09 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (139)

Derde open brief aan de voorzitter van Het Vlaams Belang te Ronse

Beste Paul Vanderdonckt,


Je had het moeten zien. Of horen. Toen we op maandag 28 augustus met de dragers het schrijn naar de Crypte droegen, was het André die belde. Ik heb het over André Dejonghe. Met de bellen brengen onze bellenmannen magisch geluid voort. Maar André is zoveel meer. Ik heb nog het geluk gekend het schrijn van Sint-Hermes te kunnen dragen met André als belleman tijdens de ommegang. Je zou zonder probleem een tweede dragen als hij belt. Zijn kadans maakt het dragen zoveel minder zwaar. André belt als geen ander. Hij bepaalt de kadans als een volleerde dirigent. Geen bellenklank klinkt korter of langer. Alles mooi in kadans en in evenwicht. Als drager drijf je gewoon mee met André. (en het rijmt nog op de koop toe). Ik verdenk er hem van een natuurtalent te zijn. Niet dat dit zo erg is. Ik probeer maar een zinnige uitleg te geven voor zijn gave om met zoveel passie en schoonheid de bellenklanken over Ronse te laten luiden.
Jammer genoeg belt hij niet meer tijdens de ommegang. Enkel nog tijdens de processie zijn de magische klanken te aanhoren. André treurt niet. Hij kan leven met de gedachte dat het beter is niet meer de kadans te bepalen tijdens de Fiertel. Gezondheid voor alles. Zijn kleinzoon verzorgt de opvolging binnen de familie en André is zo oprecht fier en bezorgd. Zijn kleinzoon is al even getalenteerd. Maar in al zijn bescheidenheid zal André dat nooit zelf zeggen. Daarom neem ik me de vrijheid het even te zeggen.

Nu, ik was eigenlijk bezig over die achtentwintigste augustus. Op deze dag herdenken we de verjaardag van de marteldood van Sint-Hermes. Dan wordt het schrijn naar de Crypte gebracht en volgt er een dienst in dat schitterende decor. Je zou het echt eens moeten horen. Het geluid van de bellen in onze crypte. André kan toveren met de bellen. Het is het mooiste geluid dat deze stad rijk is. Een echte Ronsenaar krijgt er kippenvel van. Zo intens, zo sober, zo mooi.

De Fiertel is dan ook intens mooi. Ook tragisch. Schoonheid en tragiek gaan zo vaak hand in hand. Ik heb het voorrecht met de andere mannen van mijn ploeg het schrijn te mogen dragen in de los te Rozenaken. Nergens meer tragiek dan daar. Stof of modder. Het maakt niet uit. Het schrijn komt netjes en op tijd aan in Rozenaken. Maar nergens wordt meer gevloekt onder het schrijn dan daar. (een stille en respectvolle vloek, weliswaar)
De los is niet echt vlak en de vele stenen en putten zorgen ervoor dat de schouders van de dragers het zwaar te verduren krijgen. Er is wel altijd één drager die het volle gewicht krijgt. Die vloekt dan iets minder stil. Willy Cardon is de belleman van dienst tijdens deze passage. Geen ander kan beter bellen op dit stuk brute natuur van de ommegang. Daar waar André met de bellen als het ware Eine Kleine Nachtmusik voortbrengt, brengt Willy het Requiem ten berde. In het decor van stof of modder, putten of plassen water, uitpuilende stenen en de kerk van Rozenaken, die nooit dichterbij wil komen, is de Fiertel plots één en al tragiek.

Tragiek. Laat het ons daarover eens hebben.

Ik vind het tragisch dat de fameuze cartoon over de Fiertel nog steeds te zien is op jullie website. Ik herhaal het voor de derde maal: het is uitermate tragisch dat uw partij, die toch beweert de authenticiteit van Ronse te koesteren, het meest authentiek dat deze stad rijk is misbruikt om een politieke ideologie te verkondigen. Nooit eerder gebeurd. Zet dat alvast maar op jullie palmares.

Het wordt nog tragischer.

Verleden weekend vierden jullie partijgenoten en sympathisanten feest. Op de terreinen achter de kerk van de Klijpe was er barbecue. Ik schrok me een bult toen vrijdagavond plots Erik Tack bij mij kwam aanbellen. Ik vreesde het ergste. Geen houtskool! Het was mijn eerste gedachte. En ik had maar een zakje van vijf kilogram in voorraad. Het was echter niet zo erg. Erik Tack kwam beleefd vragen of het mogelijk zou zijn enkele tafels te gebruiken van Klep-2-Mania. De tafels staan netjes gestockeerd in de ruimte onder de kerk van de Klijpe. Hij was bij mij aan het verkeerde adres. Ik ben al te oud om nog lid te zijn van deze schitterende vereniging op de Klijpe. Maar aangezien ik zoveel als mogelijk mensen wil helpen, belde ik even rond en al heel snel kon ik de man verlossen uit zijn lijden. De tafels konden gebruikt worden. Ze beloofden alles netjes terug te plaatsen. Ik heb geen klachten gehoord en bijgevolg ga ik ervan uit dat Erik Tack alles netjes terug plaatste.

Deze belofte werd alvast nagekomen.

