25 juli 2007

BLOG BOEK


Tour de Trance, Aubisque.
Van pure ellende mijn gras gemaaid.
En als er iets is waar ik een hekel aan heb.
Rasmussen? Hij kan ze.
Allons enfants de la tricherie
le jour le plus noir est arrivé.

24 juli 2007

DE BENIEUWDE RONSENAAR (133)

TOPACT BRUULCONCERTEN:

HET ZWANENMEER....















HIERONDER PUBLICEREN WE GRAAG
IN PRIMEUR EN ONVERKORT
DE OPEN BRIEF
AAN HET STADSBESTUUR

VAN MILO VAN DRIESSCHE
NAMENS HET ACTIECOMITE
GLORIEUXLAAN EN BRUUL


Open brief aan het stadsbestuur.

Verzuipen tussen de groene heuvels…

Pompen of verzuipen…


Vrijdagmorgen 20 juli 2007 was het weer zover. Een pittig onweer en Ronse liep weer maar eens onder de smurrie. Het is de veertiende maal (u leest goed: VEERTIEN!) sinds de geniale werkzaamheden van AQUAFIN (1996) dat de Bruul en aanpalende straten in de klappen delen.

Hemel(sluis)tergend, wraakroepend! Er zijn geen andere woorden voor.
Woedend is de buurt, razend op zoveel arrogante incompetentie van weledelgeleerde zakkenvullers.

Veel te hoogmoedig om het gigantische geblunder toe te geven. Volgens diverse bronnen heeft het 420 000 000 BF gekost (u leest terug zeer goed: vierhonderdtwintig miljoen!!!) om ons permanent in de miserie en de rioolsmurrie te duwen. Wij hebben er, oh ironie, nog voor betaald ook via de belastingen.

Aan diegenen die zeggen dat we Aquafin niet te vlug met de vingers mogen wijzen willen wij het volgende kwijt: ingenieurs die zelf bij Aquafin werkten bevestigen ons dat de collectorwerken aan de Bruul een grote blunder zijn en dat zo ’n systeem gewoon nooit kan en zal werken.

Maar het hele zootje uitbreken zou terug een half miljard kosten. Schuld bekennen en zijn verantwoordelijkheid nemen zouden voor die zo beschermde lobby-genieën teveel gezichtsverlies betekenen. Trouwens, welke simpele sterveling zou tegen zo’n gigant als Aquafin durven te protesteren…

Ze misrekenen zich: er zijn juridische stappen ondernomen, tegen Aquafin én het stadsbestuur. Ik vertel geen geheimen, het stond in de kranten.

Het nadeel van zo ’n rechtszaak is dat het lang zal duren, veel zal kosten en dat er dan ook nog recht moet gesproken worden…
On ne connaît pas toujours le dessous des cartes…
Maar goed, wordt vervolgd…

Intussen weten wij wel beter: al het water wordt afgevoerd naar het laagste punt van Ronse naar enkele (bevuilde en deels onder de modder staande) collectoren. Van daaruit wordt dat water ‘retour’ gestuurd naar één punt om dan met pompsystemen stroomafwaarts gestuwd te worden. Dit is toch je reinste onzin!

Zelfs de ganzen van de Bruul gaan dat niet geloven. Die beesten zijn intussen wel tevreden: zij krijgen regelmatig een enorme vijver om naar hartelust te peddelen.
De eendjes vinden het ook fijn dat de pompen meestal niet of onvoldoende werken.

Aquafin, Stadsbestuur, Provincie en studiebureaus: Het paraplu (sic) systeem.

Dat de Aquafinconstructies rijp zijn voor publicatie in het blunderboek, weten we dus. Maar ook het stadsbestuur gaat niet volledig vrijuit. Als bouwheer, diende de (vorige) coalitie meer controle uit te oefenen en verantwoording te vragen bij die mega werken.

De huidige bestuursploeg dient nu zijn verantwoordelijkheid te nemen om snel en efficiënt structurele maatregelen te voorzien om wateroverlast te vermijden.

