27 februari 2012

TWEE RONSENAARS ACHTER OSCAR SOUNDTRACK THE ARTIST













SERGE PLUME EN DIETER LIMBOURG: THE ARTIST(s)


De twee topmuzikanten van Ronse Serge Plume en Dieter Limbourg delen sinds vannnacht in de oscar-glorie van The Artist.
Serge & Dieter zijn namelijk beiden verbonden aan het Brussels Jazz Orchestra dat mee tekende voor de soundtrack van ‘The Artist’. Deze track is bekroond met één van de vijf oscars die deze film vannacht te beurt viel.

Het Brussels Jazz Orchestra met Dieter Limbourg en Serge Plume speelt ondermeer op nummer "Peppy and George" hieronder.



Aan Serge & Dieter : Dieken proficiat!

(De eveneens stille film ‘De Nederdaling van Tavi uit de Hemel’ viel helaas buiten de prijzen. Volgens de jury: vel te loae en...)

Ter herinnering : Dieter Limbourg blaast sublieme noten mee op de CD ''t Kloert ien Ronse' van de Gev(l)uigoode Mandolienen.

POVERELLO IN RONSE

STRAKS SOEP OP DE STOEP VAN LEGER DES HEILS?
POPULISME VAN OCMW VOORBIJ GESNELD DOOR CHARITATIEVE NOODHULP








Nog voor de vakantie opent Poverello aan de Engelsenlaan een opvangplaats waar de meest behoeftigen terecht kunnen voor opvang en warme maaltijden. Zuster Emilienne verwacht er vijftig bezoekers per dag. Deze nieuwe charitatieve hulp in Ronse komt er bovenop die van 'De Vrolijke Kring' in de Priesterstraat, van 'Effeta' in de Olifantstraat, van de systematische goede doelen van alle Ronsese serviceclubs en van de werking van het Rode Kruis van Ronse. En dan heb ik het hier nog niet over tal van andere doelgerichte persoonlijke initiatieven van Ronsenaars, al dan niet via hun organisaties.

'De Pepermolen' in de Peperstraat en de pas opgestarte 'Sociale Kruidenier' aan de Jan van Nassaustraat volstaan duidelijk nog niet voor het kruiden van de steeds grotere ketels ‘soupe populaire’in Ronse.

Missing links...

De Ronsenaars zitten ondertussen wel met vragen bij deze immer aanzwellende golf van goed bedoelde, vanzelfsprekend nobele privé-initiatieven die allemaal op hun eigen manier de scherp opstekende armoede in Ronse proberen te counteren. Faalt het OCMW-beleid dan in die mate dat het maatschappelijk welzijn in Ronse steeds meer op eigen terrein wordt gepasseerd door charitatieve organisaties? Liggen de prioriteiten van het OCMW wel daar waar ze horen te liggen?

Hoe bestaat het, vanuit welke paradox, dat we in onze 'peperdure' geavanceerde, overgestructureerde, zwaar gesubsidieerde welvaartsstaat in Ronse toch in ijltempo lijken terug te gaan naar de bedelstaf-tijd van armenbroeder Glorieux? Wie weet straks naar Resto’s du Coeur van Coluche in Ronse. Naar soep op de Ronsese stoep, van het Leger des Heils.

Met enkel maar de crisis en de navenante werkloosheid als uitleg kan een van oudsher zwaar sociaal geëngageerde stad als Ronse geen vrede nemen.

Liggen de prioriteiten van het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn wel allemaal waar ze dienen te worden gelegd? Worden de middelen besteed voor datgene waarvoor ze door de Ronsese belastingbetaler worden afgedokt?










Inzet vanuit het OCMW voor de herbestemming van het Burgerlijk Hospitaal tot Innovacentrum voor Textiel TIO3 (met werkwinkel) is natuurlijk heel mooi. Persoonlijke grenzenoverleggende betrokkenheid bij ‘De Witte Bomen’ ter verassing der Ronsenaars in Frasnes ook. Maar blijkbaar heeft Ronse nog andere prioritaire dringende noden. En van perceptie omtrent Ronse gesproken: een groter contrast tussen de nieuwe pronkstukken van Ronse en de opening van een vijftiende Poverello alhier kan nauwelijks scherper aankomen.

Het lijkt er wel op of de 'sociale' politiek van populistische klantenbinding (met eventjes gratis belbussen en dan weer niet, gratis stookolie en dan toch weer niet) vandaag pijnlijk ingehaald wordt door de echte noodhulp.

Waar zitten dan de 'missing links' (links bij manier van schrijven) in de armoebestrijdende werking van het OCMW? Aan de uitstekend functionerende sociale dienst ten stadhuize zal het alvast niét liggen. Het OCMW van Ronse geraakt zienderogen zijn eerste rol kwijt door de komst van steeds meer charitatieve organisaties uit de privé-welzijnssector. En de ene broeder is de andere niet. Tussen de politieke klantenbinding en de zieltjeswinning in groeit ondertussen de miserie in Ronse. Armoedebestrijding is meer dan een symbolische blok van steen naast de zonnewijzer aan de bibliotheek.