Eventjes tussendoor… voor alle duidelijkheid.
Je moet weten dat Klep-2-Mania een jongerenvereniging is op de Klijpe. Het zijn jonge mensen die heel wat leuke activiteiten organiseren en erin slagen eigen materiaal aan te kopen met de opbrengsten van hun activiteiten. Vandaar die mooie tafels die ze zelf, zonder subsidies van om het even waar, hebben aangekocht. Ze werken intens samen en het is heel mooi vast te stellen dat jonge mensen er de kans krijgen te leren samen werken met externe partners (buren, Klijpenaars van een andere generatie, sponsors, stadsbestuur, veiligheidsdiensten…), er leren om te gaan met waarden en normen, er mogen proeven van pril ondernemerschap en bovenal erin slagen alles financieel gezond te houden. Het was jullie ex-partijgenoot, Joost Hijsselinckx, die tijdens het debat van de Wieties ongenuanceerd deze schitterende vereniging hekelde omdat volgens hem hun grote “manifestatie” (zo vermeldde hij het) van midden augustus al te veel overlast (versta: geluidshinder) produceerde. Tegen mij voegde hij er nadien aan toe dat zijn ramen thuis trilden van het geluid.
Sommige mensen moeten het leven echt eens door een andere bril bekijken.
Er waren 1400 aanwezigen op de bewuste fuif. Er is geen enkele vechtpartij geweest, er was een uitgelaten sfeer en op de Klijpe werken jong en oud intens samen om er telkens weer een afgewerkte party van te maken. Duizend vierhonderd aanwezigen: zoiets moet je verdienen. Waar elders te Ronse kan zoiets? Jammer genoeg stopt geluid niet daar waar de feestweide haar grenzen kent.
Misschien heeft de man slechte ramen gestoken? Misschien slechte mastiek gebruikt? Goeie silicone kan helpen. Enfin, soit… Het moest me even van de lever. Kwestie dat die jonge kiezers op de Klijpe weten op wie ze kunnen rekenen in het lokale politieke landschap.

Terug naar jullie feestje.

Ik maakte van de gelegenheid gebruik om tegen uw voorman, Erik Tack, mijn gedacht te zeggen over die bewuste tekening. Het was wel duidelijk dat hij de twee vorige open brieven had gelezen. We kwamen tot een deftig gesprek. Ik bespaar u en de lezers van deze tekst de uitleg die hij me gaf over de omstandigheden die ervoor hebben gezorgd dat de bewuste tekening werd gepubliceerd. Het is een beetje ongeloofwaardig als hij me meedeelt dat het allemaal wat buiten zijn medeweten is gebeurd. Maar hij was het ermee eens dat het een vergissing was dit te publiceren. En, hij was zelfs meteen bereid de bewuste tekening van de website te laten weghalen. Ik nam akte van zijn belofte en we spraken af dat hij deze belofte ook op het debat van de Wieties zou herhalen op het ogenblik dat ik hem de vraag zou stellen. Jammer genoeg konden we geen vragen stellen op het bewuste debat en kon hij dus ook niet publiekelijk meedelen wat hij me vertelde op de Klijpe.
Niettemin hou ik hem aan zijn belofte, maar moet ik vaststellen dat er niets verandert. Ik heb het ook al lang opgegeven te denken dat jij zou kunnen zorgen voor meer rede bij uw lijsttrekker. Het is niet gemakkelijk voorzitter te spelen vanuit het verre buitenland.

Mijn besluit is duidelijk.

Ronse interesseert jullie niet. Zo simpel is het. Hier draait alles om de ambitie van één man. Erik Tack deinst er echt niet voor terug alle middelen aan te wenden om het cordon sanitair te breken. Het is zijn heilige ambitie als eerste mandataris van Het Vlaams Belang het cordon te breken. In Ronse. Het zou hem meteen naar de absolute top binnen zijn eigen partij katapulteren. Er zijn er daar die hem een standbeeld gaan bezorgen als hij daarin slaagt. Daarover gaat het. Niets anders. Het volstaat om enkele politiekers, die fin de carrière zijn, van een andere partij het hoofd gek te maken en ze eerste schepen of zelfs burgemeester te laten worden en het zit er nog in dat hij slaagt in zijn opzet. Het debat van de Wieties gaf duidelijk aan wie in Ronse onmiddellijk de uitgestoken hand van Erik Tack zou grijpen als dat maar resulteert in een ambt met een stevige renumeratie als tegenprestatie. Rudi Boudringhien, ex-VLD’er, deed daarover een boekje open op het bewuste debat.
Erik Tack zal het allemaal met plezier gunnen aan zijn slachtoffer(s). In het Vlaams Parlement is het beter vertoeven dan in Ronse en wie de deel uitmaakt van de partijtop kan zich toch onmogelijk nog bezig houden met deze provinciestad. Laat staan dat hij het nu wel doet. Ook daarover heeft het debat duidelijkheid gebracht. Dat het hier op de koop toe gaat over de Xavier Mangain van Ronse die de uitgestoken hand van Erik Tack zou durven aannemen maakt het allemaal nog erger. Een supervlaming met een vlaminghater samen voor Ronse. Het zweet breekt me uit.

Mochten jullie alsnog beslissen de bewuste cartoon weg te halen, weet dat dit niets zal afdoen van mijn standpunten. Doe het misschien uit respect voor dat ene echte unieke event dat deze stad nog rijk is.

Genegen groeten,


Wim Vandevelde
Fierteldrager

08 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (138)







Rudi Boudringhien netjes op het net

Rudi Boudringhien, stichter en kopman van Gemeentebelangen-Intérêts communaux meldt ons de geboorte van zijn partijsite www.gbic.be

U vindt er behalve het programma ook gegevens over alle kandidaten, leuke foto’s van het Bourgondische partijleven en contactadressen.

Wie Gbic wil mailen kan dat via info@gbic.be.

