23 juni 2012

DE OMMEGANG VAN RONSE

DE VERGUNNING VAN JOKE SCHAUVLIEGE
VOORZIET 85 DERGELIJKE RITJES PER DAG.
KLIK HIER EN RIJ MET ONS MEE:

http://vimeo.com/44563533

CD&V EN GROEN IN RONSE:
HET WERKT. MAAR HOE?
GOED BEZIG ZO TE ZIEN...




WE LATEN ONS DOOR
NIETS OF NIEMAND
POLITIEK RECUPEREREN.
DANK VOOR UW STORMLOOP
OP DEZE BLOG
TUUPE VUIR RONSE.


(bron document:stopasbestinlouise.blogspot.com/)

UPDATE VAN DIT BERICHT (dd. 4/7):

De stad Ronse gaat samen met het actiecomité Louise-Marie beroep aantekenen bij de Raad Van State tegen de milieuvergunning OB&D. Ronse wil de site Bohez volledig herbebossen.

22 juni 2012

BRIEFGEHEIMEN

HET VERDRIET VAN RONSE

De eerste keer dat ik je bezig hoorde, was ik onder de indruk van je taalvaardigheid en je podiumvaste présence. Ik stond een paar meter van jou op het ’t Marktje, na de optocht voor een Geweldig Ronse. Dat was een biezonder hoopgevende wandeling van jong en minder jong Ronse door de centrumstraten van deze stad opgezet door mijn twee Ronsiese zielebroers Jonathan Jouret & Yann Verhellen.

Hun initiatief kwam er na een Terzake naar aanleiding van een open brief die scherpschrijver Simon Demeulemeester van Knack naar burgemeester Dupont had gestuurd waarin hij het ‘Trop- is- teveel’-gevoel van heel wat Ronsenaars had verwoord. Helaas werd de sterke inhoud van Simons brief (of liever: summiere passages ervan) niet echt gediend door een beeldmontage die aan Man bijt Hond of erger denken deed.

Terug naar het Marktje. Je sprak er over sereen samenleven in Ronse. Dat is wat elke Ronsenaar precies wil: ook de wijzen van de Moskee en de ouderen van de Ronsiese allochtone gemeenschap van wie je zo te horen de steun en de zegen en de goedkeuring meedraagt.

(Ik weet niet of al wat ik schrijf de goedkeuring draagt van de deken van Ronse maar in een democratie waarin de scheiding van godsdienst en staat primeert, hoef ik me dat als vrij schrijvend mens niet eens af te vragen en is dat het laatste van mijn zorgen).

Eerder dit jaar bleek dat je je engagement als nieuwe Ronsenaar wil vertalen op de lijst van Christen-Democratisch & Vlaams. Dat is je volste recht. Ik heb alleen moeite met je politieke recuperatie na die nochans a-politiek bedoelde spontane Ronsiese bijeenkomst waarop die andere speecher van de dag, Luc Dupont, de burgemeester van Ronse zijn moment de gloire meegraaide . Nu, na je ‘recuptruc van Luc’ zou dat allicht veel minder.

Het politiek opportunisme is hier in Ronse ongeveer een pleonasme. Al in de early sixties zetten mensen een Renaix-Bilingue-betoging op om er dan een parlementaire sinecure op te bouwen. Na een halve eeuw taalkundige halfslachtigheid ruimt Ronse er nog altijd het puin van.

Beste Abderrahim , in de sixties werden de Franstalige katholieken van de Patria uit jouw nieuwe partij gekieperd. Ze hadden toen te kiezen: Vlaams of eruit. Burgemeester Piessevaux kon met die deal leven. Hij respecteerde de nieuwe regels, bleef en werd – overigens een uitstekend- burgemeester van Ronse. Andere, minder tolerante francofonen weigerden en verhuisden naar nergens of naar de uitgesproken unitaire PLP-PVV. Lang bleven de liberalen hier trouwens in hun nihilistisch status quo hangen. Net als de socialisten tot op vandaag. Net als Ronse zelf. Verwaarloosd en verguisd als achterdeur van Vlaanderen en open deur voor de quart mondiens uit Wallonië en de Nederlandsonkundige allochtone Brusselaars op zoek naar goedkoop wonen à Renaix. Ronse als één groot Sociaal Huis voor eenieder in niemandsland.

