29 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (156)

EEN REFLEX, EEN HABITUDE, EEN RONSETUDE.

DE NIEUWE RONSENAAR STAAT VOOR 50.000 CLICKS!

JA MAAR OM WAT TE DOEN?

Gisterenavond hebben jullie met zijn allen de kaap van de 50.000 clicks overschreden. Vanochtend staat de teller alweer op 50.118 (30.507 ‘uniques’ en 19.611 ‘reloads.’)


De afgelopen week werd hier, allicht met de naderende verkiezingen in het verschiet, gepiekt op meer dan 500 hits per dag.

Mooi, maar wat nu? Wat willen we met zijn allen? Wat vertellen ons deze – toegegeven nooit verwachte - megacijfers?

Dat Ronse een stad is die jullie massaal boeit en bezighoudt. Ronsenaars van hier. Gewezen Ronsenaars in de meer dan twintig landen van waaruit deze blog wordt aangeklikt, tot in de verste uithoeken van de planeet.

Dat er grote vraag was naar een totaal onafhankelijk a-commercieel mediaforum. Dat De Nieuwe Ronsenaar exact op zijn tijd kwam. Niet tègen de traditionele printpers maar ernaast, ertussen, en volkomen los ervan. Vrij en vrank. Zonder opdrachtgevers, noch broodgevers. Noch geweten van Ronse, noch orakel. Los en ongedwongen. Onvoorwaardelijk vanuit onwrikbare liefde voor Ronse.

Dat er nood was aan dit ultrasnel honderd percent Ronsies medium waarin alle positieve solidaire Ronsenaars mekaar zouden terugvinden.

Dat we samen vanuit dit breed sterk lezersplatform het doemdenken omtrent onze stad zouden bestrijden. Met u lezers, als beste garantie tegen politiek machtsmisbruik, eng provincialisme, kleinburgerlijke zelfgenoegzaamheid.

Dat we overheen onze vrije politieke of filosfofische overtuiging samen gaan voor de Renaixance van onze geliefde stad.

Dat we samen het opstekend obscurantisme en miserabilisme, de imagovernieling van ons dierbaar Ronse genadeloos terugfluiten.

Dat we met zijn allen rotsvast geloven in de weerbaarheid van de Ronsenaars en het recht op een menswaardig bestaan van elke Ronsenaar zonder onderscheid.

Dat jullie dit forum gemaakt hebben tot wat het vandaag, na minder dan één jaar is. Een dagelijks rendez-vous voor alle Ronsenaars. Een Ronsese reflex. Een Ronsese habitude. Een Ronsetude.

Dat dank zij jullie enthousiasme, aanmoedigingen, bezoeken, herbezoeken vandaag geen enkele beleidsvoerder, machthebber of wie daar wil voor doorgaan in Ronse nog omheen de opinies kan die hier worden neergeschreven, of die door jullie in comments worden geventileerd.

Dat onze hoge verwachtingen omtrent dat nieuwe Ronse van morgen dank zij jullie nu al doorklinkt in welgeteld drie woorden. Als één luide kreet voor alle Ronsenaars van goede wil: Tuupe vuir Roonse.

Loet oes noa drumen vaan Roonse

Na volgende week zondag, als de verkiezingskoorts geluwd is en de nieuwe beleidsploeg echt aan de slag kan voor Ronse, zullen we pas echt kunnen doorwerken aan de Renaixance.

We zullen daartoe blijven drukken op het beleid. We zullen niet rusten eer we met zijn allen onze mooie droom dag na dag tot leven zien komen.

Een stad waar het goed leven is. Voor ons. Voor onze kinderen en kleinkinderen. Voor alle Ronsenaars van goede wil.

Wat we willen

Uitvoering van het Strategisch Plan. Heropleving van het commercieel centrum. Renovatie historische site. Doorsteek marktje tot markt. Winkelgalerijen met doorsteek Wijnstraat St.Martenssite. Ronse Fietsersonthaalstad van de Vlaamse Ardennen. Veilige fietstrajecten door de hele binnenstad. Multimediaal Hermescentrum als historische trigger in de site Crypte, Must en Nieuwe Leie. Ronse, volwaardig Vlaamse stad in het Vlaams Gewest. Hartelijke gastvrije stad ingeschakeld in de commerciéle, economische en toeristische vaart van het Eurodistrict Rijsel-Doornik-Ronse-Kortrijk.

Tuupe vuir Ronse!

28 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (155)

HET SCENARIO VOOR DE MACHTSGREEP

HOE SEPARATISTISCH EXTREEM RECHTS


LUC DUPONT WEG WIL

Erik Tack wil Luc Dupont van zijn stoel duwen en Ronse opzadelen met een extreem-rechtse separatische, zerotolerante burgemeester. Zijn omgeving doet daar al zelfverzekerd over. De grote gretigheid naar de macht zorgt er echter voor dat het extreem-rechtse clubje van Ronse nu aandoenlijk naiëf in de kaarten laat kijken. Een analyse.

