27 april 2012

KAARTEN WORDEN HELEMAAL HERSCHUD

ALEXANDER DE CROO BRENGT ALLE
RONSIESE LIBERALEN WEER THUIS
SLEUTEL VAN EEN ANDER BESTUUR
VOOR RONSE IS NU BINNEN HANDBEREIK







Ge gaat me hier nog vaak zien in Ronse ’, zegt me Alexander De Croo voor hij door zijn Ronsiese chauffeur Charles Huysman naar de twee geplande spreekbeurten van de avond wordt gebracht.

In de Saint-Sebastien is hem net gelukt wat elke liberaal van Ronse van hem hoopte en altijd al wou: de liberalen terug bijeen in één Liberale Unie met een – ijzersterke – lijst voor oktober. Alexander De Croo heeft hier voor goed schoon schip gemaakt met het verleden. Opdracht volbracht.

Alexander De Croo: ‘Deze hereniging is van belang voor Ronse. We willen hier een ander beleid. En dat iedereen hier gewoon klaar zegt waar hij voor staat en gaat.'

De liberalen overal te lande bijeenbrengen achter een sterke visie wordt zowaar zijn handelsmerk. Ook in Aalst is hij daar al in geslaagd. En Ronse kent hij goed.

‘Ik zat in de klas van Gunther Deriemaker. Nooit gedacht dat we alle twee in de politiek zouden terecht komen.’

Ik vraag hem of hij dat fameuze standpunt over Ronse naar aanleiding van de Terzake-uitzending echt zelf geschreven heeft. Ja dus, zij het gedicteerd.

‘Ik zat toen in volle regeringonderhandeling. Ik vond dat ik moest reageren. Ik ken Ronse goed. Ronse en Geraardsbergen hebben dit met elkaar gemeen dat ze zich wat apart en verweesd voelen. Een soort eilandgevoel in Vlaanderen. Daar gaan we nu samen aan werken.’

Meesterlijke dubbelslag

Zoals ik het hier zondag in primeur al meldde trekt Rudi Boudringhien de eenheidslijst van de Liberale Unie die geduwd wordt door gemeenteraadslid Patrick De Dedobbeleer.

Met Isabelle Raevens op de tweede plaats, gevolgd door raadslid Tom Deputter en Natascha Meeuws krijgt deze lijst een sterke inhoudelijke invulling.

Dat Erik Vander Eedt op de vijfde plaats onvoorwaardelijk meegaat in dit nieuwe verhaal betekent dat Alexander De Croo er echt in geslaagd is de (re) Unie van alle Ronsese liberalen te realiseren.

‘Ik zat in de klas van Gunther Deriemaker. Nooit gedacht dat we alle twee in de politiek zouden terecht komen.’

Voor heel wat Ronsese liberalen die uitgekeken waren op het interne gekibbel en die bij de vorige verkiezingen uit ontgoocheling tegen hun overtuiging waren uitgeweken ‘naar elders’ zit de terugkeer naar de eigen liberale stek er nu aan te komen. Alexander De Croo trekt in Ronse de deur wagenwijd open voor de grote retour.

Stemden nogal wat liberalen vorige keer ‘op verplaatsing’, dan hebben die nu geen enkele reden meer om hun liberale stem weg te geven om ‘elders’ te gaan figureren in pakweg het machtsduel om de sjerp tussen Luc Dupont en Gunther Deriemaker.

Het kan dus verkeren. De onderlinge verdeeldheid, het intern gekibbel, de schaamteloze machtsspelletjes waarbij grote ego’s en hun lakeien in de schaduw het eigen belang laten voorgaan op het algemeen Ronsies belang ligt deze keer binnen de bestuursmeerderheid zelf: waarin zoals eenieder onderhand weet zogenaamde 'coalitiepartners' mekaar telkens weer voor schut zetten met als laatste 'wapenfeit' het brutaal en puur speculatief afsnoepen door de CD&V van de door de SP.a aan Groen geschonken zetel, in volle verkiezingsaanloop.

