niet luidop durven zeggen.

Ofwel heeft Hysselinckx het etnisch programma van Tack dat in Ronse ondermeer kinderkopjes telt in kribben echt helemaal afgezworen en dan staan enkel intern gekibbel en persoonlijke aversie zijn overstap in de weg.

Of toch ook nog dit. Joost is zoals eenieder weet een uitgesproken Vlaamsgezinde. Door zijn overstap staan bijgevolg zowel het gewezen franskiljonse boegbeeld André Deruyver als de extreem-flamingant Joost op dezelfde lijst. Hysselinckx is de gezworen tegenstrever van Tack, Deruyver is de boezemvriend van Tack. Water en vuur.

Win-win-situatie

Overigens is er een parallel met Stefaan Leyn. Deze ex-Vlaams Blokker belandde via het geplande NVA-CD&V-kartel ei zo na op de lijst van Luc Dupont. Tot de burgemeester zijn veto stelde tegen ex-blokkers en het kartel werd afgeblazen.

Hoe staan de zaken er nu voor? Of de VLD verklaart de overstap van Joost op haar beurt niet haalbaar en dan wacht 'Het Belang van Ronse' de stille dood. Eindigt de ‘beweging’ In Het Behang van Ronse...

Of Joost krijgt zijn stek waarmee hij zelf terugvalt op een stevig kiezersplatform van waaruit hij voor de VLD een pak Vlaams Belang-kiezers kan weghalen. Win-win situatie.

Socialisten eruit, liberalen erin

Achter al deze maneuvers schuilt iets diepers. Hetzelfde waarvoor Rudi Boudringhien zo nodig weg moest. Iets waarin de VLD en Joost zich vandaag perfect kunnen vinden: samen de CD&V een wisselmeerderheid opdringen. Socialisten eruit, liberalen erin.

Rudi Boudringhien werd immers vooral kwalijk genomen dat hij als eerste schepen een al te loyale beleidspartner was geweest. Daarom kon hij nooit meer die zogeheten ‘radikale vernieuwing’ belichamen die sommige socialistenhaters in het VLD-bestuur probeerden te bewerkstelligen.

In die zin is het niet eens zo gek wanneer Rudi Boudringhien het almaar heeft over zijn ‘sociale liberale koers’ waarmee hij gaandeweg in moeilijkheden kwam bij de extreem-rechtse promotoren van het residentiële Ronse der rijken.

Steeds schaamtelozer wordt daarbij de terecht sociale bekommernis van de huidige meerderheid om de belangen van élke Ronsenaar te dienen zonder onderscheid van stand of ras hautain afgedaan als een schuldig ‘knuffelbeleid.’ Dat nieuwe scheldwoord van rechts.

Dubbele grendel

In geen enkele andere partij laat de diepe kloof tussen dat sociale Ronse voor eenieder en het egoïstische rechtse utopia van de bange blanke welstellende burgerman zich vandaag scherper voelen als bij de getormenteerde Vlaamse Liberalen en Democraten van Ronse.

Met de terugkeer van het wispelturige franskiljonse enfant terrible Deruyver veroordeelde de VLD zichzelf al een eerste keer tot onmogelijke ruilpartner voor Dupont. Met de ex-Vlaams Belanger Joost Hysselinckx er bovenop, gaat de deur nu gewis helemaal op de dubbele grendel.

Er rest de VLD bij dit alles - met of zonder Joost Hysselinckx - nu geen andere redding meer dan overtuigend te scoren bij de kiezer. Die heeft godzijdank het laatste woord… Al zit god bij de Spa...

Doch meer daarover in een van onze volgende edities.

19 juni 2006

EGOSTRIP (85)

Wat ik sterk vind aan Paul Baekeland uit Schorisse? Dat zo’n man op zijn zeventigste eenieder die hem letterlijk dood verklaart in het bescheten uitgeverswereldje en wat errond hangt van antwoord dient met het beste wat hij in zich heeft: zijn pen.
Wie nu zijn naam intikt op Google vindt hem daar echter in een of andere klotesite zomaar voor overleden verklaard… op 8 juli 1995.

Zie, dat zegt nu werkelijk alles over de oppervlakkigheid van deze tijd die Paul Baekeland precies altijd al heeft aangeklaagd in zijn oeuvre. Het geeft zijn werk de volle kracht van het vooralsnog niet postume gelijk.

