02 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (131)

Ronsenaars veel meer tevreden dan doemdenkers doen geloven

Opmerkelijke resultaten Buurt-Enquête Vum-kranten

Vlamingen zijn Vlaams Belang-thema’s over migranten en veiligheid beu


Onderhoud van wegen en voetpaden. Leefkwaliteit. Betaalbare woningen. Klantvriendelijkheid van de gemeentediensten. Parkeermogelijkheden.
Dat is de top-vijf van wat er voor de Vlamingen toe doet en waar de gemeenteraadsverkiezingen om draaien. Zo blijkt uit Het Grootste Buurtonderzoek dat de VUM-kranten Het Nieuwsblad, Het Volk en De Standaard vanaf vandaag publiceren .

Het gaat hier om het grootste buurtonderzoek ooit. In totaal werden 100.714 Vlamingen ondervraagd. Voor het eerst werd hier naar boven gespit wat de mensen zelf écht bezighoudt. Ver van de politieke thema’s en agenda’s die hen constant worden opgedrongen door de strategen van de macht.

Opmerkelijk wat Ronse betreft: de Ronsenaars blijken zelf best veel meer tevreden dan doemdenkers het de jongste jaren willen doen uitschijnen met het oog op electoraal gewin.

Op de top 20 lijst van de minst tevreden gemeenten mikken de Ronsenaars zich zelfs …helemaal onderaan. Dat is dus deze keer welteverstaan zeer goed nieuws. Het betekent immers dat alle malcontente Ronsenaars bijeen in hun chagrijn nog negentien andere gemeenten moeten laten voorgaan.

Het betekent vooral dat Ronse voor de Ronsenaars zelf, als hen een keer zelf om hun mening wordt gevraagd, verre van die te mijden stad is die door een Waalse prof van de UCL in opdracht van de Vlaamse Knack enkele maanden geleden werd verketterd. Zeer tot de woede van alle Ronsenaars overigens.


De top 15 van wat we echt willen

Bij de top 15 van wat de Vlamingen belangrijk vinden horen blijkens de resultaten van de VUM-enquête voorts : werk en ondernemen in eigen streek, sport- en cultuuraanbod, hulp en opvang van bejaarden en gehandicapten, buitenschoolse opvang en speelpleinwerking, ondersteuning van het verenigingsleven, blauw op straat, snelheidscontroles, 30 km/u zones en, helemaal aan het staartje: integratie van migranten en bewakingscamera’s.

Uit de analyse van dit onderzoek door politicoloog Carl Devos en onderzoeker Dries Verlet van de Universiteit Gent blijkt dat de grote ideologieën er bij de gemeenteraadsverkiezingen dus niet of nauwelijks aan te pas komen.
Gemeenteraadsverkiezingen zijn integendeel een puur persoonlijke haast apolitieke gebeurtenis. Wat zie ik als ik mijn deur opendoe? Is mijn stad proper? Kan ik mijn huis hier betalen? Kan ik mijn auto vlot parkeren?

Migranten en veiligheid: afgezaagde uitgeholde thema’s

Opmerkelijk: de Vlamingen zijn zowel de veiligheidsthema’s als al dat gezeur over migranten beu. Carl Devos daarover veelzeggend vandaag in de Vum-kranten: ‘Als ik Vlaams Belang-strateeg was, zou ik allerminst tevreden zijn met het resultaat van dit onderzoek. Het geeft te kennen dat hun fond de commerce de mensen koud laat.’


Ronsenaars laten verzuring aan zich voorbijgaan

Dat er eindelijk veel beter nieuws komt over Ronse dan doemdenkers altijd verkondigen om persoonlijk electoraal gewin te halen uit het vermeende chagrijn van de Ronsenaars, is een echte opsteker voor alle positieve doemensen van Ronse die samen met ons blijven geloven in een toekomst voor de jonge Ronsenaars.

Ronsenaars zeggen dan misschien graag luidop en zeer terecht hun ‘gedacht’ over alles wat hier (zoals in elke andere gemeenschap van tegenwoordig) al eens fout kan gaan, in werkelijkheid zijn onze stadsgenoten best tevreden mensen en fier over onze mooie stad in het groene dal.