Politiek secretaris van de partij is Johnny Verledens. Penningmeester Leonel Rubbens. Beide heren kennen de knepen van hun taak al vanwege dezelfde functie in een vorig politiek leven bij de VLD.

Helemaal achteraan op bovengaande foto ziet u als u erop doorklikt, beetje weggestopt: Frans Vandenbossche. In een vorig leven VLD-voorzitter. Tot dusver bij zijn Vlaamse vrienden vooral bekend als prominent voorvechter van de afschaffing van de faciliteiten.

De site oogt mooi. Met een blauwe obelisk als puntje op de I van Intérêts zoals het een MEERTALIGE (zeg nooit tweetalige ) partij past.

Na de blauwe obelisk beloven we u binnenkort ook nog een blauwe nar..zij het dan van de blauwe tegenpartij.

07 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (137)













BELANG VAN RONSE EN NVA SAMEN NAAR DE KIEZER

JOOST HIJSSELINCKX KOPMAN NIEUW KARTEL

BELANG RONSE/N-VA : VLAMINGEN VOOR RONSE


Gewezen Vlaams Belang boegbeeld Joost Hijsselinckx, die eerder al een mislukte overstap probeerde naar de VLD, wordt nu kopman van een nieuw kartel tussen zijn partij Belang van Ronse en De Nieuwe Vlaamse Alliantie (NVA) van Chantal Thijsman.

Onder de naam Belang Ronse/ N-VA trekt Hijsselinckx een kartel waarvan we u hierna in primeur de negen namen geven:

Joos Hijsselinckx (53), zelfstandig optieker

Chantal Thijsman (48), pleegouder

Daisy Guelly (21), studente journalistiek

Stef Leyn (42) armoededeskundige

Sarah Mastin (21) Gegradueerde in de orthopedagogie

Dany Vanavermaete (53) Bruggepensioneerd textielarbeider

Veerle Desmet (32) A1 textiel

Thomas Hijsselinckx (24) zaakvoerder

Andrew MCDonald (43) zelfstandig vertaler


Mislukte alliantie

De NVA wou eerst in kartel met de CD&V. Die onderhandelingen sprongen af omdat de CD&V zich verzette tegen de kandidatuur van kersvers gemeenteraadslid Stef Leyn die in een vorig leven ooit op een Vlaams Blok lijst stond maar sindsdien volledig afstand nam van dat ideeëngoed.

De door de CD&V gehanteerde terminologie over Leyn (‘eens besmet, altijd besmet’) tijdens de laatste kartelonderhandeling was er toen duidelijk teveel aan.

In een poging om de 'collaterale' schade te beperken recupereerde de CD&V inmiddels mede-onderhandelaar en toenmalig NVA-voorzitter Paul Carteus op haar eigen lijst.

Tegen de versnippering

Omdat de versnippering van het politieke landschap enkel bijdraagt tot verdere polarisering van de samenleving, bleef de NVA zich niettemin openstellen voor onderhandelingen met anderen.

Uit gesprekken met Joost Hijsselinckx bleek samenwerking mogelijk. Beide Vlaamse partijen hebben mekaar nu gevonden in de complementariteit van hun programma’s.

De Nieuwe Ronsenaar heeft het genoegen u, beste bloglezer, zoals beloofd en nog eerder dan gehoopt, hierover als eerste te informeren nadat we de afgelopen uren onze informatie hard konden maken.

06 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (136)













GEEF POL KERCKHOVE WAT 'GOD' TOEKOMT...

De Campusgesprekken

Een kijk achter de schermen

Het begon allemaal in het crematorium


Op het Wieties-debat van zondag verwees burgemeester Luc Dupont naar de contacten van zijn bestuur met de Universiteit Gent om van de Campus Burgerlijk Ziekenhuis een site voor Onderzoek en Innovatie te maken.

De Nieuwe Ronsenaar neemt u mee voor een kijkje achter de schermen en vertelt u hoe die gesprekken eigenlijk tot stand kwamen.


Chris Coenegrachts is behalve de directeur van het Crematorium Westlede in Lochristi (voor vele Ronsenaars helaas de laatste reisbestemming) in de levende wereld ook de echtgenoot van Kathy Vancauwenberghe. Zij is de zuster van rector Vancauwenberghe van de Gentse Universiteit.

Wie ook in het directiecomité en de Raad van Bestuur van dat Crematorium zetelt, is Pol Kerckhove. Het is dus Pol Kerckhove die de gesprekken langs deze weg discreet op gang trok. Kerckhove is voorzitter van het OCMW. Het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn is de eigenaar van de Ronsese voormalige ziekenhuisgebouwen.

Loslippige gouverneur

Op vraag van rector Vancauwenberghe werd de Oost-Vlaamse gouverneur Denys bij de gesprekken betrokken. Hij was het die de discretie over de nog lopende onderhandelingen doorbrak en er als eerste publiekelijk mee uitpakte op de opening van Villa Carpentier.

Aan Ronsese zijde werden zowel Luc Dupont als KMO-ambtenaar Bart Wallaeys van bij het begin door Kerckhove bij de gesprekken betrokken. De samenwerking onder de Ronsenaars verloopt overigens naar verluidt perfect.

Binnen binnen enkele weken wordt daarover ook meer nieuws verwacht. In deze pre-electorale tijd, waarin elke politicus geneigd is om vooral te willen scoren bij de kiezer, is het alvast goed en correct de ‘electorale perceptiekoorts’ bijtijds te duiden met de feiten...