We stellen vast dat de zwarte piet maar al te graag wordt doorgegeven aan de ‘studiebureaus’. Aquafin doet dat, de Provincie eveneens. De stad verwijst naar de Provincie, de Provincie naar de stad.

Het is trouwens gemakkelijk om elkaars de schuld te geven als men weet dat bijvoorbeeld het beheer van de Molenbeek (waterloop categorie 2) de bevoegheid is van de Provincie en de zijbeken van die molenbeek onderhouden en beheerd worden door de stad Ronse (waterlopen categorie 3) vb: Vloedbeek, Lievensbeek, Drieborrebeek, Broekebeek, Isaakbeek, Hogerluchtbeek, enz.

Acties tegen de wateroverlast.

Wij hebben in een recent verleden meermaals gereageerd en acties gevoerd.
Met zwarte vlaggen, op het stadhuis bij burgemeester Kerkhove, voor de Bruulconcerten en ga zo maar door. Niet omdat het plezant is om op de barricaden te staan, niet om in de kijker te lopen. Wel om de wantoestanden aan te kaarten en het op te nemen voor een leefbare buurt.

Mijnheer Dupont, wij doen dit ook niet om ‘negatief’ te doen! Wij willen enkel onze sociale verantwoordelijkheid opnemen voor onze buurtbewoners die keer op keer de dupe zijn, die het niet meer zien zitten en moedeloos wachten op verder onheil.

Je moet eens lieslaarzen aantrekken en gaan kijken bij de ondergelopen mensen in de huizen van het Bruulsteegje. In shock, radeloos, sprakeloos, wenend waden zij tussen de dobberende meubels. Stinkend rioolwater tot in de omvergevallen frigo.
Het zijn beelden die ik nooit meer vergeet. Het zijn toestanden waar ikzelf ’s nachts nog wakker van lig.

Ik denk dan ook aan mensen zoals Rudy Van Driessche, wiens eigendom is ondergelopen, maar die eerst gaat kijken of er bejaarden in de buurt zijn die in nood verkeren of hulp nodig hebben. Gewoon heldhaftig!

Ik denk ook aan de oude vrouw die in het water was gevallen en door Rudy op het nippertje van de verdrinkingsdood werd gered. Zij overleed echter later in het ziekenhuis.

Voor al déze mensen voeren we actie! Dat is onze motivatie. Daarom willen wij samen met mensen van ons buurtcomité de problemen verder aankaarten en druk uitoefenen om de wateroverlast in heel Ronse als prioritair te behandelen.
Wij willen niet ‘negatief’ doen, we willen vooral actie voeren voor een leefbaar Ronse. Stef zou zeggen: “Tuupe veur Ronse”.

Luc Dupont heeft dat zeer goed begrepen toen hij bij de laatste actie het woord nam op de kiosk voor de aanvang van het Bruulconcert (27 augustus 2004) .
Wij hebben dit ten zeerste geapprecieerd.

Onze actiepunten.

Onze actiepunten zijn in elk geval duidelijk:

Prioritaire, structurele en efficiënte aanpak van de waterellende.

 Een stapsgewijze, concrete en snelle realisatie van de waterbufferbekkens.
 Maatregelen onderhoud, verbetering en controle van bestaande systemen: o.m. uitslibben collectoren, werking pompen, onderhoud rioleringen, verbreding en uitkuisen van overwelving Molenbeek en Isaakbeek enz.
Erosiebestrijdingsmaatregelen enz.
 Kritisch bouwvergunningsbeleid: risicogebieden, waterdoorlaatbare parkeerterreinen, regenputten verplicht maken, enz.
 Herziening van de complexe problematiek van de waterhuishouding in zijn totaliteit.
Herprofilering van de Molenbeek stroomafwaarts. De problematiek moet immers in zijn totaliteit bekeken worden.

Wat deden de protagonisten Stad, Provincie en Aquafin.

