17 december 2010

OVER LEVEN IN RONSE

DE LASTIGE WEG VAN HET DUO DUPONT-DEWORM
NAAR HET TRIO FOULON-VANDENHOUCKE-MICHAUX


Veel moeite zal het CD&V-voorzitter Leo Verstichel niet kosten om Luc Dupont ervan te overtuigen in 2012 toch weer een gooi te doen naar het burgemeesterschap. Dupont kon zijn stoel vorige keer al maar nipt redden: na een nek-aan-nek race met Gunther Deriemaker. Het scheelde toen welgeteld twee (2!) stemmen met de gestadig groeiende heel populaire Gunther die vanuit het volk van Ronse een niet te stuiten opgang maakt. Ook als partij kroop de CD&V toen door het oog van de naald. The Orchestral Manoeuvres in the Dark van het ‘alleenzaligmakende’ duo Dupont-Deworm, eerst met die niet- overlegde faciliteitenbrief van Dupont naar zijn maat Leterme, dan met de door de diensten van Deworm aangemaakte, onbezonnen eentalige straatnaamplaatjes werden, door zowel Eerste Schepen Deriemaker zelf als door de SP.a cool aangepakt en verstandig verwerkt. Met dank aan de assertieve houding van schepen Nedia Gmati-Trabelsi, die 25 jaar jong of niet, zoveel tscheventruken zomaar niet over zich heen laat gaan.

Die achterbakse truken lijken zich nu te keren tegen de tackelaars zelf. Veel Ronsenaars moeten dat niet: een bestuur dat zelf al niet eens eensgezind tuupe aan de kar duwt van deze Stad met Uitzicht. Dit soort politiek gekibbel kunnen de Ronsenaars best missen als de pest. Zeker als blijkt dat de rest niet opschiet. De rest? Een verloederde Vrijheid. Een Wijnstraat die quasi integraal te koop staat. Veiligheidscamera’s die het niet doen. De horeca die bijna collectief wordt geplunderd. Een verkeer dat in de soep draait. Een onbestaand fietspadennet voor de Wielerstad van het Land. Hoogst riskante prestigeprojecten voor betere tweeverdieners aan de ene kant, ongecontroleerde brandblussers in de sociale woonwijk Scheldekouter aan de andere.

De gewoonte om zichzelf steeds weer te verheffen boven de rest (want de anderen zijn te dom voor het beleid en de mandaten nietwaar, zullen wij dat hier allemaal wel zelf… binnenrijven) en ondertussen mekaar geruisloos uit de wielen te rijden, aan de kant te duwen, in de gracht te mikken of te denigreren maken blijkbaar nog altijd deel uit van die hardnekkige oude politieke cultuur waarbij het algemeen belang van de Ronsenaars het steeds weer dient af te leggen tegen de eigen mateloze persoonlijke ambities.

De transparantie van bestuur moet steeds weer wijken voor het bijeenschrapen van cumuls, gretig affairisme, het poneren van het eigen grote gelijk, het bagatelliseren van ernstige deontologische blunders .

Dat Jan Foulon voor de CD&V in pole position zit om Dupont op te volgen schreef ik al eerder. Blijkt alleen al uit zijn lange gestadige klim in de partijgeledingen en zijn systematisch prominente aanwezigheid op de CD&V lijsten voor boven-lokale verkiezingen. Nieuw is wel dat, naarmate de verkiezingen naderen, de kroniek van die aangekondigde opvolging vervaarlijk begint te kraken onder tal van nieuwe parameters die zoiets meer dan onzeker maken. Parameters, zowel binnen als buiten de partij.







Jan Foulon profileert zich alvast als een handige bespeler, zowel van de oudbakken particratische kadaverdiscipline, als van de nieuwe ons-kent-ons-netwerkjes. Niks aan de hand. En als er wel wat aan de hand is, dan wordt die hand gewassen in de vermoorde onschuld. Het is evenwel nog altijd de kiezer van Ronse zelf die trapsgewijs zijn burgemeester kiest. En daarin heeft de publieke opinie recht op een waarheid die niet vanuit het partijbelang ten koste van het algemeen belang wordt weggemoffeld en gebanaliseerd. Op dat publieke forum blijkt dat zowel de goed werkende charismatische schepen Joris Vandenhoucke als de vastberaden en eigengereide coming-man Ignace Michaux vanuit de kiezersmassa zelf Jan Foulon wel eens zouden kunnen voorbij hollen in het stemhokje.

