BRUUL START VANDAAG OP MARKT

OM MODDERBADEN TE VERMIJDEN
GAAT BRUUL FOR KIDS VANDAAG
DOOR OP DE GROTE MARKT.

DE BENIEUWDE RONSENAAR (129)

HILDE, STOP DEZE WAANZIN

VERZET VAN DE STAD RONSE ONTVANKELIJK VERKLAARD

VOORLOPIG GEEN KANKERVERWEKKEND ASBEST

De stad Ronse had beroep aangetekend tegen het besluit van de Provincie (Bestendige Deputatie) om een firma uit West-Vlaanderen toe te laten in Louise-Marie kankerverwekkend asbest onverglaasd en dus totaal onveilig in de grond van de Vaamse Ardennen van Maarkedal en Ronse te storten.

Het protest van de lokale bevolking tegen deze wanpraktijk op het stuk van leefmilieu anno 2007 is inmiddels alom aan het groeien.

Het beroep van de stad Ronse is nu alvast ontvankelijk verklaard. Het is een eerste stap naar de overwinning van de redelijkheid op de waanzin van roekeloos grof geldgewin ten koste van de gezondheid van de bevolking.

Minister Hilde Crevits (foto), de kersververse Vlaamse minister van Leefmilieu, heeft nu vijf maanden tijd om een beslissing te nemen.

Tot zolang werkt het beroep van Ronse opschortend, is er met andere woorden geen vergunning en mag er geen asbest gestort worden.

120.000!

Vandaag is hier de kaap van 120.000 bezoeken overschreden. Exact op het moment dat we dit schrijven: 120.047 . In detail en voor de kenners: 78.475 uniques en 41.472 reloads.


NOCH BROODHEREN. NOCH OPDRACHTGEVERS.

Bedankt voor het vertrouwen, lezers. We zullen samen doorgaan. Day by day.

TUUPE VUIR ROONSE.

ZUU SIMPOO DA'T EES.

(Illustratie: 'Dromen ver weg'. Een werk van de Ronsese kunstenaar Adi Steurbaut.)

VADER DAG

182.In ‘Les Mots’ vertelt Sartre dat zijn vader stierf toen hij vijftien maanden was. Dat dit hem alle kansen heeft gegeven om zichzelf te zijn.

Dat zelfproject van hem. Zonder zijn vader zat Sartre voor altijd opgesloten in Le Néant. Was zijn être er nooit geweest.

‘Had mijn vader bestaan,’ emmert de filosoof, ‘dan had hij me verpletterd met zijn eigen hele zijn. Gelukkig is hij dood toen ik klein was’.

Jij deed beter dan de vader van Sartre. Je stierf al toen ik twaalf maanden krijste. Anders dan de existentialist van Saint-Germain des Prés heb ik je sindsdien elke dag gemist. Anders dan de Nobelprijsweigeraar ben ik je al bij al dankbaar voor het leven dat je net voor je vertrek in dertig kreunen bij mama verwekte. Nog net op de Hoge Snelheids Trein naar het bestaan. Eer je de deur dichtklapte.

Ticket to ride. Saved by the bell.

Mijn zelfproject had ik op elk moment willen toetsen aan jouw oordeel. Mijn falen. Mijn welslagen. Mijn pech. Mijn meevallers. Wat zou je me verpletterd hebben? Je had me integendeel kunnen bijstaan. Steunen. Aanmoedigen. Belonen. Berispen. Bijsturen.

Sartre praat alsof alles wat hij in zijn leven deed een geweldig succes was. Totalitaire communistische regimes tegen alle beter weten in blijven steunen bijvoorbeeld. Geen vader nodig om hem op zijn legendarische uitschuivers te wijzen.

Je was er niet toen ik alle textielbaronnen verontwaardigd op één paternalistisch hoopje gooide. Toen ik je meegegeven geloof ‘en vrac’ overboord kipte. De Bergrede met het Badwater .

Je was er niet om me te dwingen tot twijfel omtrent de twijfel. Tot deemoed.

183.Mijn uitgever is met vakantie tot half juli. Jij bent dood, als steeds. Ik schrijf voort.

184. Een ekster vliegt hier binnen in mijn schrijfkamer, houdt me gezelschap.

lentement, les ailes déployées
lentement, je le vis tournoyer
près de moi, dans un bruissement d'ailes
comme tombé du ciel
l'oiseau vint se poser

de son bec il a touché ma joue
dans ma main il a glissé son cou
c'est alors que je t'ai reconnu
surgissant du passé
tu m'étais revenu

dis papa, ô dis, emmène-moi
retournons au pays d'autrefois
comme avant, dans mes rêves d'enfant
pour cueillir en tremblant
des étoiles, des étoiles

Sierlijke zwarte en witte vleugels heb je. Anders dan die volkomen - al te - zwarte adelaar van je stad. Anders dan L'Aigle Noir van de gevoelige Barbara die me haar intertekstualiteit offreert. En zoveel emoties.