De ondervraagde Ronsenaars laten dan ook prompt Tienen, Antwerpen, Aalst, Vilvoorde, Zelzate, Lier, Mortsel, Turnhout, Dilbeek, Knesselare, Landen, Tongeren, Hemiksem, Maasmechelen, Sint-Genesius-Rode, Grimbergen, Willebroek, Affligem en zelfs het mooie Meise van Merckx allemaal voorgaan in de top 20 van de ontevredenheid als het erop aankomt te scoren met verzuring en verbittering.

Het tij keert ten goede

Wie aandachtig bovengaand prioriteitenlijstje bekijkt met de verlangens van de mensen naar de gemeenteraadsverkiezingen toe (de dingen die er echt toe doen voor de mensen) begrijpt gemakkelijk waarom de Ronsenaars zich niet willen laten meersleuren in de neergaande spiraal van de aangezwengelde verzuring door professionele doemdenkers die er alleen op uit zijn hun zakken te vullen met de vetpotten van de macht op kosten van de positieve Ronsenaars.

Op zowat alle punten van de vijftien prioriteiten zijn er door de stad Ronse de afgelopen jaren enorm veel inspanningen geleverd. Van onderhoud, herstel en renovatie van de centrumstraten en de markt tot het laatste puntje (bewakingscamera’s) werd er door bestuur, administratie en politie zeer alert gereageerd op de nieuwe noden van de Ronsese gemeenschap.

Blijkbaar laten de Ronsenaars zich niet verblinden door het opgeklopte chagrijn en worden die inspanningen ondanks alle stemmingmakerij toch gewaardeerd.

Met de verdere uitvoering het Strategisch Plan, de komende renovatie van het historische centrum, de doorsteek van Markt naar Marktje en de nieuwe commerciële impulsen vandien, met de inpassing in het Eurodistrict Rijsel-Doornik-Ronse-Kortrijk, met de creatie van een Multimediaal Fiertel Centrum wacht de jonge generaties Ronsenaars een grondige Renaixance.

Op zes weken van de verkiezingen telt deze blog nu al zo’n 43.000 clicks van 26.000 ‘unieke’ lezers. We zullen samen doorgaan, lieve lezers van Ronse en van elders.

Tuupe vuir Roonse. Zu simpoo datees.

01 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR(130)

VANDEN BORRE TOCH OP SITE CARREFOUR

ELECTROZAAK HAALT SLAG THUIS IN BEROEP


Zoals eerder bekend, was er een aanvraag ingediend voor drie nieuwe winkelruimtes op de site Carrefour aan de Snoecklaan. Meer bepaald door C&A, door de sportartikelenzaak Sports World en door Electro Vanden Borre.
De zogenaamde Ikea-wet geeft echter sinds een jaar aan steden en gemeenten de bevoegdheid om over dergelijke vergunningsaanvragen zelfstandig te beslissen.


De stad Ronse had het licht op groen gezet voor C&A en Sports World maar de toelating geweigerd voor Vanden Borre. Er was namelijk vastgesteld dat niet minder dan twaalf handelszaken in het centrum hetzelfde aanbod bieden als van Vanden Borre. Ronse telt ook al vier baanwinkels met een gelijkaardig aanbod: Krëfel, Eldi, Photo Hall en Carrefour zelf in zijn afdeling electro.

Ikeawet is lege doos

Burgemeester Luc Dupont: ‘De stad investeert al jarenlang in het handelscentrum met heraanleg van wegenis, subsidiëring, bebloeming enzovoort. Wij proberen alle middelen in te zetten om ervoor te zorgen dat we een sterk handelscentrum realiseren. In dit kader paste dan ook onze beslissing om geen toelating te verlenen aan Vanden Borre. Dat is volgens ons geen meerwaarde voor de stad. Ook Unizo Ronse had zich zwaar gekant tegen de komst van Vanden Borre.’

De Ikeawet laat echter een beroepsmogelijkheid voor de aanvrager wanneer hij niet akkoord is met de beslissing die genomen wordt door de betreffende stad of gemeente. Vandenborre bleef niet bij de weigering zitten en nam die beroepsmogelijkheid op. Met succes zo blijkt nu.

Luc Dupont: ‘Intussen hebben wij bericht ontvangen van het Interministerieel Comité voor de Distributie. Dat is samengesteld uit de Ministers van Economie, Middenstand, Werk, Mobiliteit en Vervoer, evenals de Minister van Economie van het Gewest waar de handelsvestiging gepland is. Dit Comité heeft op 12 juli het beroep ingewilligd omtrent de aanvraag van Vandenborre.'