DE NIEUWE RONSENAAR (135)

EXCLUSIEF NIEUWS

RONSESE KIEZERSKAARTEN WORDEN ALWEER HERSCHUD

DIT WEEKEND OOGT HET POLITIEK LANDSCHAP VAN RONSE WEER HELEMAAL ANDERS

Er is naar het eind van deze week een nieuwe nieuwsbom op komst die het politieke landschap van Ronse alweer opmerkelijk zal hertekenen. De kaarten voor de Ronsese kiezer worden dan andermaal weer eens grondig herschud.

We kunnen onze lezers nu al als eerste melden dat het om belangrijk positief nieuws gaat : zowel voor de Renaixance van Ronse als voor de verdraagzaamheid en de democratische weerbaarheid van onze stad.

Wie dus dacht dat we met de scheuren bij liberalen en bij extreem rechts, plus het mislukte kartel van CD&V en NVA alles al hadden gehad, zal naar het eind van de week zijn mening moeten herzien.

Alleen de bescherming van onze bronnen belet ons vanuit onze journalistieke deontologie voorlopig hierover meer details te publiceren.

Maar beloofd: u heeft die van ons tegoed later op de week.

In afwachting:

Ien Roonse ees dat iet
Daad’n vinde nieverst niet

04 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (134)

EXCLUSIEF: DOE DE CD&V TEST

EERSTDAAGS IN DE PRINTMEDIA
NU AL IN DE NIEUWE RONSENAAR

DE CD&V VAN RONSE LEGT DE RONSESE KIEZER EERSTDAAGS VIA DE PRINTMEDIA ONDERGAANDE TEST VOOR DIE VIA EEN GUNSTIGE WIND NU AL BIJ DE NIEUWE RONSENAAR KWAM BINNEN DWARRELEN



DOE DE GROTE ‘HOU JE WOORD 2001–2006’ TEST


1.
WAT WE BELOOFDEN…
De voltooiing van de vernieuwing van het centrum (Grote Markt zonder ondergrondse parking, Kleine Markt en omgeving). Ook de buitenwijken willen we niet vergeten.
De volledige wegwerking van de leegstand, zowel van woningen als van bedrijfsgebouwen.

WAT WE DEDEN…
De grote markt werd prachtig heraangelegd. De kleine markt en omgeving wachten nog op realisatie omdat de subsidiëring voor de rioleringen achterwege bleef. De Watermolenstraat werd wel al vernieuwd. Vele buitenwegen werden voorzien van een nieuwe asfaltlaag en op vele plaatsen kwamen nieuwe voetpaden (o.a. de volledige Stookt).
De leegstand werd in belangrijke mate teruggedrongen. Belangrijke initiatieven werden genomen voor het wegwerken van de leegstaande bedrijfsruimten door de aankoop van de sites Holvoet-Lecomte, Delbar en De Nieuwe Leie.

Beoordeling / 10

2.
WAT WE BELOOFDEN…
De bouw van een ruime sporthal en de uitbreiding van het zwembad met ploeterbad, cafetaria en alle andere accommodaties.
De wielerpiste is ons te duur.

WAT WE DEDEN…
In plaats van een wielerpiste kwam er een nieuwe sporthal! Het zwembad werd gerenoveerd, evenwel zonder ploeterbad omdat er ondertussen plannen zijn om op termijn een nieuw zwembad te bouwen op de sportzone. Veel werd geïnvesteerd om SK Ronse de accommodaties te geven tweede nationale waardig (nieuwe staan-tribune, stadionverlichting, oefenvelden enz…).

Beoordeling / 10

3.
WAT WE BELOOFDEN…
Terugdringing van de werkloosheid en de kansarmoede tot het Vlaamse niveau.
Ruimte creëren voor nieuwe bedrijven.
Een verregaande integratie van de aanwezige migranten.

WAT WE DEDEN…
Ondanks alle inspanningen zijn we hier niet in geslaagd. Wel slaagden we erin het aantal arbeidsplaatsen in Ronse op +/- 9.000 te houden. Ook kwamen er nieuwe bedrijven op
de IZ. Klein Frankrijk en op de ambachtelijke zone. In 2002 werd Ronse laureaat ‘meest ondernemende gemeente’ in Vlaanderen.
Ook aan de integratie van de aanwezige migranten dient zeker nog te worden gewerkt.

Beoordeling / 10

4.
WAT WE BELOOFDEN…
Een doorgedreven samenwerking tussen het AURORA-Ziekenhuis en de Kliniek Hogerlucht moet zorgen voor een efficiënte medische zorgverlening in Ronse en het behoud van de tewerkstelling in de medische sector.

WAT WE DEDEN…
De samenwerking van het Burgerlijk Ziekenhuis met dit van Oudenaarde werd stopgezet en er kwam een nieuwe fusie met de Kliniek op Hogerlucht, met behoud van de tewerkstelling. Op die manier werd de stad behoed voor een financieel débacle en kwam in Ronse een sterk ziekenhuis tot stand dat een hoogwaardige medische zorgverlening garandeert.

Beoordeling / 10

5.
WAT WE BELOOFDEN…
Een grondige renovatie van de academie voor artistieke vorming (de muziekacademie) en de uitbouw ervan tot volwaardig cultureel centrum Ronse bruisende cultuurstad.

WAT WE DEDEN…
In plaats van de bestaande academie te renoveren werd beslist op de aangekochte site van de Nieuwe Leie (4 ha.) een volledig nieuwe academie en cultuurcentrum te bouwen. Het contract met het architectenbureau is afgesloten. De plannen zijn in opmaak. In afwachting van de realisatie heeft CC De Brouwerij reeds heel wat culturele manifestaties op zijn actief.