Allen: HOPEN DAT HET NIET TEVEEL REGENT!!
Formidabel! Proficiat, da ’s een goed begin.
Tot daar kunnen wij echt wel volgen. Wij hopen dat eigenlijk ook…

Allen: veel studies, duur en met ronkende namen zoals ‘hydronautstudies’
(Belgroma, en consoorten…)

Aquafin: hopen dat men niet teveel gaat rommelen met de complete miskleun van de collectorwerken. Er genoegzaam van uitgaan dat er geen rechtszaken gestart worden. De schadeclaims kunnen anders héél hoog oplopen. De schuld in de schoenen schuiven van de studiebureaus.

De provincie: studies.

Met veel poeha twee grote wachtbekkens aankondigen. Zie verder: bufferbekkens van de stad.

De Stad Ronse.

Info via ‘inzicht’ en infovergaderingen.

Met de huidige coalitie wel een concreet plan met als peilers: waterbufferbekkens, aanpak overwelving Molenbeek en Isaakbeek ter hoogte van de Hospitaalstraat,
erosiebestrijding en herprofilering van de Molenbeek stroomafwaarts.

Het tweede luik is al gerealiseerd: het wegwerken van de vernauwing van Molenbeek bij de bouw van de nieuwe appartementen aan de Hospitaalstraat.
Wij dachten dat we een stuk veiliger zouden zijn…

Helaas… op vrijdag 20 juli 2007 werden wij weer met de neus op de feiten gedrukt.
De pompsystemen en het collector débacle van Aquafin bewezen eens te meer hun ondeugdelijkheid.


De waterbekkens zijn gepland. De voorstelling gebeurde op de infovergadering in Brouwerij De Keyser in oktober 2005

Op het stadhuis vernemen we dat de procedures inderdaad lang kunnen duren.
Onteigeningen, aankoop, gebruiksovereenkomsten en aanbestedingen zijn inderdaad niet altijd op korte termijn te realiseren. Maar wij zouden graag zien dat er druk wordt uitgeoefend om een en ander te bespoedigen.

In andere steden, in ander risicogebieden kan het dus wél veel sneller.
Want indien de bufferbekkens in Ronse op de lange baan worden geschoven, om welke reden dan ook, zullen we nog dikwijls onderstromen.

Snelle realisatie van de waterbufferbekkens.

Alhoewel de werken aan de overwelving van Molen- en Isaakbeek op het eerste gezicht weinig aarde aan de dijk hebben gebracht, stellen de gedupeerden hun hoop op de wachtbekkens.

Wat voorgesteld werd is inderdaad serieuze kost.
De retentiecapaciteit van de waterwachtbekkens is indrukwekkend.
De provincie heeft het licht op groen gezet (in 2004…) voor twee grote spaarbekkens aan de Molenbeek. De bufferbekkens ter hoogte van de spoorweg (Den Hul) en ter hoogte van de Ijsmolenstraat hebben samen een buffercapaciteit van 53 000 m³. (resp. 43 000 en 10 000 m³)
De aanleg van waterbekkens Vloedbeek (23 000 m³), Lievensbeek (10 000 m³) en Drieborrebeek (4 500 m³) hebben een capaciteit van 37 000 m³
Samen geeft dat een gigantisch retentievolume van 90 000 m³!!
Dan zijn er ook nog twee kleinere waterbekkens voorzien voor de Broekebeek.
Die kunnen ook de druk van de ketel houden voor Broeke en Glorieuxlaan.

Deze maatregelen kunnen zeker een bepalende factor zijn in het opvangen van het hoge piekdebiet bij hevige onweersbuien.
Alleen vrezen wij dat er nog veel water door de Molenbeek zal stromen vooraleer deze waterspaarbekkens zullen operationeel zijn.

Vechten tegen de waterkaai…

Wat mij nog het meest stoort is het defaitisme van sommigen. Het stoort ons mateloos dat men overstromingen als gewoon en inherent aan deze stad beschouwt.

Het is echter duidelijk dat er snel moet gereageerd worden.

Maar wat zien we wel? Grote bouwplannen!

In de St-Ambrosiusstraat komt een bouwpromotor een groot complex neerpoten.
En waar gaat de afwatering van de zo geroemde Kloef naar toe?
Juist! Er zijn geen andere mogelijkheden.