Anders dan de imposante koperen adelaar in de Grote Kerk. Waarop de aloude brieven liggen van de neergebliksemde Saulus onderweg naar Damascus. L'avorton du Seigneur, zoals hij zichzelf noemde.

in zwart en wit
kijk je over mijn schouder
zwart als de lettertekens
van het type georgia twaalf

wit als mijn screen
zonder saver
achter dat scherm
vlieg ik met je mee

ach mijnheer die mooie vogel
wil ik zijn op jouw sterke
vleugels asjeblief
mijnheer papa mijn

185. Je kleinzoon bezorgt me een persknipsel omtrent de Ommegang. De gedreven jonge dirigent van de Schola Gregoriana wil de Fiertelmis van je broer Michel weer opvoeren. De partituur wordt daartoe gerestaureerd.

Muziek, recht vanuit jullie hiernamaals. Ik popel al.

Vader Dag. Brievenroman. Copyright Stef Vancaeneghem.

DE BENIEUWDE RONSENAAR (128)

JONGE RONSESE VORSERS WILLEN AAN DE SLAG

ZOEKTOCHT NAAR SCHATTEN VAN HERMES

DE RONSESE RENAIXANCE OP HAAR MOOIST

Met de presentatie van het Hermes Belevings Centrum in de Kapittelzaal, is gisteravond - iets eerder dan gepland - in een ronduit positieve sfeer de echte start gegeven voor de meest authentieke Ronsese renovatie sinds jaren.

Voor een gezelschap dat een perfecte staalkaart kan zijn van het Ronse dat er ‘tuupe vuir Roonse’ voor gaat, werd door voorzitter Wim Vandevelde van de gelijknamige werkgroep sereen en constructief aangetoond hoe Ronse van zijn mooiste geschiedenis zijn sterkste troef voor de toekomst maken kan.

Renovatie van de oude historische kern zoals voorzien in het Strategisch Plan. Verwerving en renovatie van de volledige Oude Sint Martinus, waarvan de toren nu al geklasseerd is. Inventarisering en groepering van de kerkschatten van Hermes. Multimediaal Belevings Centrum. Documentatie Centrum voor het erfgoed van het Oude Vrije, zoals voorgesteld door het Ename Expertise Centrum.

Het is allemaal ter sprake gekomen in een open discussie achteraf, vlijtig waargenomen door de voltallige pers.


Gezond verstand

Zowel Congregatie-overste Magdaleen, Fiertelvoorman kanunnik André Dewolf, deken Tjoen, schepen van Cultuur Joris Vandenhoucke, voorzitter van de gemeenteraad Jan Foulon, Spa-meerderheidsfractieleider Leander De Cauter en Wouter Stockman namens Groen, de oppositiefractieleiders Erik Tack (en andere raadsleden) van Vlaams Belang, Open VLD-fractieleider Tom Deputter hadden het…Ronsies belang van deze presentatie goed ingeschat. Ze versterkten met zijn allen de duidelijke wil om hier samen iets moois van te maken met hun nadrukkelijke en constructieve aanwezigheid.
Ook de aanwezigheid van raadslid Ignace Michaux, zelf actief in het Fiertelgebeuren betekende een bijkomende opsteker voor de Werkgroep.

Ook de levendige krachten van de dragende Fiertelgemeenschap tekenden present. Ze lieten zich niet onbetuigd in de geanimeerde discussie achteraf. Het bestuur werd daarbij kordaat opgeroepen de voorstellen omtrent het Hermes Belevings Centrum vooral niet te banaliseren en met bekwame spoed uit te voeren.

Voor de werkgroep was het een hart onder de riem te constateren dat zowel vanuit de geestelijke overheid als vanuit het volkse gezonde verstand het verlangen leeft om de figuur die Ronse doorheen de geschiedenis gemaakt heeft, de vaste stek te geven die hij verdient.

Klap op de vuurpijl werd de onthulling van de imposant mooie ‘Fiertel’ uit de nalatenschap en van de hand zelf van Albert De Cordier die eenieders unanieme verwondering opwekte.

Meteen aan de slag

De mooiste beloning voor de werkgroep kwam er tenslotte verrassend vanuit de Ronsese jeugd. Jonge Ronsese universitaire vorsers uit de rechtstreeks betrokken vakgebieden kunstgeschiedenis en restauratie-urbanisatie boden zich na de voorstelling spontaan aan om de Werkgroep te versterken met hun kennis en meteen en zonder talmen prompt de inventaris van de kerkschatten van Hermes op te starten.

De Werkgroep overweegt nu om een Adviserende Intendant uit de bloeiende Fiertelgemeenschap zelf te vragen deze jonge Ronsenaars te begeleiden op hun tocht naar de vakkundige repertoriëring van Hermes’ rijke erfgoed.

Aan het stadsbestuur om na dit alles voor de proppen te komen met de juiste en beste invulling van de diepste geschiedenis en de rijkste identiteit van Ronse.

Zoveel is elke Ronsenaar nu wel duidelijk. De weg naar de Renaixance vertrekt vanuit de diepste authenticiteit en de eigen identiteit van alle Ronsenaars.