De gemeenteraad van Ronse telt 27 zetels. Wie de meerderheid wil, moet er tenminste 14 bemachtigen. De natte droom van Tack is dat hij met zijn opgesmeten chagrijn die absolute meerderheid binnenhaalt.

Het Vlaams Belang telt nu 6 zetels, die van de van Tack weggelopen Joost Hysselinckx incluis. Als Tack dus die absolute meerderheid wil, veronderstelt dit dat heel tolerant Ronse bijeen met CD&V (7) Sp.a (7), liberalen (samen nu 7), groenen en NVA het moeten stellen met 13 zetels.

Redelijker ware het aan te nemen dat Luc Dupont met zijn geduldige en positieve inzet voor Ronse bij heel wat Ronsenaars tot overheen zijn eigen partij sterk gaat scoren. En dat ook de jonge charismatische Gunther Deriemaker de grote socialistische Ronsese familie weer helemaal achter zich krijgt. Plus de groenen en al wie zich solidair weet in Ronse. Ook al vanwege het hoger belang van de inzet.

Het ligt bovendien in de verwachtingen dat Rudi Boudringhien zichzelf handhaaft als publiek slachtoffer van de extreem-rechtse intriganten in zijn partij.

‘De man die weg’moest' voor een paar obscure elitaire kamikazen in het voormalig VLD-bestuur dwingt alvast respect af voor de manier waarop hij moedig van zich afbijt en zich niet laat afslachten door agitatoren in de coulissen die zich vergissen van partij en die deze dagen nog altijd namens de VLD zwart (vooral zwart) op wit de lof zwaaien van Tack.

Dat alles moet in principe Luc Dupont toelaten om zijn meerderheid voort te zetten, het knappe Strategisch Plan voor Ronse verder uit te werken, de Renaixance van Ronse verder vorm te geven.

Mocht Gunther Deriemaker daarbij persoonlijk beter scoren dan Luc Dupont, dan wordt dat hooguit een intern luxeprobleempje voor de meerderheid dat zo opgelost geraakt vanwege het hoger belang van Ronse.

Onder vrienden

Is het weinig waarschijnlijk dat Erik Tack alleen de absolute meerderheid binnenhaalt, dan ligt het in de verwachtingen dat hij steun voor een coalitiemeerderheid zoekt ‘elders’.

Zijn afgescheurde voormalige compaan Joost Hysselinckx van Het Belang van Ronse komt daartoe gek genoeg als eerste in aanmerking.

Tegenover De Nieuwe Ronsenaar heeft Hysselinckx eerder al duidelijk gemaakt dat hij zo’n gesprek niet uitsluit. Het kartel met de NVA van Chantal Thijsman zal hem daarbij dan worst wezen.

Het is echter vooral de vraag of Hysselinckx met zijn Belang van Ronse wel degelijk aan zijn zetel geraakt. Is dat wel het geval, dan zal de oude ruzie tussen Tack en Hysselinckx, de twee boegbeelden van extreem-rechts, snel weer bijgelegd zijn. Ook al onder druk van de nationale top van Het Vlaams Belang die de scheur van extreem-rechts in Ronse allesbehalve toejuichte en Tack hiervoor reprimandeerde.

De versplintering van de lijsten kan bovendien spelen in het voordeel van de grootste partij. Als Tack beter scoort dan CD&V of Sp.a, kan hem dat wel eens een bonuszetel opleveren.

Het geval Deruyver

En dan zijn er de eindeloze tribulaties bij de VLD. Zowel voorzitter-kopman Patrick De Dobbeleer als André Deruyver hebben al gezegd en getekend dat ze niet met het Vlaams Belang in zee gaan. André Deruyver blijkt wel degelijk één van de ondertekenaars van het document (in ons bezit) van 28 maart 2006 waarbij hij plechtig belooft de richtlijnen van de nationale partijtop van de VLD omtrent het cordon sanitaire te zullen respecteren. Tegenover ons heeft Deruyver bovendien op het eerste Wietiesdebat verklaard dat hij zoiets nooit zal doen ‘als stichter van het 8 mei-comité’.

Aan de andere kant blijft Deruyver erbij ‘dat hij eerst nog eens wil zien wat diegenen zullen doen die nu bij hoog en bij laag zweren dat ze nooit met Tack zullen praten’.

Als boezemvriend van Erik Tack blijft hij hiermee maar steeds die mist spuiten omtrent een alliantie met Tack na de verkiezingen .

Het probleem met Deruyver is precies zijn onvoorspelbaarheid. Zo bestaat hij het om in volle verkiezingscampagne voor de neus weg van zijn eigen kopman Patrick De Dobbeleer zichzelf te profileren als…’Kandidaat Burgemeester’.