Iedereen gromt als je Leo roept..

In die optiek rest Leo Verstichel weinig anders dan de stoel van Luc Dupont (en diens burgemeestersvoordeel) zo lang mogelijk warm te houden. ‘Tot men eruit is’ voor de opvolging. Eruit zegt u? Joris Vandenhoucke is er alvast de man niet naar om zijn kiezers in de steek te laten en desgevraagd zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Hoe zou je zelf zijn? Bovendien wordt het heel interessant te zien waar ‘De Ronsiese kruisraket’ Ignace Michaux als zelf-geprogrammeerde ‘cruise missile’ op uitkomt.

De interne stoelendans der CD&V-ego’s wordt daarnaast nog eens uitvegroot en bedreigd door de steraanbiedingen voor het burgemeesterschap van buiten de partij. Behalve groot challenger Gunther Deriemaker (met in zijn schaduw sterkhouders voor de partij Pol Kerckhove en Nedia Gmati-Trabelsi) wordt het ook kijken in de richting van de liberalen. Weten die zich eindelijk weer te verzoenen en kunnen ze drukken op de coalitievorming of blijven ze mekaar besnuffelen aan de kant? Zonder nog te spreken van die hardnekkige geruchten omtrent een geplande overstap van Erik Tack richting Open VLD, nu de glorietijd van en bij Vlaams Belang achter hem ligt. Geruchten die door de lokale Open VLD-voorzitster Natascha Meeuws met klem worden tegengesproken waarvan akte. En bij de GBIC van Rudi Boudringhien is Tack helemaal al niet welkom. En wat wordt tenslotte de impact van de NVA-lijst? Timeo danaos et dona ferentes… Die zogenaamd Slimste Mensen van de CD&V Ronse zouden wel eens het paard van Troje kunnen binnenhalen. Dan hoeft Leo niet langer te wachten ‘tot men er uit is’, krijgt de CD&V een Leo-koekske van eigen deeg en een burgemeester... extra muros… Mooie taal toch dat Latijn. Of niet?

16 december 2010

PRETTIGE KERST IN RONSE

14 december 2010

DE BENIEUWDE RONSENAAR

CD&V START STOELENDANS.
ANGELIQUE, GAAT FANNY KOMT.

Angelique Syroit stapt op uit de OCMW raad, officieel 'vanwege te drukke beroepsbezigheden'. Ze wordt opgevolgd door Fanny Verheyen (foto) die vorig jaar al een tijd in de OCMW raad zetelde na het overlijden van Guy Heylens.

’De CD&V is altijd een verantwoordelijke partij geweest en in die zin siert het Angelique dat ze deze beslissing nu neemt waardoor ze de weg openlaat voor nieuwe mensen die in aanloop naar 2012 de nodige ervaring kunnen opdoen.’

Zo meldt ons voorzitter Leo Verstichel. Over de nu al prille lastige lijstvorming voor 2012 rept voorzitter Verstichel met geen woord. Raadslid Brigitte Vanhoutte heeft haar lot alvast nadrukkelijk verbonden aan de ambities van Jan Foulon en wordt nu al met stip - en niet tot iedereens genoegen - gesignaleerd als de nummer twee op de lijst...

Hopelijk voor hem en zijn mandatarissen vindt de kiezer binnen 24 maanden overigens ook nog dat zijn partij zich altijd verantwoordelijk heeft gedragen… De duizenden fidele lezers van deze blog weten al langer waarom er goede redenen zijn om daar voor sommige van haar gretige cumulkampioenen enige vraagtekens achter te plaatsen. Misschien kan ze er als verantwoordelijke beleidspartij alvast mee beginnen elke straat van Ronse haar naambordje terug te geven...

13 december 2010

RONSIES RARITEITENBOEK (32)

DE SMOELEN VAN ’T STAADHOAS

Beweren dat 'De Buirgemiesters' met hun wezens de wanden sieren van het stadhuis ware teveel eer voor zoveel zelfgenoegzaamheid. Ze hangen er bijeen aan de haak als halfgoden van Ronse. Voor de katholieken onder hen gespijkerd zoals de Here Jezus aan zijn kruis. Voor de anderen vastgenageld als Bonpapa Mon Héros. De redders van Ronse op één rij. Vol van trots struikelen ze op een dag voor de hubris. Die dag gaan ze op een stoel voor een ezel zitten, laten ze godbetert zichzelf schilderen in hun vergeefse poging de tijd te trotseren. Als de Regenten van Ronse, zo lijkt het wel. Hun wezens kijken ons aan met nauwelijks verhulde trots. Geen een die de vanitas vanitatum, deze mataiotij mataiotijtijs weet te overstijgen en dapper genoeg blijkt om te breken met dit circus van de slechte smaak.

