30 september 2011

TUUPE VUIR RONSE

RONSE IS GEWELDIG NIET GEWELDDADIG


‘Het wordt geen witte mars tegen geweld, maar een optocht om duidelijk te maken dat Ronse leeft en dat we opkomen voor onze stad’.

Dat verduidelijken Jonathan Jouret en Yann Verhellen, initiatiefnemers van 'Ronse Op Straat' vandaag in ‘Het Laatste Nieuws’. Zoals zoveel verontwaardigde Ronsenaars zijn de twee de negatieve berichtgeving over Ronse hartsgrondig beu.


Jonathan & Yann: 'De reportage (in Terzake) hing een heel negatief beeld op van Ronse. Onze Hermesstad werd afgeschilderd als een Geweldstad. We zijn er ons wel degelijk van bewust dat Ronse, net zoals elke andere Vlaamse stad, te kampen heeft met problemen. Maar spreken van een degoutante geweldcultuur is enorm overdreven'.

'Veel geëngageerde inwoners doen elke dag hun uiterste best om van Ronse een aangename en leefbare stad te maken. Die negatieve berichtgeving was voor hen dan ook een harde kaakslag'

'Als je de criminaliteitscijfers van Ronse vergelijkt met provinciesteden als Aalst of Geraardsbergen doen we het zelfs een pak beter! Maar de perceptie van de bevolking is vaak anders en net daar willen we verandering in brengen. We kunnen de massale negatieve berichtgeving niet zomaar over ons heen laten gaan en daarom is het tijd voor actie.’


‘Op zondag 9 oktober nodigen we alle inwoners uit op de Grote Markt van Ronse. We verzamelen om 16.30 uur aan het stadhuis om nadien via een optocht door de Ronsese centrumstraten te trekken. Het wordt geen witte mars tegen geweld, wel een optocht met een positieve boodschap. Veel geëngageerde inwoners doen elke dag hun uiterste best om van Ronse een aangename en leefbare stad te maken. Die negatieve berichtgeving was voor hen dan ook een harde kaakslag'.

Met de slogan 'Ronse is geweldig, willen we het imago van de stad in ere herstellen. De optocht eindigt op de Kleine Markt, waar optredens en dj's voor een feestelijke sfeer zullen zorgen.’

Op amper 24 uur tijd, lieten al meer dan 200 personen via de Facebookpagina 'Ronse komt op straat!' weten dat ze zullen deelnemen aan de optocht. Ook de horeca, de handelaars en Unizo scharen zich achter het initiatief zo meldt de krant nog.

(Voor meer info over de optocht: Contact: yann.verhellen@hotmail.com.)

29 september 2011

CHARTER VOOR DE RENAIXANCE










RONSE OP STRAAT VOOR RONSE

Precies zes jaar geleden begon ik hier deze blog nadat vanuit het politieke wereldje gepoogd was mij het vrije schrijven over Ronse te beletten in traditionele printmedia. Vandaag tikt deze blog tegen het half miljoen clicks aan. Dinsdag werd het dagrecord verpulverd met 2.375 bezoeken. Tegenover de aanzwellende respons wou ik dat mijn blog ook ons geliefd Ronse vooruit kon helpen als digitale booster voor de Renaixance. Anders blijf je als onafhankelijk waarnemer aan de kant zonder zelf mee aan de weg te timmeren. Daarom lanceerde ik hier de idee van een Onafhankelijke Alliantie Tuupe vuir Ronse met een oproep tot alle vrienden van Ronse en elders die onze geliefde stad genegen zijn. Die het doemdenken omtrent Ronse verwerpen. Die integendeel tuupe gaan voor de hartelijke, gastvrije, taalhoffelijke, tolerante Stad met Uitzicht op de wereld van morgen. Een Positief Platform voor Ronse. Waarin elk lid in zijn directe en brede omgeving – ieder op zijn manier - de Renaixance van Ronse dag na dag uitdraagt. Met als concrete doelstellingen :

° Maximale veiligheid voor alle Ronsenaars.
Thuis, op straat, in de bank.
° Correcte maar klare afspraken met eenieder die in Ronse komt leven.
° Heropstart van het winkelcentrum in de binnenstad.
° Renovatie van het Oude Vrije rond Sint-Hermes
en vrijwaring van ons mooiste erfgoed.
° Betere mobiliteit en veiliger verkeer
voor Stappers, Trappers, Openbaar vervoer en Personenvervoer.


