26 mei 2006

VADER DAG

11. Stéphane Mallarmé. Mal armé? Ongewapend tegen het leven zonder jou. Ik schrijf je deze brieven als scharnieren overheen vijf generaties. Mallarmé als je het mij vraagt ( je vraagt me nooit wat, vaders vragen hun kinderen altijd van alles, jij nooit) : gonflé, soufflé au fromage. Gezwollen gezwel.

12. Het vlees is wrang, helaas! En ik las alle boeken.
Weg! Ver weg! Ik zie vogels hun vervoering zoeken.
Tussen het onbekend schuim en de hemelboog!
Niets, noch de oude tuinen spiegelend in het oog
Weerhoudt dit hart ervan om traag in zee te zinken
O nachten, noch de lamp met haar verlaten blinken
Op ’t lege blad dat door de blankheid wordt behoed
Noch ook de jonge moeder die haar kindje voedt.
Ik wil vertrekken! Steamer, laat uw masthout deinen
En licht het anker naar exotische domeinen!


'Zeebries'. Stéphane Mallarmé.


13. Wat moet je in 1923 op die steamer naar Buenos Aires, de SS Zeelandia? Ik heb je reisverhaal daarover voor me liggen. ‘Naar en in Zuid-Amerika’. Uitgegeven door Boekdrukkerij Goebeert.

‘Na 23 dagen waterreis komt de kust van Brazilië in ’t zicht en rijst Pernambouco als uit de golven op. In de omliggende waters van deze groote Brazilaansche haven verblijven de haaien. Door de bewoners der kust wordt er duchtig jacht op gemaakt. Uit de ruggraat van die vreeselijke dieren worden allerschoonste en merkwaardige wandelstokken gemaakt. Deze worden zeer duur verkocht, zoodat de koene visschers er een goeden stuiver aan verdienen. De strijd tegen stormweders is van weinig beteekenis tegenover den strijd tegen een kudde haaien, welke vaak met woest geweld hun bootje aanvallen. Onder alle visschen is de haai de gevaarlijkste. Zijn muil staat sterk naar onder, zoodat hij zich om zijn prooi te happen op den rug legt. De haaien die de zee rond Pernambouco onveilig maken, tellen onder de wreedste. Door onvoorzichtigheid kwamen dan ook velen reeds om het leven. Een visscher welke, om een voetbad te nemen, het waagde beide beenen in zee te laten hangen, werd deze in eens afgebeten. Een man welke aan wal werkte viel door onvoorzichtigheid in het water. Pas was hij naar onder verdwenen of reeds kwam een groote vlek bloed toonen wat er gebeurd was. Erger nog: in het heldere water kon men de zeemonsters hun prooi zien verminken en verscheuren op verschrikkende wijze. Het hooren van dergelijke verhalen doet me naar verder reizen verlangen’.

14. Mij doen die reisnotities vooral verlangen naar vertellingen van jou, ’s avonds naast mijn bed. Maar nee, je liet me stikken met Bob Morane. Waaraan stierf dat kindje trouwens? Je laat me er het raden naar.

‘Enige uren voor we Montevideo bereikten, had er aan boord een sterfgeval plaats. In de nacht stierf een kindje in het hospitaal van ons schip. Daar binnen de vierentwintig uren het land zou bereikt zijn, werd het lichaampje niet in zee gelaten. Het was vreemd tegenover de wreede smart der treurende moeder de onverschilligheid van de zeelieden te zien.’

Oh wat leeze ik je gaarne, vader!
Ik wil dichter bij jou zijn
Ik wil al je avonturen hooren.

15. Een Bekende Vlaming maakt waterzooi in een tent op de markt. Ik wandel rond de tent met je achterkleinzoon. Aan de obelisk belooft iemand me een foto van jou, als student in Leuven. Plots opgedoken in oude papieren bij een verhuizing. Student? Leuven? Blijkens je muts op de foto zat je bij het Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond, beweert de eerlijke vinder van mijn papieren papa. Het KVHV. Ik had het kunnen raden. De taele is het hele volk. Er was zo te lezen nog werk aan de taele.
‘Door onvoorzichtheid kwamen dan ook reeds velen om het leven’, schrijf je. Wie? Wat? Haaien? Mensen? Haaien als mensen, mensen als haaien?