DE BUITENGEWONE KLIJPENAAR

Open brief van de Klijpe aan onze burgemeester

Dag mijnheer de Burgemeester,
Beste Luc,

Dit is echt tussen ons! We bedoelen: tussen u en Klijpe Midsummer. Het gaat echt niet goed met deze stad. Ook op de Klijpe zit het serieus scheef. De situatie is zeer erg.
De leden van Klijpe Midsummer zijn uitermate zwaarwichtige feiten op het spoor gekomen. Het gebeurde allemaal net voor één van de vergaderingen voor de Klijpe Midsummerfeesten. Op 11 augustus 2007 en 15 augustus 2007 gaan de feesten door op de terreinen achter de kerk.
Net voor de vergadering stelden wij vast dat er licht “brandde” in de parochiezaal. We horen het u, in al uw nuchterheid, al zeggen: “Wat is het probleem? Gewoon het licht weer uit doen, hé.”
Het is veel meer dan dat. Er was een geheime vergadering bezig. We zagen dat meteen aan het nerveuze gedoe in ons zaalke. Ze waren met z’n 9 (neuf!) . We hebben ze geteld! Achttien (diez-wiet) armen die gesticuleerden alsof een vurig politiek debat aan de gang was. Allemaal Klijpenaars. We hebben hun namen en adres. Ook tussen ons, hé.
Nieuwsgierig als we zijn, drongen wij binnen via het achterdeurtje van de zaal. Enkel en alleen Klijpenaars weten dat deurtje zijn. Het piept een beetje als je het open doet. Maar net die avond niet en dat was onze chance. Onze kattekoster had er wat olie aan gedaan de week ervoor. Hij had geen goeie olie gevonden en smeerde er maar olijfolie aan. ’t Werkt ook en ’t is gezond. We konden stilletjes binnen dringen en we luisterden die gasten af. We lagen daar. Plat op onze buik. De ene al wat platter dan de andere. Alle 13 netjes op een rij. Op een ijskoude vloer. Wat we hoorden was verschrikkelijk. Ze waren een grondwet aan het schrijven. Voor de Klijpe. Een grondwet! Valt uwen euro?
Na uren luistervinken vernamen we dat ze met heel rare plannen bezig waren. Ze zouden de Klijpe de onafhankelijkheid bezorgen. Een muur willen ze bouwen rond de Klijpe en opnieuw douane installeren. Tol zal moeten betaald worden voor de mensen die door de Klijpe rijden. Een fiscaal paradijs willen ze ervan maken. Dat laatste kan er nog net door voor ons. Maar de onafhankelijkheid… da’s nu net teveel van het goede.

Wij, de mensen van Midsummer, hebben meteen een tegenactie opgezet. Alles voor de burgemeester, de burgemeester voor alles…dachten we zo. We zijn gewoon binnen gestapt. Ze grabbelden snel alle papiertjes samen en daarmee verraadden ze zichzelf. We vroegen uitleg over hun abnormale gedrag en noodgedwongen vertelden ze ons waarmee ze bezig zijn. Diplomaten als we zijn, vroegen we hen welke tegenprestatie diende geleverd te worden om het idee over de onafhankelijkheid voor de Klijpe op te bergen.
Aangezien wij bezig zijn met grootse feesten in het kader van Schotland, haalden we onze mosterd daar waar onze gedachten nu al maanden vertoeven: Schotland. Zij blijkbaar ook want ze wezen er ons op dat de Schotten zich ook onafhankelijk willen maken van het Verenigd Koninkrijk en dat het daarom alleen al evident is dat wij hen zouden steunen. Mondige tegenstrevers op de koop toe!
Toen kwam één van onze oudste en meest wijze leden van het Klijpe Midsummercomité op een lumineus idee! De man is grijs, heeft zo’n lange baard, valt in slaap tijdens de vergadering, stelt vragen waarop weken voordien al een antwoord werd geformuleerd, maar daar waar intellect en folklore mekaar ontmoeten is hij onze man. Je weet wel, van die dorpsfiguren. Hij stelde voor om onze burgemeester een test te laten ondergaan. Een ultiem bewijs van moed en gedrevenheid voor zijn stad en voor de Klijpenaars. De anderen keken ons recht in de ogen. Ze vertrouwen ons niet echt, hé. “Oude vossen”, zie je ze denken, “ze zijn ons weer in de luren aan ’t leggen”. Maar, onze oude en wijze man pleitte als een advocaat. Je begrijpt ons wel, hé. Pleiten alsof hij een miljoenenzaak aan ’t pleiten was bij het opperste gerechtshof. Hij overtuigde met heel veel moeite de “onafhankelijken” en daarom schrijven wij deze open brief aan u.