Mijn oproep kreeg al snel een digitale respons dank zij de alerte reactie van Jonathan Jouret die de alliantie een Facebook-groep meegaf. Deze zomer, in volle vakantie lanceerde ik via dat forum deze noodkreet:

‘Na de diverse recente gevallen van bendevorming en agressie in de omgeving van de markt roept ' Tuupe Vuir Ronse' alle politici dringend op om unaniem - zowel vanuit het bestuur als de oppositie - werk te maken van het eerste punt van onze onafhankelijke alliantie: 'maximale veiligheid voor alle Ronsenaars. Tuupe vuir Ronse vraagt in alle sereniteit een onmiddellijke , kordate en vastberaden aanpak. Ook voor de meest tolerante Ronsenaars is de maat nu meer dan vol. Men zegge het voort, van hier tot in elk vakantie-oord.’
(Facebook-groep Tuupe Vuir Ronse.17 juli jongstleden).

De oproep werd door de gezamelijke politieke wereld van Ronse beantwoord met ...oorverdovende stilte. Vandaag is duidelijk dat het stilte voor de storm was. Dat de systematische mediastop, het zwijgen, het banaliseren en het relativeren, de banalisering van wat de mensen van Ronse echt beroert zijn absolute dieptepunt had bereikt.

De terugslag kwam uit onverwachte - progressieve - hoek en was hard, bikkelhard. Een brief die eerder binnen een degelijk maatschappelijk onderbouwd themanummer omtrent veiligheid door 'De Belleman' was gepubliceerd, werd door één van de jonge auteurs ervan (Simon Demeulemeester, beginnend journalist bij Knack.be) uit zijn initieel breder kader gelicht, herschreven en door'De Morgen' gepubliceerd. De gevolgen ervan zijn tot op vandaag niet te overzien. De collaterale schade aan Ronse ervan evenmin.

Na de publieke vernedering van Ronse in 'Terzake' deze week richt ik me vandaag daarom tot alle Ronsenaars die straks aangesproken worden om als verkiezingskandidaten op een of andere lijst te staan. Ik roep ze op tot het onderschijven van het:

Charter
voor de
Renaixance.


Incluis de formele eis tot miljoenen euro schadevergoeding aan de Stad Ronse door de Vlaamse Gemeenschap. Dit vanwege de jarenlange gedwongen achteruitstelling van Ronse in het ons opgedrongen keurslijf van de faciliteiten (in de sixties). Met eraan gelinkt het navenante gebrek aan fusie met de rand van Ronse (in de seventies). En de daarop volgende instroom uit Brussel en Wallonië (vanaf de eighthies).

De afgelopen weken werd ons geliefd Ronse door elkaar geschud door een mediastorm die escaleerde tot een tsunami van verontwaardigde reacties in en om Ronse. Vandaag roepen drie Ronsese jongeren via Facebook de Ronsenaars op om op zondag 9 oktober (start Grote Markt 16U30) vreedzaam door de straten van Ronse te wandelen als teken van vreedzaam protest tegen de systematische vermaledijding en vernedering van Ronse. Ze besluiten hun oproep met de kreet van onze alliantie Tuupe Vuir Ronse. Laat 9 oktober de echte start worden van de Renaixance van onze geliefde stad.

27 september 2011

ROTTEND RONSE EIST SCHADEVERGOEDING

Walging is wat je als ‘weg rottende Ronsenaar’ voelt na dat rioolnummertje van Terzake. Een reportage wil ik het als beroepsjournalist - met helaas één van de oudste erkenningsnummers bij de Beroepsunie - niet eens noemen. Veeleer een compleet karikaturale verknipte en vertekende Rot-Op-Ronse-Clip.

Dit was een georkesteerde aanslag om die ene vooraf gelanceerde grote leugen omtrent Ronse te kleuren met daartoe zorgvuldig uitgekiend beeldmateriaal. Dat we hier met zijn allen als Ronsenaars dus regelrecht aan het wegteren zijn. Vanuit ons Verloren Blank Paradijs naar de donkere multiculturele meertalige half-Waalse hel. Dat we uit Vlaanderen gedumpt zijn. Dat we er niet meer bij horen. Petit Bruxelles. Nog net niet Petit Charleroi. Dat u ons niet moet. Wij, Ronsenaars en Renaisiens met onze faciliteiten die u ons tussen haakjes een halve eeuw geleden in uw Grand Bruxelles heeft opgedrongen.