Ik weet nu zeker dat papa (!) Hemingway zijn Oude Man van jou plagieerde. Als oorlogscorrespondent heeft hij bij de bevrijding van Parijs langs de Seinekaaien je reisboek tweedehands gekocht, dan in het Ritz bij een fles Château Petrus 1923 gekraakt, daarop van al je bloeddorstige haaien één grote zwaardvis gemaakt. Zo is het gegaan. Zeker weten, papa. Zal ik zijn erven een proces aandoen? Zal ik je eindelijk als auteur in ere en rechte doen herstellen? Als de Bruce Chatwin avant la lettre der Vlaemsche Ardennen?

Ik moet je wel waarschuwen. Om de auteursrechten hoeven jij en ik het niet te doen. Enige schrijfhonoraria zijn aan ons niet besteed in de familie. Ik lees je daartoe voor uit het jongste overzicht van mijn uitgever.

Reguliere verkoop: 1.
Speciale verkopen: 89.
Totaal honorarium: 24,57 euro.
Restant te betalen, min verrekend voorschot: 0,54 euro.
Zo u vragen of opmerkingen hebt, kan u steeds contact met ons opnemen.

16. ‘Tot verfrissching zijn in de spijshuizen reusachtige ventilatoren aangebracht, waarvan de vleugels soms wel de schroef van een vliegmachien lijken. Dergelijke windmakers zijn er hoogst noodig, want in Buenos-Aires is het in den Zomer zeer heet: de thermometer stijgt er in de schaduw soms tot 40°…denk maar wat het dan in de zon moet zijn. Om in zulke temperaturen het bier te bewaren, wordt er veel alkool in gedaan. Bij sterfgeval wordt het lijk denzelfden dag van het overlijden ter aarde besteld.’

Misschien moet ik zelf voortaan ook een ietsepietsje meer naar dat grote inlevingsvermogen van jou toeschrijven. Die toestand met dat dode kindje: sterk. En dat die visser nog goed wegkomt met alleen zijn beide benen eraf in die heldere wateren.

Schrijven is als een ijsberg beweerde je afschrijver Hemingway. Het belangrijkste blijft onder water. Dag daddy. Ik rij naar de Makro om een K-Way. Morgen met vrienden naar de autowijding van Kerselare. Zonder auto weliswaar.

Uit 'Vader Dag'. Brievenroman. Copyright Stef Vancaeneghem

25 mei 2006

EGOSTRIP (84)

Kerselare. Om vijf uur uit de veren. Samen door de regen met de vrienden van en voor altijd. Aan de kazerne van Louise lopen we bij wijze van opwarming voor de Fiertel. Waar het ons om gaat is niet het succes, niet de macht niet de glorie, niet het geldgewin. Waar het ons om draait is authenticiteit, oprechtheid, betrokkenheid, liefde, vriendschap, kameraadschap. Wie dat niet begrijpt, moet het zelf maar weten. Velen al begrijpen het, voelen het, gaan met ons mee. Voor de anderen, de statuskikkers, de geldmakers met businessplan en carrièreplan, met efemere dromen van roem en macht: tant pis on s’en fout c’est sans nous. Tuupe vuir malkander en tuupe vuir Roonse.

Me zoeme weure
hier oest vergeiten
hoe schuune da Roonse
tooch kan zoan
in de zoone
oof in de reigen
hoe schuune da Roonse
tooch kan zoan…

24 mei 2006

VADER DAG

6. Van de oude magazijnen maken ze nu dure lofts. Voor mij niet gelaten. Het is dàt of finaal afsmijten. De weverij wordt een theaterdecor, de ververij een exporuimte. Alleen in de spinnerij rest er nu nog enige mechanische precisienijverheid, ruik ik de geur van weleer. Stof en smeer. De nieuwe eigenaars tonen me wat ik al ken. De plekjes waar ik me wegstak. Waar ik vruchteloos op je wachtte. Dat je achter een getouw opduiken zou. Als een duivelse Bommel, tronend in een bobijnkarretje. Iedereen heeft een vader. Dood of levend.