Een paar 11 juli’s geleden vond jouw kopman burgemeester Dupont dat niet langer kunnen. Hij schreef in zijn eentje een brief naar toenmalig premier Leterme om de Vlaamse identiteit van Ronse te beklemtonen. Had er toen zelfs een wisselmeerderheid voor over (met zijn grote rivaal Erik Tack van Vlaams Belang nota bene) en met de ondertussen vervlaamste Open VLD, vanuit de oppositie. Burgemeester Dupont deed dat voor de neus van zijn eigen verbouwereerde socialistische coalitiepartners die het s’ anderendaags konden uitleggen voor de camera’s van RTBF en RTL. Dupont zelf bleek toen tactisch en praktisch van de aarbol verdwenen.

Maar zie. De faciliteiten die bedoeld waren om de Franstaligen de tijd te geven (een halve eeuw ondertussen) om zich aan te passen, die bezig jij nu met je nieuwe partijgenote Safia om hier de klok weer vijftig jaar terug te draaien en uitgerekend datgene te doen wat jouw partij hier altijd heeft bestreden tegenover al wie hier ook maar durfde uitpakken met één of andere Franstalige verkiezingsbrief.

Je zei daar toen op het Marktje mooie dingen over samenleven, respect en integratie. Taalhoffelijkheid daar was en ben ik altijd al voor. Maar taalhoffelijkheid dat is dan niet vijftig jaar taalontvoogding overboord gooien in een slordig briefje met logo van de partij.

Wie houden jullie hier voor de gek? Jullie allochtone kiezers of jullie eigen partij? Anders dan de lokale CD&V voorzitter vandaag uit zijn nek kletst (hij is niet aan zijn proefstuk toe) is dit helemaal géén privé-aangelegenheid. Het is integendeel een kwestie die de geloofwaardigheid van de hele CD&V van Ronse teniet doet. In razendsnel tempo als een lopend vuur.

Een regelrechte kaakslag is jullie brief ook voor al diegenen die zich, generatie na generatie, vanuit de Christen Volksbond met vallen en opstaan, met zware vergissingen en een soms moeilijke verzoening, hebben ingezet voor de ontvoogding, armoedebestrijding, de Taal en het Volk in deze mooie stad.

Voor al diegenen die moegetergd om zoveel systematische miskenning en teleurgesteld om het steeds weer negeren van de Vlaamse identiteit in Ronse de weg van de Volksunie en daarna van het Vlaams Belang zijn opgegaan, nu van de Nieuwe Vlaamse Alliantie hun nieuwe thuis maken. Vandaag begrijp ik al die Ronsenaars beter dan ooit. Hun tolerantie was oprecht. Hun geduld geraakte op.

Veel kans dat jullie de partij onherstelbare schade hebben toegebracht en opzadelen met een gigantisch probleem waarvan de gevolgen pas zullen te zien zijn op de avond van 14 oktober. Zeg na deze brief nooit dat jullie het niet zullen geweten hebben.

Dit is het foute signaal. De stap te ver die ook voor de meest tolerante Vlaamse – daarom niet eens rabiaat flamingante- Ronsenaar de deur dichtgooit. Nee, zo werkt het nièt, iedereen inbegrepen beste Abderrahim en Safia.

Alle sociale werkers van Ronse zullen je vertellen dat de armoedebestrijding die jullie zeggen te willen aanpakken integendeel begint bij echte taalintegratie. Vooral niet met flagrante taalarmoede die jullie – overigens in beide talen – in jullie brief naar de Ronsiese kiezer vandaag etaleren. Schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Belediging voor elke – in beide landstalen ietwat taalvaardige- Ronsenaar die zichzelf respecteert en die zijn kinderen en kleinkinderen kansen op een toekomst wil blijven geven in Ronse.

Dat jij en Safia zomaar eigenmachtig beslissen om hier in Ronse de klok helemaal terug te draaien en de omgekeerde weg van de taalkundige gemakzucht opgaan, dat steekt me voor het eerst ook zelf als tolerante Vlaamse Ronsenaar. Het geeft me vandaag zelfs voluit goesting en de hernieuwde drive om me, vanuit respect voor mijn eigen Vlaamse en jawel christelijke roots (als dat hier nog even mag), als vrijgevochten en vrij denkend mens te beraden over nieuwe engagementen voor Ronse.

