30 januari 2009

BLOG NOTE













(Klik door op het beeld voor details)

DE BENIEUWDE RONSENAAR

RONSE OPGEVEN NOOIT.














Met de eerste gemeenteraad van 2009 maandagavond begint ook in Ronse een jaar van regionale en Europese verkiezingen… op Fiertelzondag. Alles wat onze lokale politieke sterren en kometen tot dan in en buiten de raad vertellen, moet worden bekeken in functie van het gehengel naar de kiezer op zondag 7 juni.

Dat het hier gaat om bovenlokale verkiezingen, is een lachertje. Voor zover dat nog hoefde, heeft de faciliteitenbrief van Luc Dupont en de nationale mediatisering die erop volgde overduidelijk bewezen hoezeer het bestuur van een faciliteitenstad als Ronse volkomen vastgeklit zit aan regionale decreten, federale wetten en Europese regelgeving.


Het politieke landschap in Vlaanderen ligt inmiddels compleet versplinterd in een pakket partijen die verwoed vechten om percentjes. Zeer de vraag hoe de CD&V-kiezer de verbanning van Leterme zal verteren , hoe de socialisten het geknoei rond de komst van ‘gouden Bertje’ electoraal zullen verwerken. En dan is er de come-back van wonderboy Verhofstadt en de aangekondigde ‘combat des chefs’ met Dehaene. Voor de Nieuwe Vlaamse Alliantie van slimme jongen Bart Dewever gaat het, na het afspringen van het kartel met CD&V, om de overleving. Idem voor Spirit na het vertrek en de duizelingwekkende neergang van Bert Anciaux. Om nog te zwijgen van de kannibalisering van het Vlaams Belang door De Decker, extremisme versus populisme.

Deze verkiezingen moeten ons ook eindelijk verlossen van de houdgreep waarin het duo Di Rupo- Reynders Vlaanderen gijzelt in het verbeten steekspel van de twee om de macht in Wallonië.

Het politieke landschap in Vlaanderen ligt aldus compleet versnipperd in een patchwork van christen-democratische, rechts-liberale, sociaal-liberale, socialistische, progressieve, groene, extremistische, Vlaams-nationalistische en populistische formaties. De waaier is zo breed geworden dat een kiezer al een héél grote aversie van politiek moet hebben om er zijn eigen ding niet meer in te vinden.

Oh Roonse ‘k zie oa gieren

Dat is de brede achtergrond van waaruit de Ronsese verkozenen aan politiek doen en vanuit hun diverse partijprogramma’s invulling geven aan hun mandaat. Die invulling wordt bovendien doorkruist door al dan niet bovenlokale persoonlijke ambities, carrièreplanning, lange-termijndenken, clans, machtige politieke families, achterban, oude vetes, broedertwisten, geheime broederschappen, netwerken, oude zuilrestanten.

In die omstandigheden ‘Tuupe vuir Ronse’ vorm geven aan de Renaixance veronderstelt het overstijgen van al deze eigen belangen. Dat lukt welteverstaan vaker niet dan wel. Maar elke keer dat het wél lukt, wint de stad Ronse het van de kleine dorpspolitiek. En Ronse opgeven: nooit.

De Ronsese garde-fou

De Ronsese waarheid heeft haar rechten. De enige echte all-Ronsese politieke formatie is vandaag de GBIC-Gemeentebelangen van Rudi Boudringhien en Eric Van der Eedt. De twee raadsleden hebben vanuit de oppositie de afgelopen jaren systematisch blijk gegeven van een zeer constructieve houding ten aanzien van al wat Ronse step by step vooruit helpt. Ze hebben positieve ideeën aangebracht en waar nodig hard en moedig verzet aangetekend tegen de ontsporingen van het extreme denken.

Het Ronsese politieke kopstuk Rudi Boudringhien zet zich hierbij systematisch af tegen elke vorm van sektarisme en extremisme in al zijn uitingen.

Je kan als democraat over de ingewikkelde faciliteitenkwestie van mening verschillen, en dat is hier zeker het geval, maar al bij al is het geruststellend voor de beoogde Vlaamse maar taalhoffelijke bestemming van Ronse dat de francofone minderheid van Ronse bij monde van Boudringhiens GB-IC haar eigen sterke spreekbuis heeft en behoudt. Wars van plat opportunisme of al te doorzichtige electorale klantenbinding vermomd als ‘solidarisme’.