7. Voetballen met de neven en de schoolmakkers op de grote binnenkoer van de fabriek. Onze ontdekkingstochten over de kartelende daken, tot aan het klooster van de Arme Klaren. De laatste zuster Coletine is nu weg. Soeur Louis. Ze bidt voor mij het zal nodig zijn. Ze woont nu aan de overkant van mijn lieve tante in Sint Leonard, het rustoord van Louise Marie. Haar kamer daar is ruimer dan de cel die ze me ooit liet zien in het klooster. Geheime gangen onder de fabriek. Grootvader poot een paar fabrieken neer, jij zet zes kinderen op de planeet en dan muis je er zomaar vanonder, op je achtendertigste. Kijk zoiets vind ik nu totaal not done, vaderfiguur of niet het kan me niet schelen ik zeg het je. Verkenningsrondes onder de refter en de smidse. Wat is dat met dat familieverhaal over die onontplofte Amerikaanse bom die hier begraven zou liggen midden in de tuin? Zal ik de Civiele Bescherming waarschuwen? Het Nationaal Rampenplan ontketenen? Was beter gebleven, dan hadden we tenminste geweten wat er echt van aan was.

8. Je kantoor aan de straatkant staat te koop. Krijgt blijkbaar maar geen nieuwe bestemming. Hééft ook maar één echte bestemming. Dat je er bent om me te ondervragen. Vaderlandse Geschiedenis. Boudewijn met de Bijl werd opgevolgd door Karel de Goede. Hij handhaafde het recht, verdedigde de armen, maakte zich aldus vijanden die hem vermoordden terwijl hij in een kapel in Brugge aan het bidden was. Het volk vereerde hem als een heilige en een martelaar.

9. Een martelaar. Stefanus was de eerste martelaar. Waarom noemde je me Stéphane? Dacht je aan Frans Vlaanderen? Aan Rijsel, aan Douai? Stefanus, Vita Fabulosa. Kort na zijn geboorte wordt Stefanus door de duivel ontvoerd. In de wieg blijft een ondergeschoven kind achter. Stefanus wordt door een hinde gevoed en door bisschop Julianus geadopteerd. Als jongeman keert hij terug naar zijn ouders, drijft de duivel uit het ondergeschoven kind. De demon (met hoorns, vleermuisvleugels en lange staart) vlucht weg. Aan tafel verandert Stefanus de wijn in bloed, ten teken van het martelaarschap. Na zijn steniging waken wilde dieren bij zijn lichaam. Zijn stoffelijk overschot wordt op 3 augustus 415 gevonden in Kafar Gamala, op vijftien kilometer van Jeruzalem. Overbrenging naar naar de berg Sion, vandaar naar Istanboel. In 560 weer op reis, nu naar San Lorenzo fuori le Mura, Rome. Op Stefanusdag slaan de knapen van Bohemen met Barbaratwijgen op de rug van meisjes. Wie in Viöl, Sleeswijk als laatste zijn bed verlaat, moet in zijn nachthemd op een hooivork naar de buren. De Stefanusdronk dateert al van de Karolingische periode, is daarmee de oudstre minnedronk. In Württemberg wordt aan armen een Stefanusbrood geschonken. Bloemen die op het Stefanus-altaar gelegd worden, genezen de zieken. De doeken van het Stefanusaltaar zijn geneeskrachtig. Boeren besprenkelen eten, schuren en velden met water dat op Stefanus-dag gewijd is om heksen en boze geesten af te zweren.

Wat moet ik met al die onzin? Had me dan tenminste Werther genoemd, Holden of Stephen. Of Stefan, zoals Stefan Hertmans. Klinkt stukken beter. Terug naar Merelbeke. Nee, terug naar Ronse. Je bent het echt niet ver gaan zoeken, padre padrone. Jij met je stomme Stéphane Mallarmé ook op je boekenplank. Wat voor ontoegankelijke vermaledijde vader denk je wel dat je bent?

