OVER LEVEN IN RONSE

Ronse vierde dit jaar de bevrijding op een meer dan stijlvolle manier zoals ze zeggen. Meneer en madam van alhier. Kolonel huppeldepup met zijn vers gebrushte madam van aldaar. Veel bling bling. Veel schone kostuims. Veel eretekens en verdiensten. Heel veel parade. Waarom er nu precies 65 jaar is gewacht om de herwonnen vrijheid van Ronse in de tribune te zetten, het is me een raadsel.

Of toch niet helemaal. Ignace Michaux, het jonge haantje de voorste van de CD&V, was tot voor kort hofdienaar van de koning en nu kabinetsmedewerker van jawel Mi(ni)ster Crembo uit Aalter, gewezen grote brulboei van het parlement en tegenwoordig minister van Defensie van Kaboel tot Djibouti. En dàt zal iedereen hier in Ronse nu wel geweten hebben.

Ignace heeft inmiddels behalve dat militaire pasje van zijn baas ook de kaarsrechte houding van De Crem tot de zijne gemaakt. Deze bijwijlen wat arrogant gebekte welgemanierde jongen schouwt ondertussen zo te zien ook al samen met zijn baas de Belgische troepen. België is in veilige handen we mogen gerust zijn. Er zal geen 'béret Alpin' nog al te scheef hangen op de kop van de para(t)s.


Het gaat met andere woorden loeiend hard. In die mate hard, dat hij in zijn ijver en vlijt een paar essentiële details over het hoofd ziet. Als je god en klein pierke naar Ronse haalt voor de parade (en je persoonlijke score), dan moet je er wel eerst voor zorgen dat je de mensen om wie het eigenlijk allemaal te doen is niet in de kou zet. Dan vermijd je bijvoorbeeld dat de Secretaris van het Eenheidsfront, van wie je verwacht dat hij straks in de trouwzaal het woord zal voeren namens de bejaarde companen van '40-'45, niet blameert door hem te laten staan schilderen met zijn drapeau achter een gebarrikadeerde stadhuisdeur. Hermetisch bewaakt door ingehuurde body-stewards-guards van dienst, die voor hetzelfde geld zondag eventuele voetbal-goaligans desnoods stevig in de armgreep zullen houden. Dit alles terwijl de alom presente zelfverklaarde mandarijnen van de lokale vanitas op hun gemakske al een keer privé de expo aan het schouwen zijn... met madam van de kolonel en meneer huppeldepup enzovoort.

Zo vermijd je ook dat je je eigen volk, de gecharterde Ronsese vaandeldragers, zo lang laat staan stikken tot ze even later letterlijk tijdens de academische zitting van hun stokje draaien, in volle speech van meneer de excellentie je baas. Van een perfecte timing gesproken. Kritisch? Bah neen ik. Het was voor de rest een heel schoon feest. Tuupe vuir Ronse: dan wel mits de juiste kaart, voor de juiste tribune. Zelfs Herman De Croo, tot voor kort de allereerste burger van 't land, kent nu de vergankelijkheid van wereldlijke importantie, zonder de juiste invitatiekaart in je zak.

Een mooi feest was het...waarin de terechte trots van de moedige vrouwen en mannen die Ronse bevrijd hebben het dus helaas deerlijk diende af te leggen tegenover de imagebuilding van de politiciens van ‘t moment en hun vriendenkliekje.


Voor de Ronsenaars was het mooi meegenomen dat er op de Markt alweer ietske te doen was. Het scheelde hen (ietwat) van het optreden van 'Les Truttes', op diezelfde plek vorige week. Al was er toen veel meer volk. Het zal aan de betere geluidsinstallatie hebben gelegen.















Wat overblijft is de herinnering aan een mini 21ste-juli parade op d’esplanade van Ronse. Maar dan zonder koning (mogelijk belet vanwege motorpech aan zijn nieuwe boot). Bij gebrek aan vorst werden op de kouwelijke tribunes de honneurs waargenomen door ex-koning van de Bommels Ignace I. Misschien daarom dat die Zotten-reuzen daar surrealistisch stonden opgesteld naast het stadhuis. Het geheel leek daarmee perfect op een schoon folklore-schilderij van Michel Provost. Ien Ronse ees dat iet.

