07 januari 2012

DE RECONSTRUCTIE

Ruim een half miljoen keer heeft u mij hier de afgelopen jaren vereerd met uw bezoek aan deze blog. Waarvoor mijn oprechte dank.

Liever dan hier nu - in dit verkiezingsjaar - mee te gaan in een feuilleton over de strijd om de sjerp die zich overigens aanmeldt als de 'sjerpste' ooit, neem ik u de volgende maanden graag mee op reconstructie. Letterlijk en figuurlijk. Ver van de kleine botsing der grote ego’s.

Een eigenzinnige speurtocht zal het zijn, naar de voorgeschiedenis. Spitten wordt het in brokstukjes (blogstukjes) archeologie van ons materieel én immaterieel erfgoed. Op ontdekkingstocht gaan we naar het Ronse van morgen, vanuit gisteren.


De metamorfose acteren van deze unieke stad op de grens van meer dan twee culturen. Hoppen gaan we samen doen vanuit de zekerheden van ons verleden naar de onzekerheden van het heden en onze verwachtingen voor morgen.

Hoop is wat me bij deze tijdreis drijft, beste lezer. Hoop en toegegeven: een diepe honkvaste verbondenheid met en een onwrikbare liefde voor onze mooie stad met haar duizend lichtjes in het dal. Vijf generaties diep alreeds.

In mijn schrijfatelier, wat deze blog toch is, krijgt u zoals vroeger natuurlijk ook verder inzage in mijn occasionele ‘Briefgeheimen’, mijn lectuurflarden (in ‘Aangetekend Schrijven’), mijn sporadische dagboeknotities (in mijn ‘Blogboek’ ) en vanzelfsprekend al het relevante nieuws wat me ondermeer dank zij uw vele spontane meldingen bereikt.

Tuupe op naar De Reconstructie van ons geliefd Ronse.

05 januari 2012

BOMMELS GESIGNALEERD IN RONSE


ZATERDAGMORGEN


° 10 u. Vertrek morgenstoet aan de Zottenmuur. Op het Churchillplein wordt een bloemenkrans neergelegd aan het standbeeld van den Bonmoh

° 11u. De stoet komt aan op de Grote Markt.

° Na de machtsoverdracht staat de burgemeester de macht over de stad symbolisch af aan het Koningspaar door het overhandigen van de stadssleutel.

° Vervolgens wordt het uittredend koppel opgenomen in de Orde der Koninklijke Bommels.

° De marktkramers brengen hulde aan het vorstenpaar.

° Daarna volgt voor de genodigden een academische zitting met receptie in de trouwzaal van het stadhuis.

ZATERDAGNAMIDDAG


Omstreeks 15 uur brengt het Koninklijk Hof, vergezeld van enkele leden van de Stedelijke Raad der Bommels, een bezoek aan het OCMW rusthuis.

ZATERDAGAVOND

° Om 18 uur vertrekt de grote Bommelsstoet in de Zonnestraat, voorafgegaan door de publiciteitscaravan. Reuzen, Bommelsgroepen, carnavalorkesten, fanfares, majorettes, praalwagens en duizenden bommels trekken door de centrumstraten.


° Rond 19u30 is er de apotheose op de grote markt met gedurende méér dan één uur podiumoptredens.

° Na de optredens en de toespraak van de Koning en de Koningin volgt de caramellenworp met de gouden Bommel.

° Een muzikaal reuze vuurwerk, aangeboden door het Stadsbestuur, zal als slot de hemel met een vurige gloed vullen.

ZONDAGNAMIDDAG

De zondag is traditioneel voorbehouden aan de Bonmokies.

° Om 14u30 gaat het feest van start. Clown Rocky is top animatie en entertainement voor de kinderen. Het hoogtepunt is de verkiezing van jeugdsprins en -prinses. Tienjarige jongens en meisjes (geboren in 2002) bekampen mekaar op een sportieve manier met enkele leuke spelletjes.

° Later op de namiddag volgt nog de play-backshow van het vorstenpaar.

° De namiddag wordt besloten met het uitdelen van balonnetjes aan de kinderen en goed gevulde snoepzakjes.

(Volwassenen € 5 - kinderen € 3) .

MAANDAGNAMIDDAG







Met het verplaatsen van de stoet naar de zaterdagavond is de eigenlijke zotte maandag een beetje in de schaduw komen te staan. Sinds de jaren negentig is men eigenlijk zotte maandag als volwaardig onderdeel van de Bommelsfeesten gaan aanzien. Daarom spreken we niet echt meer van het Bal der derde Leeftijd maar van het Zotte Maandagbal.

° Tijdens dit bal wordt de schoonste Bommel verkozen. Daarom een warme oproep om zoveel mogelijk verkleed als bommelnaar het bal te komen.
Bobby Setter en Swoop zorgen voor de nodige stemming.

° De namiddag wordt afgesloten met de play-backshow van het vorstenpaar.

MAANDAGAVOND

° 23 uur. Grote Markt. Het vorstenpaar geeft de stadsleutel terug aan de burgemeester en samen steken ze vervolgens een grote bommelpop in brand.
° Een laatste en zwaarste Bommelsnacht kan beginnen...