10. Misschien vind ik een stroman voor die openbare verkoop, koop ik je kantoor. Daar dan al je boeken weer bijeen. Definitieve vrijwillige ballingschap naar boekenland, onder je groene biblamp. Tot de fabriekssirene voor het laatst loeit, het boek dicht gaat. Samen jij en ik. Voor het eerst, voor het laatst, voor altijd. Stéphane, bedankt voor de naam. Waar haalde je het? De helft van de letters geef ik je terug. Dankjewel, ik brouw mijn naam zelf wel. Heel alleen en zonder jou zoals altijd. Dat onnozel accentje smijt ik weg. Doe ermee wat je niet laten kan. Geef het aan Mallarmé.

Uit 'Vader Dag'. Brievenroman. Copyright Stef Vancaeneghem

23 mei 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (93)

EXCLUSIEF NIEUWS : DE VOLLEDIGE CD&V LIJST

1. Luc Dupont. (54 j) Burgemeester. Advocaat.

2. Agnes Van Crombrugge. (57) Schepen. Vlaams Ambtenaar.

3. Yves Deworm (59). Schepen. Ingenieur.

4. Joris Vandenhoucke. (42) Schepen. Regent Lichamelijke Opvoeding.

5. Angélique Syroit. (30) OCMW-raadslid. Ergotherapeute. Zelfstandige.

6. Guy Heylens.(57)Ondervoorzitter OCMW. Leraar.

7. Jan Foulon.(38) Gemeenteraadslid. Jurist. Zelfstandige

8. Brigitte Vanhoutte-Van Overmeire (40). Advocate.

9. Ignace Michaux. Ambtenaar (28)

10. Leo Verstichel (49) Financieel Accountant

11. Germaine De Groote (65) Gepensioneerd

12. Diederik Van Hamme. (52) Gemeenteraadslid. Huisarts

13. Luc Hantson (51) Directeur Planning & Logistiek

14. Fanny Verheyen (31) Medewerkster ACV-Dienstencentrum

15. Isabelle Vanlaethem (38) Huisverzorgingsconsulente

16. Jean-Frederick Botteldoorn (34) Leraar

17. Claudine Schrije-Kerkhove (54) Bediende

18. Isabelle Stockman (32) Onthaalmoeder

19. Christophe Fort (34) Zelfstandig thuisverpleegkundige

20. Terry Vandorpe (55) Ambtenaar

21. Ann Vanlierde (40) Lerares

22. Marie-Claire De Vos (58) Gepensioneerd

23. Jessica Hoogstoel (18) Studente Verpleegkunde

24. Yves Van Hamme (47) Leraar-Tuinarchitect

25. Silvie Van Overmeeren (21) Studente Germaanse Talen

26. Paul Carteus (49) Leraar

27. Ben Van Wetter (41) Leraar


Gemeenteraadslid Diederik Van Hamme neemt naar we vernemen op eigen voorstel genoegen met een twaalfde stek op de lijst om aldus andere kandidaten te laten voorgaan.

Op die manier komt Leo Verstichel in de top tien. Verstichel is een presente figuur in het socio-cultureel weefsel van Ronse en een actief lid van de Ronsese Cultuurraad. Een terechte plek voor een verdienstelijk doe-mens

22 mei 2006

STOP HET RACISME: OOK IN RONSE

Door enkele (vooral jonge) onderzoekers, van verschillende universiteiten, is de voorbije dagen een brede platformtekst opgesteld. Daarin wordt het huidige gedoogbeleid afgewezen en wordt de voorrang geëist voor een ingrijpende, structurele aanpak van de vele vormen van discriminatie in alle sectoren van onze samenleving.
Het initiatief wil de start zijn van een "sociale beweging", na de vreselijke gebeurtenissen van de voorbije weken. Wil je er ook jouw schouders onder zetten, onderteken dan aub de oproep online:

http://www.ipetitions.com/petition/stopracisme

Met dank en hartelijke groet,

herman de ley

Em.Prof.Dr.Herman De Ley,
Universiteit Gent,
Dpt. Wijsbegeerte & Moraalwetenschap,
2, Blandijnberg, B-9000 Gent (Belgium)

EGOSTRIP (83)