Weg rottend Ronse? Tiens, deze zomer hebben uw VRT-collega’s van 'Vlaanderen Vakantieland' daar nochtans niks van gemerkt. Toen werd Ronse nog aangeprezen als place to be. Een echt stukje paradijs middenin het groen van de Vlaamse Ardennen. Maar ’t is weer voorbij die mooie zomer. Nu moet Ronse weer bloeden in uw canvas.

Eerrovend. Smadelijk. Vernederend. Beledigend. Belachelijk. Carnavalesk. De teller van deze blog brak gisteren alle records. Op uw blauwe maandagavond klikten de Ronsenaars hier 765 keer om wat soelaas. Kanaliseerden ze hun ongenoegen. Bekoelden ze hun woede. Om zoveel onzin omtrent het echte Ronse dat ze liefhebben. Een Facebookvriend vroeg zich gisteren af waarom u niet meteen echte bommels heeft ingehuurd. Konden jullie ginder alles filmen aan de Reyerslaan met tussendoor een pintje aan de overkant. En een flesje Ketchup bij de hand. Bij wijze van bloed dat hier bij beken vloeit in Ronse. Witse in Ronse? Wieties in Brussel.

Weg rottend Ronse? Tiens, deze zomer hebben uw VRT-collega’s van 'Vlaanderen Vakantieland' daar nochtans niks van gemerkt. Toen werd Ronse nog aangeprezen als place to be. Een echt stukje paradijs middenin het groen van de Vlaamse Ardennen. Maar ’t is weer voorbij die mooie zomer. Nu moet Ronse weer bloeden in uw canvas.

Wat we als Ronsenaars nu echt gaan doen, is Vlaanderen de rekening presenteren voor uw jarenlange vermaledijding waarvan we gisteren het – voorlopige- dieptepunt hebben geserveerd gekregen op uw door ons Ronsenaars mee betaalde Vlaamse Openbare zender.

'Nu de mediastorm wat is gaan liggen' schreef burgemeester Luc Dupont gisteren in zijn antwoord op de mediagekte. Ja mijn oor. Gaan liggen? Het spel moest dus nog beginnen.

Wij Ronsenaars, zijn de bastaardkinderen van uw Goddelijk Monster.

Geld gaan we vragen. Schadevergoeding. Geld, heel veel geld. Voor het gebrek aan ontsluiting. Voor de N60 die stopt in Nukerke. Die hervat wordt in Frasnes. Compensatie voor de verwaarlozing van Ronse. Miljoenenclaims gaan we eisen. Van uw welvarend Vlaanderen met uw spaarpotjes en uw profijtige provisies en uw 3500 dure dienstwagens. Geld, heel veel geld gaan we eisen uit uw nieuwe financieringswet . Vetpotten willen we van uw fiere Vlaanderen dat ons als uw stiefkindeke niet moet. U laat ons al een halve eeuw wegkwijnen. We zijn uw melaatsen. Uw paria's. U negeert al jaren onze hulpkreten. U stuurt ons uw Brusselse allochtonen op overschot en uw Waalse Quart Mondiens. En dan lult u over ons gebrek aan 'uitstraling'.

Wij Ronsenaars, zijn de bastaardkinderen van Uw Goddelijk Monster. Wij, weg rottende Ronsenaars, zijn uw systematische vernedering en uw hooghartig dédain kotsbeu. Vandaag heffen we fier het hoofd. Rechten we de rug. Maken we een vuist. Of liever, geheel in het kader van de geweldcultuur die u ons zo graag toeschrijft: strekken we de middenvinger.





Jullie comments liefst genaamtekend aub. Wie problemen ondervindt om via de commentfunctie zijn/haar reactie te geven, kan dat ook via mijn mail: stef.vancaeneghem@skynet.be. Het systeem weigert al te lange comments, hou daar rekening mee. Gisteren klikten jullie maar liefst 2300 keer op deze blog. Bedankt voor deze massale respons en... voor het veelvuldige doorversassen van dit standpunt op Facebook. Tuupe vuir Ronse.