Toen we hem tussen haakjes een jaar geleden die ambitie toeschreven probeerde hij, de liberaal die opkomt voor de vrijheid, ons (vruchteloos) te muilkorven in de printpers. Vandaag, 50.000 clicks op deze blog en een scheuring van zijn partij later, zet hij hiermee zijn kopman Patrick De Dobbeleer brutaal voor schut.

Alsof dat nog niet genoeg is, brengt hij bovendien zijn VLD-voorzitter sans problèmes in verlegenheid op het Wieties-debat door…op eigen houtje de Ronsenaars een volkomen utopische verlaging van de personenbelasting te beloven.

Het ziet er meer en meer naar uit dat André Deruyver hiermee het point of no return bereikt heeft in de politiek.

Natascha & Tom & Co

Het is duidelijk dat Erik Tack steun zal gaan zoeken waar hij die ook maar vinden kan om Dupont van de stoel te duwen. Dat hij daarvoor zelfs wil gaan praten wil tot in Duponts eigen partij met Agnes van Crombrugge, is daar maar één flagrant voorbeeld van. Doch niet met de populaire Agnes: ‘het kloppend hart van Ronse’.

Dat hij zijn - nu totaal geïsoleerde - vriend Deruyver als nuttige bondgenoot zal proberen binnen te halen, lijdt geen twijfel.

Tack is gewoon op zoek naar overlopers en woordbrekers. Maakt niet uit waar en hoe. Behalve bij Hysselinckx, kan hij hiervoor terecht bij zijn fans binnen de VLD die eerste schepen Rudi Boudringhien banvloekten en de partij tot scheuren brachten.

Voor zover die Tack-adepten binnen de VLD niet voorgoed ‘afgeblokt’ worden door voorzitter Patrick De Dobbeleer en zijn onbesproken entourage van knappe jonge VLD’ers Natascha Meeuws, Tom Deputter, Jelle Vervaeke en co. Deze laatsten weten heel deze manipulatie exact in te schatten en blijken niet van plan zich te laten manipuleren door wie dan ook.

Patrick De Dobbeleer moet nu, na de botsing der grote ego’s, eerst met deze jongeren eensgezind naar de verkiezingen en dan doorheen het puin van de politiek dakloze extreem-rechtse amokmakers die de VLD Ronse van binnenuit op de rand van de afgrond hebben geduwd.

Pas na 8 oktober kan de VLD van Ronse, de partij die op papier aanvankelijk de sterkste van Ronse had kunnen worden, dan weer helemaal uit de asse van deze regelrechte aanslag herrijzen en weer de partij worden van alle Ronsese liberalen.

Erik Tack: uw burgemeester?

In het zwarte alle bussenblaadje waarin hij met wat zielige foto’s van zwerfvuil, een verstopte riool en een roeste ouwe passerelle de Ronsenaars doemdenkerig probeert ervan te overtuigen dat Luc Dupont een onbekwame burgemeester is, maakt Erik Tack zoals voorspelbaar van de migrantenkwestie zijn prioriteit: als wonderoplossing voor alle kwalen van Ronse.

Op de vraag wat hij daar dan als Vlaams parlementslid zelf al ‘aan deed’ antwoordde Tack in het Wietiesdebat dat hij zoiets niet kan…omdat het federale materie is. Dat hoor je dan probleemloos uit de mond van dezelfde man die de Ronsenaars daarover al jaren schaamteloos aan het hoofd zeikt om er zijn Vlaams miljoenenmandaat op te profileren en die tegelijk burgemeester van Ronse Luc Dupont beschuldigt van onkunde.



27 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (154)

















PETER VAN PETEGEM ZET ZIJN ZINNEN OP RONSE

ZWARTE VAN BRAKEL GAAT VOOR DRIEKLEUR

Peter Van Petegem, laureaat van Parijs-Roubaix en tweevoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen, wil op 1 juli volgend jaar kampioen van België worden op het prachtige stadscircuit dwars door en om Ronse. Dat zei hij ons tijdens een bezoek aan de kampioen in zijn Brakelse cottage
.

Peter Van Petegem is door zijn maat Luc Vandenabeele, de Ronsese organisator van het Belgisch Kampioenschap 2007, aangezocht om het peterschap van de Kampioenschap in Ronse waar te nemen. Van Petegem ging graag in op dat voorstel.

De sympathieke 'Peet,' ook genaamd ‘De Zwarte van Brakel’, tekende op zijn zesendertigste voor een jaar bij Quickstep-Innergetic met als grote objectieven de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.

Hij ziet het Belgische Kampioenschap in Ronse hierna dik zitten: als kroon op het werk. Samen met zijn (training)maat Serge Baguet wil hij dan ook alle troeven op zijn hand om zijn mooie loopbaan af te sluiten met de driekleur in Ronse.

Ronse in the picture

‘Ik train vaak in Ronse. Mijn vrouw Angélique komt er ook al eens winkelen. Het wordt een mooi selectief parcours. De nieuwe Kwaremont en de Hootond zullen daarin fungeren als kuitenbrekers.’

