27 oktober 2021

 BETOVERINGEN (26).

JONGENSDROOM.

In ragfijne vertakkingen spint zijn ontgoocheling zich rond mijn schrijvelaarshart.
Hoe hij hier op woensdag met zijn zusje onder de plataan dat balletje van Paris-Saint-Germain in de kooi mikt, alle puberellende van zich af sjot.
Dat hij het helemaal gehad heeft om als rechtsbuiten (of linksbuiten maakt hem niks uit) de hele match door nauwelijks te worden aangespeeld. Ook niet als hij schietensklaar in scoremodus voor doel wacht.
Dat hij in de zaterdagmatch toch alleen maar meeholt om er de anderen keer op keer zichzelf te zien vast lopen in hun al te steriele solonummertjes. Het winnersbloed, de doelpuntenkoorts heeft hij in de genen van vader op zoon. Kant Club Brugge.
'Ik zou zo graag scoren, papoe.
Al was het maar één keer.'
Als ondemocratisch zelfbenoemd president voor het leven van zijn fanclub prikt die hartekreet me in de ogen als was het een hooikoortsaanval op mijn velo aan de Scheldekant, droom ik zijn jongensdroom zelf mee, zie ik hem keer op keer scoren, krijgt hij de ene pass na de andere, mikt hij voor eigen publiek lange boogballen recht tussen de palen voor die oude borden daar van Bulex en Bocova.
Ik probeer hem te sussen. Dat hij geduld moet hebben. De tijd nemen moet om door te groeien. Hard oefenen op die tweede versnelling bij de rush. De versnelling die het hele verschil maakt.
Maar er is geen troosten aan. Ik tracht nog wat te temporiseren eer de traag knagende twijfel zijn zelfvertrouwen ondermijnt, omslaat in faalangst, zijn puur nog ongerept voetbalplezier aantast.
**
Onderweg door het oude avondland van Streuvels wordt Van Morrison het zwijgen opgelegd door de autotelefoon.
'Papoe het is me eindelijk gelukt!
Twee goals! Waarbij de winnende!'
De hele spelfase krijg ik te horen in detail. Het klinkt nog heerlijker dan 'Baby please don't go', op mijn onderbroken lieverdslijst van Spotify.
Elke beweging.
In slow motion.
Hoe hij deze keer op links speelde. (Hij met zijn rechtervoet). Hoe hij vaker dan ooit werd aangespeeld. Met dit dubbel resultaat. Er zat zo te horen ook meer teamspirit in het spel. Meer beweging. Betere samenwerking. Al onze gedeelde jongensdromen in het echt.
Als hij maar voetballer blijft.