Beoordeling / 10

6.
WAT WE BELOOFDEN…
De eenheidspolitie in moderne en aangepaste lokalen en de brandweer opnieuw in Ronsese handen. Een drastische aanpak van de onveiligheid en de kleine criminaliteit, ook in samenwerking met de stadswachten.

WAT WE DEDEN…
Brandweer Ronse werd opnieuw autonoom en er werd heel wat geïnvesteerd in nieuwe mensen en materiaal.
De politie wacht nog op een nieuw onderkomen omdat tegen de plannen van de stad keer op keer klacht werd ingediend. Ondertussen werd gesleuteld aan de organisatie van de eengemaakte politie, kwamen er fiets- en motorbrigades, nieuw materieel en bijkomend politiepersoneel. Ter bestrijding van de kleine criminaliteit en de overlast werden camera’s geplaatst.
Een volledig preventiebeleid werd uitgewerkt, waarvan de stadswachten een onderdeel zijn.

Beoordeling / 10

7.
WAT WE BELOOFDEN…
Het probleem van de wateroverlast dient prioritair een oplossing te krijgen.
De uitbouw van een nieuw containerpark voor een nog beter dienstverlening.
Een propere stad.

WAT WE DEDEN…
Over de problematiek van de wateroverlast werden, in samenwerking met Aquafin en de Provincie, een aantal studies gemaakt. Er komen binnenkort zeven bufferbekkens. De nodige vergunningen zijn aangevraagd en de grondaankopen zijn lopend. De uitvoering is zeker voorzien voor volgend jaar.
Een modern recyclagepark op de site van Holvoet- Lecomte laat een veel betere dienstverlening toe.
Aan de algemeen opkuis van de stad, verfraaiing en bebloeming werd veel aandacht besteed.

Beoordeling / 10

8.
WAT WE BELOOFDEN…
De N60 op het oud tracé, de uitbouw van een veilig fietspadennetwerk en een verbetering van de verkeersveiligheid. Meer en beter openbaar vervoer.

WAT WE DEDEN…
Dank zij het verzet van velen besliste de Vlaamse regering haar plannen voor een nieuw tracé voor de N60 op te bergen. De fietsvoorzieningen kunnen zeker nog veel beter, ondanks het autovrij maken van de Beekstraat . Het aantal verkeersongevallen daalde drastisch dank zij de invoering van een veralgemeende zone 30 in het centrum en aan de scholen, een betere handhaving en het wegwerken van een aantal onveilige punten (bv. ter hoogte van het wijkschooltje Germinal). Er kwamen stads- en belbussen met de financiële steun van de stad.

Beoordeling / 10

9.
WAT WE BELOOFDEN…
Een goed draaiend jeugdhuis en een stadsspeelpleinwerking met eigen aangepaste infrastructuur. Buitenschoolse kinderopvang.

WAT WE DEDEN…
Het jeugdhuis draait op volle toeren, met gesmaakte optredens, speelplein- en grabbelpaswerking. Een eigen infrastructuur voor het stadsspeelplein is er nog niet en wordt een opdracht voor de komende legislatuur, evenals trouwens de buitenschoolse kinderopvang waar het voorbereidend werk intussen is geleverd.

Beoordeling / 10

10.
WAT WE BELOOFDEN…
Inspraak en informatie van de bevolking bij alle belangrijke projecten, o.m. via een eigen website.
De bibliotheek wordt een moderne kennis en informatiecentrum (cybercafé).

WAT WE DEDEN…
De mooie en gebruiksvriendelijke website van de stad viel in de prijzen.
In de bib kwamen een aantal PC’s met internettoegang voor iedereen.
De bevolking kreeg bij elk belangrijk project rechtstreeks inspraak (vb: de ideeënwedstrijd voor de Grote Markt, de opstelling van het Strategisch plan). Regelmatig werden buurt- en informatievergaderingen gehouden waarop de stad haar plannen toelichtte (vb: het project Kloef, de voorstelling van het Strategisch Plan)

Beoordeling / 10

Totaal / 100


TOT ZOVER DE TEST VAN CD&V DIE WE HIER ZONDER COMMENTAAR AAN HET EIGEN OORDEEL VAN ONZE BLOGLEZERS OVERLATEN.

03 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (133)


WIETIES-DEBAT:

DUPONT DROOGT UITDAGER TACK AF

SCOORT MET VRAAGJE OVER INHOUDLOOS PARLEMENTAIR MANDAAT

JOOST HYSSELINCKX MAAKT VRIJDAG EIGEN LIJST BEKEND


Met harde cijfers en vlijmscherpe vragen over Ronse is Standaard-journalist Guy Tegenbos er vanuit zijn vakmanschap en jarenlange Wetstraat-ervaring perfect in geslaagd om in het Wieties-debat vanavond helemaal door te stoten tot de kern waarrond de verkiezingen in Ronse draaien.
In het lang verwachte duel tussen de Ronsese politieke leider Luc Dupont en zijn rivaal en uitdager Erik Tack slaagde de doemdenker van het Vlaams Belang er op geen enkel moment in de burgemeester van Ronse ook maar één keer in verlegenheid te brengen.

UG Campus in Ronse

Het tegendeel was waar. Dupont droogde Tack rustig af met dat ene vraagje wat Tack in het Vlaams Parlement al die tijd eigenlijk voor Ronse al gedaan heeft. Daarna toonde Dupont kalm maar genadeloos efficiënt aan hoe Tack in de gemeenteraad van Ronse telkens weer aandringt op maatregelen die hij, als ze dan genomen worden zelf als eerste afbreekt.
Bij een stemming onder de aanwezigen klopte Dupont zijn uitdager dan ook met meer dan het dubbel aantal stemmen (53 voor Dupont, 23 voor Tack).