Ronse is tegenwoordig weer helemaal in the picture als dé stad van de wielerkampioenschappen. Bondsdirecteur Tom Van Damme, die het in Terzake onlangs gevat opnam in een woordduel met Jean-Marie Dedecker, is een geboren en getogen Ronsenaar en ziet vol vertrouwen de organisatie van het Belgisch Kampioenschap in Ronse tegemoet.

Naar we van Luc Vandenabeele vernemen verloopt deze organisatie overigens budgetmatig volkomen volgens planning. Het circuit dat dwars door de binnenstad loopt belooft dan ook wielerspektakel op topniveau tot in het hart van Ronse.

26 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (153)

VLD RONSE GEINFILTREERD DOOR VLAAMS BELANGFANS

VLD JONGERENVOORZITSTER NATASCHA MEEUWS:

SAMENWERKING MET VLAAMS BELANG TOTAAL UITGESLOTEN

De Nieuwe Ronsenaar is in het bezit van een intern VLD-Ronse document van 28 maart 2006 waarin de deur wordt dichtgesmeten op het Vlaams Belang. Ondermeer de kopstukken Patrick De Dobbeleer, André Deruyver en de jongeren Tom Deputter, Natascha Meeuws, Fanny Moerman en Xavier Demets maar ook de lijstmaker Hugo Vervaeke tekenden eigenhandig volgende tekst:

‘De leden van het partijbestuur en de kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen 2006 bevestigen hiermee de beslissingen bepaald door VLD-Nationaal omtrent de samenwerking met het Vlaams Belang te zullen respecteren en geenszins hiervan af te wijken.’

Jongerenvoorzitster Natascha Meeuws wil De Nieuwe Ronsenaar hierover nog apart hetvolgende kwijt :

‘Sinds maart moet onze partij opboksen tegen geruchten die doodleuk door sommige mensen worden verspreid in de pers, bij huisbezoeken en in de wandelgangen dat onze kopman en onze partij een rechtse koers vaart en niet zal nalaten met extreem rechts samen te werken.

Het enige juiste is dat wij te Brussel, op het Nationaal hoofdkwartier van de VLD, gehoord zijn en daar de echte bewijzen hebben neergelegd. En de enige tastbare feiten zijn dat wij als VLD zijn herkend. VLD die staat voor de echte principes van het liberaal zijn, met ethisch linkse en economisch rechtse standpunten.

Zoals Herman De Croo ooit in een debat op de VRT zei, het gaat zelfs niet over het cordon sanitaire, maar wel dat wij, liberalen, staan voor vrijheid en zelfontplooiing van het individu en dit gedachtegoed druist in met deze van het Vlaams Belang.

Er zijn geen raakpunten en dit maakt samenwerking onmogelijk. Iedereen die ooit deel uitgemaakt heeft van onze partij zou geacht zijn dit te weten.’

Infiltratie extreem-rechtse elementen in bestuur

Diegenen die zich dus nu al binnen de partij verheugen over een triomf van extreem-rechts in Ronse, meer bepaald van Erik Tack hebben dus blijkbaar nog altijd niet door dat ze op de verkeerde plek zitten en de nieuwe gemeentewet hoe dan ook overloperij na de verkiezingen verbiedt.

Wie zich in de coulissen van de VLD - voorbarig - tot schriftelijk toe in mails in ons bezit meent te kunnen verheugen over een succes van het extreem-rechtse racistische ideeëngoed in Ronse (waarbij Het Vlaams Belang met naam en toenaam genoemd wordt ) destabiliseert aldus blijkbaar niet alleen zijn eigen liberale vrienden maar speelt voor waterdrager van de partij van Erik Tack.

De Nieuwe Ronsenaar beschikt op vandaag over voldoende bewijsmateriaal om deze infiltratie van de VLD Ronse door extreem-rechtse Erik Tack OPENLIJK toegenegen bestuursleden te staven.

Hoogtijd dat de nationale partijtop deze 'geparachuteerde' extreem-rechtse mollen, die al voor scheuring en ravage hebben gezorgd in VLD Ronse eindelijk eens ontmaskert en terugfluit.

Een spoedingreep van staatsman Herman De Croo lijkt hier aangewezen om deze manipulatie stil te leggen.

Het is alvast een bemoedigende gedachte te zien en te beseffen dat de jongeren van de VLD dit perfect hebben begrepen. Het siert ook Natascha Meeuws dat zij als jongerenvoorzitster hierin klaar ziet, ook klare taal spreekt en haar nek durft uitsteken samen met de kopman Patrick De Dobbeleer en haar jongerencompanen.

25 september 2006

DE NIEUWE RONSENAAR (152)



Hierna
het
programma
van CD&V
met lijsttrekker
Luc Dupont
zoals dat
morgen
in de printpers
verschijnen zal.







