TAVI DANKT ZIJN 4.500 KIEZERS

Foto VTV/Johan De Bleeker.

BESTE PROF VAN NAMUR IS RONSENAAR

GRONDWETSPECIALIST HENDRIK VUYE:
GERAADPLEEGD DOOR BART DE WEVER
VERKETTERD DOOR RTBF
GELAUWERD DOOR EIGEN STUDENTEN

Sinds bekend is dat Bart De Wever voor zijn ideeën over de staatshervorming ook een beroep doet op grondwettelijk onderbouwde adviezen van professor Hendrik Vuye, ligt deze Ronsenaar onder vuur in de Franstalige media. De RTBF doet er zelfs alles aan opdat de Naamse universiteit Hendrik Vuye als professor grondwettelijk recht aan de deur zou zetten.

'Grondwetsfraude'

Vooral een artikel van Hendrik Vuye in De Morgen over de tijdelijke herziening van artikel 195 van de grondwet zet kwaad bloed. Vuye heeft het in zijn bijdrage over ‘grondwetsfraude’. Volgens hem wordt artikel 195 vooral buitenspel gezet om een aantal compensaties voor de Franstaligen in de grondwet te verankeren. De zes partijen van de regering-Di Rupo, plus Groen en Ecolo, hebben die herziening nodig om hun akkoord over de zesde staatshervorming uit te voeren.

RTBF pookt hetze tegen Ronsese academicus aan

Na het verschijnen van die bijdrage wijdde de RTBF meteen een item aan Hendrik Vuye (°Ronse 1962) in het avondjournaal. Een journalist trok daarvoor met een cameraploeg naar Namen. Hij vroeg er op de campus aan rechtenstudenten of Hendrik Vuye geen racist was en of hij niet ontslagen diende te worden. In het RTBF-journaal werd gesuggereerd dat de leiding van de universiteit zich over de kwestie zou buigen.

Enkele studenten die aan het woord kwamen, schrokken echter zo hard van de teneur van de RTBF-berichtgeving dat ze zich persoonlijk verontschuldigden bij Vuye. Tijdens het eerste college na de uitzending kreeg hij ook een spontaan applaus.

Rector Yves Poullet van de Naamse universiteit schreef zelf een gepeperde brief naar Bernadette Wynants, de presidente van de RTBF. Volgens Poullet stoelt het RTBF-item over Vuye op non-informatie en getuigt de redactionele aanpak van een gebrek aan respect voor de journalistieke deontologie. Hij onderstreept bovendien dat er over Vuye en zijn lessen nooit klachten zijn geweest. Wynants heeft de zaak nu aangekaart bij de directie van de Franstalige openbare omroep.

'Poullet d'or'

De studenten van de Naamse rechtsfaculteit hebben niet gewacht op de afwikkeling van deze affaire binnen de RTBf. Ze hebben Vuye prompt verkozen tot Beste Prof. Meer dan 60 procent van de studenten (een unieke score) vindt dat Vuye dit academiejaar hun 'Poullet d’or' verdient.

(Bronnen: Knack.be en eigen info).

DE RECONSTRUCTIE

8.

Op de planken van ‘de nieuwe Familia’ schreeuwt Brel zijn Plat Pays het dal van Ronse in. Achter de kleine Sint-Martinus brokkelt de oude Familia finaal weg. Hier werden mythische Hollywoodfilms gedraaid. Het klieven der zeeën. Het scheuren der tempelgordijnen. Duizend pauken. Vierhonderd violen. De Ridders van de Fiertel vinden er nu tijdelijk onderdak. Tot de afbraak volgen zal. Scoutslokalen zijn in Ronse overal het Mane Tekel Fares van slopers. Zo verging het ook al de patronage aan de Hoogstraat. Je bracht er je eerste winterse zondagen door, in de kachelwarmte van welpennestjes.

Als bard van de Belgitude kapittelt Brel die avond ‘ces gens-là, monsieur qui ne pensent pas, monsieur’ en die hier vanavond de nieuwe cinema vullen met hun ondraaglijke lichtheid. Een hele collectie burgerdrollen die de tong in de krul krommen om hun door henzelf vervloekte Vlaamse achternaam wat vermeende chic mee te geven. Hardnekkig smachtend naar aandacht in het Belgikaans broebelende wereldje van statuskikkertjes die kwaken dat de nulmeridiaan door hun gat gaat. Was Marcel Proust een Ronsenaar, zijn Recherche telde tienduizend bladzijden meer. Flaubert had hier zijn Madame Bovary naar de toiletten van de Nieuwe Familia (met voorgesneden kwartjes van het weekblad De Ronsenaar aan het haakje) kunnen zien trippelen. Het stickje 'Rouge' van Max Factor alreeds nerveus uit de sacoche in croco van bij Margyl scharrelend.

Zeven 'Contes de la bécasse' van Guy de Maupassant liggen hier zomaar voor het rapen. Omtrent de bosjes rond Ronse. Bosjes met namen als fabrieken. Fabrieken bij bosjes. Stille waters. Pronkerige jachtpaviljoenen vol vergeten romances. Dit alles in de schaduw van Onze Lieve Vrouw op haar takje.

Cumulo nimbusjes trots uit Monte Christo’s en walmen Courvoisier. Voorgekauwde kletskoek uit de Pourquoi Pas? Maskers van gestolde macht. Trots om wat er niet is. Maar op zondag eerst nog even een donderpreek in Saint-Hermès en Saint-Martin omtrent de straf van god, het wachtend hellevuur. Dan terug naar huis voor kieken met perzik van de United Fruit Company in de ‘salle à manger’. (De salamanzei).

De Volksbond voor de Vlamingen.
De Patria voor de Franstalige katholieken.
De Harmonie voor de blauwen.
Het Feestpaleis voor de roden.

Met zijn allen regelrecht van vroeger naar nergens. Na ‘de nieuwe Familie’ wacht hen ‘het nieuwe kerkhof'. God heeft het hen genoeg gezegd bij monde van zijn Ronsiese vertegenwoordigers Marchand en Vanderstuyft:

‘Denkt toch aan uwe uitersten. ’n Zondigt niet!’

Ze hebben God niet al te goed begrepen. Ze hebben er vaak aan gedacht. Maar het waren dezelfde uitersten niet.

‘De Reconstructie'. Een digitale tijdreis door Ronse.