Je wil een groot acteur worden, een groot zanger, een groot schrijver, een groot regisseur. Hoe dan ook een groot iemand.
Op je twintigste wil je alles.
Op je dertig denk je: tijd dat ik eraan begin.
Op je veertigste besef je dat het zo gemakkelijk niet ligt.
Op je vijftigste hou je je vooral gedeisd. Je hebt nog wel plannen. Een idee voor een best-seller bijvoorbeeld, met mega-verfilming na. Je wil er hooguit over kwijt dat het iets groots wordt. Van jou wordt nu gezegd : ‘De dag dat die uitpakt, wordt het big.’
Tot op een dag: ‘Denk je dat die eindelijk eens met iets uitpakt?’
Je krijgt het etiket van de vermaledijde kunstenaar. Je wordt genadeloos voor de anderen die wel uitpakken.
Tijd voor jou om te maken dat je wegkomt.
Van die anderen zal gezegd worden:’ ‘Het waren niet alleen maar meesterwerken’.
Maar jij, je verlaat de planeet onbeschadigd.
Je vertrekt met het voordeel van de twijfel.


Buig je niet te vaak neer over je verleden. Je kon moeite krijgen om weer rechtop te geraken.


Is er leven na de dood? Er is in elk geval dood na het leven.

Ga niet langer naar begrafenissen van je vrienden. Je kon er iemand opvallen.

Zo lang er leven is, is er wanhoop.

Een ijzeren gestel houdt de roestvlekken niet tegen.


In de metro, een bloem van twintig. Ze heeft me in het vizier. Ik hou me rechtop geklemd aan een staaf boven mijn hoofd.
Wie weet, vindt ze me elegant. Bovenop mijn zwarte mantel draag ik een Schotse sjaal. Mijn haar is vers gewassen, lang, golvend.
Wie weet herkent ze in mij de onvervalste artiest, een groot musicus.
Ik betokkel de staaf, als was het een contrabas. Artistiek verantwoord gedrag.
Wie weet is haar vader een heel gewone kerel, wil ze een andere, zegt ze bij zichzelf: ‘Voor zo een wil ik tekenen.'
Neen nog beter. Ze denkt aan al die jonge eikels met wie ze omgaat. Die niks weten. Die niks van het leven kennen. Die haar vervelen.
Ze droomt van een echte man die haar alles leert. Die de poorten van de Cultuur wagenwijd voor haar opentrekt. Ik? Ik noem haar zo in alfabetische rangorde tien klassieke pianisten en tien schilders wier naam begint met B.
Ze staat op van haar zitje, komt recht op me af, glimlacht. Ze is mooier dan ooit. Ik ga dood aan haar schoonheid.
Ze zegt: ‘Wil u gaan zitten, meneer?’
In volle gezicht. In volle maag.
Ik zeg ik wil wel. Ik bedank haar, bezet haar stek.
Ze neemt me voor een ouwe? Goed, dan pak ik haar voor een snotgrietje.
Op mijn beurt bied ik haar een zitje aan, op mijn schoot.
De tien pianisten met B waren: Paul Badura-Skoda, Jean-Joël Barbier, Pierre Barbizet, Daniel Barenboïm, Arturo Benedetti, Michel Béroff, Stephen Bishop Kovacevitch, Wilhem Blachaus, Jorge Bolet, Alfred Brendel.
De tien schilders waren: Balthus, Bellini, Blake, Bonnard, Bosch, Boticelli, Boucer, Bouding, Braque, Breughel.
Ze moet het maar weten.

Fragmenten uit :‘Mon dernier cheveu noir’. ‘Avec quelques conseils aux anciens jeunes.’ Jean-Louis Fournier. Editions Anne Carrière. (Eigen vrije vertaling).

21 mei 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (92)

Schepen van Financiën Rudi Boudringhien:

‘Joost Hysselinckx doet aan desinformatie’


Hierna geeft De Nieuwe Ronsenaar onverkort het antwoord van de Ronsese schepen Rudi Boudringhien aan Joost Hysselinckx naar aanleiding van diens schrijven naar de Vlaamse Minister-President Yves Leterme. (Zie eerdere editie).

De juiste cijfers

Rudi Boudringhien: ‘Ik kon natuurlijk niet meer verwachten dan goedkoop populisme absoluut verkeerde cijfers en totaal uit de lucht gegrepen beweringen van Joost Hysselinckx, gemeenteraadslid Belang van Ronse.

