EGOSTRIP (85)
Wat ik sterk vind aan Paul Baekeland uit Schorisse? Dat zo’n man op zijn zeventigste eenieder die hem letterlijk dood verklaart in het bescheten uitgeverswereldje en wat errond hangt van antwoord dient met het beste wat hij in zich heeft: zijn pen.
Wie nu zijn naam intikt op Google vindt hem daar echter in een of andere klotesite zomaar voor overleden verklaard… op 8 juli 1995.
Zie, dat zegt nu werkelijk alles over de oppervlakkigheid van deze tijd die Paul Baekeland precies altijd al heeft aangeklaagd in zijn oeuvre. Het geeft zijn werk de volle kracht van het vooralsnog niet postume gelijk.
Hebben we dan een knappe romancier, schrijft die man een leven lang consequent boeken. En de reuzegommekes van de middelmaat verklaren hem gewoon dood. Letter-lijk.
Een uitgeverij als het Davidsfonds veroorlooft zich ook al de luxe om hem wandelen te sturen met een nietszeggend briefje vanwege…ja vanwege wat eigenlijk?
(Nu, Paul je mag al blij zijn dat je geen mailtje kreeg. Op de valreep van een of andere snobberige uitgever in smoking. Net voor hij gaat dineren met een directeur van Berthelsmann, in een luxehotel van Frankfurt am Main).
Ik zal het je zeggen Paul, waarom zo’n statuskikker je dat briefje schrijft. Behalve om zijn vet salaris, zijn dienstwagen en zijn mandarijnenleventje te redden, dicteert hij je dat briefje vanwege het feit dat er van zijn boekhouder tegenwoordig maar één soort schrijvers overeind mag blijven. Een moneymaker die voor de aandeelhouders van Goldfinger Gmbh. snel de kassa direct rinkelen doet met van die suikerzoete Paul Coelho-zweverigheid bijvoorbeeld. Of met iets in het genre van Dan Brown (nee die hebben we nu overal gehad) of Donna Tartt (nee die is passé) of John Grisham (nee die is binnen) of Stephen King (nee die is gestopt) of… Het maakt allang niet meer uit hoe.
Maar bedenk een code, Paul. Bedenk een priorij. Plagieer nepverhalen over de graal. Schimp en scheld. Neuk en naai. Inderdaad ‘achteraan in de poes’, zoals Geert Desmijtere het lichtelijk geamuseerd zei op de voorstelling van je boek. Vind nog maar eens een nieuw speurdersduo uit. Copieer Vyncke & Verstuyft van de onnavolgbare Jef Geeraerts. Kopieer de kopie van de kopie van de kopie. Scoor in hitparades en tipparades. Sta in alle kranten. Lul in alle talkshows uit je nek. Vind een jong lief. Koop een dure loft aan de kust. Rij rond met een Ducatti Monster. Sta in alle boekskes. Ventileer krasse quotes over de thesis van Freya.
Ik wens het je toe, of toch niet echt. Ik weet in elk geval beter dan wie ook waar je bent door gegaan om die zoveelste roman van je in de boekhandel te krijgen. Eén tegenvallende recensie van een of ander mandarijntje en ze gaan al plat, laten je als hun ‘beste auteur’ vallen als een Ytong betonblok.
Nee Paul, het valt inderdaad niet mee om mee te draaien in dat circus wanneer je echt consequent jezelf wil blijven in een Vlaanderen dat vooral met zijn eigen geheugen zonevreemd wil gaan. Een Vlaanderen dat nu postmodern, gefragmenteerd, veelgelaagd uit de hoek wil komen, vooral alles wil wissen wat was.
Jij tracht dat geheugen nog te vatten, te grijpen, te beschrijven, te duiden en dat siert je. Schande Davidsfonds. Schande dat je zulke mensen dan zomaar wandelen stuurt met een nietszeggend klotebriefje in de bus.
Blijven schrijven Paul, altijd voort. Nooit plooien voor de waan van de tijd. Blijven luisteren naar die consequente stem in jezelf. Een mens kan vernederd worden, maar niet vernietigd. En alles wat je niet kapot maakt, dat maakt je sterker. Je bent ouder en wijzer dan ik om te weten welke twee auteurs ik hier mix. Het waren mensen als jij: fideel aan zichzelf.
Het ga je goed, levende dode schrijver. Stuur ze het dal van Maarke in, al die passante uitgevertjes van dienst die niet, die nooit zullen vatten waarover je het werkelijk hebt. Alleen hun balansjes en hun managementbonus zien. Ik ken je uitgever niet maar hij weze bij deze geëerd. Omdat hij verder ziet dan de blinde vinken van de oppervlakkigheid.