Machteloos

Tegen deze beslissing is door de stad Ronse niets meer in te brengen.

Luc Dupont: 'Wij moeten dus vaststellen dat deze ikeawet zogezegd de bevoegdheid geeft aan de steden en gemeenten. Maar als diezelfde stad of gemeente een negatieve beslissing neemt, kan die even snel weer ongedaan worden gemaakt in beroep.'

De stad Ronse kreeg de kans om zich schriftelijk te verdedigen in dit dossier.

Luc Dupont: 'Het beroep werd door Vanden Borre ingediend te Brussel op 30 juni. Onze brief met verdediging vertrok op donderdag 6 juli naar Brussel. Op woensdag 12 juli werd reeds een beslissing genomen. De stad Ronse kan niets anders dan zich neerleggen bij deze beslissing. ‘

31 augustus 2006

VADER DAG

66. Ik zie je wel tussen de meeuwen daar, op het staketsel in Nieuwpoort. Een mini Jan van Gent wil ik zijn. Voorzichtig naast je meeglijden in het schuim. Bezig ben je, als kapitein op de trimaran van de Vlaamse Zeilschool. Je toont me voor hoe ik de havengeul uit moet tussen de honderden vakantieskippers. Je neemt het roer tussen de benen alsof je dit je hele leven lang al doet. Zo te zien ken je elke zandbank. Mister Zelfvertrouwen. De zee is dus je grote vriendin. Je loodst me weg van het land tot ver achter het water onder Orion. Waar jij en ik voor altijd ter kapren varen. Vanop de gladde banquirai zien garnalenvreters ons bezig. Vader en zoon, onderweg naar zevenduizend mijlen onder zee. Gezeten op zijn schildpad van goud wuift de man van Fabre ons uit, van aan het boothuis.

c’est un fameux
trois mâts
fin comme un oiseau
hissez haut
santiano

dix-huit noeuds
quatre cents
tonneaux
je suis fier
d’y être matelot.

Waar zit je, mijn kapitein? Je scheepsjongen is bang, vanwege de tsunami in het hart. Ik zoek je tussen de duindistels op de Hoge Blekker. Ik zoek je op de fiets, onderweg naar Oostduinkerke. Ik zoek je in de bibliotheek van Veurne. Ik zoek je in Coxyde Sur Mer, dat laatste stukje Gaufre Belge et pour les Flamands la même chose. Ik zoek je bij Siska. Ik zoek je aan de vismijn. Ik zoek je in het Seacod, de zeilclub van wijlen je tweede zoon, zit die nu bij jou? Ik vaar in gedachten met je mee op de amfibie. Noch boot noch truck boordevol vage associaties naar de The Longest Day en de landing van de jongens in Normandië. Gerecycleerd legertuig, dienstig voor fun on the beach.

Always look
at the bright side
of life
badam badam
badam badam
badam

Ik zoek je in de Zeelaan. Ik zoek je aan het monument Voor Onze Vissers. Ik wil je stem horen. Ik wil je tegen mij horen schreeuwen. Hoe het moet met dat roer. Wanneer het grote zeil naar omlaag moet. Ik hoor alleen de wind. Gone with the wind, dat ben je.

67. Het was natuurlijk Nieuwpoort niet, het was Blankenberge. Zijn bloemencorso. Zijn pier. Zijn Boucquet Romain. Zijn Witte Paard. Zijn gekke velodroom. Zijn droom van jou. Altijd werd er over jou gepraat. Dat je hier nog dit, daar nog dat. Je spookte door de kamers van Villa Condé. Ik zag je in de grote donkere wandkast. Ik zocht je in de koffers met de jokari’s en de tennisraketten. Niks geen Villa Condé meer. Vervangen door walgelijke buildings alom. Jouw Blankenberge bestaat niet langer. Madame est servie. Monsieur est parti. De Sancta Maria is gezonken. De Belvédère al lang weggerot op het droogdok. Het Caltex-station met de kwistaxen is onvindbaar. Ik ruik de olie nog, van de motocycletten. Met je kleinkinderen en je achterkleinkind doe ik nu alles wat jij eigenlijk met mij hoorde te doen. Ik vaar blind. Hoe streng je zijn moet, hoe meegaand. Je liet me geen enkele gebruiksaanwijzing. Lees aandachtig de instructies vooraleer de opvoeding te starten. Opgepast: de aangewezen dosis tederheid niet overschrijden. Qui trop embrasse mal étreint. (Qui n’embrasse point, gémit dans son coin).