Om erbij te hangen bestoken ze het volk van Ronse met hun Groot Gelijk, gaan ze peroreren en mensen manipuleren in de berookte zalen, kelders en café’s van ’t Fiestpaloas, Den Tap, d’ Harmonie, De Paatriaa. Allen gaan ze voor hun stek in de petite histoire. Voor een gunstige vermelding in ‘t Volk van Ronse, Le Ralliement, De Voor Allen, Le Journal de Renaix, Le Courrier de Renaix, De Ronsenaar, De Plus of een schone foto onder ne veeten tietoo in den AZ. Anderen willen zowaar een item worden in de Annalen omtrent ‘Renaix à Travers les ages’. Maar de meest onbeschaamden lachen gewoon in hun vuist (die ze sluw als ze zijn aan het oog van de bewonderaar onttrekken op hun portret ), tellen hun vele vette mandaten en doen het voor hun portemonnee. Ze hebben het recht van de sterkste aan hun kant et Dieu est à leur côté. Ze zijn fabrieksbaas en verwachten dat al hun wevers voor hen stemmen. Of ze zijn link(s) zogezegd en bezaaien Ronse met woonwijken vol toekomstige kiezers. Ze zijn oppermachtig en benoemen hun getrouwen in tal van netwerken. Halen ze het met dit alles nog niet bij de Ronsese kiezer vanwege onpopulair, dan fixen ze wel iets in de besloten vergaderingen van vooraf georkestreerde partijpolls. Affiches van hun al te populaire tegenstander laten ze stiekem opstoken op de koer van het partijlokaal. Eén ervan heeft er geen, een kader. Hij zet zich op de stoel van de burgemeester zonder dat de Ronsenaars hem dat hebben gevraagd. Ook hij denkt dat God aan zijn kant staat: maar dan wel een Duitse god van de nazi's.

Ze houden van Ronse zeggen ze. Het zou er nog aan mankeren. Maar telkens weer bezwijken ze vroeg of laat voor het partijbelang en tenslotte het eigenbelang. Ze gaan ervoor zeggen ze. Jawel, voor dat soort Ronsenaars van wie ze zeker (menen te) weten dat ze voor hen hebben gestemd en hopen dat ze dat de volgende keer blijven doen. En dan, op een dag komt er geen volgende keer meer. Ze gaan dood. Of ze haken af vanwege binnen. Of ze vliegen buiten vanwege weggestemd in polls: deze keer georkestreerd door alweer andere en jongere wolven. Wat van hen nog rest, is hun portret aan de haak.

Of Luc Dupont (2001-?) al een portret van zijn eigen heeft besteld, is me niet bekend. De vraag is waar Lucske moet hangen. Ofwel dient het Strategisch Plan daartoe in (geheime) spoedvergadering te worden geamendeerd om de inkomhall uit te breiden met het bijgebouw van het stadhuis. Ofwel dient deze schreeuwlelijke smoelengalerij te verhuizen naar waar ze eigenlijk thuishoort: in het Museum van Folklore.

Dan zal er misschien pas echt plaats zijn voor Ronsenaars die er thuishoren. Die in donkere tijden met gele briefkaartjes van 'den burgemeester' naar datzelfde stadhuis zijn gelokt en van daaruit door Gestapo en Feldgendarmerie naar de nazikampen zijn gesleept. In beestenwagons. Een beeld van hen staat in het nazi-vernietigingskamp, waarheen ze vanuit ditzelfde stadhuis naar hun marteldood zijn gevoerd. Een foto ervan plaats ik bij wijze van eerbetoon bij dit stuk, waarvan ik de vrijgevochten freedom of speech enkel aan hen en aan hun Ronsese strijdmakkers dank. De ware anonieme helden van Ronse, van wie het portret pijnlijk ontbreekt in de inkomhall.

RONSIES RARITEITENBOEK
Handleiding voor Ronse.
Copyright Stef Vancaeneghem.
(Illustratie: Michel Provost).