Je schreef vaak dingen waar ik met mijn kiekenverstand niet bij kon. Hoe klaar en helder je ze ook formuleerde. Jij ook niet, zei je. Dat was een geruststelling. En dat je van hier bij ons was, Zottegem. Dat je alles deed, alles kon, alles geschreven en gedaan kreeg waar ik van droomde. Dat ik mezelf nu en dan in een ander leven droomde. Bij jou colleges volgen als ‘vrije’ student. Maar dan net nièt, Patricia, over al die grote denksystemen. Néé. Over je romans veeleer. Over je Nachtboek van een slapeloze. Over je verlangen naar ontroostbaarheid. Over je Littekens die ook de mijne zijn. Vertwijfeling. Levensangst. Bij mij de faalangst en verlatingsangst er nog bovenop. Over taal. Over schrijven. Over het leven als ommetje naar de laatste weg. De Weg op. Over het absolute ultieme verlangen. Over jouw melancholie en de mijne. Dat de ziekte je uitgerekend in die grote denktuin van jou kwam halen, is vandaag een nieuwe reden voor ontroostbaarheid. Ik groet je vanuit de Vlaamse Ardennen in het Wu Ji. De lege ruimte die je zocht.
‘Kijk naar de natuur en verblijf in het oneindige. Reis openlijk over onbekende wegen. Wees alles wat u bent, maar maak er geen vertoning van. Wees tevreden en blijf leeg…’ (Tao)
Ik zal je missen in dit te kleine land van te grote ego’s.
'Over Leven Voor Gevorderden.' Testietatutes. Virtueel Dagboek. Copyright Stef Vancaeneghem.
Mijnheer de Minister-President Vlaanderen is geen eiland zeg je vandaag in mijn krant met pontificaal geheven rechterhand je bent net met veel poeha en Scala terug uit ’t Amerikaanse buitenland
Vlaams Huis in New York Vrolijke Kring in Ronse Ronse on the rocks Geef me een kus voor de take off van je presidentiële airbus
Mijnheer de minister- president, vergeet voor je faciliteit vooral je Vlaamse Ronse waar één op vier kinderen straatarm is van geboorte
Vlaanderen is geen eiland zeg je vandaag in mijn krant Ronse helaas wel eiland voor armoe uit Wallonié aangespoelde gelukszoekers uit Brussels allochtonië
Een sociaal Vlaanderen! Verantwoorde keuzes! Doelgericht en voelbaar! Geen gepalaver of gezeur! Er is veel dat Vlaanderen wél kan doen! Zeg je vandaag in mijn krant Nog steeds met pontificaal geheven rechterhand
Toch hoort u onderhand te weten dat wij op uw verkiezingsdag onze mooie Fiertelzondag de armoe de inbraken de agressie en alle ellende van Ronse niet zullen vergeten
Ronse wacht niet langer droomt u verder maar fijn van overwinning en van macht. Mijnheer de president, slaap zacht ver van de duizend lichtjes in de Ronsese nacht . (Naar 'Welterusten Mijnheer de President.' Boudewijn De Groot)
Op vraag van de Vlaamse minister van Cultuur en in samenwerking met het Festival van Vlaanderen, Koor en Stem en Sacred Places organiseert de dienst Cultuur Ronse met Ronsese en andere Vlaamse koren én met Waalse koren een event rond zang zonder grenzen !
De groep ISHTAR
staat in voor de muzikale begeleiding maar geeft bovendien een optreden met eigen nummers in denkbare en ondenkbare talen.
Zaterdag 7 maart vanaf 16u in de oude gebouwen van Utexbel (einde rond 18u30). Voor groot en klein een schitterend evenement !
Grafoman maakt er zo te zien een goeie gewoonte van. Deze Ronsese uitgever, schitterend gelegen in het hartje van de Oude Vrijheid, tekende onlangs al voor het fraaie driemaandelijkse blad ‘De Belleman.’ De twee jonge initiatiefnemers hiervoor, Jonathan Jouret en Yann Verhellen verzorgen nu ook de algemene redactie van ‘Randeevoe.’