Het is heel simpel! Tijdens de Midsummerfeesten van 2007 moet u de eerste sprong uit de kerktoren komen springen. We weten het. Het is niet van de poes. ’t Is niet voor niets dat die gasten van The Outsider beweren dat dit de schoonste en spectaculairste deathride is die ze mogen (ja! We weten het! Dit is lekker pretentieus.) organiseren. Het is inderdaad maar een vies gevoel als je daar in dat galmgat van de klokkentoren staat, 50 meter (’t kan iets minder zijn, maar meer dan 10 meter gaat het niet schelen. Kan dus ook 60 meter zijn.) boven de grond. Enkel een touw en een kabel zijn je houvast en je weet altijd wanneer je aanzet, maar nooit wanneer je landt. Als je ooit nog landt. Je bengelt er hoog boven de tuin van onze pastoor. Hij is stand-by indien er “onverwachte” zaken gebeuren. En tegen een razende vaart vlieg je naar beneden. We zijn ons bewust van het feit dat het een beangstigend idee is met hoogtevrees geboren te zijn en toch, voor uw stad en voor de Klijpe, zoiets te moeten ondernemen. En dan nog voor een kliek Klijpenaars die anders de meest begeerde wijk van deze stad onafhankelijk willen verklaren.
Maar enkel dan, en enkel en alleen dan, worden de plannen voor de onafhankelijkheid van de Klijpe opgeborgen. Er is weinig keuze, beste Luc. Laat ons niet in de steek. We smeken het u. We willen echt wel Ronsenaars blijven. Alhoewel we ons dierbaar wijkje, De Klijpe, diep in ons hart dragen.

Je zal het echter niet alleen moeten doen. Er is voor het eerst in de geschiedenis van de Klijpe, een Klijpenaar tot burgemeester verkozen. In Zingem dan nog wel. Je weet wel. Zingem, nog net, samen met Oudenaarde en Kluisbergen, de banlieu van Ronse. Etienne Vercruysse hoorde tijdens de parochiefeesten van enkele weken geleden dit dramatische verhaal en wou u komen steunen. Meer zelfs. Als jij de echte Schotse moed toont om te springen, dan doet hij de tweede sprong. Schoon, hé. Burgemeesters steunen Burgemeesters. Politiek kan schoon zijn.

We verwachten je dan! Op 15 augustus 2007 om 13.30u op de weide achter de kerk. Boven op die “tuube sieliecoone”, zoals Tavi het bijzonder affronterend zei tijdens zijn laatste revue.
Daarna kan het feest van start gaan. Highlandgames en roofvogelshow. Schotse lekkernijen en muziek. Kilts en geen onderbroeken. Whisky en Gordon Scotch Golden. Scottish coffee en gebak. Haggis en Schotse zalm. Ribeye en chocolade. Kinderanimatie in overvloed. Tout court: na uw ultieme bewijs van moed en opoffering voor uw stad, vieren we samen feest. Iedereen is welkom.
Je mag ook al eens langskomen op onze Scottish evening van 11 augustus. We bereiden een 5-gangen menu. Zelf. Met eigen mensen. Zo gaat dat nog op de Klijpe. Iedereen kan iedereen helpen of kraken. Daarna muziek en ambiance verzekerd. Live band, DJ, culinair genot van de hoogste plank… allemaal op 11 augustus en 15 augustus op de Klijpe.

We weten het. We zijn gewoon goed. Toch bedankt om het nog eens te bevestigen.

Uw antwoord tegemoet ziende,

Klijpe Midsummer.


DE KLIJPE : EEN BUITENGEWONE BUURT VAN RONSE…

Klijpe Midsummer werd door de Koning Boudewijn geselecteerd voor de actie “BUITENGEWONE BUURT 2007”. Via deze actie is het de bedoeling de nieuwe inwoners van de wijk te integreren in het sociale leven op de wijk .

ALIEST VUIR DE KLOAPE EN TUUPE VUIR RONSE.

Meer info op: www.klijpemidsummer.eu

DE BENIEUWDE RONSENAAR (127)

KRONIEK VAN DE GEMEENTERAAD

RONSE OVERWEEGT GUNSTTARIEF VOOR INCOMPETENTIE

DUR DUR D'ETRE BEBE (*)

‘Ik zou ne keer willen vragen burgemeester, dat ze in het stedelijk zwembad in ’t vervolg alleen nog met hun zwembroek aan zwemmen. En niet met van die bermuda’s waarmee ze misschien al dagen lang rondlopen, zonder ze te verversen.’

Erik Tack, zoals steeds begaan met de zuiverheid der taele en de gezondheid der Ronsenaars, is duidelijk zelf geen hardnekkig zwemmer..

Burgemeester Dupont: ‘Dat hangt daar al jaren uit op een bord. Dat ge uw zwembroek moet aanhebben. En geen shorts waar ge mee binnen en buiten loopt. Ik ga zelf wekelijks zwemmen in het stedelijk. Ik kan het weten.’

De vraag van Tack is de afsluiter van een raadszitting met vierentwintig agendapunten die er bijwijlen in ijltempo worden doorgejaagd. Want iedereen wil nu zo vlug mogelijk gaan braden bij veertig graden in Antalya.

Het is mooi geweest. Het kampioenschap van België kwaakt ook in de gemeenteraad her en der nog na: in zware keelkikkers .

Lege plofkoffer

Zeg nu zelf: er zijn ook wel boeiender dingen dan de Kafkaiaanse regelgeving van een (door de Hogere Overheid opgelegd) Veiligheid-en Interventie plan dat de stad, na aftrek van lasten peanuts overlaat om aan echte preventie te doen.

Burgemeester Luc Dupont: ‘Objectief is Ronse volgens alle 23 bevraagde parameters veilig. Maar subjectief ligt het onveiligheidsgevoel hoog. Met maar 178 diefstallen, 28 autodiefstallen en 100 inbraken komen we nog goed weg.’