(Illustratie: 'L'escorte Royale'
van de Ronsiese kunstenaar Michel Provost.)

HET BEVRIJDINGSFEEST IN BEELD

(All Rights: Yannic Vancaeneghem).

DE BENIEUWDE RONSENAAR

EXCLUSIEF NIEUWS
RONSE VORDERT IN EURODISTRICT
MET LILLE-TOURNAI-KORTRIJK

EURO-BESTUURDER SABIEN BATTEU
KOMT ZELF NAAR RONSE
OM SAMENWERKING TE BESPREKEN
ALLE RONSESE PARTIJEN UITGENODIGD







Na diverse mails van het Ronsese bestuur onder leiding van Ronse’s ‘Strategisch Duo’ Luc Dupont-Linda Vandekerkhove heeft Ronse eindelijk een 'positief' antwoord op zak vanuit de instanties zelf die de Eurometropool met Rijsel, Doornik en Kortrijk op gang trekken. Eurodistrict-Bestuurder Sabien Batteu is bereid zelf in Ronse duiding te komen brengen over de mogelijkheden van Ronse om aan te sluiten of samen te werken met het district.

Na een moeilijke opstart (het duurde 2 jaar om het nodige aantal bestuurders te benoemen) schijnt er nu toch schot te komen in de wording van dat Eurodistrict dat als grenzenoverstijgend supranationale structuur zo te zien maar traag en moeizaam op gang komt.

Uit goede bron vernemen we dat ook de fractieleiders van alle Ronsese partijen worden uitgenodigd om deze opstartvergadering bij te bewonen. Onze gemeenschappelijke Ronsese droom ‘Tuupe vuir Ronse’ krijgt aldus een steeds concretere betekenis in een steeds breder maatschappelijk draagvlak..

TEGEN DE STERREN OP

Wanneer hij op zondag rugnummer 4 uit de kast diept, zich in stilte opmaakt voor de basketmatch tegen Baasrode, voeren gezette oude heren in grijze streepjespakken op het zebrascherm het hoge woord in één van hun oeverloze televisiedebatten. Er wordt in de grote eetkamer maar half naar hen geluisterd. Hoort hij daar snurken, in de Kennedy-schommelstoel onder de opiniepagina van De Nieuwe Gids? Het Courvoisier-moment van de ouder wordende man, na het kaartspel eerder op de dag wat verderop in de Kristen Volksbond.

Alle weldenkende zekerheden worden bevestigd. Het klinkt als geruststellend geroezemoes. Straks Haydn, Pachelbel en Herb Albert’s Tijuana Brass. De goddeloze vijand bedreigt het geslacht van Saksen-Coburg, vooralsnog niet verworden tot fijne vleeswaren. De gewetensvrijheid van de huisvader staat andermaal op het spel. Het gelijk van de brave burgerman wordt finaal onderuit gehaald door langharig werkschuw tuig. De Koekeliek van Bazelberg staat op haar kop. Domus Dei wankelt. Octopus Dei spuit giftige inkt naar de goddeloze mensheid. Het vrij onderwijs staat onder druk. Het Rapport van Rome voorspelt de finale ondergang van het oude avondland. De ziel van het kind wordt belaagd. Het einde der tijden is nabij. Ontwaakt, verworpenen der aarde.

‘Zal ik het zeggen, er is geen religie meer.’
‘De jeugd ’n kent geen schaamte.’

Verontruste ouders.

‘En die Brel, wat denkt die wel?’
‘Komen lachen met ons.’
‘Zelf een Vlaming dan nog.’
‘Brel-Vanneste.’
‘Waarop wacht Vlaamse Cultuur?’

De grenzen van het denken zijn voor goed getrokken. Alles is gezegd, geschreeuwd, gezongen.

‘Keer naar uw dorp.’
‘Ménapiens.’
‘Walen buiten.’
‘Le Lion est mort ce soir.’
‘En alle frankiljons moeten in de zee.’
‘Brussel Vlaams.’

