21 januari 2010

OVER LEVEN IN RONSE


De benoeming van André Léonard is een grote kans niet enkel voor deze kerk, maar voor de samenleving’, zo schrijft me Michel T’joen in een lange en mooie brief waaruit ik hier graag enkele markante passages licht. De Deken van Sint-Hermes is al jaren bevriend met ‘André-Joseph’ zoals hij sinds deze week zichzelf noemt. Deken T’joen zat als seminarist in het Leuvense Leo XIII-seminarie. Léonard was er zijn begeleider voor zijn thesis in de Mariologie. Hij oriënteerde hem ook in zijn doctorale theologiestudies naar de Zwitserse theoloog Hans Urs von Balthasar. T’joen vertaalde onlangs nog publicaties van de nieuwe aartsbisschop.

Léonard kent Ronse dan ook heel goed. Hij kwam hier al eerder, voor vieringen van Wittentak en Sint-Hermes. Hij wordt opnieuw in Ronse verwacht. Twee keer zelfs. Op 3 juli voor de Noveen van Wittentak en ook nog eens op 29 augustus voor de jubelfeesten rond 1150 jaar Sint-Hermes in Ronse.

Schrijft me Deken Michel T’joen: ‘De kerk is maatschappelijk in de marge gedrongen. Deels omdat ze haar principiële bijdrage niet weet te profileren, deels omdat de algemene overtuiging doorweegt dat niet de spiritualiteit, maar de economie richtinggevend is. Als organisatie nadert de kerk het failliet. Kloosters worden gesloten en erediensten trekken weinigen aan. Gelovigen en voorgangers vergrijzen en dunnen verder uit. Jongeren kunnen, begrijpelijk, geen onduidelijk en onzeker engagement aangaan. De fundamentele vraag waarin de eigenheid en meerwaarde bestaat van het christen-zijn wordt nauwelijks gesteld, laat staan beantwoord. Voor het geruisloos onbekend gewordene kan interesse noch engagement opgebracht worden.’

Over de omstreden pauselijke keuze voor Léonard schrijft me deken T’Joen : ‘Wie monseigneur Léonard goed kent en waardeert, mag zich er niet toe laten verleiden in te treden in de draaikolk van tijdelijke sloganmatige oprispingen. Terecht zou hiertegen kunnen gewezen worden op zijn uitzonderlijke intelligentie en communicatiekracht, op het feit dat hij eerder gehoord moet worden vanuit zijn vele fundamentele en vulgariserende publicaties, op het feit dat hij hoge idealen aanhoudt, maar uiterst empathisch is voor de concrete mens, op het feit dat hij jongeren weet aan te spreken en te motiveren. Daarover echter gaat het helemaal niet. Niet de persoon en zijn afwijzing of verdediging zijn in het geding, wel de rol, de functie die hij vermag op te nemen en in te vullen.’

Deken T’Joen wil ook kwijt wélke rol dat dan is. ‘Belangrijk en dringend is dat kerkelijk en maatschappelijk een fundamenteel debat gevoerd wordt over de heroriëntering van onze wankelende welvaartsmaatschappij. Dit gronddebat vereist degelijke en duidelijke gesprekspartners met geprofileerde inhoudelijke standpunten. Van kerkelijke zijde is iemand gevonden die die functie eminent kan waarmaken. Complexloos, ondubbelzinnig, enthousiasmerend zal hij de christelijke eigenheid onder de aandacht brengen. Hij komt ongelegen en hinderlijk. Hij spreekt een ander, vaak tegendraads woord. Hij wordt bewonderd en verguisd. Maar zijn stem is noodzakelijk om nieuwe wegen te gaan.’
















Warme gezelligheid in het Vrijzinnig Huis voor de eerste Trofee van het Humanistisch Verbond Ronse. Notoire vrijzinnigen halen er herinneringen boven met oud scoutsleiders die via hun belofte beloofd hebben Jezus altijd te erkennen als Opperhoofd. De Trofee gaat naar Mieke en Steven Opsomer die zich al jarenlang inzetten voor Artsen zonder Grenzen . Mieke als paramedicus, Steven in een administratieve functie. Zij oordelen niet, noch over het leven en de mensen hier, noch over het leven en de mensen ginds. Geen wereldvreemde idealisten maar pragmatici die met een open blik en veel daadkracht doen wat zij kunnen om iets te verbeteren in de wereld. Als Trofee krijgen ze een schilderij van kunstenaar Michael Samuel Lucifer Vandorpe mee naar huis. Mooi.

Met zijn allen Tuupe bijeen in de wetenschap dat het leven te kort is om te verdwalen in de doodlopende straatjes van het Grote Gelijk. Eén aardschok en het licht gaat uit boven alle hoofden. Ien Roonse ees daat iet.