Waar ‘De Belleman’ veeleer zal focussen op meer uitgespitte thema’s omtrent Ronse, houdt dit stadsmagazine het vooral op het vrijblijvend promoten van de ‘Renaixance’, via een ruim assortiment aan culturele informatie.
Brug tussen twee regio’s
Het magazine richt daarbij zijn pijlen op de omliggende dorpen en gemeenten ‘om Ronse en diens rijke culturele leven ook daar te promoten.’ Dat mag dan best taalgrensoverschrijdend zijn met een kalender die ook eentalig Franstalige activiteiten en advertenties opneemt .
Het a-politieke karakter staat de taalhoffelijke ambities van de Vlaamse stad Ronse niet in de weg. Advertenties uit Tournai onderstrepen in het eerste nummer de commerciële en toeristische brugfunctie van onze taalgrensstad.
Het blad oogt fris en heeft klasse. Voor de ‘Ronsiese’ toets zorgt ondermeer een leuke cartoon van Dark. ‘Randeevoe’ is inventief en informatief tot in zijn advertenties toe en neemt zich voor telkens mooi af te sluiten met een gedicht. Een magazine met stijl dus, dat het zeker in deze onzekere tijden, verdient overeind te blijven in het almaar rijker aanbod verschijnselen omtrent Ronse.
RONSE VERLIEST AUTHENTIEKE FIGUUR AFSCHEID VAN LIBAN VERHELLEN
DE MAN DIE GEEN BLAD VOOR DE MOND NAM
Met zijn allen hadden we er een tijd lang nog goede hoop op dat hij, die Ronsese reus van altijd , de verraderlijke ziekte die hem ondermijnde wel overwinnen zou. Even lukte hem dat ook met de hem bekende moed en wilskracht. Het was echter maar uitstel.
Liban Verhellen is zondagavond overleden in UZ Gent. Hij werd zeventig. Liban was voor alle Ronsenaars vooral bekend als de onnavolgbare waard van ‘Den Klienen Taap an de Gruute kirke’. Kortweg: ‘Boa Liban’.
Tweeënveertig jaar lang was hij er de kleurrijke patron van ‘’t Centrum’ zoals zijn afspanning in ’t schuu vloms heette. Een van de laatste pleisterpekken van d’eechte Ronseniers. Politieke loopbanen werden er gemaakt. Ze werden er bij schuimend gerstenat ook permanent geëvalueerd. Zo nodig, na verloop van rondjes, genadeloos gekraakt. Maakte niet uit wie of hoe. Je kon daarover met Liban grondig van mening verschillen, maar nooit kon je achteraf gaan beweren dat je niet verdomd geweten had wat hij precies bedoelde. Hij was een man uit één stuk. Hij aarzelde niet om overtuigingen van anderen met één of twee welgemikte woorden aan stukken te schoppen. Wat zou hij.
Boa de tseiven
Van 1971 tot 1988 deed hij het eventjes zelf en zetelde hij in de gemeenteraad voor de toenmalige CVP.
'Zeeg moer voer de tseiven.'
In die jaren kon je bezwaarlijk om zijn mening heen en voor meer duiding na de raadszitting: met zijn allen richting 'De Klienen Taap.' Maar allicht was Liban te rechtlijnig voor de kronkels van de compromissenpolitiek.
Een mooi beeld dat we van hem bewaren is dat van Liban als boogschutter, getooid met alle sierselen vandien: ‘Ne schuune meins in de fleure vaa zie leiven.’
Aan zijn echtgenote, aan mijn goeie Tavi-maats Rebbecca en Jonathan alle sterkte. Liban wordt zaterdag 10.30 uur begraven in de O.L.Vrouw-Hemelvaartkerk in Nukerke, zijn geboortedorp.