Guy Tegenbos leverde de Wieties met zijn hardnekkig volgehouden gevraag overigens een mooie primeur op. De onderhandelingen tussen de Gentse Universiteit en de stad Ronse over een Innovatiecampus op de site naast het voormalig Burgerlijk Hospitaal zitten volgens burgemeester Dupont nu in een ver gevorderd stadium.

Guy Tegenbos gaf een sterk staaltje statistische onderzoeksjournalistiek ten beste met Ronsese cijfergegevens (u vindt die via www.vlaanderen.be). Zijn boekdelen sprekende analyse van de vervaarlijk opstekende Ronsese kansarmoede liet ook wel beterschap verhopen naar de komende jaren toe. Ronse heeft groeipotentieel, wordt in de nabije toekomst een stad van jonge mensen. Aan de beleidsmensen om hierop in te haken.

Beleidsinitiatieven versus grieventrommel

In het eerste deel van het debat legden alle kopmannen hun prioriteitenlijsje op tafel. De Ronsenaars krijgen die de komende dagen ongetwijfeld tot vervelens toe in de strot geramd. We besparen ze u hier. Dupont en zijn partners van de meerderheid zetten op een rij wat ze zoal gerealiseerd hebben en wat er met het Strategisch Plan nog zit aan te komen. Tack namens Het Vlaams Belang en Joost Hijsselinckx namens Het Belang van Ronse draaiden nog eens aan hun welbekende grieventrommel omtrent migranten, veiligheid en faciliteiten.

Hijsselinckx greep overigens het druk bijgewoond Wieties-debat aan om via zijn medestanders op de parking van de Fiertel inmiddels ook al de kop van zijn lijst te bekend te maken: hij krijgt voor zijn Belang van Ronse het gezelschap van Daisy Guelly, Veerle Desmet en Dany Vanavermaete. Vrijdagavond wordt zijn volledige lijst voorgesteld in Den Artiest.

Weg met de faciliteiten

Heet van de naald hierna voor onze bloglezers een paar opmerkelijke quotes.

Luc Dupont: ‘De CD&V is tegen de faciliteiten. Ze zijn nefast voor onze stad en zadelen Ronse op met migranten en vierde wereld uit Wallonië. De faciliteiten zijn nu de voornaamste oorzaak van de kansarmoede. We passen de wet strikt en beperkend toe. Volgend jaar zijn er federale verkiezingen. Dan liggen ze op de tafel voor een nieuw regeerakkoord. We zullen blijven ijveren voor de afschaffing ervan.'


Patrick De Dobbeleer:(in een vraag aan Rudi Boudringhien): ‘Ik zou eens willen weten waarin u socialer bent dan de VLD. En hoe dat zit met die meertaligheid van uw partij?’

Rudi Boudringhien: ‘Er is bij de VLD aan alle kandidaten gevraagd of ze bereid waren om desnoods een nieuwe meerderheid te maken met het Vlaams Belang. Twee kandidaten verklaarden zich hiertoe akkoord: Deruyver en Veys. Daarna is er toenadering gezocht met Joost Hysselinckx. Dat noem ik pas rechtse sympathieën.'

Luc Dupont: ‘Erik Tack is al Vlaams Parlementslid sinds 2004. Welk initiatief heeft hij daar al genomen voor Ronse? Hij weet zeer goed dat een inschrijvingsstop niet kan.’

Erik Tack: ‘Migratie is een federale materie. Ik kan daar niks aan doen. Ge kunt onmogelijk de minister interpelleren over zaken van lokaal belang.’

Chantal Thijsman (NVA): ‘Er is hier nog altijd een Franstalige school. Dat geeft migranten en ander nieuwkomers een verkeerd signaal.’

Twee hermafrodieten

Gunther Deriemaker: ‘De VLD wil de belastingen naar beneden. Maar wat doen we dan als binnen twee jaar ons geld op is?’

Rudi Boudringhien: ‘Als de VLD het goed meent met de migranten, waarom zetten ze dan hun migrante-kandidate op een totaal onverkiesbare 19de plaats?’

Patrick De Dobbeleer: ‘Ik stond vorige keer zelf 16de en geraakte verkozen.’

Joost Hysselinckx: ‘Gunther en Rudi zitten hier gelijk twee hermafrodieten. Ze vrijen mekaar op. Caresser dans le sens du poil. Leg u op de trappen van het OCMW en zorg dat er geen steuntrekkers meer bijkomen. Of leg u boven de Kruissens over de weg dat er een file van komt tot aan het Martelarenplein. Dan zal er misschien aandacht zijn voor de ontsluiting.'

Duitse Opera

Erik Tack:’Ik ging onlangs in Duitsland naar de Opera. De lijsttrekker van de christen-democraten vertelde daar op de televisie dat kansarmoede te maken heeft met immigratie. Wie hier wil komen wonen, moet ertoe verplicht worden de taal te leren en zelfs liefst in het thuisland voor hij naar hier komt. Integratie is niet genoeg, er moet assimiliatie komen. Als ik om vier uur naar de schoolgaande jeugd kijk, dan zie ik dat ze apart elk hun weg naar huis gaan.’

