22 april 2011

TUUPE VUIR RONSE

HEADPHONE HOUDT VAN RONSE
ONTDEK HUN KNAPPE CLIP
RECHT UIT HET MUZIEKBOS




.
De groep Headphone kiest voor zijn nieuwste opname 'Woods' Ronse en het Muziekbos als locatie. Niet toevallig: Nico Steenkiste, één van de bandleden woont al enkele jaren in Ronse en gaat helemaal mee in de Renaixance van deze Stad met Uitzicht

Headphone als band bestaat uit Ian Marien (die in Mater woont) en Nico Steenkiste (links op de foto) een nieuwe en naar eigen zeggen 'trotse Ronsenaar'.

Headphone tekende in 2008 voor het album 'Ghostwriter' met daarop liefst twee 'Studio Brussel De Afrekening' hits (één number éen hit en een nr 2!): 'Ghostwriter' en 'She's electric'.

Hun eerste album deed het erg goed en de groep tourde al intensief door België en Nederland. De nieuwe single 'Woods' hierboven stijgt in 'De Afrekening' van Studio Brussel zonet van 26 naar 18 (en dit pas na 2 weken).

Het nieuwe album van Headphone verschijnt in september . Misschien een tip als special guests voor 'Ronse Op Scene' deze zomer? Dit ter attentie van Peter Dhooghe, onze eigen succesvolle Ronsese Herman Schuermans.

De nieuwe single 'Woods' hierboven wordt momenteel volop gedraaid op Studio Brussel en is gratis te downloaden op de website van Headphone. Ik laat u alvast in primeur graag meegenieten van muziek én beeld. We duimen tuupe voor het uitzicht van Headphone op megasucces.

Hoe schuune da Ronse tooch kan zoan.

21 april 2011

RONSIES RARITEITENBOEK (49)

BLOESKIES

Er is een verschil tussen ‘bloeze’ en ‘bloeskies'. Het ene is niet zomaar het meervoud van het andere. Als een Ronsenaar van iemand zegt ‘t ees ’n dieke bloeze wil hij je iets kwijt omtrent de halsomtrek van een dikke nek en is dat iets heel anders dan wanneer hij uitpakt met bloeskies.

‘Bloeskies’ heeft als meervoud zelf een dubbele betekenis. Tja, om het Ronsies echt te doorgronden, is nu eenmaal meer nodig dan een taal-trempette à la koningin Paola. In de eerste betekenis slaan bloeskies op de gebakken lucht van mooipraters die zichzelf importanter maken dan ze zijn. Ronsenaars rangeren die dan prompt in de afdeling ‘emblaveis’ (Zie hoofdstuk 48).

Gevaarlijk wordt het pas wanneer bloeskies de Ronsese hemel worden ingeluld omtrent leven en dood. Dan worden ‘stadsgenoten’ verleden tijd van genieten... middenin het groen. Want de bloeskies verspreiden zich dan als een gifwolk in ijltempo over de stad, dalen er neder in achtertuintjes, op terrasjes en pleintjes. Tot ze op de kop van het slachtoffer zelf terecht komen. Dan krijg je in The Streets of Ronse volgende dialoog.

‘Hoe zoade goa niet duud?
'?????'
'Z’hoen moa pertanks gezoad daade goa duud woert?
‘Wie zeegt er daat?’
‘Ha heu,dengske.’
‘En hoe beenek tuus aan mien duud gekomen?’
‘‘n Wried accident bauvenop den Huutond.’

(Op een dag crasht Papa Hemingway twee keer op dezelfde dag in The Green Hills of Africa. De aankondiging van zijn dood is wereldnieuws. Alleen is er een probleem: hij heeft de twee vliegtuigcrashes overleefd. Vanop zijn ziekenbed in Kampala laat hij daarop volgend perscommuniqué verspreiden : ‘De geruchten omtrent mijn overlijden zijn fel overroepen.’)

In Ronse moet je altijd uitkijken met dood en vernieling verspreidende bloeskies. Zelf heb ik het meegemaakt dat ik op straat vriendelijk word aangesproken door iemand van wie 'ze' mij de ochtend zelf nog met zekerheid verzekerd hebben dat hij de weg van alle vlees gegaan was. Het doet een mens wat, zowel de nog levende Ronsenaar als de alreeds morsdood verklaarde. In Ronse is het onderscheid tussen leven en dood niet evident: nogal wat Ronsenaars vertoeven in de schemerzone ertussen. In afwachting dat ze dood worden verklaard. Al dan niet voorbarig. Door de bloeskies. Ronsenaars leven aldus zeer voorlopig voort bij de gratie van de bloeskies die over hen worden opgelaten.