De Kloef: wonen in het groene hart van Ronse!
De Bruul: wonen in de bruine aars van Ronse…(sorry voor het woordgebruik)

De Bruulconcerten zijn gevlucht naar de Grote Markt.

‘Bruul, feestweide of rampgebied’ was het thema van onze vorige actie.

Het is jammer genoeg het tweede geworden, en niet alleen maar voor de Bruul.

Dus, Provincie, Stad Ronse, Aquafin, studiebureaus, trek de paraplu ’s maar in.
Samenwerking is de enige goede weg.
Stop deze waterellende.
De emmer is al lang overgelopen.

Nie dreupoö, deurepiesen.


Milo Van Driessche

Actiecomité Glorieuxlaan / Bruul.

STERRENKIJKER


17.


Mijn eerste races reed ik in bobijnkarretjes, voortgestuwd door mijn oudere broers. Vanuit pole position raceten we tegen de neven. Stirling Moss, Jack Brabam, Jim Clark, Graham Hill waren onze helden.

We vertrokken aan de weegschaal pal onder het glazen bureau van grootvader. In slalom laveerden we tussen de getouwen. Zo verder door langs de smidse naar de ‘picurage’ waar vrouwen coupons kuisten.

Alle lage stoten waren toegelaten. We bestookten elkaar met schietspoelen en bobijnen. In ‘Zonde van Nini’ en De Schietspoeldynastie’ kwam die verdwenen wereld weer eventjes opborrelen. Lang dacht ik ten onrechte dat de geschiedenis van Ronse samenviel met die van de textiel.

Toen ik, meegesleept door slechte vrienden die tot op vandaag in de paus als geruststellend normerend gezag geloven, promoveerde van dilettante Fiertelaar tot fervente Schrijnvolger, werd me gaandeweg duidelijk dat die geschiedenis van de textiel eigenlijk maar een schijntje is van de ware wording van Ronse.

Textiel gaat over honderd jaar. De verering van ene Hermes zijne knoken (bij gebrek aan beter gebeente eerder toevallig opgescharreld in de Grand Bazar van relieken langs de kanten van Cornelimunster) loopt over 1200 jaar.

Wie die wordingsgeschiedenis van Ronse wil kennen, moet dus vroeg of laat teruggaan naar Hermes en het gesjacher errond.

Het Klein Marktje bijvoorbeeld ontstaat als the place to be alwaar kiekens en konijnen worden geschonken aan het Kapittel door families die hun psychosomatici, epileptici en andere neuroten willen laten belezen in de hoop op soelaas, vooral voor hun eigen portemonnee.

Er blijkt immers vooral een financiële bedoeling onder de belezing te schuilen. Van gekken in je familie kan je dan niet erven in die donkere tijden van obscurantisme. Tenzij… je een attest kan voorleggen dat je je zotte familiant hebt laten belezen. Zoiets geldt dan als bewijs dat je àlles gedaan hebt wat kon om de duivel te verdrijven uit het lichaam van de sukkelaar. Want gek zijn is een afwijking van Gods wondere schepping en daar kan alleen de duivel mee gemoeid zijn.

Van heinde en verre komen ze aldus om Hermes te aanbidden. Het spel werkt. De commerce herpakt. Het Kapittel floreert. Jacobus Baert verkoopt gretig armreliekhouders en andere prullaria aan de goedgelovigen. Hij doet dat zelfs zo grondig dat hij berispt wordt door het Kapittel: vanwege het bepotelen van jonge deernen. De diepe geschiedenis van Ronse is meer dan een schietende spoel in het bobijntje van een begijntje .

Die slechte godvrezende vrienden van daarnet brengen me gaandeweg op het idee om me te verdiepen in de geschiedenis van deze geprefabriceerde import-patroon van Ronse. Trigger avant la lettre. Trekpleister. Commerciële voltreffer.

Twee drie jaar zal ik me aldus verkneukelen of liever verknokelen in de research naar de man die Ronse maakte zonder er zelf ooit een voet te hebben gezet. Ik val van de ene verbazing in de andere op mijn zoektocht langs de catacomben van de klerikale exploitatie der goedgelovigheid.