68. Ik wandel door het groen rond grootvaders buiten op de Kwaremont. De Magnolia is lang uitgebloeid. De glooiende weiden staan nu vol beelden, wel honderd. Helemaal beneden, waar ik naar paddestoelen zocht (zag je me bezig met de nichtjes?) staat nu de cederhouten reus van Klaus Prior. Ik zie er jou in. Jij kijkt op naar het huis van grootvader, bovenop de berg. Speelde je hier ook vaak als kind? Het bos is heraangelegd. De kaalslag om de zandwinning is helemaal hersteld. De nieuwe eigenaars zijn behalve kunstminnaars natuurvrienden, de hemel weze geprezen hiervoor. Het is er goed toeven, nog altijd. Ik had je er graag bij gehad op de jaarlijkse wandeling door al dit moois en het groen van altijd. Je bent er niet en toch weer heel nadrukkelijk. De bibliotheek staat nog altijd stevig gevuld. Veel kunstboeken nu. Adieu Prosper Mérimée, dag Edward Hopper.

69. Je oudste wil me over jou vertellen, we hebben afgesproken in Gent. Doch eerst een ommetje naar de Fnac. Zo gaat het al jaren tussen ons. We staan daar gebogen over verse boeken, stoten verstrooid mekaar aan. Daarna samen op de koffie aan de Graslei, mooiste plek van Vlaanderen. Deze keer zal jij erbij zitten aan onze tafel. Ik zie ernaar uit en toch zie ik er tegenop. Liever bedenk ik je zelf dan dat ik je ontmoet van horen zeggen. Ik vertel je oudste zoon dat ik je tegenwoordig zelf tot leven schrijf in brieven, als mijn eigen fictiepapa.

70. Ze vieren tachtig jaar Précision Mécanique in de fabriek. Lieve mensen daar. Ze bezorgden me de oude fabrieksplannen en lieten me alles nog eens zien. Waar ik met grootvader mijn huiswerk maakte, de smidse. Nee de onderaardse gangen waarin ik als kind met de balladeuse naar jou zocht, die niet meer. Je kantoor aan de overkant staat leeg. Misschien moet ik het kraken. Misschien moet ik er gaan zitten schrijven. Dichter bij jou. Hoe diep zit je wel in mijn vel, afwezige vader. Zit daar een betekenis achter? En wie ligt daar nu wakker van? Ik.

Uit:‘Vader Dag’. Brievenroman. Copyright Stef Vancaeneghem.

30 augustus 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (129)

Ronsiesche reportage
van Omer Pevenaege

Pot verdomme!