Soms, als 'ze' er weer eens zwaar over gaan met al 'hun' bloeskies, bekruipt je als Ronsenaar wel eens de zin om zo’n pleisterplek van waaruit de bloeskies worden aangemaakt binnen te stappen. Om er te vragen waar en wanneer je op je eigen begrafenis wordt verwacht. Of pijnlijker nog, op die van een van je dierbaren. (Apropos, de geruchten dat Benedictus XVI de voormalige bisschop van Brugge op Pasen geilig gaat verklaren, zijn fel overroepen. Om niet te zeggen: bloeskies).

RONSIES RARITEITENBOEK.
Handleiding voor Ronse.
Copyright Stef Vancaeneghem.

19 april 2011

TUUPE VUIR RONSE

MET DE MINSTE ZONNEPALEN
TOCH DE ZWAARSTE BETALERS:
WIL DE RONSESE COMMISSARIS VAN EANDIS
AAN DIE NETBEHEERDER ZEGGEN DAT HIJ ONS
ALS RONSENAARS ALLEMAAL IN DE ZAK ZET?















De Ronsenaars draaien meer dan wie ook op voor het spel tussen de regering en de energiebeheerders over de terugvordering van de subsidies voor zonnepanelen. Aan de ene kant heeft Ronse met amper 1,59 percent huishoudens in verhouding het minste zonnepanelen van de hele regio. Aan de andere kant zitten we als Ronsenaars uitgerekend in een van de gebieden waarin de verbruiker aan netwerkbeheerder Eandis het meest opdraait voor de zonnepalen…die er hier minst in aantal zijn. De meerkost wordt voor leverancier Gaselwest geschat op +139 euro extra. Alleen bij Intergem is dat nog duurder: + 148 euro. Er zijn ook streken waar de gebruiker al wegkomt met +57 euro. Vlaams Minister van Energie Freya Van den Bossche wil het betaalsysteem nu helemaal herbekijken. Ze neemt het niet dat netbeheerder Eandis de prijzen in de ene regio veel meer optrekt dan in de andere en het verschil pas over een jaar verrekent. Parlementslid Hermes Sanctorum (hoe Ronsies kan je naam klinken, toeval bestaat niet) vindt van zijn kant dat Eandis de elektriciteitsprijs meer optrekt dan te verantwoorden is. Volgens hem rekent Eandis minstens 15 percent teveel aan.

Een factuur aan ons broek en een blok aan ons been

De stad Ronse was er een paar jaar geleden heel snel bij om via het OCMW de oliefactuur van de Ronsenaars te proberen te verzachten via (inmiddels ook al teruggefloten) subsidies. Met veel omhaal werd inmiddels ook een betonblok naast de bib gepoot die ons eraan herinnert hoe armoede veel mensen marginaliseert.

Jan Foulon, de Voorzitter van Ronsese Gemeenteraad, zetelt namens de stad Ronse in het College van Commissarissen van Eandis. Die keuze ligt helemaal voor de hand: Foulon is fiscalist. Zijn taak beperkt zich daar evenwel tot een louter boekhoudkundig toezicht (in twee tot drie vergaderingen per jaar) op de verslagen van de bedrijfsrevisorenbureaus.

Toch mag er bij deze verwacht worden dat Jan Foulon zijn positie aldaar namens de Ronsenaars en zijn snelgroeiende invloed alom aanwendt om deze onrechtvaardige situatie, waarin de Ronsenaars eens te meer tussen twee stoelen worden geduwd (de minste zonnepanelen en toch de op een na hoogste meerkost), fors aan te kaarten daar waar het ertoe doet. Zowel het Ronsese bedrijfleven als elke Ronsese verbruiker kreunend onder de torenhoge energiefactuur zal hem hiervoor dankbaar voor zijn.

Voor alle duidelijkheid, Jan Foulon zelf houdt aan dat mandaat als commissaris van Eandis namens de Stad Ronse netto zo’n 350 euro per jaar over. Aan zijn minimale vergoeding voor de geleverde prestaties kan de zware verhoging voor de Ronsese verbruiker dus alvast zeker nièt liggen. Dit geeft hem dan ook des te meer recht van spreken ten overstaan van Eandis en Gaselwest. Wat de Ronsenaars van hun Gemeenteraadsvoorzitter verwachten is dat hij snel een duidelijk signaal geeft aan het adres van Eandis & Co. Dit is gewoon onrechtvaardig. We hoeven dit als Ronsenaars niet te pikken. Tuupe vuir Ronse...