Tuupe met vele andere Ronsenaars die compleet uitgekeken zijn op zoveel plat opportunisme van een politiek die het alleen om de macht en het eigenbelang te doen is. Een politiek die de miserie van Ronse alleen maar bezigt, bestendigt en steeds verder verdiept.

(Aan Abderrahim Lahlali, 6de kandidaat op de lijst van CD&V Ronse. In Vlaanderen.)

21 juni 2012

HISTOIRE SANS PAROLES...

CHRISTEN-DEMOCRATISCH EN V.
VAN EEN AMUSE-GUEULE GESPROKEN...

Klik door op het beeld en lees dit samen met mij. Zonet binnen gerold hier. Ik onthou me - voorlopig - van veel commentaar. Misschien alleen dit: dat armoedebestrijding begint bij taalintegratie. Tijd voor een taalbadje na al die jaren Ronse, mijn gedacht Safia. Want de taalhoffelijkheid 'tous ensemble' en 'Iedereen Inbegrepen' die we met zijn allen voorstaan, die werkt alleen als ze van twee kanten komt.

CD&V: Met de V van? Ik ga het zeggen, Luc.

Aan de ene kant als burgemeester van Ronse stoere brieven schrijven naar toenmalig premier Leterme om te wijzen op de Vlaamse identiteit van Ronse en dan dit.

Je ne sais pas. Il me semble que cela ressemble à du n'importe quoi une fois. Moi je veux bien. Mais quel exemple que voilà, pour le taalbad. Enfin pour l'immersion. Va falloir que je demande à mon amie Dolce Paola.

De (taal)pioniers van de Volksbond keren zich bij deze om in hun graf. Ik vrees dat den buuntsiesmarsjank weer van die nare dromen gaat uitzweten... Misschien heeft Ronse nu echt wel nood aan een Nieuwe Ronsiese Alliantie.

Suite des festivités à Renaix:
Vrijdag: 'Komen Eten met Safia '
Dimanche: 'Amuse-gueule avec Luc'
Et pour les Flamands la même sauce.
Tuupe vuir Ronse: Iedereen Inbegrepen.


(Avec mes salutations Renaisiennes).

Oh ja, à la demande Flamande générale 'en voor iedere unieke individu hierna ook nog de startschot van het campagne officielle in de nieuwe CD&V-Vloms'.

Man man man. Ien Ronse ees dat iet.


N-VA: Wat met de Christen Volksbond?

In een snelle reactie op onze publicatie vanmiddag vraagt het N-VA Ronse zich af hoe de CD&V als partij ooit nog kan claimen op te komen voor de Vlaamse zaak in Ronse ‘op een ogenblik dat de officiële verkiezingscampagne 2012 mee in het Frans wordt opgestart.' Van een kartel met Groen wordt overigens al in alle talen gezwegen, zo constateert de N-VA nog.

‘Bovendien', zo vraagt de Nieuwe Vlaamse Alliantie zich fijntjes af, 'zijn wij bijzonder benieuwd naar het nieuwe lokaal van de CD&V Ronse op de Elzelestraat 19. De N-VA Ronse dacht dat de Christen Volksbond voor eeuwig en altijd de thuishaven zou zijn van de CD&V te Ronse.' De Franstalige katholieken van de Patria hadden dit alles nog moeten meemaken.

20 juni 2012

IEN OUNOERDE EES DAT IET



















Er zijn er die Luc Dupont, onze burgemeester van Ronse, te serieus vinden. Marnic Demeulemeester, de burgervader van Oudenaarde daarentegen... Tja, als u het mij vraagt: dan toch maar beter zo houden zeker, Luc?

19 juni 2012

IEN RONSE EES DAT FRIET





LUC AAN ’t SPIT EN OP AFFICHE

De eerste verkiezingsaffiche staat er: aan de Campus Glorieux. Ze toont ons burgemeester Luc Dupont mét sjerp. CD&V & Groen & Ronse: het werkt. Vertelt ze ons. Met SP.A werkte Groen niet echt, maar dat staat er niet bij. In het mail- en Facebookverkeer ook een uitnodiging om zondag kieken aan ’t spit te gaan eten met Luc in het Bruulpark.