Er is gedoogd en betoogd. Nu is het genoeg. De massale toeloop op de Ijzervlakte moet het gelijk bewijzen.

‘Honderdduizend volgens het Ijzerbedevaartcomité.’
‘Vijftigduizend volgens de rijkswacht.’
‘De gendarmerie is verkocht aan het establishment.’
‘Al alzeleven geweest.’

Er vallen hoge woorden.
Heilige grond. Godsvolk.
Hier ons bloed, wanneer ons recht.

Nog even kunnen de streepjespakken hun verstarde standpunten kwijt in verzuilde kranten. Morgen applaus op hun redactie met algehele tevredenheid in gedicteerde lezersbrieven. Maar hun waarheid is die van inmiddels oude achterhaalde verhalen.

‘Abortus is moord.’
‘Pluralisme volksbedrog.’

Bitsig doch welgemanierd scoren ze voor de eigen achterban die al lang niet meer luistert, snel doorleest. Op naar Sportwereld, de laatste Editie van de Ronde van Frankrijk, de voetbaluitslagen, nieuws van vedetten.

Leuven. Met zijn plooifiets rent hij dwars door de Naamse straat naar ‘Home Thomas Morus’. Een patchwork van Belgische vlaggen en Vlaamse leeuwen verwelkomt hem als nowhere man in zijn vier vierkante meter nomansland. Al maanden is hij uitgekeken op de gekste studierichting die ze hem bij de inschrijvingen bij gebrek aan trefzekere keuze hebben voorgelepeld als ‘vooruitstrevend’.

Hij gaat voluit voor tafeltennis, rent dag na dag als een gek rondjes rond het Sportkot. Wat zou hij Gaston Roelandts willen worden. Op de piste gecoacht door Mon Vanden Eynde, chrono in de hand. Spikes. De zweetgeur van sport.

Hij baant zichzelf een weg door bergen boeken, leest alles door elkaar, schrijft in liefdesbrieven de verwarring van zich af, hunkert naar elders, naar overal maar ver weg van hier. Het lijden van de jonge Werther: peanuts.

Vanuit de vervreemding van zijn bewustzijn dolt hij naar het bewust zijn van zijn vervreemding. Hij pikt het op in een boekje van Acco, vindt het best passen bij zijn ontreddering. In die foute studiekeuze zoekt hij nog eventjes vruchteloos naar de poortsleutel, de weg uit de geworpenheid. Hij krijgt alleen maar seksueel geladen gezeik over Rorsachtests, het oude Oedipoesverhaal, saaie statistieken, wetenschappelijk gekwaak over kikkers door professor Quagebuur. Je kan het zo gek niet bedenken of ze kwaken het.

Nieuwe kameraadschappen in de schemering van de Seven Oaks, geschreeuwde odes aan Julie Driscoll, Oude Markt. Ochtendgloren. Verloren en weer herboren. Hij vergeet zichzelf in avant-garde films. Antonioni. Pasolini. Fellini. Bertolucci. Hij leeft op een vulkaan. Het barsten van België laat zich gelijk al wat voelen, in zijn onderbuik. Hij weet niet waar zijn kop staat.

(Thomas Morus, die had mooi praten. Hendrik VIII hielp hem af van al zijn kopzorgen).

Hij koopt schriftjes in de supermarkt van Heverlee wat verderop.

‘Men neme pen en papier. Men schrijve zichzelve een eigen Utopia.’

Regel één: schrijven is schrappen. Hij schrapt regel één. Alles valt te herdoen.

‘Schrijver wilde gij worden, zegde ?’
‘En watte gade gij dan doen, voor den boterham?’

Psychologie is geen filosofie. L’existence précède l’essence. Primum vivere deinde filosofare. Kierkegaard en Gabriel Marcel kunnen zijn rug op, de kaloten. God zalft niet, of hij slaat. Hij gaat voor Camus. Het heeft allemaal geen zin, maar we maken er samen het beste van.