Erick Tack: ‘Ge overdrijft dat het in Ronse allemaal zo erg niet is. Als het niet erg is, waarom moet er dan een Veiligheidsplan komen.’

Ook Tom Deputter vindt het hele plan weinig meer dan een lege plofkoffer.

Het wordt al bij al door iedereen goedgekeurd. Jaarlijks 91.750 euro subsidie is altijd nog beter dan 0 euro.

Hoge winden in spleten

De Hoge Winde vangt tegenwoordig veel wind, letterlijk. Bijgevolg.

‘Er zijn daar veel spleten, in de appartementen’, merkt Rudi Boudringhien op.

Schepen Gunther Deriemaker, bevoegd voor de spleten in de Hoge Winde en ook voor twee nieuwe condenserende gasketels van 94.017 euro geeft Rudi overschot van gelijk.

Gunther Deriemaker: ‘Sommige appartementen zijn er inderdaad slecht aan toe. Ze zijn ook al dertig jaar oud. Er moeten nieuwe deuren en sloten in. En betere beglazing en dakisolatie en we gaan de zonnepanelen elekronisch maken.’

Iedereen akkoord. Ook de bewoners van de Hoge Winde moeten eens in (liefst verse) bermuda kunnen rondlopen op warme dagen.

Yves, de dossiervreter

Een paar aankopen en betalingen verder (van elektrische installaties voor de sporthal, een sportvloer bij de firma Topfloor, een perceeltje aan de Oscar Delghuststraat) zijn onze vlijtige raadsleden toe aan een erfdienstaarheid voor de veelbesproken voetweg van de Auguste Delfossestraat.

Twee eigenaars uit de Dammekensstraat hadden dat wegelke onlangs afgesloten.
Zeer tot ongenoegen van passanten, Chatons en andere milieuverenigingen. Nu komt dat dus in orde met een erfdienstbaarheid.

Rudi Boudringhien:‘Ik hoop dat het geen gewoonte wordt om dat bij elk meningsverschil te doen. Het moet een uitzondering blijven.’

Yves Deworm, die daarnet in verband met de parking achter de Kleine Kerk Erik Tack al met zijn dossierkennis monddood maakte (geen kleine klus), heeft ook hier zijn huiswerk weer grondig gemaakt.

Yves Deworm: ‘Minuutje, minuutje. Dat is daar géén openbare weg. Hij staat niet gekadastreerd en ook al niet op de Atlas van de Voetwegels.’

Ha, bon? ’t Was dus privégrond. Alleman akkoord.

Van baby’s….

‘Ge hebt ons hier de vorige keer onder druk van uw tijdsschema in zeven haasten doen stemmen over het systeem van Differentieel Tarief, Diftar voor de ophaling van restafval vanaf 1 januari, zonder dat ge me die opgelegde timing kon plaatsen. Kunt ge dat nu wel?

Zo wil Tom Deputter in Agnes van Crombrugge’s kuiten bijten.

‘Gaat ge daar nu blijven over zagen?’ vraagt Agnes.

Agnes Van Crombrugge: ‘Looptijd vanaf september 2005.’

Welles juist. Nietes juist. Agnes weet het weer niet echt helemaal zeker, zo blijkt. Het kan bijvoorbeeld ook november geweest zijn, blijkens informatie van De Benieuwde Ronsenaar.

Tom Deputter blijft dus andermaal op zijn honger, zucht en dringt niet meer aan. Hij heeft echter ook nog wel een paar andere pertinente vraagjes in petto omtrent de nieuwe heffing voor dat huisvuil: deze keer aan schepen van Financiën Pol Kerckhove.
Doch deze heeft zich net heel efkes verwijderd uit de raad, zo blijkt bij nazicht. Het was niemand eerder opgevallen.

Pol Kerckhove is in één van zijn levens ook voorzitter van het OCMW. Hij is blijkbaar weggehaald voor een spoedgeval van Kinderopvang (in Ronse, niet van 'hypothetische' nazaten van Pol zelf). Daarnet werden de publieksbanken nog opgevrolijkt met kindergekrijs. De Renaixance dringt door tot in de raadszaal.

Stadssecretaris Linda Vandekerkhove haalt de schepen van Financiën vlug terug naar boven, waar hij nu hoort te zitten: in de raadszaal op zijn stoel.

Pol Kerckhove: ‘Sorry, ik moest even weg voor een belangrijk probleem.’
Tom Deputter: ‘Deze raad is dus voor u niet belangrijk?’
Pol Kerckhove: ‘Is Kinderopvang voor u niet belangrijk.’

Tom Deputter, zijn tweelingbloempjes van dochters Lien en Cato indachtig, gaat over tot zijn vraagstelling. Deputter schat dat de kosten voor de ophaling met 30 percent zullen zakken. Zodus wil hij het belastingaandeel van de burger in de ophaling gelijklopend zien dalen. Logisch?