26 september 2011

LEVE HET WARE RONSE














OOK GEZIEN
HOE TERZAKE WEGROT IN
REDUCERENDE
RIOOLJOURNALISTIEK?
DEGOUTANTE
KIJKCIJFERTJESCULTUUR.
PLAATSVERVANGENDE SCHAAMTE.

HEET VAN DE NAALD!

(On)veiligheid in Ronse:

LEES HIER
DE VOLLEDIGE REACTIE
VAN BURGEMEESTER DUPONT

'NU DE MEDIASTORM WAT GAAN LIGGEN IS...' (*)


Nu de mediastorm, die is ontstaan naar aanleiding van de publicatie van een open brief van Simon Demeulemeester in de Morgen, wat is gaan liggen (vanavond nog op Canvas in Ter Zake) en de commentaren in de kranten en de sociale media wat zijn afgenomen, is het tijd om ook mijn stem als burgermeester laten horen.

Vooreerst wil ik duidelijk stellen dat ik het debat over (on)veiligheid niet uit de weg wil gaan. Daarvoor liggen te veel Ronsenaars er wakker van. Terecht wordt de vraag gesteld wat het antwoord is van het stadsbestuur op deze problematiek.

Vele Ronsenaars voelen zich onveilig, onder meer wegens de aanwezigheid van een belangrijke groep jongeren, ook van vreemde nationaliteit en van allochtone afkomst, die rondhangen en zichtbaar aanwezig zijn in het straatbeeld, dikwijls tot laat in de avond.

Daarom heeft het stadsbestuur al sinds meer dan een jaar jongerencoaches in dienst genomen. Zij hebben de taak de jongeren op straat aan te spreken na de schooluren, ook op woensdagnamiddag en op zaterdag, ook ’s avonds (tot middernacht) en hen zo nodig aan te spreken op hun gedrag. Waar zij ernstige problemen vaststellen wordt gerapporteerd aan een team (bestaande uit een lid van de politie, de preventieambtenaar, de CLB’s, het sociaal huis, CAW, dienst diversiteit), dat zo nodig contact neemt met de ouders. De praktijk wijst uit dat het systeem werkt en dat er op die manier resultaten worden geboekt.

Terzijde kan worden opgemerkt dat de stad hoegenaamd het recht niet heeft om de inschrijving van bepaalde personen te weigeren wanneer zij zich hier wensen te vestigen. Problemen van asiel en migratie, gezinshereniging, enz… moeten in Brussel worden opgelost. Nu wordt het lokale bestuur met deze problematiek opgezadeld zonder er zelf iets te kunnen aan doen.

'Ik benadruk dat het gaat om een kleine minderheid en dat het overgrote gedeelte van de allochtone bevolking op dit punt geen enkel probleem stelt'.

Daarnaast is er de reële onveiligheid die veroorzaakt wordt door een beperkte groep personen, voornamelijk van allochtone origine, vaak dezelfden, die zich steeds opnieuw schuldig maken aan gevallen van steaming, vandalisme, bedreigingen, vechtpartijen, enz…

Ik benadruk dat het gaat om een kleine minderheid en dat het overgrote gedeelte van de allochtone bevolking op dit punt geen enkel probleem stelt. Velen zijn uit Brussel naar hier gekomen, precies om hun kinderen een betere toekomst te geven. Meer en meer laten zij hun kinderen les volgen in het Nederlandstalig onderwijs. Door het onaanvaardbare gedrag van een beperkte groep wordt onterecht de hele allochtone gemeenschap steeds opnieuw in een slecht daglicht geplaatst. Velen van hen vragen niet liever dan dat er effectief wordt opgetreden tegen de relschoppers.

De mogelijkheden voor de stad om hier tegen op te treden zijn beperkt. In het verleden werden reeds (dure) camera’s geïnstalleerd, die ondertussen technologisch achterhaald zijn en waarvan de beeldkwaliteit te wensen overlaat, vooral ’s nachts, op een ogenblik dat de camera’s het meest nodig zijn. Het stadsbestuur heeft in de begroting 2011 kredieten ingeschreven voor de vervanging van de camera’s door een performanter systeem. Alle systemen hebben evenwel hun beperkingen. Camera’s zijn geen wondermiddel, ook al hebben ze in het verleden geholpen om bepaalde misdrijven op te lossen.