Hebben we dan een knappe romancier, schrijft die man een leven lang consequent boeken. En de reuzegommekes van de middelmaat verklaren hem gewoon dood. Letter-lijk.

Een uitgeverij als het Davidsfonds veroorlooft zich ook al de luxe om hem wandelen te sturen met een nietszeggend briefje vanwege…ja vanwege wat eigenlijk?

(Nu, Paul je mag al blij zijn dat je geen mailtje kreeg. Op de valreep van een of andere snobberige uitgever in smoking. Net voor hij gaat dineren met een directeur van Berthelsmann, in een luxehotel van Frankfurt am Main).

Ik zal het je zeggen Paul, waarom zo’n statuskikker je dat briefje schrijft. Behalve om zijn vet salaris, zijn dienstwagen en zijn mandarijnenleventje te redden, dicteert hij je dat briefje vanwege het feit dat er van zijn boekhouder tegenwoordig maar één soort schrijvers overeind mag blijven. Een moneymaker die voor de aandeelhouders van Goldfinger Gmbh. snel de kassa direct rinkelen doet met van die suikerzoete Paul Coelho-zweverigheid bijvoorbeeld. Of met iets in het genre van Dan Brown (nee die hebben we nu overal gehad) of Donna Tartt (nee die is passé) of John Grisham (nee die is binnen) of Stephen King (nee die is gestopt) of… Het maakt allang niet meer uit hoe.

Maar bedenk een code, Paul. Bedenk een priorij. Plagieer nepverhalen over de graal. Schimp en scheld. Neuk en naai. Inderdaad ‘achteraan in de poes’, zoals Geert Desmijtere het lichtelijk geamuseerd zei op de voorstelling van je boek. Vind nog maar eens een nieuw speurdersduo uit. Copieer Vyncke & Verstuyft van de onnavolgbare Jef Geeraerts. Kopieer de kopie van de kopie van de kopie. Scoor in hitparades en tipparades. Sta in alle kranten. Lul in alle talkshows uit je nek. Vind een jong lief. Koop een dure loft aan de kust. Rij rond met een Ducatti Monster. Sta in alle boekskes. Ventileer krasse quotes over de thesis van Freya.

Ik wens het je toe, of toch niet echt. Ik weet in elk geval beter dan wie ook waar je bent door gegaan om die zoveelste roman van je in de boekhandel te krijgen. Eén tegenvallende recensie van een of ander mandarijntje en ze gaan al plat, laten je als hun ‘beste auteur’ vallen als een Ytong betonblok.

Nee Paul, het valt inderdaad niet mee om mee te draaien in dat circus wanneer je echt consequent jezelf wil blijven in een Vlaanderen dat vooral met zijn eigen geheugen zonevreemd wil gaan. Een Vlaanderen dat nu postmodern, gefragmenteerd, veelgelaagd uit de hoek wil komen, vooral alles wil wissen wat was.

Jij tracht dat geheugen nog te vatten, te grijpen, te beschrijven, te duiden en dat siert je. Schande Davidsfonds. Schande dat je zulke mensen dan zomaar wandelen stuurt met een nietszeggend klotebriefje in de bus.

Blijven schrijven Paul, altijd voort. Nooit plooien voor de waan van de tijd. Blijven luisteren naar die consequente stem in jezelf. Een mens kan vernederd worden, maar niet vernietigd. En alles wat je niet kapot maakt, dat maakt je sterker. Je bent ouder en wijzer dan ik om te weten welke twee auteurs ik hier mix. Het waren mensen als jij: fideel aan zichzelf.

Het ga je goed, levende dode schrijver. Stuur ze het dal van Maarke in, al die passante uitgevertjes van dienst die niet, die nooit zullen vatten waarover je het werkelijk hebt. Alleen hun balansjes en hun managementbonus zien. Ik ken je uitgever niet maar hij weze bij deze geëerd. Omdat hij verder ziet dan de blinde vinken van de oppervlakkigheid.

Paul Baekeland. Woont en schrijft voort aan zijn oeuvre in Schorisse. Hopelijk nog jàren. ‘Zonevreemd’. Uitgeverij Zuid & Noord. Verkrijgbaar in de Standaardboekhandel.