Pol Kerckhove: ‘Tom, ge haalt hier twee dingen door elkaar Het ene is een belasting. Het andere is een nieuw ophaalsysteem waarvan we moeten afwachten wat het gaat geven, qua daling door betere voorsortering. Me zullen eerst zien wat Oudenaarde geeft.’

Erik Tack: ‘Dat is hier een voorbarige en dus steriele discussie.’

…En van pampers.

Van steriel materiaal gesproken: het stadsbestuur van Ronse denkt voor die heffing op huisvuil per gewicht aan een sociale correctie voor mensen met baby’s en dus veel zware pamperkens.

En daarnaast ook – zeer terecht overigens - voor mensen met veel zogenaamd ‘incontinentiemateriaal’.

Pol Kerckhove, in gedachten duidelijk nog bij de luiers van daarnet:

‘We denken aan een tegemoetkoming voor mensen met incompetentiemateriaal.’

Erik Tack:‘Waarom kijkte gij nu naar mij?’

Pol Kerckhove: ‘Heu, ik bedoel incontinentiemateriaal.’

En vanuit de spleten van zijn pretoogjes glijdt zijn blik bij deze naar de oneindigheid der winderige luchten buiten.


(*) Vertaling in het Aramees op aanvraag...

DE BENIEUWDE RONSENAAR (126)

DE DAG DAT RONSE BELGIE IN DE BAN HIELD

DE RONDE VAN RONSE, EEN OOGGETUIGEVERSLAG

9u30. Ik parkeer mijjn Corsaatje aan het Rosco. Met de juiste stickers erop, langs de aangewezen route. Het werkt.

Organisator Luc Van Den Abeele, de man die Ronse vandaag nationaal sportief op de kaart zet, start zijn langste dag. Aan zijn zijde voormalig KSK-voetballer Ferdi Desmet, vandaag in dienst als zijn goedlachse chauffeur.

Luc: ‘Stefken, we hebben zo hard gewerkt. Laat het nu maar lukken. Dit is een dag vol emotie voor mij.’

Op de parking zie ik schepen van cultuur Joris Vandenhoucke met zoon Arno: ‘We zijn al van te vijven nadars aan het plaatsen.’

Daarmee weet ik dus wie me bij het ochtendgloren wakker nadaarde. Dit is mooi. Grote objectieven voor Ronse, kleine dienstbaarheden in team.

In de nog lege perszaal heb ik een déja vu-effect bij het weerzien van perschef Robert Hoebeke, echtgenote Lucie en hun Marjan. In ’88 gingen we samen voluit voor het WK Ronse.

Ik vlei me neer voor mijn eerste notities, nonchalant op de nog lege stoelen voorbehouden voor de Presse Francophone, zo blijkt. Dit ontgaat Ronny Lauwerier niet. Toeval Ronny, puur toeval.

10u. Ronsenaar Tom Van Damme is Directeur van de Belgische Wielerbond. Een jaar of wat geleden heb ik hem geïnterviewd voor Pas Uit Magazine. Er is in de pers deze week geopperd dat de vzw Ronse Koerst! ook al een oogje heeft op de organisatie van een kampioenschap veldrijden.

Tom Van Damme: ‘Die liggen al vast tot 2012. En eigenlijk, als we zouden willen, tot 2020. Zeer sterk potentieel. Reken twee dagen van 20.000 toeschouwers aan 10 euro. De Hootond ware een prima locatie. En apropos, waarom zou Ronse zich niet kandidaat stellen voor de Tour de France?’

(Die moet ik onthouden).

Ik vraag Tom nog of het verhaal klopt dat de heren van de Belgische Wielerbond een helikopter voor zichzelf wilden, gewoon om van de ene plek naar de andere te hoppen.

Tom: ‘Die helikopter wilden we zelf betalen. Plus dat we dan ook nog eens vijf luchtdopen wilden aanbieden aan genodigden. Dat is door omstandigheden niet doorgegaan.

Mag ik hier ook corrigeren dat we hier al onze lunches zelf betalen vandaag? Dat is trouwens allemaal vooraf netjes geregeld, in het lastenboek van de organisatie.’

Vips in hete tenten en volk op de markt

10u30. De eerste bussen gooien hun ladingen VIPS en SUPERVIPS af.

VIPS zijn mensen in zondags kostuum die in bloedhete tenten komen schransen en hun VIPS-pens vegen aan koers. Maar ze zorgen er wel voor dat 30.000 mensen over het hele parcours gratis spektakel krijgen. En dat de horeca van Ronse bijggevolg bloeit. Laat ze dus maar Vippen.

11.u De Markt loopt eivol. De gebruikelijke notabelen melden zich ten stadhuize. Renners komen druppelsgewijs het koersblad tekenen. Applaus voor Sven Nijs, voor Merckx junior, voor Bart Wellens, voor Philippe Gilbert, voor ‘de Peet’ en voor Tommeke Tommeke Tommeke toch!

Tom Boonen, blonde god van Vlaanderen. Knuffel van alle dames. Met orange benen in vet. En zo spontaan dat je het niet voor mogelijk houdt.

Mooi, die voorbehouden rij voor mindervaliden vooraan. Voorkeurbehandeling voor de contacten met de renners en foto’s. Zeer terecht.