'Vele Ronsenaars voelen zich onveilig, onder meer wegens de aanwezigheid van een belangrijke groep jongeren, ook van vreemde nationaliteit en van allochtone afkomst, die rondhangen en zichtbaar aanwezig zijn in het straatbeeld, dikwijls tot laat in de avond'.

Sinds meerdere jaren is ook tijdens de weekendnachten een derde patrouille politie-inspecteurs op de baan met als specifieke opdracht het uitgaanscentrum in de gaten te houden, zodat onmiddellijk kan worden opgetreden op het ogenblik dat zich iets voordoet.

De vraag is of meer politie de alles zaligmakende oplossing is. Ronse telt nu 58 politiemensen voor een bevolking van 25.146 inwoners of 1 per 433 inwoners. Uiteraard hangt er aan meer politiepersoneel ook een belangrijk prijskaartje. De politiebegroting beloopt nu al bijna 6.000.000 € per jaar en de jaarlijkse toelage van de stad aan de politiezone meer dan
3.600.000 €. Alleen al de bijdrage voor de pensioenen van het politiepersoneel stijgt van 27.5% nu tot 41.5% in 2016

En als er meer politie moet zijn, en in de veronderstelling dat er voldoende kandidaten zijn (wat in veel zones een probleem vormt), hoeveel extra manschappen zijn er dan nodig? En zal het probleem dan zijn opgelost? De stad is groot en de problemen kunnen zich gemakkelijk verplaatsen.

Hetzelfde geldt voor de camera’s. Moeten we onze stad vol hangen met (peperdure) camera-apparatuur (die na 3 jaar is afgeschreven)?

Nu heeft de burgemeester m.i. veel te weinig bevoegdheden om preventief op te treden. Het zou moeten mogelijk zijn relschoppers preventief van de straat te houden (bijv. straatverbod op bepaalde plaatsen tussen 23 uur ’s nachts en 6 uur ’s morgens), wat ook effectief kan worden gecontroleerd. Bij de Procureur des Konings heb ik aangedrongen opdat hij bij voorlopige of voorwaardelijke invrijheidstelling zou aandringen op straatverbod als na te leven voorwaarde. Als burgemeester heb ik daar evenwel niets in te zeggen. Het gerecht beslist uiteraard autonoom. Ik kan het alleen maar vragen omdat het m.i. een deel van de problemen zou oplossen.

Een ander probleem is dat een doelgerichte actie in feite vraagt om een degelijke analyse van de verschillende feiten die zich voordoen (wie waren de daders, op welk tijdstip, met welke middelen, wie waren de mededaders, enz…). Dit zou toelaten gericht te werken. Wat voor een analyse van de verkeersongevallen kan (dan uiteraard wel naamloos) moet volgens mij ook kunnen voor de feiten die de veiligheid van de burger rechtstreeks in het gedrang brengen. Ik heb dit ter sprake gebracht op de Zonale Veiligheidsraad (overleg met burgermeester, Procureur des Konings, Bestuurlijk Directeur coördinator, Gerechtelijk directeur en preventieambtenaar) naar aanleiding van de golf van inbraken die we in het voorjaar hebben meegemaakt. Hierbij stuiten we evenwel op het geheim van het onderzoek. Het onderzoek is een zaak van het gerecht en niet van het stadsbestuur. Namen van daders of verdachten worden ook aan de burgemeester niet vrijgegeven, wat een gericht (preventief) optreden uiteraard bemoeilijkt.

'In ieder geval wil ik beklemtonen dat onze politiemensen degelijk werk verrichten. Regelmatig worden verdachten opgepakt en leidt het onderzoek ook tot effectieve resultaten.'

Als gevolg van het geheim van het onderzoek moet ik ook steeds opnieuw mensen teleur stellen die mij naar aanleiding van bepaalde feiten vragen of getuige X of Y werd verhoord, wat de resultaten waren van het onderzoek, of de zaak geseponeerd is of nog loopt, enz… Naar aanleiding van strafbare feiten die zich voordeden in de nacht van vrijdag 08 op zaterdag 09 september 2011 in de omgeving van de Grote Markt, feiten die de publieke opinie beroerden, werden door de lokale politie 2 processen-verbaal opgesteld. Op 15/07 heb ik aan de Procureur des Konings gevraagd of ik toelating kon krijgen tot het nemen van een inzage van die dossiers. Wat ik vraag is ongebruikelijk, maar m.i. noodzakelijk om gericht te kunnen optreden ter voorkoming van nieuwe feiten.