02 januari 2012

BRIEFGEHEIMEN

RIGOREUS EN ONVERVAARD

In schokgolven van verbijstering wordt het ons als Ronsenaars voor de voeten gerold. Dat er aan de Kruissens een kind van twee door het raam is gesmeten, in een poging om het uit een aangestoken brand te redden. Eerst hersendood dan dood.

Dat er in de Hermes Van Wingenestraat een vrouw is overklopt door haar stiefzoon. Eerst hersendood dan dood. Dat er in de Olifantstraat een jonge politieman het ziekenhuis in is geslagen: door een agressieve vader na een interventie bij een zoveelste familiale twist. Hersenschudding.

Dat er op Kerst is ingebroken bij een dierbare. Plundering van lang gekoesterde familiestukken vol persoonlijke herinneringen. Voor altijd geschonden geborgenheid.

Doodslag, brand, agressie, inbraak is wat je over Ronse leest. In dagen die feestvreude en meer licht hoorden te brengen. Voor ons Ronsenaars komt dit alles bovenop de ‘shit that happens’. Bij familie, vrienden en kennissen met wie je machteloos meevoelt in hun harde persoonlijke confrontatie met ziekte, brute pech, tegenslag.

Voor ons Ronsenaars komt dit alles bovenop journaals die maar blijven doorgaan over de dreigende ondergang van de euro, de aangekondigde recessie, de torenhoge energiekosten.

Dit alles wordt bovendien dag na dag nog eens opgekoterd en gevoed door niet aflatende haatcomments op krantensites en Facebook-posts waarin de zelfverklaarde herauten van de Apocalyps al dan niet onder schuilnamen hun pikzwarte plaatjes van Ronse larderen met persoonlijke frustraties en hun blinde haat voor al wie anders is of wie anders denkt dan vanuit hun kleinburgerlijk domdenken en haatdiscours. Aan de horizon ontwaar je daarbij de contouren van wat je ooit geleerd hebt uit de geschiedenis van de jaren dertig. Je leest zo de remakes van extreme mirakeloplossingen uit de wereldgeschiedenis die altijd en overal uitlopen op dood en vernieling, getto, genocide en ellende.

Neen, dit alles wil je natuurlijk niet, fidele lezer en beste Ronsenaar. Je wil gewoon wat orde en netheid in je stad. Zonder dat monster van Law & Order. Zonder dat je stad daarom een repressief krampachtig politiestadje wordt waarin geweld steeds meer geweld gaat genereren. Je wil hier simpelweg vrede en veiligheid voor de mensen. Camera’s die werken waar nodig als het echt niet zonder kan. Dieven die gepakt worden en die de hun toegemeten straftijd in den bak blijven. Je wil hier rust. Je wil een goed leven. Je wil een schoon bestaan, in een zich steeds verder renoverend Ronse. Je wil de Renaixance van Ronse en dat iedereen hier komt en ziet hoe mooi het echte Ronse toch kan zijn en hoe gastvrij en oprecht de Ronsenaars.

Je hoort bij die brede, leeggezogen, moegetergde, uitgemolken, opgeschrikte middenklasse van Ronsenaars. Je hebt geen huis staan in Toscane. Je bent god noch klein Pierke. Maar je klaagt niet. Anderen zijn er erger aan toe. Je hebt hard gewerkt. Je hebt je gesmeten en gegeven voor je stiel, dag en nacht. Nu, in de herfst van je bestaan zie je hoe het plaatje lang niet meer klopt. Hoe dat ooit correcte productieve sociaal geïnspireerde, zo nodig gecorrigeerde kapitalisme, gaandeweg vervangen is door puur plat brutaal financieel roofzuchtig eigenzuchtig neo-kapitalisme. Je ziet hoe de westerse economie ten onder gaat aan rommelkredieten en bankcrashes. Hoe de eigen Belgische welvaartstaat ten prooi valt aan fiscale fraude, notionele nep-aftrek, belachelijk lage nucleaire intrest, schandalige megabonussen, parlementaire megapensioenen, verwerpelijke belastingparadijzen, laffe concurrentie uit lage loonlanden gestoeld op kinderarbeid en pure exploitatie.

Lange tijd vroeg je je, JFK achterna, bij dit alles niet eens af wat Ronse voor jou kon doen, veeleer wat jij als positivo voor Ronse zou doen. Dus zit je bij de vrijwillige brandweer. Bij de Bommelsvereniging. Bij het Rood-Kruis. Bij de jeugdvereniging. Bij alle Goede Doelen. Bij de buurtwerking. Maar je pikt deze blinde agressie en dat zinloos geweld niet. Je pikt de verloedering van je stad niet. Je pikt de verzuring door de fluitspelers van het eigenbelang niet. Je wil alleen maar je rustig Ronse terug. Hoop, vertrouwen, moed en een onwrikbare wil is wat je daarbij drijft.

Bij leven en welzijn zullen jij en ik daar samen voor blijven gaan, fidele lezer. Dag na dag. Straat na straat zullen we Ronse heroveren op het canaille, de fluitspelers van het eigenbelang en de doodgravers van Ronse. Buiten komen zullen we. Er zijn en er staan. Voor Ronse. Rigoreus en onvervaard. Tot we tuupe ons geliefd Ronse daar hebben, waar we het koesteren in ons mooiste lied.


(Aan de geschokte, verontruste, verontwaardigde Ronsenaar )