Betrokkene zit reeds ruim 5 jaar in de gemeenteraad, bovendien in de goed betaalde gemeenteraadscommissie van Financiën (waar hij trouwens veelal schittert door zijn afwezigheid), maar kan het verdomd niet nalaten om bewust aan désinformatie te doen.

Ik zal mij niet uitlaten over zijn negatieve beweringen over RONSE, positief denken is blijkbaar aan extreem rechts niet besteed, maar wil de Ronsenaars wel de juiste cijfers geven over het financiële beleid dat RONSE de laatste legislatuur heeft gevoerd.' (Toestand per 01/01/2006).


Financieel Beleid

Rudi Boudringhien: 'Joost beweert: catastrofaal financieel beleid : FOUT!

JUIST is overschot op de rekening 2005 = circa meer dan 4 milj. EURO overschot !
In 2001 begonnen met een negatief saldo van circa 1 milj. EURO'

Hoogste schuld?

Rudi Boudringhien: 'Joost beweert: hoogste schuld van het land : FOUT!

Juist is over schuld : schuldratio = 0.71 (gemiddelde in vergelijkbare gemeenten 1,19) Dit wil eveneens zeggen dat alle schuld met minder dan de jaarlijkse ontvangsten kunnen worden terugbetaald. Hiermee behoren wij tot de steden met de laagste; wellicht de laagste schuld per inwoner van alle Vlaamse steden.

Investeringen

Investeringen = circa 5 à 6 milj. EURO per jaar = de grootste investeringen in vergelijking met de vergelijkbare gemeenten.'

Ziekenhuisproblematiek


Rudi Boudrinhien: 'Joost beweert: terugbetaling van 1,6 milj EURO per jaar gedurende 20 jaar en komt bovenop tussenkomst voor OVERO ook goed voor 1,6 milj. EURO : FOUT!

Juist is:

- consolidatielening ten bedrage van 3,7 milj.loopt nog tot 2012
in 2006 aflossing = 690.812 EURO

- tussenkomst in OVERO 1.672.461 EURO (met jaarlijkse loonlastenvermindering gezien het uitdovend karakter van de tewerkstelling ... jaarlijks vloeit personeel af op een natuurlijke manier bvb. pensionering of vrijwillige uitdiensttreding.)

Misschien is dit schrijven minder spectaculair dan een schrijven aan een Minister President, maar voor mij is het welzijn van RONSE en zijn RONSENAARS het aller belangrijkst!

Tot zover Rudi BOUDRINGHIEN, Eerste Schepen en Schepen van Financiën


Voor verder gescherm met cijfers tussen de schepen van Financiën en Joost Hysselinckx en eventuele nieuwe comments van de twee betrokken verkiezingskandidaten van Gemeentebelangen (Boudringhien) en Het Belang van Ronse (Hysselinckx) verwijzen we naar onze commentaarlijn onderaan dit stuk.

DE NIEUWE RONSENAAR (91)

Waarde Zuster Magdaleen,

Ik schrik mijn eigen mezelf bijkans naar de spoedafdeling van je kliniek.
Ik vergaap me net aan die Finse carnavalmonsters van de winnende Eurovisiesong Zwartrock Hallelujah, onderwijl in Het Laatste Nieuws een interview lezend met Tom Lanoye die alle gematigden oproept tot revolte tegen rechts-extremisme en moslimextremisme.

Twee goede redenen heb ik om dit interview met meer dan gewone aandacht te lezen. Ten eerste omdat Lanoye er als geen ander telkens weer in slaagt te verwoorden wat elke tolerante Vlaming denkt. Ten tweede omdat ik lang genoeg met de interviewer Jan Segers prettig heb samengewerkt om te weten dat ik hier kopij geserveerd krijg van een van de allerbeste journalistieke pennen van Vlaanderen.

Net op het moment dat ik de krant opzij wil leggen voor de consommatie van een lichte crème brulée (een kleine dagelijkse zonde) schiet mijn wijsvinger door naar een ander paginagroot verhaal: ‘Mijn Ronse door zuster Magdaleen’.