Tussen illusie en geloof, tussen magie en sacraal gesjoemel ban ik moeizaam mijn weg naar Ronse’s mooiste en langst volgehouden mythe. Gaandeweg geraak ik onder de charme. Want toegegeven: si non e vero, e ben trovatto.

Hermes is aldus voor de Ronsenaars wat Homeros is voor de oude Grieken en Koning Arthur voor de banketjonkers van The Round Table. Mix van fictie en historische halve waarheden. Mengeling van wensdromen en werkelijkheid. Amalgaam van autosuggestie en daardoor bijwijlen inderdaad zalvende rite. Want in de wereld van trance en bijgeloof helpen zelfs kastanjes in je rechterbroekzak. Zoals mijn imposante groottante Hélène achter haar glazen bol ook al wist.

Hermes is ronduit de geschiedenis van de waanzin in alle betekenissen van het woord.
Patroon van dat eigenzinnig Asterixdorpje genaamd Renaisix. ('Ils sont fous ces Renaisiens'). In dat surrealistische landje genaamd Belgix.

In mijn theatertekst ‘De Gok van Hermes’ plaats ik de Romeinse wereld van de koele ratio tegenover die van het hart. Ik meng daartoe de fameuze 'Pari de Pascal' met wat het Prinsje van Saint-Exupéry al weet:

‘L’on ne voit bien qu’avec le coeur, l’essentiel reste invisible des yeux.'

Ik ga hiervoor gretig te rade bij de stoïcijnen en meer bepaald bij Keizer Hadrianus. Vooral dan die van Marguerite Yourcenar. Ik dompel me totaal onder in de wereld van het Romeinse gezag. Ik koppel mijn twee uitgangspunten aan het flinterdunne verhaaltje dat Ronsese kinderen op hun eerste schoolbankjes voorgeschoteld krijgen omtrent Hermes.

Hermes, stadsprefect van Rome, offert aan de Romeinse goden in de hoop zijn zieke zoon van de dood te redden. Zijn oude goden luisteren niet. Hij probeert het dan maar bij die god van de nieuwe sekte der Christenen. Baat het niet, dan schaadt het niet. Maar het schaadt dus wél. De keizer laat zoveel ontrouw van een hoge dignataris niet over zich heen gaan. Exit Hermes. Kop eraf en doek.

Geen enkel project heeft in mijn schrijvend (bijna schreef ik in dit geval: schrijnend) bestaan meer van me gevergd dan deze 'Gok van Hermes.'
Want ik wou dat alles kloppen zou. Tot en met de maaltijden van de Romeinen, hun benamingen, hun rijkunsten, hun gevechtstechnieken en de veroverde gebieden in de eigen benaminge van toen.

Van de acteurs van Theater Voor Taal en Volk, in een onnavolgbare regie van Geert Desmijtere, werd aldus een bijna bovenmenselijke inspanning gevraagd om zich totaal in te leven in die voor hen compleet werledvreemde want lang verdwenen wereld.

Maar het werkte. Door hun talent en hun ongezien inlevingsvermogen en hun ontroerend enthousiasme werd De Gok eigenlijk het echte Mirakel van Hermes. Want Hermes kwam echt tot leven. De mythe werd vlees en bloed. Heel eventjes.

Die ene universele hoopgevende waarheid hebben mijn slechte vrienden bewonderaars van de Roomse normenfabriek achter dat schrijn me hiermee aldus bijgebracht.

Mensen kunnen zichzelf overstijgen. Als ze maar - samen - willen blijven zoeken naar het schone, het goede en het ware.

Ook al is dat ware omtrent Hermes niks meer dan een eeuwenlang volgehouden illusie.
Niks meer. Maar ook niks minder.

Illustratie: De affiche van de Gok van Hermes door de Ronsese kunstenaar Michel Provost.

Volgend hoofdstuk: Tavi in ’t Paradijs. Nog een jongensdroom.

‘Sterrenkijker’. Copyright Stef Vancaeneghem.