19 januari 2010

DE BENIEUWDE RONSENAAR

VIER VRAGEN AAN SCHEPEN VAN OPENBARE WERKEN
YVES DEWORM IN VERBAND MET DE BVBA RESIDAS


'De oplettende Ronsenaar zal het wel gezien hebben. Aan het Franklin Rooseveltplein verrees in geen tijd een gloednieuwe Panos. Panos is de bekende bakkerijketen, met meer dan 100 vestigingen’. Zo schreef onlangs Het Nieuwsblad. En verder in dat verslag: ‘Enkele maanden terug kocht de projectontwikkelaar bvba Residas uit Geraardsbergen het pand aan. (…) Zaakvoerder Bart Peymans van bvba Residas blaast de loftrompet: ‘De stad Ronse doet via zijn handelspandenfonds mooie initiatieven om het centrum weer op te waarderen en nieuwe formules naar de binnenstad te lokken.’

Tot daar het ogenschijnlijk banale verslagje van deze inderdaad geslaagde investering. Wat de zeer oplettende Ronsenaar na wat 'googelen' misschien ook gezien heeft, is dat diezelfde bvba Residas de jongste jaren op de lijsten prijkte van de door schepen van Openbare Werken Yves Deworm aangegeven mandaten, naast diens andere bij ondermeer Gaselwest, TMVW, De Nieuwe Haard, De Vlaamse Ardennen enz. Op zich al verrassend, maar goed.

Een andere naam die bovendien na enig zoeken (en de bevestiging van geconsulteerde goede bronnen) ook al opduikt in verband met diezelfde bvba Residas is die van…Danny De Brakeleer. Nog opmerkelijker want als ambtenaar en stadsingenieur staat De Brakeleer onder het directe - politieke - toezicht van jawel … Yves Deworm op Openbare Werken.

Yves Deworm heeft me inmiddels zelf meteen na een eerste - naamloos - visje in deze blog laten weten ‘dat die bvba Residas van hemzelf en van Danny De Brakeleer inmiddels weer is doorverkocht’. Zoals inderdaad ook blijkt uit de verslaggeving over de Ronsese Panos-investering.

Ons kent ons

Einde verhaal? Niet helemaal. Volgens het boekje is er dus inderdaad nu geen probleem meer mee. Al roept ze toch een aantal vragen op. En als die onbeantwoord blijven, kunnen de problemen er wel nog komen, al was het via het vragenkwartuutje in de gemeenteraad... Zeker in verband met de deontologische codes van goed bestuur en de vraag of die hier zijn gerespecteerd. We stellen die vragen hierna voor alle duidelijkheid alvast zelf. Dit zowel aan Yves Deworm als aan burgemeester Luc Dupont, de eindverantwoordelijke voor een transparant bestuur in Ronse.

1. Kan het dat een schepen van Openbare Werken van Ronse (zelf overigens van beroep toenmalig ambtenaar) in de business gaat met ‘zijn stadsingenieur’ in de Ronsese immobiliën? Kan die Ronsese ambtenaar dat trouwens zomaar cumuleren? Strookt dat met de deontologische codes voor ambtenaren? Laat staan voor die van een gekozene des volks?

2. Op elke woning die in Ronse wordt verkocht heeft de stad recht van voorkoop. Quid met het gevaar voor voorkennis of belangenvermenging terzake bij dergelijk zakelijk partnership?

3. Wat met het riscio op voorkennis via het schepencollege van bijvoorbeeld de meest(biedende) interessante belangstellende investeerders in Ronse? Wat met de doorverkoop van eigen goederen onder de hoed 'verkoper', mèt miroitante subsidiëring via het Handelspandenfonds er bovenop voor de koper, dan weer onder de hoed 'bestuurder'?

4. Hadden burgemeester Luc Dupont en stadssecretaris Linda Vandekerkhove weet van deze zakelijke alliantie tussen de Schepen van Openbare Werken en de hoge ambtenaar? En zo ja, is er ingegrepen? Hoe?


Schepen Yves Deworm doet er wel goed aan om zelf in deze aangelegenheid volledige klaarheid te scheppen. (Als publiek mandataris welteverstaan, want als privépersoon zorgt hij voor zijn zaken zoveel hij wil en zoals hij dat wenst. Daar heeft niemand 'zaken' mee).

Zeker wil hij vermijden dat zijn tijd als schepen er op de valreep nog komt op te zitten voor hij dat zelf heeft gepland onder druk van aanhoudende stekelige vragen in de gemeenteraad.

Gewoon boudweg melden dat hij die bvba inmiddels verkocht heeft, is achteraf bekeken wel kort door de bocht. Hij was dus al schepen toen dat niet het geval was. Zie zijn eigen mandaatmeldingen.

Overigens kan de meerderheid een nieuwe affaire van - vermeende - belangenvermenging missen als kiespijn. De zaak van de politiekazerne komt voor de correctionele rechtbank op 19 maart en hangt nu al als één van de diverse donderwolken boven deze bestuursmeerderheid.