Vandaag eens iets over een stadsbeeld dat onherroepelijk bedreigt te zullen verdwijnen in de persoon van de winkel Huis Maison Pot bij Pot Marcel en Echt genote op de hoek van de Elzelestraat en de Olifantstraat Uw welbekend. Welnu ik zou het niet geweten hebben want langs die buurt is het te ver om noch eens te gaan wandelen omdat ik tussendoor halver wege eens moet kunnen zitten en tevens naar de koer gaan. Ik loop immers ook al naar de Achtig. Ook maak ik dan van de plas gelegenheid gebruik tot het nuttigen van een goede Trappist van Westmalle. Want anders bekijkt zo’n cafébazin Uw maar met haar scheef oog! Dus van de nood een deugd gemaakt! Welnu, daar zijn geen cafés in de geburen of het zou de COC moeten zijn. Niet dat daar iets mis mee is, maar daar moet ik dan weer een trap af en erna weer op en vooral dat laatste wil het wel eens laten af weten. Maar nu wil het toeval dat de facteur eergisteren kwam bellen met een recommandé per aangetekend en zo doen wij dan ons klapke over het wel en weer in het stad en die zegt mij dat zij nu ook hun uitverkoop aan het doen zijn omdat hun winkel te koop staat. Nu is dat een commerce die alle Ronsenaars al die jaren gekend hebben, zoals wijlen onze beenhouwerij in het Spillegrem. En dan is dat toch spijtig als Uw ziet hoe de tradities van onze generatie te loor gaan. Huis Maison Pot! Dat was iedere keer weer een belevenis want als Uw daar binnen ging wist Uw nooit waarmee Uw zou buiten komen! Pas op, Uw kont gemakkelijker gezegd hebben wat er daar niet te koop was dan wel, bij wijze van spreken. Van gasbonbonnen tot jachtgeweren en long rijfels achter het laatste venster in de Olifantstraat, zeg maar, en van boven tot onder een lust voor U ogen! Wie is daar niet eens zijn kerkhofbloemen gaan halen met Allerheiligen? Maar natuurlijk niet van die natuurlijke want dat hadden ze daar niet, maar wel de grootste keuze van plastieken kransen tot pieces montees met bonte chrysantemen in nylon op tigen van ijzerdraad! Gaan veel langer mee, maken geen bruine plekken op U arduin en niet eens zo veel duurder! En ook voor Moeder de Vrouw kont Uw daar allerlei vinden zo voor in de huishouding als voor in de keuken: Verfijnde porceleinen kommekes en hun bijgepaste sous taskes met bepruikte markiezen die ter ere van hun Madamme een schone reverence maken voor de zondagse koffie met mattentaarten, of echte Chinese vazen want gemaakt in Taiwan getuige het certificaat onder op gestempeld! Maar ook de eenvoudige dingen des levens: Gewone potten en pannen voor U dagelijkse gekooksel maar altijd dat ietske meer in de vorm van een versierde bloemenkrans of groensel op de schijf. Maar ook tot deegrollen en kaasplanken toe! Of een nieuwe termos voor U koffie in te doen! Ikzelf ging daar bij voorbeeld ook altijd mijn patattenmesjes halen voor het fijnere werk in de beenhouwerij: Echte van Solingen met van die molentjes daar op. Maar ook voor de schoonste postuurkes in bisquit zoals een gestrikt herderinneke met ingebouwd lam of andere draaiden ze daar hun hand niet om!. En in hoeveel gezinnen prijkt er niet nog boven de schouw in het salon naast het trouwportret van Vader en Moeder zaliger het schilderij van het bohemerskindje met het lekkende oog uit hun assortiment? Ik kan ervan mee spreken! Pas op, geweren zult Uw daar niet meer vinden en dit sinds jaren, hoewel er tot voor kort noch dergelijk opschrift op de ruit was te lezen in zilveren letters en dit in de twee lands talen zo als het een bedreven Ronsische kleinhandelaar siert!. Trouwens, Uw moogt dat toch niet meer kopen zonder het bevel schrift van de Politie. Maar voor de rest was het assortiment noch altijd even uit gebreid. Zo is nu dus het definitieve sluitingsuur bijna aan gebroken en hierna zal Ronse weer niet meer helemaal hetzelfde zijn als vroeger. Zulks is het lot van onze oudere generatie: beetje bij beetje verdwijnen de vaste waarden uit ons leven en het laatste wat ze dan noch zullen weghalen dat ben ik zelf. Maar dat zal ik gelukkig niet meer mee maken! In de tussen tijd kunt Uw dus echter noch goede okkasies doen zolang de voorraad strekt met inbegrip van de aanleg van een reserve waardevolle geschenken: voor onze jongeren voor Moederkensdag bij voorbeeld en ook voor diegenen onder ons die elk jaar met hun Weder helft kwestie krijgen omdat zij haar trouw verjaardag weer vergeten zijn! Wel wil ik Uw beleefd vragen als Uw dan toch binnen zijt of Uw wil informeren of er noch electrische dekens voor radig zijn. Want het schoonste van de zomer is precies voorbij en een mens moet vooruit zien in het leven.

Pevenaege Omer

29 augustus 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (128)












HIERNA ONVERKORT HET VLD-TIEN PUNTEN PROGRAMMA VOOR DE VERKIEZINGEN

“VLD geeft Ronse een toekomst”


Waarom langer kniezen en beweren dat het met Ronse afgelopen is? In plaats van pessimistisch te blijven, willen we de toekomst een positief elan geven. Daarom heeft de VLD een tien-punten programma klaargestoomd die de leidraad wordt voor het Ronse van de 21ste eeuw . We geloven erin dat we Ronse weer op de kaart zullen zetten.

De VLD richt zich tot alle Ronsenaars zonder onderscheid van ras, achtergrond, afkomst, geslacht, leeftijd, geloof of overtuiging, tot allen die verandering wensen en die niet langer kunnen aanzien hoe onze stad door de onwil van diegenen die het vandaag besturen verder verziekt.