18 april 2011

TUUPE VUIR RONSE

RONSE KOERST EN RONSE WINT






Een ijzersterk dossier waarin de hele essentie samenvalt. Dat is de kandidatuur van Ronse voor de aankomst van de Ronde van Vlaanderen. Pure passie voor koers op het hoogste niveau. Zorg om de wereldreputatie van Ronse als Wielerstad. Hier is heel hard aan gewerkt en tot in de kleinste details.

Vanochtend is pas helemaal gebleken hoeveel ervaring Luc Van Den Abeele met zijn schare medewerkers van de vzw Ronse Koerst in enkele jaren heeft opgedaan met zijn uiterst verzorgde en geslaagde organisaties van een Belgisch Kampioenschap, de Enecotouraankomst, de Mario De Clercq Cross, de start van Nokere Koerse.

Dit alles uit zich vandaag in de ronduit indrukwekkende precisie waarmee werkelijk aan alles is gedacht. Veiligheid. Sportieve accommodatie. Ideale locatie met bijvoorbeeld die lange, perfect te beheren aankomstlijn. Vlotte aansluiting op parkings en openbaar vervoer, tribunes, tenten, douches, volgwagens. Oog voor de belangen van de handelszaken in de buurt. Gebruik van de Wielerschool voor de medewerkers en van de nabijgelegen stadsdiensten.

De zorg waarmee dit alles is uitgewerkt schenkt Ronse vandaag hoe dan ook een formidabele onomkeerbare wissel op een grote sportieve toekomst. Jawel Ronse wil de Ronde en Ronse is er helemaal klaar voor. Zoveel is zeker. Meer kan en moet dat niet. Nu met zijn allen met geheven hoofd naar de uitslag. Moge de beste winnen. Ronse gaat gegarandeerd voor de mooiste zeges en de meest legendarische finales. Voor minder doen we dat hier in Ronse niet.

Om het sportieve gehalte op het allerhoogste niveau te bewaren stelt Luc Vandenabeele in nauw overleg met drievoudig Rondewinnaar Johan Museeuw zomaar eventjes drie verschillende finales voor. Een klassieke en twee heel uitdagend nieuwe. Dit is nooit gezien. In de TV-journaals valt vandaag prompt en niet ten onrechte het woord: revolutionair.

Wat me bij de presentatie van de kandidatuur vanochtend in het Rosco vooral opviel is de perfecte complementariteit waarmee aan dit dossier is gewerkt. De sportieve kennis van de kuitenbrekers. Waarom je bijvoorbeeld op de Koppenberg vooral de Ronde veeleer verliezen dan winnen kan. Het vakkundig afwegen van de moeilijkheidsgraad van de finale. Het handig jongleren met de diverse helligen rondom Ronse. De grote zorg voor het internationaal topniveau en het gemak van de supporters. Oog voor de verkeersveiligheid alom. Hier is werkelijk aan alles gedacht. Aan vlotte omleidingen. Aan de gemakkelijke opbouw van de aankomstaccommodatie. Ten top verhoogd supportersgenoegen. De mogelijkheid van dubbele beklimmingen om een koers naast de koers te vermijden.

Dit is dus helemaal hoe het moet. Dit is hoe privé-initiatief, spontaan enthousiasme (via Facebook, met truitjes, in de straten van Ronse), in één schitterend Ronsies elan, gekoppeld aan een mooie bestuurlijke ondersteuning (unisono zowel burgemeester als sportschepen) Ronse boven zichzelf doet uitstijgen. Als je het mij vraagt kan dit nu al niet meer stuk. Ronse Koerst en Ronse Wint. We gaan voor de Ronde. We duimen voor de Ronde. We verwelkomen de Ronde in Ronse. Maar iets zegt me dat Ronse vandaag hoe dan ook al zijn allermooiste koerszege binnen heeft: die ene op zichzelf. Neem het van me aan, de volharding van pure sportman Luc Van Den Abeele kennende, schrijft Ronse de komende jaren hoe dan ook onverminderd voort aan zijn nu al glorieuze wielergeschiedenis. Dit is exact hoe we met zijn allen op een constructieve manier deze stad dag na dag de plaats zullen teruggeven die anderen haar maar al te graag ontzeggen. Tuupe vuir Ronse.