‘Men neme een rots. Men rolle de rots de berg op.’

Men scheppe genoegen in het rollen van de rots. Zelfmoord is een optie maar het is zijn keuze niet. Teveel doden vanzelf, om zich heen. Men rolle dus voort. Op een dag rolt die rots vanzelf wel over hem heen. In afwachting: rock ’n roll.

‘Tegen de sterren op’.
‘Verzonnen Journaal in Spiegelschrift.’
Copyright Stef Vancaeneghem.

DE BENIEUWDE RONSENAAR

TUUPE VUIR RONSE
OP BRUSSELSE KABINETTEN
RONSE ZENDT MANDATARISSEN UIT

RENAIXANCE GROEIT
HIER EN ELDERS
BIJ JONG EN OUD

Dat Minister van Defensie Pieter De Crem uitgerekend in Ronse morgen de honneurs waarneemt voor de 65ste herdenking van de bevrijding is niet helemaal een toeval.
Gemeenteraadslid Ignace Michaux, de lokale jeune premier van CD&V, heeft namelijk sinds kort zijn job als hofdienaar bij Koning Albert II geruild voor een meer inhoudelijke opdracht als kabinetsmedewerker…bij De Crem. Michaux is de coördinator én de drijvende kracht achter het welslagen van de feestelijkheden morgen.

Overigens is Michaux niet de enige die op het moment dat we dit schrijven aangezocht wordt om de Brusselse kabinetten te versterken. Mogelijks komt er daaromtrent zeer weldra nog meer nieuws in dezelfde zin. Al wachten we hier graag nog even op bevestiging van een tweede nieuws dat ons hieromtrent bereikte.

Nu allerlei decreten de rol van de gemeenteraad steeds meer beperken tot het afhaspelen van routineklussen (de raad van maandag duurde minder dan een uur) kan het feit dat jonge lokale mandatarissen van Ronse present tekenen in beslissingscentra alleen maar een bijkomende troef zijn om op diverse fronten tegelijk ‘Tuupe vuir Ronse’ voort te ijveren voor de Renaixance van onze geliefde stad.

Het debat omtrent Ronse is zich overigens helemaal aan het opentrekken naar de Ronsenaars zelf, van hier en (via internet) van elders. Via het web vinden voormalige Ronsenaars zich terug in de liefde voor hun roots die ze fideel blijven koesteren.

Via de Facebook-groep ‘Tuupe vuir Ronse’ scharen inmiddels al meer dan 800 jonge en minder jonge Ronsenaars zich voluit achter de Renaixance van Ronse als tolerante taalhoffelijke stad van de wereld op de grens van culturen, partner in het Eurodistrict van morgen met Lille, Tournai en Kortrijk. Ze worden hierbij aangemoedigd door een aantal markante figuren die ook als niet-Ronsenaars de Renaixance van Ronse willen ondersteunen omdat ook zij Ronse een warm hart toedragen.

BLOG NOTE

DE BEVRIJDE RONSENAAR

VRIJDAG VIERT RONSE DE VRIJHEID


















OP EN OM DE MARKT VAN RONSE
IS DIE DAG EEN BLOEDBAD VERMEDEN…

Met genoegen meld ik de fidele lezer dat ‘De Nalatenschap’, het verhaal dat hier eerder al te lezen was over verraad en verzet in en om Ronse en de duistere en zeer bewogen geschiedenis van de nazi-bezetting (ook in pdf hiernaast) dit najaar in boekvorm verschijnen zal. Zo dat ook de jonge generaties Ronsenaars de prijs kunnen kennen die ook hier voor de democratie en de onaantastbare freedom of speech door de Ronsenaars al dan niet met het leven is betaald. Meer hierover later.

Nu de herdenking van de bevrijding er met een indrukwekkend programma komende vrijdag zit aan te komen, hierna enkele fragmenten uit ‘De Nalatenschap’ over die bewuste dag van de Bevrijding van Ronse. Ik baseer me hiervoor op de getuigenissen van de toenmalige verzetslui, mij bevestigd door de toenmalige co-chef van het verzet die het allemaal zelf vanop de eerste rij meemaakte .