'Gebuirtedorp, gebuirtedorp héla minuutse!' 'Ok, Liban ok: oa gebuirtegemiente.'
DE RONSESE NIEUWE HAARD HEEFT GROOTSE PLANNEN…IN KLUISBERGEN!
INMIDDELS VALT STEENBRUGGE IN PUIN...
De gemeente Kluisbergen en de Nieuwe Haard Ronse hebben grootse plannen voor de bouw van appartementen, woningen voor senioren en ontmoetingsruimtes in de zogenaamde ‘Huizen De Cock’ aan de Berchemstraat in Kluisbergen. Dat meldt Het Nieuwsblad vandaag.
De krant laat directeur Freddy Cornelis van De Nieuwe Haard daarover vandaag aan het woord: 'De maatschappij krijgt de gebouwen voor een symbolische euro en gaat die renoveren in samenspraak en met de steun van de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen. De bedoeling is om de benedenverdieping ter beschikking te stellen van de gemeente Kluisbergen.
De ruimtes kunnen dienen als vergader- of ontmoetingszalen. Op de bovenverdiepingen plannen we appartementen. In de grote tuin is er ruimte voor seniorenwoningen met eventueel een uitbreiding langs de Bloemenlaan. Ten slotte zou er een doorrit gecreëerd worden die 's avonds wordt afgesloten om lawaaihinder en overlast tegen te gaan.’
Drie jaar geleden kreeg Kluisbergen via een legaat drie huizen in de Berchemstraat - in de volksmond 'huizen De Cock' genoemd. De gemeente voerde er inmiddels enkele renovatiewerken uit, maar het zou te veel kosten om de gebouwen volledig op te knappen. Daarom informeerden burgemeester Philippe Willequet en schepen Jose Lacres bij De Nieuwe Haard naar een eventuele samenwerking.
Visitekaartjes Steenbrugge en Wijnstraat…
Heel mooi dat Kluisbergen aldus aansluiting zoekt 'om zaken te doen' met Ronse. Het kan een aanzet zijn voor verdere intense samenwerking op vele andere vlakken. Het belet inmiddels niet dat De Nieuwe Haard in Ronse zelf nog wel wat werk aan de winkel(s) heeft. Zo blijft het wachten op de aanpak van zwaar verkrotte gebouwen aan de Steenbrugge en de voet van de Kruissens.
De voormalige Electrozaak Jean Carlier aan de hoek van het Aimé Delhayeplein en de aanpalende huizen in de Watermolenstraat staan er lamentabel bij, om nog te zwijgen van het oude Gebouw Leon De Donder naar de Kruisstraat toe. Ook aan de overkant is het triestig gesteld met het oud Huis De Beurme. Als uitnodigend ‘visitekaartje’ voor de Wijnstraat kan het tellen...
In de directe omgeving van de sjieke kantoren van De Nieuwe Haard zelf staat overigens een deel van de Wijnstraat te verkrotten . De situatie in de Wijnstraat is ronduit dramatisch. De stad Ronse koopt er nu wel zelf panden op in een poging om middels samengevoegde winkelruimten commerciële panden tot 100 vierkante meter aan te bieden. Maar de tijd dringt en ook als woonstraat moet de Wijnstraat nieuwe kansen krijgen.
Zowat overal elders in de binnenstad, bijvoorbeeld aan de voormalige pompstations in de Oswald Ponettestraat en aan het station dienen er dringend kankerplekken te worden weggewerkt.
Zegt een oud spreekwoord niks over het eerst vegen voor eigen deur? Maar allicht zegt onze fotoreportage van de huidige toestand aan de toegangspoort naar het winkelcentrum van Ronse vanuit Kruisstraat en Zonnestraat meer dan genoeg.
Ronse, stad met Uitzicht op een Nieuwe Haard in Kluisbergen...