WIJ HOUDEN WOORD

Jongeren, senioren en anders-validen

Buitenschoolse kinderopvang en - in samenwerking met de onthaalmoeders - opvang voor zieke kinderen.
Een stadsspeelpleinwerking met eigen infrastructuur en voorzieningen voor jeugdverenigingen op een terrein van 2 ha eigendom van de stad, naast het oud kerkhof op de Engelsenlaan.
De COC wordt een evenementenhal.
Een info-loket en uitbouw van een dagopvang voor senioren. Toegankelijke gebouwen voor anders-validen en ondersteuning van de thuiszorg.

Veiligheid – Blauw op straat – Bewakingscamera’s

De politie moet een degelijke huisvesting krijgen, zodat iedereen er beter kan worden onthaald en slachtoffers van misdrijven met meer respect voor hun privacy kunnen worden geholpen.

Allerlei vormen van overlast moeten zo veel als mogelijk worden beperkt. Installeren van bijkomende camera's. Nacht- en telefoonwinkels evenals automatenshops moeten een hindertaks betalen.

Integratie van allochtonen en anderstaligen

De allochtone gemeenschap moet beter worden geïntegreerd met wederzijds respect. De kennis van het Nederlands is een basisvereiste. Ook de stad moet - wijzend op haar Vlaams karakter - inspanningen leveren om deze integratie mogelijk te maken.

Openbare werken

Heraanleg van de Kleine Markt en de omgeving van de St-Hermes en oude St-Martinuskerk, met respect voor het historisch erfgoed. Zo creëren we ook voor de toerist een echt herkenbaar historisch centrum, met belangrijke toeristische troeven.

De Ninovestraat, Savooistraat en Broeke dienen prioritair te worden heraangelegd. De systematische vernieuwing van voetpaden (na ondergronds brengen van alle kabels) moet worden verder gezet. Ook de buitenwijken dienen verder voldoende aandacht te krijgen.

Wonen

Verdere bestrijding van leegstand en verkrotting, zowel van huizen, winkels als bedrijfsruimtes. Sluikstorten en zwerfvuil moeten nog strenger worden aangepakt.
Waardevolle steegjes dienen te worden behouden en gerenoveerd.

Realisatie van het stadsvernieuwingsproject De Kloef met hotel, parking, woningen en een groot stadspark, dit alles in samenwerking met een private partner.

Overstromingen

De wateroverlast moet definitief worden opgelost door de aanleg van de geplande bufferbekkens, onderhoud en herwaardering van de grachten, aanpassing rioleringen en uitvoering van het erosiebestrijdingsplan.

Klantvriendelijkheid van de stadsdiensten

Een snellere opvolging en afhandeling van klachten en bouwvergunningen. Kleine herstellings- en onderhoudswerken moeten vlugger worden uitgevoerd. Er moeten meer mogelijkheden komen om documenten via e-mail aan te vragen en in te vullen.

De oude stadsfeestzaal Harmonie (palend aan het stadhuis en eigendom van de stad) willen we uitbouwen tot een modern vergader- en perscentrum.
Meteen kunnen we de oude aanpalende garage afbreken en zo de doorsteek realiseren tussen Kleine en Grote Markt.

Werken en ondernemen in eigen streek

De voormalige fabrieken Delbar en Cyr Cambier (Jan van Nassaustraat-Zonnesraat) krijgen na afbraak en sanering een nieuwe bestemming als ondernemerscentrum voor startende bedrijven. De aanleg van een nieuw bedrijventerrein palend aan de ambachtelijke zone moet zorgen voor meer werkgelegenheid. Ook de sociale economie dient verder te worden gestimuleerd zodat meer langdurig werklozen aan een job geraken.

De campus van het voormalig burgerlijk ziekenhuis willen we een herbestemming geven als centrum voor innovatie, onderzoek en ontwikkeling, met tewerkstellingskansen voor jonge hoogopgeleide onderzoekers, die op die manier in Ronse kunnen blijven wonen of naar hier worden gehaald.

Ons winkelcentrum willen we verder versterken door het aantrekken van bijkomende kwaliteitsvolle handelszaken. Daartoe moeten wij het handelspandenfonds verder zetten, met impulsen naar gevelrenovatie en wonen boven winkels.

Cultuur

De Nieuwe Leie (4 ha), willen we uitbouwen als cultuursite, toegankelijk voor iedereen, waar in een eerste fase plaats is voor een nieuwe academie voor artistieke vorming, nadien uit te breiden met een modern cultureel centrum. In afwachting dient cultuur verder te worden gepromoot via o.m. CC de Brouwerij en ons rijk verenigingsleven.

Sport

Geleidelijke verdere afwerking van de sportzone, met nieuwe toegangsweg en parking, bijkomende oefenvelden, een skatepark en een Finse joggingpiste.