In ieder geval wil ik beklemtonen dat onze politiemensen degelijk werk verrichten. Regelmatig worden verdachten opgepakt en leidt het onderzoek ook tot effectieve resultaten.

Het probleem dat zich stelt is dat het onderzoek meestal veel tijd in beslag neemt indien er geen betrapping op heterdaad of geen bekentenissen zijn. In dat geval moet het onderzoek worden gevoerd via eventuele getuigen (die dikwijls tegenstrijdig zijn) en moeten alle elementen of sporen worden onderzocht.

Nadien wordt de zaak voor de rechtbank gebracht en volgt de bestraffing, die de rechter uiteraard vrij bepaalt rekening houdende met de zwaarte van de feiten, de persoon van de dader, het gevaar op recidive, enz…

De straf die wordt uitgesproken zou ook moeten worden uitgevoerd. Ook daar knelt het schoentje. Wegens overvolle gevangenissen worden gevangenisstraffen tot 6 maand niet uitgevoerd.

De lange duur van het onderzoek, het feit dat de bestraffing pas veel later volgt en dat de uitvoering van de straf te wensen overlaat creëert bij de daders een gevoel van straffeloosheid en werkt demotiverend bij de politie.

De veiligheidsketting (preventie – opsporing – bestraffing – strafuitvoering) is maar zo sterk als haar zwakste schakel.

'Holle slogans, mediatisering van de problematiek en politieke recuperatie van het veiligheidsprobleem laten we daarbij best achterwege.'

Dit alles belet niet dat het de plicht is van de overheid te zorgen voor de veiligheid van haar inwoners. Nog meer dan in het verleden moeten we daar werk van maken. Zeer binnenkort treedt de nieuwe zonechef in dienst. Ik zal prioritair met hem bekijken welke maatregelen kunnen worden genomen om het straatgeweld in te dijken en om er voor te zorgen dat men in Ronse veilig kan uitgaan. Alle mogelijke maatregelen zullen we oplijsten, om nadien in samenspraak met het College van Burgemeester en Schepenen, de Zonale Veiligheidsraad, de Preventieraad en de Gemeenteraad de juiste keuzes te maken.

Holle slogans, mediatisering van de problematiek en politieke recuperatie van het veiligheidsprobleem laten we daarbij best achterwege.

Vele reacties bewijzen dat over deze problematiek ook op een genuanceerde manier kan worden gedebatteerd.

Luc DUPONT
Burgemeester Ronse

(*) Vanavond in Terzake: 'Ronse Rot weg.' Canvas. 20u.

DANSEND OP DE PUNT VAN MIJN PEN

’T KLOERT IEN RONSE












Johan Debisschop die op de Tavi Swarei zijn grand retour niet mist . Die zijn mooiste Tavi-lied voor Madleeneki zingt. Oorverdovend stil is het. Overdonderend het aanzwellend applaus na. Waarop Johan, in zijn niet aflatend perfectionisme :

’Vroeger kooste ‘k noog ’n naute oof twie huuger’.

Wim Van Coppenolle, Johans opvolger als de Tavi van straks drie Madleeneki's. Die ons voor het eerst beschrijft wat het doet met een mens om als Tavi aan het sterfbed van je eigen vader Roland alias Lautjie te staan. Hoe innig mooi kan ’n vader-zoonrelatie wel zijn. Zelfs zou ik het helaas niet weten.Vanwege papa altijd al dood. Zoiets dus .

Michèle Van Meerhaeghe die aan de hand van een prachtige Fiertelervaring omtrent een foto in de portefeuille van een fan illustreert wat het betekent om in Ronse als Madleeneki and forever young door het leven te gaan. Die daarvoor een knuffel krijgt van haar zoontje. Hoe innig mooi kan een mama-zoonrelatie wel zijn. Zelf kan ik het nu wel weten. Vanwege Madame Valentine al zo lang dood. Het zit dus allemaal in Tavi & Madleeneki. De onverbrekelijke liefde in al haar vormen van schoonheid. En de ware vriendschap. En de kameraderie.