Paul Baekeland. Woont en schrijft voort aan zijn oeuvre in Schorisse. Hopelijk nog jàren. ‘Zonevreemd’. Uitgeverij Zuid & Noord. Verkrijgbaar in de Standaardboekhandel.
Wie nu zijn naam intikt op Google vindt hem daar echter in een of andere klotesite zomaar voor overleden verklaard… op 8 juli 1995.
Zie, dat zegt nu werkelijk alles over de oppervlakkigheid van deze tijd die Paul Baekeland precies altijd al heeft aangeklaagd in zijn oeuvre. Het geeft zijn werk de volle kracht van het vooralsnog niet postume gelijk.
Hebben we dan een knappe romancier, schrijft die man een leven lang consequent boeken. En de reuzegommekes van de middelmaat verklaren hem gewoon dood. Letter-lijk.
Een uitgeverij als het Davidsfonds veroorlooft zich ook al de luxe om hem wandelen te sturen met een nietszeggend briefje vanwege…ja vanwege wat eigenlijk?
(Nu, Paul je mag al blij zijn dat je geen mailtje kreeg. Op de valreep van een of andere snobberige uitgever in smoking. Net voor hij gaat dineren met een directeur van Berthelsmann, in een luxehotel van Frankfurt am Main).
Ik zal het je zeggen Paul, waarom zo’n statuskikker je dat briefje schrijft. Behalve om zijn vet salaris, zijn dienstwagen en zijn mandarijnenleventje te redden, dicteert hij je dat briefje vanwege het feit dat er van zijn boekhouder tegenwoordig maar één soort schrijvers overeind mag blijven. Een moneymaker die voor de aandeelhouders van Goldfinger Gmbh. snel de kassa direct rinkelen doet met van die suikerzoete Paul Coelho-zweverigheid bijvoorbeeld. Of met iets in het genre van Dan Brown (nee die hebben we nu overal gehad) of Donna Tartt (nee die is passé) of John Grisham (nee die is binnen) of Stephen King (nee die is gestopt) of… Het maakt allang niet meer uit hoe.
Maar bedenk een code, Paul. Bedenk een priorij. Plagieer nepverhalen over de graal. Schimp en scheld. Neuk en naai. Inderdaad ‘achteraan in de poes’, zoals Geert Desmijtere het lichtelijk geamuseerd zei op de voorstelling van je boek. Vind nog maar eens een nieuw speurdersduo uit. Copieer Vyncke & Verstuyft van de onnavolgbare Jef Geeraerts. Kopieer de kopie van de kopie van de kopie. Scoor in hitparades en tipparades. Sta in alle kranten. Lul in alle talkshows uit je nek. Vind een jong lief. Koop een dure loft aan de kust. Rij rond met een Ducatti Monster. Sta in alle boekskes. Ventileer krasse quotes over de thesis van Freya.
Ik wens het je toe, of toch niet echt. Ik weet in elk geval beter dan wie ook waar je bent door gegaan om die zoveelste roman van je in de boekhandel te krijgen. Eén tegenvallende recensie van een of ander mandarijntje en ze gaan al plat, laten je als hun ‘beste auteur’ vallen als een Ytong betonblok.
Nee Paul, het valt inderdaad niet mee om mee te draaien in dat circus wanneer je echt consequent jezelf wil blijven in een Vlaanderen dat vooral met zijn eigen geheugen zonevreemd wil gaan. Een Vlaanderen dat nu postmodern, gefragmenteerd, veelgelaagd uit de hoek wil komen, vooral alles wil wissen wat was.
Jij tracht dat geheugen nog te vatten, te grijpen, te beschrijven, te duiden en dat siert je. Schande Davidsfonds. Schande dat je zulke mensen dan zomaar wandelen stuurt met een nietszeggend klotebriefje in de bus.
Blijven schrijven Paul, altijd voort. Nooit plooien voor de waan van de tijd. Blijven luisteren naar die consequente stem in jezelf. Een mens kan vernederd worden, maar niet vernietigd. En alles wat je niet kapot maakt, dat maakt je sterker. Je bent ouder en wijzer dan ik om te weten welke twee auteurs ik hier mix. Het waren mensen als jij: fideel aan zichzelf.
Het ga je goed, levende dode schrijver. Stuur ze het dal van Maarke in, al die passante uitgevertjes van dienst die niet, die nooit zullen vatten waarover je het werkelijk hebt. Alleen hun balansjes en hun managementbonus zien. Ik ken je uitgever niet maar hij weze bij deze geëerd. Omdat hij verder ziet dan de blinde vinken van de oppervlakkigheid.
Paul Baekeland. Woont en schrijft voort aan zijn oeuvre in Schorisse. Hopelijk nog jàren. ‘Zonevreemd’. Uitgeverij Zuid & Noord. Verkrijgbaar in de Standaardboekhandel.
posted by Stef Vancaeneghem at 20:21
<< Home