Al was het alleen als noodzakelijke garde-fou tegen een opstekend extremistisch eenheidsdenken dat al snel de kop opsteekt wanneer je als open en tolerante Ronsenaar gewoon naar de beste bestuursvorm voor de Renaixance van Ronse streeft. Boudringhien doet heel rechtlijnig en consequent zijn ding. De gewezen eerste schepen geeft daarmee mooi al diegenen het nakijken die hem hebben onderschat op zijn voormalige blauwe stek.

Het beste bijeen voor Ronse

In de Ronsese raad zitten behalve Boudringhien, los van de hogervermelde partijpolitieke en persoonlijke belangen, natuurlijk nog een hoop andere mensen die gewoon oprecht van hun stad houden en die elk vanuit hun eigen overtuiging samen de toekomst van Ronse vorm willen geven. Van hun vaak scherpe onderlinge concurrentie kan Ronse alleen maar beter worden.

Het uitgangspunt is dat daarbij geen enkele Ronsenaar wordt uitgesloten van het recht om in Ronse gelukkig te zijn.

29 januari 2009

DE BENIEUWDE RONSENAAR

GENIET HIERONDER VAN
DE ZONET VANAVOND BEKROONDE
GEDICHTEN VAN DE STAD RONSE 2009


Jille

Hoe haar haren waaien in de wind
De golven aan zee, een spelend kind.
Haar ogen draaien als ze praat,
Het water in de wasbak, de kerstverlichting op straat.
Met haar armen maakt ze grote gebaren,
De wieken van de windmolen draaien.
Met lange benen loopt ze de speelplaats over,
Net een gazelle in de tropen.
De leraar zegt: "Zit jij nooit eens stil?”
Ik denk: er zit zoveel leven in Jille.
Zoveel, dat het aanstekelijk werkt,
Ik ben vast niet de enige die dat merkt.


Bert Taekels
WINNEND GEDICHT CATEGORIE JEUGD
(1ste en 2de gr.sec.)


Samen op tocht

Vroeg naar bed gaan.
Morgen om zes uur opstaan.
Rugzak, stapschoenen en pet
heb ik al klaargezet.

Ik schiet wakker van kanongebulder,
sta op en glunder.
Vandaag is de grote dag
dat ik de fiertelommegang stappen mag.

Ik maak mij klaar
voor deze grote dag van “t jaar.
Op straat zie ik jong en oud op de been,
ik stap dus zeker niet alleen!

De Sint-Hermesommegang vertrekt aan de kerk.
Daar begint voor de schrijndragers het zware werk.

De Kruisberg op
met de bellenman voorop.
De stoet mensen gaat zich bewegen
langs de vele mooie wegen.
Ook ik hoor erbij
Dat maakt me zo blij.

De ommegang duurt lang en ik word moe,
maar geef dit niet toe.
Mensen rondom mij geven me moed:
“Victor, wat stap jij goed!”

Duizend voetstappen, dezelfde tocht,
niets houdt hen tegen.
Samen bewegen is echt een zegen!


Victor Dewolf
WINNEND GEDICHT KINDERJURY

Hiernaast

Elke nachtval
weet ik hiernaast
de gifgroene kikkers
zo veel zo vaak
tot leven gewekt
ze kwaken niet meer

Verstild op behangsel
doorklieven ze
de wanden van je kamertje
het ruisen van de wind
de adem van je moeder

In de toekomst gelegen
uit je lichaam getild
zweef je tussen woorden
huis je in gedachten
vanaf het moment
dat je de tijd ontsnapte


Hein van der Schoot

GEDICHT VAN DE STAD RONSE 2009.
CATEGORIE VOLWASSENEN EN ADOLESCENTEN.

OVER LEVEN VOOR GEVORDERDEN

THIS LAND IS MY LAND
THIS LAND IS YOUR LAND.