Toerisme

Onze toeristische troeven, waaronder Fiertel en Bommels, moeten we nog beter uitspelen. We zorgen voor een goed onderhouden wandelwegen- en fietspadennetwerk en stimuleren een kwaliteitsvolle verblijfsaccommodatie. Het Park De Malander moet een visitekaartje voor de stad worden en een toeristische aantrekkingspool.

Tot slot moet onze stad werk maken van een beter imago door het opstellen van een heus promotieplan.

Tot zover het CD&V programma. Waarvan akte (DeNiRo).

DE NIEUWE RONSENAAR (151)

KRONIEK VAN EEN NAKEND ONTSLAG

KSK-VOORZITTERSCHAP DERUYVER OP DE HELLING

Het gaat helaas niet goed met KSK Ronse. De ploeg bengelt nu na een nieuwe zware nederlaag tegen leider FVC Dender (6-0) helemaal onderaan de tweede klasse. Ook door diegenen die het nauwst bij de ploeg betrokken zijn en die KSK de afgelopen jaren con brio naar mooie sportieve triomfen leidden, wordt nu al in nauwelijks onverhulde termen rekening gehouden met degradatie.

Volgens informatie die De Nieuwe Ronsenaar uit diverse hoeken bereikt, staat bovendien het KSK-voorzitterschap van André Deruyver zwaar onder druk. Er wordt algemeen rekening gehouden met een ontslag: meteen na de verkiezingen.

André Deruyver staat tweede op de VLD-lijst. Een ontslag nu als KSK-voorzitter zou deze lijst, die na Deruyvers comeback vanuit de LDR al een scheuring met Rudi Boudringhien diende te incasseren, een bijkomende imagoklap opleveren.

Iets wat kopman Patrick De Dobbeleer kan missen als de pest. Zeker nadat hij er niet in slaagde om Boudringhien en Deruyver bijeen op dezelfde lijst te houden ofschoon hij daar zelf alles aan deed.

Voetbal en politiek: slechte mix

André Deruyver verwijst in zijn verkiezingscampagne naar zijn KSK-voorzitterschap als referentie bij de kiezer. Hij aarzelde het afgelopen jaar ook niet om dat sportieve voorzitterschap via ommetjes en connecties zwaar politiek uit te spelen tegen persmensen in een (deerlijk mislukte) poging de berichtgeving omtrent zijn - dan nog verhulde - burgemeestersambities te beheersen.

Bij zijn VLD-partijbestuur refereerde hij bovendien prompt aan zijn ‘goed bestuur als KSK-voorzitter’ om zijn stek bovenaan de VLD-lijst op te eisen. Deze gevaarlijke mix van sport met politiek en pers dreigt hem nu zelf zuur op te breken in eigen KSK-kring.

Het voorzitterschap van André Deruyver werd het jongste jaar ook vertroebeld door de onverkwikkelijke affaire van de gokmaffiachinees Yé die in de kleedkamers van KSK blijkbaar ongegeneerd wekenlang spelers kon benaderen…met een valies vol geld.

De meldingen in Humo en de dagbadpers dat er bij SK in datzelfde seizoen vijf matches zouden zijn omgekocht, gooiden een totaal ander licht op de unieke kans die KSK Ronse dat jaar liet liggen om door te stoten naar eerste klasse.

Orphale Crucke als puinruimer?

André Deruyver verraste als KSK-voorzitter ook vriend en vijand door zijn onbezonnen gratuite uitval bij de VLD-bestuursleden over het beleid van zijn voorganger en KSK-stichter Orphale Crucke. Hij deed dat in een mail die echter via een gunstige wind bij De Nieuwe Ronsenaar terechtkwam en waarover we u eerder uitvoerig berichtten. (Zie archieven).

Inmiddels zou men bij de KSK-top maar wat al te blij zijn… met een terugkeer van dezelfde Orphale Crucke: uitgerekend als puinruimer na het omstreden voorzitterschap van André Deruyver.

Het ziet er echter niet naar uit dat de gewezen populaire burgemeester van Ronse zomaar geneigd is om op deze roep van de KSK-top in te gaan en weer enige orde op zaken te stellen in het stadion dat zijn naam draagt en bij de ploeg die hij na de fusie van Assa en Club Ronse zelf tot leven riep.

Nieuwe geldschieter, nieuwe voorzitter

Na nieuwe recente interne verwikkelingen blijkt het krediet van André Deruyver, als ‘onvoorspelbare voorzitter zonder vat noch gezag’ hoe dan ook nu vrijwel helemaal opgebrand. Een vrijwillig of gedwongen ontslag behoort, allicht na de nakende opening van de Sporthal en de verkiezingen op 8 oktober tot de algemene verwachtingen.

De naam van zijn opvolger, een nieuwe geldschieter die de gewijzigde extrasportieve koers van Associated Weavers voor een stuk compenseren kan, circuleert nu al bij insiders.