1. Ronse Residentieel

We willen Ronsenaars en niet-Ronsenaars overtuigen dat het hier goed wonen is. Vandaar dat de woonkwaliteit van de huidige woningen moet verbeteren. Verpauperde en verwaarloosde buurten moeten vernieuwd en opgefrist worden door o.m. aangepaste premies en een verlaging van de lasten op renovatie. De VLD wil een vluggere afhandeling van bouwvergunningen, liefst in overleg met de bouwheer of –vrouw. Sociale huurwoningen hebben we genoeg! De bouw van sociale koopwoningen mag, al ziet de VLD liever dat verkavelingterreinen worden klaargemaakt om tweeverdieners aan te trekken om in Ronse te blijven of er te komen wonen.

2. Voor een veilig Ronse

Met een degelijk uitgewerkt veiligheidsplan moet het voor alle Ronsenaars weer aangenaam wonen worden. Halve acties of maatregelen wakkeren alleen maar het onveiligheidsgevoel aan. De VLD pleit voor meer blauw op straat, het blijven opvolgen van probleemgevallen en –situaties, de verdere aanpak van de marginaliteit, de kansarmoede en de criminaliteit. In ons veiligheidsplan heeft de wijkagent een belangrijke rol als spreekbuis van de bevolking. De VLD wil bewakingscamera’s op ‘gevoelige’ plaatsen als grote parkings of uitgangsbuurten. Tenslotte pleiten we voor administratieve sancties voor ouders van jongeren onder de 16 jaar die voor overlast zorgen. Ook werksancties kunnen jongeren van de echte criminaliteit weghouden.

3. Welvaart en economie zijn zuurstof voor Ronse

Onze welvaart en economie zijn de zuurstof voor onze stad. Wij kiezen voor een economie die banen oplevert, niet voor een economie die gebaseerd is op stempelgeld en leefloon. Bedrijven en grote of kleine ondernemers aantrekken kan maar door een administratieve vereenvoudiging. Op onze industriezone Klein Frankrijk en de ambachtelijke zone Pontstraat is er geen grond meer vrij. Op dat vlak wil de VLD inspanningen leveren.
Ronse moet zich op alle vlakken promoten. We hebben troeven als onze talenkennis, hebben een groene streek en bezienswaardigheden die we aan de toeristen moeten verkopen.

4. Ontsluiting Ronse topprioriteit

Het kan niet langer dat de ontsluiting van Ronse en de doortrekking van de N60 de ‘trein der traagheid’ zijn. De ontsluiting van Ronse is broodnodig. Onze stad is een belangrijk knooppunt tussen Gent Zeehaven, Wallonië en het Noord-Franse hinterland. Daarom zullen we zowel bij het Vlaamse als het Waalse Gewest aandringen op de aanleg van de N60 tussen Frasnes en Nukerke. Voor de treinlijn Ronse-Gent pleiten we voor de heropwaardering tot een interregionale verbinding.

5. Integratiebeleid is mét elkaar leven

Het huidige integratiebeleid is er één van ‘betutteling’ van de allochtonen dat zorgt voor zwakte waardoor de allochtoon afhankelijk wordt van sociale voorzieningen. Wij kiezen voor een samenleving met gelijke rechten, én gelijke plichten. Voor de VLD is het integratiebeleid er één van mét elkaar leven. Niet naast elkaar, zoals het nu het geval is. Zelfredzaamheid, vrouwenemancipatie, de opvoeding van kinderen en het aansluiten bij het plaatselijke verenigingsleven zijn dé middelen om tot integratie te komen.

6. Investeren in de jeugd is investeren in de toekomst

Ons uitgangspunt voor het jeugdbeleid vertrekt vanuit de creativiteit en de ontplooiing van de jongeren. De VLD wil de jongeren stimuleren om zelf initiatieven te nemen waarbij onze stad een stimulerende en coördinerende rol kan spelen. We pleiten voor een efficiënter gebruik van de beschikbare sport-, cultuur- en schoolinfrastructuur voor de jongeren. We wensen een goede inplanting van speelbossen en –straten, degelijk onderhouden en veilige speelruimtes. Er moet dringend een nieuwe openbare skateplaats worden gezocht.


7. Seniorenbeleid moet anticiperen op de vergrijzing

In Ronse stijgt de vergrijzing en neemt de leeftijdsgroep van de 60-plussers toe. Die groep moet dan ook meer en meer bij het beleid worden betrokken via seniorenraden. De stad en het OCMW moeten een belangrijke rol spelen in het verstrekken van zorg en omkadering. Het OCMW moet via dienstverlening senioren stimuleren om zo lang mogelijk thuis te blijven wonen.