‘De Belg is een Bourgondiër, houdt van eten , feesten en ontmoeten’ zo staat er.

Vertel dat aan Bart De Wever. Die stijgt tegenwoordig bijkans letterlijk ten hemel uit zijn verkiezingsbus aan de kust, als opgaand vliegerken. Tegenstrevers zullen je zeggen: als leeglopende luchtballon. Hoe dan ook: de CD&V wil zondagmiddag zoveel mogelijk mensen bijeen in het Bruulpark.

Het moet er een leuke bedoening worden voor jong en oud met animatie en muziek. springkastelen, cubbs, petanque, grime, clowns, paardrijden en kooivoetbal. Vanaf 11.30 uur kan je er aanschuiven aan ‘de grote familietafel’ voor een aperitiefje en aansluitend dus Luc aan 't spit. Ien Ronse ees dat friet.

TOEVALLIG HEDEN

DE AREND OP MIJN SCHOUDER







De weg naar vloeiende volzinnen was lang en liep over duivendrek. Michel de Montaigne mocht dan mooi van de toren blazen in zijn Château Eyquem, voor mijn geheim schrijfwerk diende ik genoegen te nemen met het duivenkot van bompa. Omnis comparatio claudicat.

Wat de burgemeester van Bordeaux aan het nageslacht toevertrouwde, was de volleerde wijsheid van een Grand Cru Classé. Wat ik op mijn door duiven bescheten Cahier Brouillon uit de pen kraste waren de krabbels van een Petit Cul Cassé. Geplooid als ik daar zat onder de dakpannen tussen gebakken aardewerk vol stro dat grootvader nu en dan zorgvuldig onderzocht op eitjes.

Om mijn schrijfstek te bereiken, diende je achterin het kolenkot de wankele ladder op, dan met de kop het valluik omhoog, je lichaam in sluiptoestand voorbij kartonnen dozen vol rollen behangpapier, je voorhoofd openrijten aan nagels uit onzichtbare planken, je knieschijven raspen aan ruige tonnen vol brol, je sandalen schilderen in ondeskundig afgesloten verfpotten, voorbij de ketting met het zware slot van Ijzerwaren Vanden Bossche naar het schools pupiterke waarop vandaag kabouters hun eigen droomwereld wegkrassen, in hun digitale wereld vol Ninja-monsters.
Volzinnen, de weg is lang, ik zegde het toch.

De enige die er moeite mee had dat ik mijn zomerdagen doorbracht tussen de duiven en met zijn eindeloos gejank mijn aanwezigheid in mijn verdoken scriptoriumpje bleef verraden was Joekie, onze asielzoeker van een hond. De muil vol kwijl en, overal verspreid over zijn veel te vet lijf , grote kale vlekken op plekken waar een normale Disneyhond pronkt met fijne spikkels of dan met wapperende manen schittert in verhalen van Andy & Bessie.

Montaigne had het makkelijk. Hoefde zijn Essais zomaar van spiekbriefjes tegen de balken te plukken. Qua grondstof diende ik het te stellen met wat ik door het duivengat zag.

Dat Joekie afgeklopt werd met de tapijtklopper omdat hij de was vol kwijlde. Dat grootvader in slaap viel onder zijn krant in de tuinstoel, zijn pet scheef als Marcel Pagnol .

Hoe wild de rozen stonden.
Viens ma jolie maman.

Hoe Sylvain Lambert de goot afbrandde, vloekte en zijn wijsvinger verbrandde. Hoe tortelduiven op het betonnen huisje beneden de paso doble deden. Als edellieden bij de entree van een bal masqué zo mooi. Hoe de lederen voetbal van mijn broers door een raam kletterde. Hoe iemand riep, als in een uitzending van de ORTF:

‘Madame! Encore un carreau de cassé!

Hoe de hele wereld wenkte. Ver van dit alles.

‘Dit is het verhaal van een arend die op mijn schouder zit en mij optilt naar’.

TOEVALLIG HEDEN.’
(Roman Online).