DE KLUIS MIJN THUIS

23 juli 2007

VADER DAG


188. In welk vaderland heb je me gelaten, dode papa? Land van prinsen, barstend van weelde: uit hun uniform. Land van Welgestelde Lichamen die zich naar de kathedraal haasten. Waar Kerk en Staat samen de paso doble dansen. Voor het verbouwereerde en gebelgde volk. Mijn volkslied is vandaag voor jou en geen ander. Je bent mijn land van belofte, mijn vader, mijn vaderland. Wacht er op mij.

Jour de gloire

oh heilig land
zonder dierbare
vader
oh dode vader
in niemandsland
vader
zonder land
mijn ziel
mijn hart
zijn u gewijd

moi ici-bas et
toi là-bas
mon fort mais mort
petit papa-au-ciel
sois décédé depuis
et pour toujours
mais néansmoins
de ton néant
étoilé ne te
tais pas


'Vader Dag.' Brievenroman. Copyright Stef Vancaeneghem.

22 juli 2007

BLOG BOEK




















HIERONDER ENKELE
GEHEUGENSTEUNTJES
TER ATTENTIE VAN
KANDIDAAT PREMIERS:


De Brabançonne

O dierbaar België,
o heilig land der Vadren,
onze ziel en ons hart zijn U gewijd.
Aanvaard ons kracht en bloed van ons adren,
wees ons doel in arbeid en in strijd.
Bloei, o land, in eendracht niet te breken;
wees immer U zelf en ongeknecht.
Het woord getrouw dat ge onbevreesd moogt spreken.
Voor Vorst, voor vrijheid en voor recht.
Het woord getrouw dat ge onbevreesd moogt spreken.
Voor Vorst, voor vrijheid en voor recht.
Voor Vorst, voor vrijheid en voor recht.
Voor Vorst, voor vrijheid en voor recht.

La Brabançonne

Noble Belgique, à jamais terre chérie,
A toi nos coeurs, à toi nos bras.
Par le sang pur répondu pour toi, patrie,
Nous le jurons d'un seul cri: tu vivras.
Tu vivras, toujours grande et belle,
Et ton invincible unité,
Aura pour devise immortelle:
Le Roi, la Loi, La liberté.
Aura pour devise immortelle:
Le Roi, la Loi, La liberté.
Le Roi, la Loi, La liberté.
Le Roi, la Loi, La liberté.


La Marseillaise

Allons enfants de la Patrie,
le jour de gloire est arrivé!
Contre nous de la tyrannie
L'étendard sanglant est levé.
L'étendard sanglant est levé:
Entendez-vous dans les campagnes
Mugir ces féroces soldats?
Ils viennent jusque dans vos bras
Égorger vos fils, vos compagnes!
Aux armes, citoyens,
Formez vos bataillons.
Marchons! Marchons!
Qu'un sang impur
Abreuve nos sillons
Que veut cette horde d'esclaves
De traîtres, de rois conjurés?
Pour qui ces ignobles entraves
Ces fers dès longtemps préparés?
Ces fers dès longtemps préparés!
Français, pour nous, Ah quel outrage
Quel transport il doit exciter!
C'est nous qu'on ose méditer
De rendre à l'antique esclavage!
Quoi! Des cohortes étrangères
Feraient la loi dans nos foyers!
Quoi! Ces phalanges mercenaires
Terrasseraient nos fiers guerriers!
Terrasseraient nos fiers guerriers!
Grand Dieu! Par des mains enchaînées
Nos fronts, sous le joug, se ploieraient.
De vils despotes deviendraient
Les maîtres de nos destinées
Tremblez tyrans, et vous perfides
L'opprobe de tous les partis.
Tremblez, vos projets parricides
Vont enfin recevoir leur prix!
Vont enfin recevoir leur prix!
Tout est soldat pour vous combattre.
S'ils tombent nos jeunes héros,
La terre en produit de nouveaux
Contre vous, tous prêts à se battre!
Français, en guerriers magnanimes,
Portez ou retenez vos coups!
Épargnez ces tristes victimes
A regrets s'armant contre nous!
A regrets s'armant contre nous!
Mais ce despote sanguinaire
Mais les complices de Bouillé,
Tous les tigres qui, sans pitié,
Déchirent le sein de leur mère!
Amour Sacré de la Patrie,
Conduis, soutiens nos braves vengeurs.
Liberté, Liberté chérie,
Combats avec tes défenseurs!
Combats avec tes défenseurs!
Sous nos drapeaux, que la victoire
Accoure à tes mâles accents,
Que tes ennemis expirants
Voient ton triomphe et notre gloire!