8. Een klantvriendelijke dienstverlening

De VLD kiest voor een klantvriendelijke en kwaliteitsvolle dienstverlening van de Burger bij de stedelijke en OCMW-diensten. Daarom staan we voor een dynamisch en modern personeelsbeleid dat de ambtenaren beschermt tegen politieke willekeur.

9. Welzijnsbeleid is meer dan alles gratis geven

Wij willen de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen veilig stellen op sociaal vlak. Een strengere bewaking van sociale voorzieningen is daarbij noodzakelijk. Enkel de echte behoeftigen hebben er recht op. Het OCMW moet hulpbehoeftigen of leefloners stimuleren om in het gewone arbeidscircuit werk te vinden. Stad en OCMW moeten het dienstenchequesysteem blijven promoten. Een heel nauwe samenwerking met de VDAB en de uitzendkantoren is aangewezen. Tenslotte vragen we flexibele kinderopvang voor jonge gezinnen.

10. De VLD luistert naar de bevolking

We zijn voor inspraak van de Burger in het beleid door bijvoorbeeld volksraadplegingen over thema’s of projecten die een grote bevolkingsgroep aanbelangen. De VLD vindt het belangrijk dat de burger constant wordt geïnformeerd. Het stadhuis moet een open huis zijn. Problemen moeten aangepakt worden!

Alleen VLD-Ronse durft en kan dit waarmaken

Tot zover het programma van VLD Ronse.

28 augustus 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (127)

DE KOPSTUKKEN VAN RONSE

WIETIESDEBAT BELOOFT AMBIANCE

Nu zondag 3 september organiseren WIETIES in Jeugdherberg De Fiertel het tweede verkiezingsdebat rond de komende gemeenteraadsverkiezingen. Alle lijsttrekkers hebben de uitnodiging aanvaard. Moderator is Guy Tegenbos van De Standaard.

Het debat begint om 17u. Daarvoor, om 15u, is er een wandeling langs het Muziekbos. Na het debat, vanaf 20u15, is er het Wietiesdiner.
Het debat zelf is gratis.

Kaarten voor het diner kan men krijgen aan de balie van Passe-Partout in de Abeelstraat 29a of via jpmesquin@skynet.be


Hoe liggen de kaarten op zes weken van de verkiezingen?
Hierna een nieuwe eigen voorlopige balans van De Nieuwe Ronsenaar.


Luc Dupont

Burgemeester Luc Dupont gaat voluit voor de verlenging van zijn burgemeesterschap. In het vorige verkiezingsdebat van Wieties maakte hij al duidelijk dat hij ook voor niks minder gaat dan dat. Burgemeester of niks.

Dupont wil zich nog zes jaar voluit ten dienste stellen van alle Ronsenaars en stopt er dan mee. In die zes jaar wil hij het Stratgisch Plan uitvoeren. Een verdere renovatie van de binnenstad hoort hier ook bij.

Bewaamheid, ernst en volharding maakten van hem de onbetwistbare leider van de huidige coalitie van christen-democraten, socialisten en liberalen.

Dupont weet wat hij wil (het strategisch plan) en zegt waar het op staat (burgemeester voor zes jaar of stoppen). Hij wordt eensgezind voorgedragen door alle kandidaten van zijn partij.

Het ziet ernaar uit dat hij zijn meerderheid kan verlengen, al blijft hij daar zelf zeer voorzichtig bij. Triomfalisme of overmoed zijn hem vreemd.
De Ronsese kiezers beslissen of ze zijn inzet voor Ronse naar waarde weten te schatten en hem verder het vertrouwen schenken voor de toekomst.

De burgemeester stapt zo te zien vastberaden maar heel sereen naar 8 oktober toe.


Gunther Deriemaker

De eerste kandidaat van de socialisten sedert Orphale Crucke die het binnen deze partij vanuit zichzelf en zijn vele kiezers waarmaakt en die het niet moet hebben van machtige clans achter de schermen of invloedrijke benoemingskliekjes.

Zijn populariteit is gek genoeg echter een doorn in het oog van diegenen (voornamelijk in zijn eigen partij) die het met veel minder kiezers moesten stellen.

Deriemaker is de eerste socialist die weggelopen getrouwen kan terughalen die met Orphale Crucke ei zo na de absolute meerderheid haalden, maar er onder Walter Kerckhove verbolgen de brui aan gaven.