Elie Bockstal die ons in het gemoedelijke gezelschap van Volksbonder Number One Daniel Vandenhoucke zijn eeuwige verbondenheid met buurman Octaaf De Badts onthult. De echte Tavi waarop Valère zijn meesterwerk boetseerde. Die ons, tot ieders bewondering om zoveel sterkte, voor het eerst publiek en zonder melo het immense drama van zijn bestaan memoreert. De dood van zijn vrouw Emilienne en van vier van zijn kinderen in die vreselijke brand aan de Kruissenskant. Tavi De Badts overleefde die ramp als vriend en buurman niet: hij stierf achtenveertig uur erna ‘vaan entroesie’. Emilienne en hij, ze liggen nu naast elkaar op Hogerlucht. Soms snelt de symboliek het leven en de dood voorbij. In zijn zo aangrijpend getuigenis wordt reus van een mens Elie fijntjes geholpen door de voorzichtige aanpak van de Swarei-Matinei-presentator. Alleen Donaat is met zijn warme fijngevoeligheid tot dergelijke delicate demarche in staat. Dansend op de koord tussen authenticiteit en inleving. Zu schuune.


En Paul Vandenhoeke ons aller bompa bij VTV . Levende theaterlegende die in de jaren zeventig Tavi redde van een al aangekondigde theaterdood. In de bloemekes gezet. Het zal wel zijn. Mongski. Facteurki. Zijn velo staat er ook nog. Ware het niet dat de tuben plat zijn, hij zou.

En tussendoor de nieuwe VTV Theater Compagnie van Boys & Girls. Die ons, de ouwe knarrren komen duidelijk maken dat er voor elke generatie een tijd is van komen en van gaan en dat onze tijd aantikt. En dat ze er al staan. Klaar om ervoor te gaan en het heilige vuur van Valère door te geven.

Ik sta erop te kijken met mijn maats Donaat, Geert, Koen, Poil, Fabrice en alle anderen: op de planken en errond in de zaal, in de coulissen. En heel eventjes vind ik mijn roots terug, kruip ik weer als een snootie op verkenning door de donkere gangskies van de verdwenen zijdelingse Volksbondbalkons. Draai ik vijzen vast in de vloer onder de alziende blik van mijnen bompa op zijn bank. Zit ik bij hem op de velo. En we rijden rijden rijden door de Kempen, door de heide. En door 't gangskie vol omgekeerde stoelen. En dan zie ik het weer helemaal voor me. Da vok van doer. Waarvan het hart klopt tot in de trommel van de Gevuigoode Mandolinen.

En met zijn allen dansen we tuupe. Rotsvast gelovend in die vrolijke collectie perruchen en in die bonte rij acteurkens en tricekens voor ons. En met zijn Ronsiese Monty Pythons heft Poil de afsluiter aan, in een heerlijke Ronsiese versie van hem te beluisteren op de ovenverse CD van 'De Gevuigoode Mandolinen':

Oos ge tooch
moer noejt
oa pasjensie
verliest

En ’t kloert ien Ronse. Van hier tot in godbetert Ounoerde.








Deze eerste CD van de Gevuigoode Mandolinen, die zowel voor de studio-opnamen als voor de Tavi Buirgemiester-opvoeringen worden versterkt met een schone collectie topmuzikanten (op deze foto ziet u er een aantal) is onder de begeesterende opnameleiding van Johan Vanderaspoilden een muzikale mijlpaal in de geschiedenis van het Ronsies. De CD is vanaf deze week verkrijgbaar op de Dienst Toerisme aan de Hoge Mote, aan de receptie van 'Passe-Partout', Abeelstraat en in de 'Local Unique' op de Grote Markt. En voortaan bij alle optredens van 'De Gevuigoode Mandolinen' on the road. Hij kost 12 euro. Een uniek hebbeding voor al wie van Ronse houdt met alle historische kaskrakers van Valère. Met nieuwe songs. Met ronduit fantastische muzikale solo's en heel verrassende arrangementen : van rock tot reggae en Ronsiesen romantiek. Een must voor onder de kerstboom en een meegenomen opwarmer voor de opvoeringen van 'Tavi Burgemiester' in februari-maart 2012. Ien Roonse ee dat iet.

(Foto's VTV: met dank aan Etienne Van Lerberghe).