Luc Dupont: ‘Tack doet altijd hetzelfde. Hij kaart problemen aan en als we die aanpakken, valt hij ons aan op de oplossingen die we brengen. We hebben hier hard gewerkt aan de veiligheid. We hebben een jeugdwerkloosheidsplan, we hebben een Ondernemerscentrum voor sociale en reguliere economie en we gaan de leegstaande Campus van het ziekenhuis een nieuwe bestemming geven. Er zijn verregaande gesprekken met de Universiteit van Gent voor een Campus voor Innovatie en Ontwikkeling.'

Het debat legde haarfijn bloot hoe op zes weken van de verkiezingen de kaarten geschud liggen. Luc Dupont gaat unisono met zijn socialistische partner en groen voor de verlenging van zijn mandaat. Hij heeft Ronse een plan voorgelegd en wil het uitvoeren.

Erik Tack probeert al het ongenoegen te kanaliseren maar kon de versplintering van extreem-rechts dus niet beletten. Met zijn vroegere compaan Joost Hysselinckx als kuitenbijter krijgen de malcontenten van Ronse wel degelijk de keuze tussen twee protestlijsten.

Rudi Boudringhien (Gemeentebelangen – Intérêts Communaux) en Patrick De Dobbeleer (VLD) vechten onderling om de blauwe kiezers. Boudringhien profileert zich daarbij uitdrukkelijk als de fidele klusjesman van de meerderheid.

Chantal Thijsman van de NVA presenteert (al bij al heel hoffelijk) de CD&V de rekening voor het mislukte verstandshuwelijk.

Groen gaat consequent en voluit voor zijn eigen milieuthema’s.

Spa scoort met een vastberaden en onwrikbare Gunther Deriemaker (44 stemmen) vanavond dubbel zo goed als de Vlaams Belang-voorman.

Conclusie? Als het succesvol debat van Wieties iets heeft aangetoond, dan is het wel dat Tack het van Dupont nooit kan halen met argumenten. Hij moet het dus hebben van het chagrijn bij dat soort van Ronsenaars die er, op een paar presente companen na, helaas nog niet aan denken een politiek debat, laat staan van Wieties, bij te wonen.

DE NIEUWE RONSENAAR (132)

De entourage van Omer Pevenaege

Zonder!