Met de reunie van de Ronsese liberalen slaagt Alexander De Croo dus in een meesterlijke dubbelslag. Niet alleen brengt hij de liberalen terug waar ze in deze stad van oudsher horen te staan. Bovendien reikt hij de liberale kiezer de sleutel aan van een bestuur dat kan drukken op de egocentrische machtsspelletjes van de politieke k(r)oko's en oude cliëntelistische kwalen van Ronse.

26 april 2012

WELKOM IN HET RONSIES SPROOKJESBOEK

DE PRINS EN HET MEISJE VAN DE SANCTA
LUXEMBURGSE TROONOPVOLGER
TROUWT RONSESE GRAVIN STEPHANIE









ZIE JE NU WEL DAT RONSE GEEN TE MIJDEN STADJE IS?

Sprookjes zijn zelfs Ronse nog niet uit. De troonopvolger van Luxemburg gaat trouwen met een meisje van de Sancta. Dat heeft de Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker vandaag bekend gemaakt. Ien Ronse ees dat iet.


‘Zijne koninklijke hoogheid prins-erfgenaam Willem, Groot-Hertog van Luxemburg' zoals hij voor de burgerlijke stand een mond vol heet, is dertig en verlooft zich morgen met gravin Stéphanie de Lannoy in zijn familaal kasteel van Berg. Ze trouwen in het najaar.

Stéphanie is geboren op Hogerlucht. De tortelduifjes waren al vaker gespot in het kasteel van Anvaing, eigendom van de familie de Lannoy. De grootmoeder van Stéphanie was de prinses Beatrix de Ligne van Beloeil. Ze is het achtste en jongste kind van graaf Philippe de Lannoy et Alix della Faille de Leverghem.


Beloeil is ook de plek waar de vonk tussen de twee oversloeg, op een adellijk bal aldaar. Willems vader, Groot-Hertog Henri was meteen zeer ingenomen met zijn toekomstige schoondochter, melden ons de watchers van het Luxemburgse hof. Zijn mama, Groot-Hertogin Maria-Teresa (zelf een van origine Cubaans veredeld burgermeisje) was dat aanvankelijk veel minder. Volgens de royalty-watchers, nooit vies van enige pikanterie, wilde zij haar zoon maar wat graag gekoppeld zien aan prinses Madeleine, de dochter van de Zweedse koning. Prinses Madeleine, niet te verwarren met het madeleineke van Marcel Proust. Al zitten we hier wel helemaal in de wereld van diens Temps Perdu. Een laatste poging daartoe op het huwelijk van prins Albert van Monaco vorige zomer mislukte. Stéphanie haalde het. Zij krijgt van haar Willem (zeg maar Guillaume) het - laatste - woord.

Vierge Fidèle

Stéphanie zag het levenslicht op 18 februari 1984 hier in Ronse ‘bauvenop den Huugerleucht’. Of ze evenwel ons 'hasardeus' Ronsies idioom beheerst, is zeer twijfelachtig.

Ze groeit op in het kasteel van Anvaing en loopt lagere school in het Nederlands in de Ronsese Sancta Maria. Voor haar eerste humaniorajaren trekt ze naar het Collège Sainte-Odile in Frankrijk. Vervolgens gaat het naar ’Institut de la Vierge Fidèle' in Brussel.

Op haar achttiende trekt ze naar Moscou om er behalve Russisch ook Russische literatuur te studeren. Ze volgt tevens vioollessen. En piano.

In Louvain-La-Neuve studeert ze Germaanse filologie. Voor haar eindwerk trekt ze naar Berlijn. In haar thesis behandelt ze de invloed van de Duitse romantiek op de Russische. Goethe meets Boris Pasternak, zeg maar. Ze studeert af met grote onderscheiding. In Berlijn loopt ze tegelijk stage op de Belgische ambassade: bij het Waals Agentschap voor de Export. Daarna gaat ze aan de slag bij een Belgische investeringsmaatschappij.