DE NIEUWE RONSENAAR (150)

D'EMBRAYAGE VAN OMER PEVENAEGE

Philibert

Gisteren tegen vier uur kwam ons Kevinneken van de geburen met zijn boterham met choco noch in de hand bij mij aankloppen wegens dat hij niet aan de bel geraakt. Hij was in alle staten en ik moest meteen mee gaan kijken op het balkon van hun appartement. En daar stond nu inderdaad een enorme muit op de plaats waar altijd hun verroeste en zwartgeblakerde barbecu gestaan had. Die hadden ze indertijd noch mee verhuisd, maar nooit meer gebruikt. Want de eerste keer dat ze daar eens saucissen op hadden willen braden had Madame Van Overmeiren al subiet de politie gebeld wegens dat ze wou hebben dat zij bedreigde te worden uitgerookt. Madame Van Overmeiren is die goed in het vlees gezeten weduwe van wie Kikie, de witte keeshond, iedereen in ons gebouw hoorndul maakt met zijn onophoudelijk gejank en gekef en dit zo bij dag als bij nacht. En uitgerekend Madame Van Overmeiren had op haar gelijkvloers zodus last van de rook van een barbecu op het eerste verdiep! Maar ja, Uw weet hoe dat gaat: die het luidste roept krijgt het gelijk omwille van de rust, niet waar? En de barbecu was nu dus verdwenen. “Ziet ge’t, ziet ge’t?” vroeg ons manneke. Welnu, behalve een dikke laag hooi en de restanten van wat saladeblaren in die kooi zag ik niet veel. Wel nam ik de gelegenheid te baat om middels mijn neusdoek en een beetje speeksel zijn chocomuile af te kuisen. Maar nu stak het ventje zijn handjes naar binnen en kwam eruit met een bolleke pluizig dons. “Kijk, schoon hé? Hij heet Pluim, want mijn Papa zegt dat het noch te vroeg is om te weten of het een manneke is of een meiske en die naam kan dienen voor alle twee.” En hij stak mij een konijnenjong toe dat volgens mij gerust noch een paar weken bij zijn moeder had kunnen blijven. Nu moet Uw weten dat ik, als beenhouwer gepokt en gemazeld, de meeste zoogdieren niet anders dan op hun nutritieve waarde beschouw. Zo heb ik ook voor onze langoren geen enkele interesse totdat ze goed en wel gestroopt wachten op hun definitieve eindbestemming in de stoofpot mitsgaders gedroogde pruimen en de inhoud van een goede fles bier. Mijn levenservaringen in en om het vlees hebben op dat gebied inderdaad een harde mens van mij gemaakt. Maar het zicht van dat bolleke pluis in mijn hand bracht opeens een pijnlijke herinnering naar boven uit mijn kleine jongenstijd - ik moet vijf jaar of omtrent geweest zijn. Uw moet weten dat onze Grootvader langs Moeders kant Glibert Jean-Baptist gezegd Tiste Gouverneur op Klein Frankrijk een doening had gehad waarvan hij zo goed en zo kwaad als dat kon zijn gezin had kunnen onderhouden. Het was een klein boerderijtje met lemen muren en een strooien dak dat door Pètse Tiste zelf werd opgelapt indien nodig. Hij was al zo lang weduwnaar dat onze Moeder zaliger nauwelijks aan haar Moeder Céleste herinneringen had en zijn grote trots was dan ook dat hij zijn dochters in zijn eentje had opgekweekt tot twee pronte vrouwen die van aanpakken wisten. En als zijn twee dochters dan goed en wel waren uitgetrouwd heeft hij zijn werkkoeien Manse en Lisa weg gedaan. Nu boerde hij alleen noch wat voor zijn eigen, om zijn tijd te passeren zoals hij zelf zei. Eén varken had hij noch, dat hij onveranderlijk Onze Léon noemde naar zijn broer waar hij al jaren mee in kwestie lag. Jaarlijks slachtte onze Vader zaliger het beest tegen Allerheiligen na de eerste vorst en zo eindigde Onze Léon zijn carrière telkens in de pekel. Dat was Pètse Tiste zijn groot plezier en tevens zijn voorraad voor heel de winter. Natuurlijk liep het erf ook vol met kiekens zodat ik tijdens het spel altijd moest oppassen dat ik het hekken goed sloot achter mijn gat. Verder kwam al zijn groensel en patatten uit de hof. Welnu, dat erf, de stallingen, de grote schuur met de stortkar en al het andere boerenalaam, en zelfs de mesthoop waar de kiekens op rond scharrelden, dat was de schoonste speelplaats die een kind zich kon wensen. En zo zat ik meer bij Pètse Tiste als thuis. Ook had Pètse in een voormalige varkensstal zijn konijnen nu allemaal schoon overzichtelijk in hun eigen kot geplaatst, omhoog van de grond want zo moest hij zich niet stuipen en gemakkelijk in het onderhoud. Van zodra een konijnenmoer nest begon te maken kon hij