24 september 2010

RONSIES RARITEITENBOEK (13)

SNARIE BLOEDSOSSIESSE.

Legendarisch wielerkampioen. De grootste die Ronse ooit telde. Won - naar eigen zeggen - zeven keer de wielerwedstrijd Toulouse-Lautrec. Werd ‘grovo modo’ acht keer wereldkampioen. Won elk jaar het criterium van Hogerlucht, voor de Italiaan Gelatti Motta.

Eindigde ondanks dat glorieus palmares in diepe armoede. De enige nagel die hij nog bezat om te krabben waar het jeukte, haalde hij uit zijn platte tube bij de laatste koers waarin hij tot opgave werd gedwongen, vanwege een ‘lumbalo aan ziene reuge’.

Zijn naam dankte hij volgens de enen aan een geheim bloedworstrecept met pastis. Volgens de anderen veeleer aan een mythologisch onderdeel van zijn anatomie.

Schonk jaar na jaar zijn zegebloemen aan Soeur Tirelire. Die nam ze dankbaar aan met woorden die zouden worden geboekstaafd in de ‘Anthologie de La Poésie Française’ (de vermaarde zegebloemlezing van Patrick Poivre d’Arvor):

‘Snari bel ami
ouvre ton coeur
c’est toujours
le bonheur.’

Waarop hij niet enkel zijn hart opende en derhalve met chronisch priapisme werd opgenomen en afgezonderd in de dienst Necrologie. Stierf miskend en onbegrepen. Doch omringd door goede zorgen: in de armen van zijn vriendin Soeur Tirelire.


RONSIES RARITEITENBOEK.
'Handleiding voor Ronse'.
Copyright Stef Vancaeneghem.
Illustratie: Michel Provost.

23 september 2010

RONSIES RARITEITENBOEK (12)

'WIP. (Staande of liggende).



Traditionele schieting in het
Bru(u)lpark. Vroeger ook in het Park Lagache. Wordt gretig beoefend door de leden van de Sint-Sebastiaansgilde én de Sint-Hermesgilde. Ze doen het met een staande of met een liggende wip. Anders dan in Nederland, kan er bij beide rechtstaande worden geschoten. Je hoeft alleen je pijl van verticale naar horizontale richting te veranderen.

Met Sint Sebastiaan, patroon van de wippers, ging het ooit goed mis. Bij een al te uitbundig gevierde Keizersschieting kreeg hij een pijl in zijn gemachte. Hij was daarna niet langer in staat zelf nog schietend lid te blijven. Noch op staande noch op liggende wip. Uit medeleven werd voor hem een standbeeld opgericht dat te bezien is in het Bru(u)lpark. (Voor zover niet onder water).

Wie de Oppergaai schiet, is voor een jaar koning van de wip. Hij krijgt dan de versierselen om en mag ermee pronken in de ommegang. Zoals elke natuurliefhebber weet, zijn pinguins zeer bedreven wippers op hun (wegsmeltende) banquise. In de Fiertel vermomt elk (nog schietend) lid van de Sint-Hermesgilde zich daarom traditioneel als pinguin en wringt zichzelf daartoe moeizaam in een nauw zwart pak. Vers gesteven, met Wip Express.

'RONSIES RARITEITENBOEK'.
'Handleiding voor Ronse'.
Copyright Stef Vancaeneghem. .

22 september 2010

RONSIES RARITEITENBOEK (11)

HILAIRE SPIERS.



Begon als kolenmarchand. Werd schatrijk door zich, in tegenstelling tot de meeste van zijn tijdgenoten, hoofdzakelijk met zijn eigen zaken te bemoeien. Kocht kolenschepen onderweg van Cuba naar Antwerpen aan halve prijs en verkocht ze hier door aan de dubbele. Oppermachtig sponsor van Club Ronse die er zelden te zien was. Woonde een tijdje in de oude Posterij aan de Steenweg op Doornik. Daarna verdween hij naar het Zwitserse Vevey alwaar hij de buur was en vriend werd van Charlie Chaplin. Het verhaal wil dat hij Chaplin ooit meenam naar hier voor een tourtje in en om Ronse. Waarop Ronsenaars die hen samen zagen, zouden geopperd hebben:
‘Zeeg wie n’ees diene schoaen, neefiest oezen koulenmarsank?

'RONSIES RARITEITENBOEK'
'Handleiding voor Ronse'
Copyright Stef Vancaeneghem.

21 september 2010

BRIEFGEHEIMEN





Beste kindervriend,

Ik ben er vroeg bij dit jaar met mijn brief. Ik wil het griezelgedoe rond Halloween voor zijn, al die pompoenen komen me nu al de strot uit. Enkele zomers geleden stond ik in Zuid-Turkije aan je graf daar in Mira. Zoals de gebruiken het willen, legde ik er mijn linkerhand op het miljard bacterïen van alle anderen die me in je tombe waren voorgegaan en deed er een wens. Helaas blijkt die tot dusver ook een wens gebleven. Dit sterkt mijn vermoeden dat ik in je boek bij de ‘Stoute Jongens’ sta.