‘De Duitsers zijn vanuit de Ninovestraat recht op ons afgekomen en zoeken de confrontatie in de Peperstraat. Net op het nippertje weet onze regio-chef op de opstapplank van de camion te springen. Hij duwt zijn pistool tegen de slaap van de Duitse chauffeur. De bestuurder en zijn begeleider geven zich meteen over. De Duitse kolonne die hen normaal moest volgen, keert terug en verlaat de tad langs de Steenweg op Ninove. Door het snel ingrijpen van onze chef wordt een bloedbad vermeden. Intussen omsingelen we de vrachtwagen. We zetten de Duitse camion langs de zijkant en sluiten de Duitsers op in de politiecellen van hetv stadhuis.’

‘Binnen de paar minuten loopt de Markt helemaal vol uitgelaten Ronsenaars. We hebben grote moeite om door de drukte heen ons detachement bijeen te houden. Onze chef ‘Maxence’ geeft ons daarop het bevel stelling te nemen op alle hoeken van de Markt.’

‘Ik stel me op in de linkerhoek van de Markt. Bauwens en Snoeck vatten post achter een vierkante paal. Een motor van de Feldgendarmerie komt op me afgereden, richting Markt. Ik kniel, schiet. De Duitser draait daarop meteen zijn motor ter hoogte van de ‘Mouton Blanc’, uitgebaat door Parfait De Lanhe, maakt zich uit de voeten.’

‘Een paar minuten later draait er dan een Duitse Camionette met zware mitrailleuse de Markt op. Snoeck zet zich midden op de weg, ledigt zijn mitraillette. De Duitser aan de mitrailleuse zakt ineen.’

‘De Markt, daarnet nog vol volk, lijkt plots een lege vlakte. Iedereen ligt plat op de grond of heeft elders dekking gezocht. Dat er bij dit vuurtreffen niemand werd gewond, is een mirakel.’

HET HERDENKINGSPROGRAMMA VRIJDAG

12.00 u : Verzamelen historische legervoertuigen Grote markt.
16.30 u. - 17.30 u. : Beiaardrecital Sint-Hermestoren.
16.45 u. : Vertrek historische voertuigen Markt.
17.00 u. : Aankomst historische voertuigen Engelsenlaan.
17.05 u. : Vertrek Koninklijke Muziekkapel Marine en detachement Markt.
17.20 u : Aankomst Koninklijke Muziekkapel Marine en detachement Engelsenlaan.
17.25 u. : Aankomst Oud-strijders, veteranen en vaandeldragers Engelsenlaan.
17.30 u. : Aankomst VIP’s Engelsenlaan.
17.35 u. : Aankomst Generaal Jef Van den put, Hoofd van het Militair Huis van de Koning. Aankomst 2e Chef Defensie, Luitenant-generaal Gerard Van Caelenberge.
17.40 u : Inspectie troepen.
18.00 u : Aankomst Minister van Defensie
Bloemenhulde. Onthullen van een gedenkplaat.
18.40 u :Vertrek historische voertuigen naar de Grote Markt.
De Red Lion Pipe Band. Rebecq Historical Association (in Royal Welsh Guards Uniforms), Historische legervoertuigen met figuranten. Oude brandweerwagen Ronse.18.50 u : Vertrek militaire parade naar de Grote Markt.
Koninklijke Muziekkapel marine. Oud-strijders. Vaandels. Veteranen. Detachement Belgisch leger. Brandweerkorps Ronse. Jeugd Rode Kruis Ronse
18.40 u : Aankomst Minister van Defensie op de Grote Markt.
De troepen marcheren voorbij de tribune. Schouwing troepen door de Minister van Defensie. Over-fly. Decoraties. Optreden Koninklijke Muziekkapel Marine. Optreden Red Lion Pipe Band. Toespraken. Begroeting verdienstelijke oud-strijders.
20.00 u : Officiële opening EXPO WO II stadhuis Ronse.
20.30 u.: Academische zitting trouwzaal stadhuis.