het niet laten om in dat hoopje konijnendons en hooi te gaan rondscharrelen. Eerst om te weten of ze al geworpen had, later om te pogen dat kriewelende, blote, blinde hoopje leven te analiseren en te inventariseren. Zulks deed hij te pas en te onpas, wat het moertje natuurlijk niet in dank af nam wat hem fikse beten opleverde. Ik kan mij Pètse Tiste niet anders herinneren dan met zijn handen vol afzichtelijke blauwe plekken en bloederige bijtwonden die hij middels opgekleefde blaadjes sigarettenpapier poogde te stelpen. Zo heb ik van mijn Pètse Tiste de krachtigste termen aangeleerd gekregen, want hij kon dan vloeken aaneen rijgen tot litanieën gelijk een kwezel paternosters. Na een aantal dagen waren de jongen uitgegroeid tot schattige, pluizige beestjes en dat was het moment dat Pètse mij er deze keer eentje liet uitkiezen, dat ik de schone naam gaf: Philibert. Daarbij ging Pètse er waarschijnlijk van uit dat mijn belangstelling voor mijn konijntje zou afnemen naarmate het groter en dus onhandelbaarder werd. Welnu, na vijftien weken liep het al tegen de Winterkermis en was dat beestje uitgegroeid tot een flinke langoor. Op een woensdag namiddag, het was het klein schooltje geweest, zag ik Bompa het krom mes wetten, dat hij toegevouwen boven de stijl van de staldeur bewaarde, ver uit het bereik van mijn kinderpollekes. Dat was een heel speciaal mes, danig versleten zodat het lemmet helemaal in een boog stond, maar vlijmscherp. Ik wist wat er te gebeuren stond, want ik had het vreemde, bloedige ritueel al wel eens meegemaakt, telkens één van de hanen geslachtofferd werd. En dat was wel bestoken want als die mij het erf zagen oversteken durfden ze wel eens in mijn benen vliegen en venijnig in mijn kuiten pikken. Bij mijn Pètse hadden ze dat afgeleerd, want die gaf ze dan telkens een schot onder hun doos dat ze in een wolk van pluimen en onder luid protest wel drie meter verder buitelden, wat voor hem geen moeite was met zijn zware kloefen! Maar wat ging Pètse nu in de konijnenstal doen? Dat begreep ik pas toen hij weer buiten kwam met mijn Philibert bij zijn nekvel! Het was of het behangsel van de werkelijkheid voor mijn ogen kapotscheurde! Als in zo’n boze droom, waaruit Uw het liefste hard zoudt weglopen maar U voeten zijn precies aan de grond geplakt zag ik: Pètse – mijn Pètse? - die mijn tegenspartelend konijntje vastpakt, aan de achterste poten omhoog houdt, de vlakke hand waarmee hij het een doffe slag geeft, vlak achter de kop, het mes dat mijn beestje de keel oversnijdt, de ogen die er met de mespunt worden uitgewipt, de vingervlugge, geoefende bewegingen waarmee Pètse – mijn Pètse Tiste! - het vel losmaakt van de kop en de pootjes, vervolgens afstroopt en met een flukse beweging binnenste buiten keert… En het bloed dat druppel bij druppel uit de kop van het kadaver op de kasseien van de koer lekt. De schreeuw die mij in de keel was blijven zitten kwam er nu uit, samen met mijn noeneten - in één bittere gulp: machteloze woede, walg, onnoemelijk groot kinderverdriet en appelspijs met gehaktballen. Ik ben toen het erf afgerend tot ik niet meer kon, teruggekeerd toen het al donker werd. De moordenaar was in de kelder zijn oogstappels aan het verleggen tegen de rotte plekken. Ik heb de patattenketel ondersteboven bij de staldeur gezet en ik ben erboven op gekropen. Ik heb het mes van Pètse Tiste van de stijl gegrist – ik kon er juist gepast aan, op mijn tenen en met mijn vingerkes helemaal uitgestrekt. Ik ben ermee naar de mesthoop getrokken. Ik heb het open geplooid en ik heb het diep, diep onder de mest gesmeten. En het rare is: Pètse Tiste heeft nooit met één woord over zijn verdwenen mes gerept. Daaraan moest ik met dat bolleke haar van ons Kevinneke op mijn veel te grote hand terugdenken en wilt Uw geloven dat de tranen mij begot bijna weer in de ogen kwamen! Ik heb het beestje maar gauw weergegeven aan zijn trotse eigenaar en gezegd, dat hij er vooral goed zorg voor moet dragen. Over Philibert heb ik niet aan ons Kevinneke verteld, wegens dat hij liever verhalen hoort met een goede afloop. Maar wel heb ik mij voorgenomen om het recept van mijn Germaine zaliger voor konijn met pruimen en Liefmans Gouden Band dat zijn moeder mij gevraagd had toch maar niet over te schrijven.

Pevenaege Omer