Toen was Ronse weer een hartelijke gevoelige kwetsbare maar zo sterke stad.

Losse flodders

12u. Luc Dupont wil de renners op gang schieten. Hij heeft duidelijk geen ervaring met handwapens. Een official prutst aan de veiligheid (van het wapen).

Het tweede schot van burgemeester Dupont is raak: de thriller van de dag kan beginnen. Met twee losse flodders.

13u: Ik laat het vele aangeboden lekkers voor de megacalorie-collectionneurs en sein de eerste beelden van het Kampioenschap in Ronse door.

De zon is onze stad meer dan genadig, na de herfstige dagen van de afgelopen week. Iedereen spreekt me van eieren voor de Arme Klaren die er niet meer zijn. De Arme Klaren.

Luc Dupont oogt gelukkig, in mijn lensje. Gelijk heeft hij. Dit wordt een nieuw Ronsies topmoment.

12u45. Dank zij de gastvrijheid in de organisatiewagen van mijn maat de officiële filmman Milo Vandriessche, geraak ik de hele dag snel en doorlopend op alle plekken van het parcours.

Ronse, nadars en ellebogen.

We staan aan Chapelle Planchon, op de Kwaremont, aan de Hootond, op de Kruissens ,in de Glorieux, aan het Station. Overal dezelfde sfeer. Zon, mensen en langs rijdende wielergoden met een sliert wagens ervoor en erachter.

Nico Eeckhoudt knalt tegen een nadar en geeft op, ‘bauvenoop den Huutond‘.
We zien hem pal voor onze wagen met een zere elleboog in de ziekenauto verdwijnen. Na 26 kilometer koers, zo meldt de koersdirecteur in de radio van onze chauffeur de jonge Stijn De Roo.

Ronse, nadars en ellebogen: er is altijd wat mee.

Milo draait zijn windjack om de hals, steekt dan zijn hoofd door het open dak, filmt alle shots die hij zo in zijn kop heeft zitten.

Hij kent alle ‘dorsale en frontale close-ups’ van buiten (in zijn ander leven is Milo kine).

Een veelzijdig begaafd man, gedreven als weinig Ronsenaars.

13u. Koers? Ho ja. As usual schudden de Quick Steps aan de boom vooraan en controleren ze het peloton, opgejut door die van Lotto-Predictor. Kat-en-muis.
Tommeke Tommeke Tommeke toch ! In een zetel naar de zege straks? We zijn in Ronse. En niets is hier voorspelbaar.

Niemand weet dan al dat Stijn Devolder vorige woensdag het parcours afgetraind heeft op derny: om de juiste versnellingen te kiezen. Een trainingsdag van 320 kilometer, na eerst nog de koers Halle-Ingooigem te hebben vermaald. Je moet er wat voor over hebben.

Bauvenoop den Huutond

14.u Boven de Hootond de massa. Filip Dewinter aan de zijde van Erik Tack: op het kampioenschap van België-Belgique. Tiens, tiens. Bizarre,vous avez dit bizarre?

Aan de wegel naar Wittentak ontmoet ik onze socialistische gekozenen in cohorte. Groepsfoto van Pol, Gunther en Nedia met hun gast Dirk Vandermaelen. Zie je wel dat ze overeenkomen?

Gunther heeft zich de afgelopen maanden, het moet gezegd, alom ingezet als schepen van Sport om dit Kampioenschap te doen slagen. Dit is zijn grote entree in de materie. Con brio geslaagd. Ook op de persconferentie was het Michel Wuyts al opgevallen dat Ronse aan Gunther een vlotte kerel heeft.

15 u. De Kwaremont. De Hootond. De Kruissens. Boonen toont zich alert, maar forceert zich niet. Of toch. Eventjes kotsen langs de weg en dan weer verder. Het is warm en Tomke moet veel drinken en veel drinken verdraagt zijn maag niet. Eén supporter die zo te zien wél veel binnen hebben kan, scheldt hem beneden de Kruissens uit met bierbubbels.

‘Boonen toon je! God-ver-domme-toch!’

Zijn blik en zijn blikje spreken boekdelen. Supporters willen winners.

16u30. Observatie vanuit de perszone aan de meet. De politieke Ronsese delegaties schuiven in groep naar de tribune. De laatste kilometers zijn voor het grote scherm. De Peet is niet te zien. Boonen geeft zijn supporter gelijk. Stijn Devolder is de naam die in de laatste ronde steeds vaker genoemd wordt. Met steeds meer seconden voorsprong op Hoste en Gilbert. Devolder uit Deerlijk. Ah bon. De pas herstelde Dries Devenijns doet het in de finale schitterend. Het ontgaat zijn fans niet.

17u30u. Devolder en geen ander dus. Tja. Goeie renner hoor ik. Tja, maar toch geen…

Tom Boonen? Tweede, Tom Boonen. Toch ook schoon?
Maar dus geen spurt. Geen duw. Geen valpartij. En de Peet die wat later binnen rijdt. Daar gaat mijn ondeugende titel: 'De Peet op de Meet.'

Devolder neemt zijn dochterje op de arm, geeft ze door aan Minister-President Peeters, die ze doorgeeft aan de mama. Vertederend.