Liefde voor literatuur


De passie voor literatuur zit haar in de genen. Wie het kasteel van Beloeil bezoekt, zal er onder de indruk zijn van de schitterende bibliotheek aldaar. Voor de connoisseurs van 'bons mots': een van haar ancêtres Charles-Joseph, Prince de Ligne heeft ons ooit wat gebundelde wijsheden nagelaten. Ik heb zijn werkje hier liggen. Stijl François de la Rochefoucauld. Hij was een maat van Voltaire en Jean-Jacques Rousseau en kleurde de salons van de Verlichtingsdenkers. 'Le prince rose' noemden ze hem.

Behalve literatuur is muziek de andere grote passie van Stéphanie. Eerste viool speelt ze nu in het verliefde hart van haar Luxemburgse droom-en kroonprins.

Oh ja, ze skiet en zwemt gaarne. Want 'koetsebale op Place van Froesen' , het is nooit echt het ding geweest voor blauwekouskies van de Sancta Maria. Ook niet op de parvis de Saint-Hermès, ten tijde van de glorieuze Califeys alhier.

Prinses Stéphanie van de Sancta


Met mijn ouwe kroontjespen wens ik onze Ronsiese stadsgenote van geboorte en van haar prilste schoolse frequentaties in de Sancta een lang en gelukkig leven. Zoals dat hoort in de sprookjeswereld van droomprinsesjes en kroonprinsen. Met inkt van klatergoud schrijf ik haar naam in het Ronsies Sprookjesboek: Stéphanie van de Sancta.

Zie je nu wel dat Ronse helemaal geen te mijden stad is? En wie weet, komen er nieuwe Ronsenaartjes van. Die zullen we hier dan - als betere tweeverdieners - in onze paradijselijke stadstuinen verwelkomen. Luxemburgse nummerplaten zijn we hier toch al gewoon.

22 april 2012

LIBERALEN TUUPE VUIR RONSE

RUDY TREKT DOOBIE DUWT


Open VLD Ronse en GBIC trekken samen naar de verkiezingen. Raadslid en gewezen Eerste Schepen Rudy Boudringhien, de stichter en voorman van GBIC trekt de lijst die geduwd wordt door Open VLD-raadslid Patrick De Dobbeleer. Ik geef dit nieuws onder voorbehoud, op gezag van een eigen bron die me vanochtend bereikt.

Het is nu wachten op bevestiging ervan door een van de betrokkenen. Deze - ovenverse - informatie is alvast een opsteker voor de hele brede liberale familie van Ronse. Die was na de vorige verkiezingen verweesd achtergebleven nadat de liberalen verdeeld en verzwakt uit de broedertwist waren gekomen.

De hereniging zou ook betekenen dat Open VLD-voorzitter Alexander De Croo hier een mooi persoonlijk regionaal succes op zijn naam kan schrijven. Hij slaagt er immers in de liberalen de sterke uitgangspositie te geven die ze in Ronse van oudsher hebben gehad met tenoren als ondermeer Emile Cuvelier.

Het is een uitstekende zaak voor alle democraten en ‘die hard Ronsenaars’ die, elk vanuit hun eigen overtuiging, tuupe het beste willen voor Ronse.

DERDE SPELER VOOR BESTUUR VAN RONSE

De huidige meerderheid heeft er op die manier ook een derde potentiële bestuursspeler bij. Mochten CD&V en SP.a samen niet aan hun 16 nodige meerderheidszetels geraken.

Op een persconferentie van de socialisten in het Feestpaleis naar aanleiding van de overloperij van Groen-kopman Wouter Stockman naar de CD&V, was uit mijn vraagstelling daarover al gebleken dat het taalstatuut van Ronse de komende jaren gewoon voort als een – tot dusver - grondwettelijk vergrendeld status quo zal worden gerespecteerd en geen 'hot item' meer zal zijn.

Wie op de lijst de tweede vrouwelijke stek zal bekleden, is niet bekend. Zowel GBIC (met Isabelle Raevens) als Open VLD (met lokale Open VLD-voorzitster Natascha Meeuws) beschikken daarvoor over twee geschikte kandidaten.

Van Natascha Meeuws is bekend dat ze zich grondig heeft ingewerkt in de OCMW-materie en de kansarmoedeproblematiek van Ronse. Isabelle Raevens ontpopte zich van haar kant in het openingsdebat van het Vrijzinnig Centrum als een zeer sterke debater.