Nous entrerons dans la carrière
Quand nos aînés n'y seront plus,
Nous y trouverons leur poussière
Et la trace de leur vertus!
Et la trace de leur vertus!
Bien moins jaloux de leur survivre
Que de partager leur cercueil.
Nous aurons le sublime orgueil
De les venger ou de les suivre.


De Vlaamse Leeuw

Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw,
Al dreigen zij zijn vrijheid met kluisters en geschreeuw.
Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan:
De legerbenden sneven, een volk zal nooit vergaan.
De vijand trekt te velde, omringd van doodsgevaar.
Wij lachen met zijn woede, de Vlaamse Leeuw is daar

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Hij strijdt nu duizend jaren voor vrijheid, land en God;
En nog zijn zijne krachten in al haar jeugdgenot.
Als zij hem machteloos denken en tergen met een schop,
Dan richt hij zich bedreigend en vrees'lijk voor hen op.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Wee hem, de onbezonnen', die vals en vol verraad,
De Vlaamse Leeuw komt strelen en trouweloos hem slaat.
Geen enkle handbeweging die hij uit 't oog verliest:
En voelt hij zich getroffen, hij stelt zijn maan en briest.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Het wraaksein is gegeven, hij is hun tergen moe;
Met vuur in't oog, met woede springt hij den vijand toe.
Hij scheurt, vernielt, verplettert, bedekt met bloed en slijk
En zegepralend grijnst hij op's vijands trillend lijk.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

't Vliegerke (Walter De Buck)

Ik ben nie al te zot van 't spel
Maar 'k vange gere musschen
Marblen en toppen kan ik wel
Maar daarin ben ik nie fel
'k Zie tegenwoordig overal
En ook al in mijn straatje
Jongens schuppen op nen bal
Maar 'k spele 't liefst van al

Mee mijne vlieger
En zijne steert
Hij goot omhoge
't Es 't ziene weert
'k Geve maar klauwe
Op mijn gemak
'k Heb nog drei bollekens
In mijne zak

Mietje van de koolmarchant
Een meiske uit mijn straatje
Keurde mijne cervolant
En z' had er 't handje van
Want zo rap alsof de wind
Was z' aan 't spele mee mijn klauwe
En ze riep 't es 't spele weert
Want hij hee ne goeie steert

Ja, mijne vlieger
En zijne steert
Hij goot omhoge
't Es 't ziene weert
'k Geve maar klauwe
Op mijn gemak
'k Heb nog twee bollekens
In mijne zak

't Seef liet zijne vlieger op
Van 't soepe, 't soepe, 't soepe
Maar hij stuikt op zijne kop
En muile dat hij trok
Zijn spankoorde was veel te kort
En met zijn 't sietse klauwe
En daarbij was zijne steert
Geen chique toebak weert

Maar mijne vlieger
Me zijne steert
Hij goot omhoge
't Es 't ziene weert
'k Geve maar klauwe
Op mijn gemak
'k Heb nog een bolleke
In mijne zak

Laatst op het Sint-Denijsplein
Mijne vlieger was aan 't zweve
d' Er kwam een wijf, een groot venijn
En ze zei 'dat mag niet zijn'
Hij hangt te veel in mijne weg
Ze begost er an te sleure
En op een twee drei pardaf
De koorde schoot er af

Hij was goon vliegen
Al mee de wind
'k Stonde te schrieme
'k Was maar een kind
Mijne bol klauwe
Die ging ne gang
Dat zal 'k omtauwe
Mijn leven lank