Zijn natuurlijke vriendelijkheid, zijn niet aflatende inzet, zijn fris imago, zijn bescheidenheid maken van deze werklustige vastberaden doorgroeier de aangewezen betrouwbare coalitiepartner voor Dupont.

Rudi Boudringhien

De eerste schepen steekt niet weg dat hij de fidele derde coalitiepartner van de meerderheid is en ook wil blijven. Het feit dat Boudringhien namens het bestuur op een boogscheut van de verkiezingen in Saint-Omer de Ronsese honneurs mocht gaan waarnemen wijst er al op dat Duponts meerderheidspartners daar zelf ook geen graten in zien. Wie er af moet als partner wordt door zijn collega’s immers op een boogscheut van de verkiezingen zo geen podium meer gegund.

Het probleem van Boudringhien ligt dus niet bij zijn coalitiepartners maar bij de liberale ‘familie’ zelf. Boudringhien komt nu op voor Gemeentebelangen-Intérêts Communaux. Ofschoon hem door Patrick De Dobbeleer uiteindelijk toch het kopmanschap werd aangeboden dat hij dan zelf weer weigerde, trekt hij nu naar de verkiezingen in de voor hem electoraal voordelige slachtofferrol van de logische kopman 'die moest wijken voor de intriges binnen zijn partij.'

Patrick De Dobbeleer

Al ligt hij zelf niet aan de basis van het vertrek van Boudringhien (wel integendeel), toch zit VLD-kopman Patrick De Dobbeleer als kopman nu wel met de scherven.

De VLD verkeert nu in de eigenaardige situatie dat de man die de eenheid van de partij betrachtte en André Deruyver terughaalde een nieuwe scheuring niet heeft kunnen beletten, hoezeer hij zich zelf ook heeft ingezet om die te vermijden.

Maar het water tussen een paar obscure agitatoren in de partij en Boudringhien bleek dus te diep.

Gemeentebelangen en VLD gaan nu een onderlinge strijd tegemoet om de liberale kiezer. Deze verdeeldheid is nu vooral een zware streep door de rekening van de VLD die startte als potentieel sterkste meerderheidspartij.

Erik Tack

De onbetwistbare leider van de oppositie kanaliseert al het ongenoegen van de onverbeterlijke protestkiezer. Tack schuwt daarbij het zeer extreme discours niet. Hij predikt zerotolerantie en zoekt tot omheen het schrijn naar het chagrijn.

Als arts die de eed van Hippocrates heeft gezworen, deinst hij er niet voor terug om zijn extreem verhaal te schragen met etnische kinderkoppen-tellerij in de Ronsese kribbes.

Tack focust systematisch op alles wat fout kan gaan in deze kwetsbare stad op de grens van vele culturen. Succes verzekerd bij de malcontenten.

Of hij hiermee echter de meerderheid breekt en echte oplossingen aanreikt, is maar de vraag.

Stefaan Leyn

De CD&V van Ronse veroorloofde zich de luxe de kartelgesprekken met de NVA van Chantal Thysman af te breken. Dit vanuit het verzet tegen de zogenaamd omstreden figuur van ex-Blokker Stefaan Leyn die eerstdaags voor enkele maanden zijn entree doet in de Ronsese gemeenteraad als opvolger van de verdwenen Ghistelinck.

Dat de CD&V achteraf de gewezen NVA-voorzitter Paul Carteus recupereerde op de lijst is een doekje voor het bloeden. De NVA verhoogt door de versplintering met een aparte lijst en het spel van de zetelverdeling immers vooral de kans op een bijkomende zit voor…het Vlaams Belang.

De CD&V heeft dus met de weigering van Stefaan Leyn niet één, maar twee steken laten vallen.

Joost Hysselinckx

Het tweede Ronsese boegbeeld van het Vlaams Belang stapte op omdat hij de alleenheerschappij van Erik Tack niet langer pikte. Riep daarna ‘In het Belang van Ronse’ in het leven.

Zocht contact met de VLD maar werd daar teruggefloten door het bestuur. Uitkijken of hem nu nog voldoende middelen en energie resten om alleen door te gaan. In dat geval kan hij Tack aardig wat concurrentie opleveren.

Met zijn inzet voor de commerciële heropleving van de stad kan Hysselinckx voldoende Ronsenaars aanspreken om zichzelf te handhaven in de Ronsese politiek.