(Zet dit er dan nog bij : eigenlijk vind ik de grafholen van de Skythen wat verderop véél authentieker dan je onnozele toeristenval. En dat beeld van jou op je paard : jongen jongen jongen. De Skythen, dàt waren nog eens holbewoners. )

Waarvoor ik je schrijf, ’t is niet voor mezelve maar voor mijn geliefde stad. Ronse jawel. Het zegt je niks meer? Ronse? Renaix? Ronse-Renaix? Ik vreesde het al. Er is een tijd geweest dat je hier hopen speelgoed door de schoorsteen kwam smijten. In Maison Bouton, den Unic op de Markt, de Nopri, de Drie Appels-Les Trois Pommes en waar al niet.

Vroeger kwam je hier zelf ook op je paard gedraafd. Fier als een De Croo en zonder er af te donderen. Begeleid door de fanfare van Club Ronse. Vroeger kwam je hier op je kont zitten: in de GB die nog geen Carrefour was en nu een groot gat geworden is in het reclamebord van Winkelcentrum Plaza.

Ik schrijf je deze brief omdat ik Tuupe met nog een paar duizend ‘die hard’-Ronsenaars, tegendraads en koppig als steeds, ondanks de droeve tijden voor bisschoppen en kinderen, zowel in jezelf als in Ronse blijf geloven. Geloven in Sinterklaas en geloven in Ronse. Tegenwoordig is dat hetzelfde. Vandaar.

Desalniettemin. Ik zal nooit vergeten hoe het koppig blijven geloven in jou me altijd veel leuks en lekkers opleverde. De dag dat mijn drie oudere broers me probeerden wijs te maken dat je eigenlijk niet bestond (waarin ze ongelijk hadden) ik derhalve een naiëve wietie was (waarin ze helaas gelijk hebben) en ik gaandeweg toch veel meer in hun verhaal ging geloven dan in dat van jou, was het gepasseerd. Voortaan wachtte me alleen nog de breekbaarheid van het broze glazen speelgoed in het grote leven.

Zodus is mijn conclusie na al die verloren jaren zonder jou: ik kan er toch maar beter blijven in geloven. In jou en in Ronse. Want wat is in dit ondermaanse werkelijk waar en wat niet? Ik heb hier net een boek uit van een Verheven Prins van Het Koninkljk Geheim, Grootmeester van Het Licht, Heer van Mededogen, Ridder van de Koninklijke Bijl, Souverein Prins van het Rozenkruis, Verheven Meester, Uitverkoren der Negen enfin je kent heel dat decorum rond De Opperbouwmeester, het lijkt wel een doorslagje van je eigen santeboetiek.

Een universum scheppen uit het niets, zo lees ik in dat boek (‘Waarom ik bij de Loge ben’), is eenvoudiger dan het bakken van een taart. Men neme daartoe een vacuüm met erin een massa van 25 gram. Men scheppe luchtledigheid door de oven op te warmen tot 10 tot de 29ste macht Kelvin en er een massadichtheid in te brengen van 10 tot de 80ste macht per cm3. Even laten afkoelen en voilà: je hebt een vers gebakken universum. Over de technologie om dat te verwezenlijken beschikt de wetenschap voorlopig nog niet. Maar lang gaat dat niet meer duren. Hoeven we ’s avonds dan alleen nog naar dat kookprogramma van Jeroen Meus te kijken. Wordt een vers gebakken universumpje daar gewoon Dagelijkse Kost. (Vandaag eentje met scampi).

Lieve Sint, begrijp je nu waarom ik dan nog liever als een ‘naïeve wietie’ in jou geloof en bijgevolg in Ronse, dan in al die andere onzin van zogenaamd geleerde mensen die met hun schortje om het licht zoeken in de duisternis van hun ‘aeropagieke’ tempels? Schrik niet, mijn lijstje voor Ronse is lang. Je weet dus al langer dat ik een heel stoute jongen ben. Daar gaan we.

Sinterklaas, schuif dit asjeblief in ons schoentje. Wij Ronsenaars geloven in jou. We hebben geen ander keuze. We willen niks minder dan:

Veiligheid thuis, op straat, in de bank. Klare afspraken met ‘De Nieuwe Ronsenaars’. Relance van het winkelcentrum in de binnenstad. Renovatie van het ‘Oude Vrije’ . Zinvolle herbestemming van de Oude Sint-Martinus. Zorg voor het Fiertel-erfgoed. Veiliger verkeer voor Stappers, Trappers, Openbaar vervoer en Personenvervoer. Een taalhoffelijke stad, partner van de Eurometropool. Een stadsvriendelijke industriële en ambachtelijke ontwikkeling. Permanente druk op al onze Ronsese gekozenen opdat ze steeds het algemeen belang van alle Ronsenaars doen primeren boven extreem populisme, partijpolitiek cliëntelisme, eigenbelang en zitpenningcollecties.

Voilà nu weet je waarom ik je zo vroeg op het jaar schrijf. Er is werk aan je winkel. Dat je bij dit alles je Zwarte Piet naar mij toe speelt , maakt me helemaal niet uit. Piet vond ik trouwens altijd al een leukerd. Waar ligt zijn graf eigenlijk?

(Aan Sint-Niklaas van Mira).

‘Ongefrankeerde Correspondentie’.
Copyright Stef Vancaeneghem.

20 september 2010

DE DAPPERE RONSENAAR


















KSK RONSE VERSUS OUDENAARDE: 2-0.
GEEN LEEDVERMAAK:
HOOGUIT BINNENPRET
SPORTIEVE GROETEN
UIT RONSE EN
ALTIJD WELKOM...