Zoals Uw het weet maak ik op Zondag voormiddag noch steeds mijn traditionele op wachting in Café Het Centrum bij Verhellen Liban en Echt genote Liesbeth aan het Klein Marktje voor het wekelijkse rondje Manillen met bijbehorende sigaar Senateur van Henri Wintermans uit het zakske van mijn gilet. Sinds jaar en dag spelen we dan met de maten een paar boomkes gepaard met elk zijn toernee en afgesloten met een laatste tournee van de verliezers. En zo komt het mij noch goed uit dat Georgeke van de Remington de Zondag niet met mijn noeneten langs komt, want dat is al de Zaterdag mee geleverd. Zo doende moet ik niet kijken op een uurke vroeger of later want anders zouden ze dikwijls voor een gesloten deur kunnen staan! En in U frigo blijft het toch allemaal vers. Immers, het wil er altijd om doen dat het laatste boomke veel te rap uit is, bij voorbeeld voor reden dat Uw zonder gegaan is en daarop geplakt werd, wat natuurlijk direct veel punten kan op leveren onder of boven. En ja, de glazen zijn dan noch niet geleegd, zo dat Uw toch noch het allerlaatste boomke aanvat, maar natuurlijk gaat het dan plots weer maar met kleine punten naar omhoog. Wie al eens een kaartje gelegd heeft weet hiervan ongetwijfeld mee te praten! In de tijd van mijn Germaine zaliger bracht dat altijd kwestie mee als ik weer eens was blijven plakken. En zo kreeg ik dan niet alleen mijn gekooksel koud op mijn bord gesmeten, maar ook de talrijke verwijten! Of het was weer stomme ambacht wat op lange termijn noch erger was! Want wij hadden toen noch geen televisie. Maar met het wegblijven van mijn Germaine wacht er nu niemand meer op mij, zo dat het niet zelden gebeurt dat ik pas rond drie uur in de achternoen land. Dat eten is toch in twee minuten opgewarmd in mijn micro oven. Welnu, zo was het dan jaar in jaar uit altijd dezelfde kaarttafel geweest rechts van de deur als Uw binnenkwam met de vaste vrienden Van Cauwenberghe Ernest, Provost Marcel en Van Overmeiren Gilbert, gezegd Mambo, omdat hij in zijn jonge tijd altijd had lopen bluffen dat hij zo goed de mambo kon dansen, tot hij op een keer op het parket in de zaal van de Harmonie op zijn blaas gesloren is met het affront van een gescheurde broek als gevolg. Onze goede kameraad Ernest was daarbij onder het tellen en delen altijd noch de man geweest van de goede moppen: “Weet gij de voornaam van Alzheimer?” “…?…” “Ha, ziet ge’t? ’t Begint al!” Maar dan kon hij al met eens zijn eigen moppen niet meer onthouden en op het laatste wist hij geen Koeken meer uit Pijkens. Nu ben ik niet bijgelovig maar het was of de duivel ermee gemoeid was. En als Uw hem dan nu ineen geschrompeld ziet zitten daar in de Geriatrie op Hogerlucht met die lege, angstige blik in zijn ogen, dan denk ik wel eens dat hij bij wijze van spreken beter moppen verteld had over fatale hartinfarcten. Enfin, zo is onze Ernest zijn plaats van wege zijn onverwachte seniliteit dus onbezet gebleven. Liesbeth wil nu wel eens inspringen, maar met het bestellen tussendoor is het toch moeilijk om haar hoofd bij haar kaarten te houden wat voor haar man dan wel duur uitkomt aan tournées. En nu heb ik het niet over Liban, natuurlijk. De kaarters onder U begrijpen mij wel. Enfin, goede wil genoeg maar het is toch hetzelfde niet meer. Want als Uw al die jaren week in week uit samen gekaart hebt dan zijn er al die vertrouwde gebruiken en handelingen. Te beginnen met de kaarten: altijd dezelfde boek, natuurlijk, doorheen de jaren spekvet en bruin doorrookt! De bekende voorbereidingen: op het voorziene bierkaartje de streep trekken, links daarvan de “W” van wulder, rechts de “Z” van zulder. De kaarten schudden, maar pas op: nooit meer dan drie keer tenzij de voorgaande keer zonder was en dus voor dubbel punten dan mag vier keer ook. De pak aan U voorganger voorleggen om af te nemen, wat altijd ongeveer in het midden dient te gebeuren. Tenzij Uw aan de winnende hand zijt, dan mag Uw met een misprijzend glimlachje met het plat van U hand op het hoopje kaarten tikken, wat zoveel wil zeggen als doet maar op ons kan hier niets meer gebeuren. De kaarten snel delen met korte, precieze gebaren, eerst drie, dan twee, dan noch eens drie de man, waarbij de kaarten netjes op een hoopje moeten landen. De wijze waarop troef wordt aangekondigd: “Des coeurs Maseur” (Marcel), “Onder de bloeze” (Gilbert) voor Hartens, “Konauneneiten” (Gilbert) voor Klaverst!... Of noch: “’t Zijn Koeken, die gene heeft moet ze zoeken!” (Ernest). U kaarten hersteken kleur bij kleur, maar niet vooraleer de troef werd aangekondigd zo dat Uw geen boodschappen kunt doorgeven naar U man! Het genot van het kaarten zelf, slag na slag en vooral niet U laatste kaarten afsmijten omdat Uw meester bent (“En hier-se, en hier-se en hier-se!” – Uw kent dat wel)! Jaren geleden had Ernest eens alle troeven op zijn hand gehad. Hij had dus gerust zijn kaarten van de eerste slag op tafel mogen leggen. Welnu, Nest heeft op zijn gemak zijn hand uitgespeeld, slag voor slag en dit tot ergernis van Gilbert en Marcel want die waren altijd vaste ploeg. En Uw kent malkaar zo door en door, dat de eerste slag noch niet opgeraapt is of Uw weet al wie wat op zijn poten heeft of het scheelt niet veel. Een lichte frons van het voor hoofd, een trilling van een neusgat, en Uw weet of Uw mag vetten of met troef moet komen. Zo wist Ernest bij voorbeeld aan de manier waarop ik mijn hoed achteruit schoof en aan mijn sigaar trok of ik de slag ging kopen. Zelfs de manier waarop een kaart wordt weggesmeten is al een aanwijzing: triomfantelijk, vanuit de hoogte, met een korte, aggressieve tik van U knokkel op tafel, of aarzelend U vrije hand langzaam naar een kaart bewegen, halverwege halt houden en dan resoluut een andere pakken en op de tafel zwieren – waar dan een onderdrukt gebromde “Nèm, ze, godver…” bijbehoort of noch onderdanig en als het ware verontschuldigend van al onder hands U kaart onder de voorgaande laten vallen bijkans alsof ge Uw ervoor schaamt… En evenmin te versmaden zijn natuurlijk de onvermijdelijke eindeloze discussies achteraf, waarbij de gemoederen wel eens verhit geraken evenals de kaarters zelf vooral als het niet bij één toernee per boom is gebleven zo als wel eens kan gebeuren! Kortom, Manillen is zoveel meer als een onnozel kaartspel gelijk bieden of kleuren whist. Het is een precizie sport, want zeer uitputtend voor U geest vooral naar gelang het aantal consumpties. Het is een kunst, mits professioneel gespeeld zodat Uw maar bij mondjes maat punten kunt afhalen bij de tegen stand. Ik durf het zelfs te zeggen: het is gelijk een religie, waarbij het kleinste gebaar zijn eigen rituele betekenis heeft. En wie niet in gewijd is ziet dat alles aan, maar de subtiele mystieke betekenissen blijven onzichtbaar. Zoiets als gelijk bij de Francmaçons maar dan zonder het voorschootje. Enfin, uw begrijpt misschien al waar ik naartoe wil. Welnu, dit is inderdaad een oproep naar Uw toe, beste lezer. Als Uw dus gaarne ook eens een keer een kaartje zout leggen dan bent Uw welgekomen aanstaande Zondag van af tien uur in de voormiddag in café Het Centrum. Vragen naar Pevenaege Omer en vrienden. Uw mag alvast respectievelijk een Trappist van Westmalle dubbel, een Pale-Ale van Bass en een Witte Mater laten aanrukken om het ijs te breken, waarbij Uw natuurlijk ook zelf iets moogt nuttigen. Goede referenties, zo mondeling als eventueel ook schriftelijk als ervaren Maniller vanuit gelijk welke stamcafé hetzij binnen of buiten het stad zijn natuurlijk troef, alsmede Laureaten van enige Monsterkaarting Manillen voor Kiekens of andere. Wij beginnen met één deel per aanwezige kandidaat en moge de Beste winnen. Evenwel Uw onthouden indien niet ernstig als mede als Uw op U uur thuis moet zijn, want bij ons mag het zo nauw niet steken.

Pevenaege Omer