Lichte chaos. Iedereen wil weg, in alle richtingen.

Geen asbest in Ronse asjeblief, meneer de president

18u. Eindelijk tijd voor een lichte versnapering in één van de vele Viptenten. De juiste kaart en het juiste bandje. Maar ook de juiste mensen? Ze hebben zich hier met meer dan duizend zo te horen de hele dag zitten volstouwen aan hun diverse (onder)gangen.

‘Formidable! ‘
‘Oui. Formidable! Ecris-le!’

‘La course? L’organisation’, vraag ik mijn tintelende Franstalige Ronsese maatjes schuchter.

‘Non le repas! Pan-ta-gru-el-es-que! Ecris-le!’
‘Mais encore?’
‘Et ce vin! Doux Jésus ce vin! Ecris-le!’

‘Mais la course?’

Welke koers?

Doch iedereen content. Joris Vandenhoucke (Schepen van Cultuur, nota bene) en uw dienaar (pennenlikker met knagende honger) worden har-te-lijk en op-oprecht gefeliciteerd voor de…organisatie. We proberen uit te leggen dat niet wijzijlve doch… Het is allemaal geen avance. Er wordt niet meer geluisterd maar geschreeuwd nu.

‘WANT IEDEREEN ZEGT HET!‘
‘RONSE IS FANTASTISCH!’
‘OP DE TELEVISIE ZEGGEN ZE HET OOK’
‘EN GOE WERE EN AL!’

En veel Duvels! En veel Ooidonken! En veel Jupilers! En heb ik u al goeiendag gezegd? Jawel vier keer in vijf minuten.
It's a long tipsy VIP trip to Tipperary.

Kris Peeters, de vervangdraagvader van daarnet aan de meet, kersvers Minister-President van Vlaanderen en tot vorige week minister van Leefmilieu daagt op in de tent.

Meer moet dat voor ons niet zijn, lieve schrijfcollega en Ronsenaaresse Brigitte Minne. Ik vraag Meneer Peeters of hij als minister-president asjeblief géén kankerverwekkend asbest op het grondgebied van zijn vriend Luc Dupont wil storten.
(En trouwens nieveranst niet). En dat ik hem daarover ook al eens een open brief heb geschreven. Hij belooft dat hij mijn naam gaat onthouden. Ik ook de zijne.

De Ronde in Ronse

19 u. Goed gesprek met Luc Dupont. Ik smijt die start van de Tour in zijn talloor. Als Waregem dat kan, dan Ronse ook.

Luc Dupont: ‘Maar eerst de Ronde van Vlaanderen weer door Ronse.’

Ons beider Ronsies geluk kan niet op. Tot gewezen schepen Robert Dussart komt langs lopen.

Robert Dussart: ‘Ge hebt het hier toch niet over het Hermes Belevingscentrum? Ik lees uwen blog, Stef. Ik ga woensdag zekerst komen naar de presentatie van het Fiertel Centrum-plan!’

Dat is voor woensdag.

We scherpen wel al wat argumenten, doch niks kan vanavond onze pret bederven. Ronse was mooi, groots, zonnig en levendig. Een stad gelijk dat er geen ander is. Tot grootse dingen in staat. We chicaneren wij hier wel eens. Maar alle Ronsese neuzen staan in dezelfde richting: die naar de Renaixance.

Doux Jésus!

2Ou. De bruikbare foto’s bekijken en bewerken met zoon Yann. Dan tijd voor dit verslag. Maar eerst misschien een lichte haastige microgolf-ravioli.

Ik kijk of ik wel het juiste bandje voor de juiste tent aan heb. Toon mijn vrouw mijn Press-doorgangskaart: ik mag van haar in de keuken.

Pan-ta-gruel-esque!
Et ce Cola-Ligth: doux Jésus!

23u. Ik sein je dit stuk door, beste lezer. Met deze woorden tot besluit:

Proficiat Luc & proficiat Luc . Samen met zijn allen fier op deze stad.

Tuupe vuir Roonse.

Foto's: Yannic & Stef Vancaeneghem.
(Foto Erik Tack en Filip Dewinter: inzending).

DE MARKT VAN RONSE....

BURGEMEESTER DUPONT SCHIET KOERS OP GANG

Het gebeurt niet alle dagen dat je burgemeester Luc Dupont met een revolver in de hand ziet. Erg vertrouwd met wapens blijkt de Ronsese burgervader niet echt.
Het ding wou eerst niet afgaan.

Bij een tweede poging en na tussenkomst van een wapendeskundige official schoot Dupont Ronse en heel België een nieuwe sportieve hoogdag de hemel in.

Een zee van volk op de markt. Met vooral applaus voor 'Tommeke Tommeke Tommeke toch!'Ook de zwarte van Brakel, Sven Nijs en Axel Merckx wachtte een warm onthaal.

Enorm veel volk op een zonovergoten parcous dat ‘De Benieuwde Ronsenaar’ in een wagen van de organisatie voor u verkende.

Op dit moment begeven de supporters zich massaal naar de Hootond.

Hierboven onze eerste sfeerbeelden.
Klik op het beeld voor meer detail