Waarde Zuster Magdaleen, je raakt mijn Ronsies hart in dat verhaal. ‘Ik heb Ronse de voorbije tien jaar positief zien evolueren. Mijn wens is dat de mensen wat positiever gaan denken en ingesteld zijn… Als we dat allemaal een beetje meer hadden, dan zouden we al een flink eind verder zijn.’

Met andere woorden: Tuupe vuir Roonse. Kijk, die keer al toen je naar ‘De Gok van Hermes’ kwam kijken en me na afloop in twee welgemikte zinnen zeer precies wist te vertellen waar het volgens jou allemaal om draaide, werd me duidelijk dat je niet zomaar toevallig de grootste werkgeefster van Ronse bent geworden. Had Ons Here je niet geroepen, dan was je volgens mij vandaag de Albertine Frère van de Belgische business.

Doch je rijk(dom) is niet van deze wereld. De naam die je als zuster koos, zegt wat dat betreft genoeg. Jezus dreef niet voor niks bij Maria uit Magdala niet minder dan zeven demonen uit. Ga er maar van uit dat de duivels van de macht en het geld daar bij waren. Weet je apropos dat, als meisjes op Maria Magdalena-dag hun vlechten inkorten, ze dan mooi lang haar krijgen? ’t Is eens het proberen waard. Overigens geldt die 22 ste juli wel als een regelrechte ongeluksdag waarop je best niet trouwt, reist, zaken doet, klimt of zwemt. Die dag dus gewoon in Oostduinkerke de Hoge Blekker Route met de zussen.

Je raakt mijn hart met je verhaal omdat je vertelt dat je, zelfs als Harelbeekse (mo seg!), gaandeweg van Ronse bent gaan houden. Wil je geloven dat ik je geloof? Je vertelt erbij dat die vijftigste verjaardag van het ziekenhuis samen met de bijkomende vieringen van de nierdialyse, Sint-Leonard in Louise en tweehonderd jaar Glorieux deel uitmaken van je mooiste levensherinneringen. Het is inderdaad ook niet niks, dit alles.

Wat mij betreft verdien je dan ook probleemloos de titel van ereburgeresse van Ronse. Doch ik vermoed dat ijdele aardse titels niet aan jou besteed zijn. Dat je liever gewoon je wandelschoenen aantrekt om je te bezinnen over de kortstondigheid van het bestaan in de schaduw van de kapel van Wittentak.

In hetzelfde gesprek vertel je dat je de prijs van een brood niet kent. Het weze je volkomen vergeven. Jezus heeft bij de vermenigvuldiging der broden ook op geen eurocent meer of minder gekeken. De prijs van een gewoon brood is 1,60 euro. Plus 10 eurocent. Als je het voorgesneden wil. Maar dan kan je er vooraf geen kruis meer over maken, zoals mijn mama deed met haar broodmes. (Ik vond het altijd mooi hoe mama dat deed.)

Beste zuster Magdaleen, je hebt Ronse sinds je komst naar hier in '59, dus in je hart gesloten. Wel, het is vice versa. Als werkgeefster van 1150 mensen zal het voor jou wel niet evident zijn om elk Ronsies hart altijd te overtuigen van Gods barmhartigheid. Want zelfs al staat je deur altijd open voor iedereen, voor sommigen is ze in al die jaren terecht of ten onrechte ook wel eens op de neus dichtgevlogen.

Maar goed, voor alle Ronsenaars, ook degenenen die je schalks Zuster Macht Alleen noemen, is en blijft er maar één Zuster Magdaleen. Als mijn maat Yves Lenoir met zijn Fiertelcomiteit nog een eregaste zoekt voor een koets: voor mij niet gelaten.

Allez vooruit, God zegene en beware je in ons geliefd Ronse.
(Hopelijk vindt God Ronse niet de meest te mijden plek van zijn eigen schepping).

Stefanus.

P.S. In het verhaal vertel je nog dat cafébezoek niet tot je kloosterregel behoort. Jammer. Ik had je graag eens op een Duvel of twee getracteerd in de Local Unique. Just om te zien wat dat geeft, twee duivels in je lijf.