(Van onze correspondent in België). Toppoliticus doodgeschoten naast zijn wagen door huurmoordenaars vanwege teveel weten/ premier geblinddoekt
ontvoerd opgesloten vanwege teveel miljoenen/ criminelen vrijuit door achterhaalde wetten en foute procedures/ nieuw proces voor moordenaars/levenslang voor slachtoffers/ meisjes in kelders/jongen gepest uitgehongerd gemarteld/jongen zomaar lukraak doodgereden door dolle jeepmoordenaar/jongen neergestoken voor MP3/gangsters vrij per heli/overvallers weg uit het Justitiepaleis/ achtentwintig doden Bende van Nijvel/ opgravingen geen daders/ vesten kogelvrij te koop in winkels/ baby’s vogelvrij in crèches/ mediageil gelul van alwetende beevee’s/ vijgen na Pasen/ le new journalism est arrivé/ op ladders en afgehuurde balkons/ morgen de begrafenis/ onze ploeg is ter plekke/ exclusief al het verdriet van België.

(Knip de bon hieronder uit en win een spookflat in Antalya).


'Over Leven Voor Gevorderden'
'Tetietatutes'. Virtueel Dagboek.
Copyright Stef Vancaeneghem.

GEDICHTENDAG
















CLAUS

Bij ’t afscheid
heeft Nooteboom
hem toegesproken
en hem gesmeekt toch
vooral te blijven spoken.
Een tip:
rond de Muziekberg,
waar Venus ooit
heeft geboeleerd,
wordt,
bij nacht en ontij,
soms zijn geest gesignaleerd.

Pol Vancaeneghem

27 januari 2009

DE BENIEUWDE RONSENAAR

DIRECTRICE BETUIGT SPIJT VOOR GESJOEMEL

KATHOLIEKE ONDERWIJSBAZEN
MERKTEN ZEVEN JAAR NIKS


De voormalige directrice van de Vrije Basisschool Glorieux in Ronse heeft tussen 1999 en 2006 meer dan 200.000 euro gepikt uit de schoolkas. Ze verscheen voor de correctionele rechtbank in Oudenaarde wegens valsheid in geschrifte en verduistering. Het openbaar ministerie vordert een strenge straf vanwege de vertrouwensfunctie en het feit dat er weinig of geen verzachtende omstandigheden kunnen worden aangevoerd. De beklaagde biedt de school, de kinderen en het personeel haar verontschuldigingen aan. Ze heeft ongeveer de helft van het geld inmiddels terugbetaald, daartoe haar woning verkocht en afstand gedaan van haar vaste benoeming als directrice. De vzw Vrij Katholiek Onderwijs Regio Ronse (VKORR) vraagt één euro voor de morele schade die aan de goede naam van Glorieux werd aangebracht.

Zeven vette jaren…

Op 1 september 1999 ging ze aan de slag als directrice. Zeven jaar duurde het eer een externe bedrijfsrevisor aantoonde dat ze 215.375 euro had verduisterd. Het geld kwam ondermeer van schoolactiviteiten zoals mosselsoupers. De onvreemding voor persoonlijke doeleinden, naar verluidt voor het leiden van een luxueus leventje, werd gemaskerd door fictieve facturen. De directrice bekent schuld, maar zegt dat het verduisterde bedrag van 215.375 euro overschat is.
'Ik heb enorm veel spijt,’ aldus de beklaagde ’maar helaas kan ik de klok niet terugdraaien. Tegenover de kinderen, de ouders en het personeel bied ik mijn oprechte verontschuldigingen aan.'

Niks gemerkt

De verdediging van de beklaagde rekent op mildheid van de rechtbank en wijst hierbij met de vinger naar de inrichtende macht, het Vrij Katholiek Onderwijs Regio Ronse.
'Wij vinden dat de school zelf niet vrijuit gaat', aldus de verdediging. ‘Elk jaar werden de rekeningen gecontroleerd maar nooit werd enige onregelmatigheid vastgesteld.'

De school zelf (in het gefnuikte imago) en de leerkrachten (die zich met krappe middelen dag na dag inspannen voor kwaliteitsonderwijs) betalen alvast een hoge prijs voor het gesjoemel van de directie aan de ene kant en de jarenlange argeloosheid van de toezichthoudende onderwijsbonzen aan de andere.

De rechtbank velt vonnis op vrijdag 20 februari.