DE BENIEUWDE RONSENAAR (127)

KRONIEK VAN DE GEMEENTERAAD

RONSE OVERWEEGT GUNSTTARIEF VOOR INCOMPETENTIE

DUR DUR D'ETRE BEBE (*)

‘Ik zou ne keer willen vragen burgemeester, dat ze in het stedelijk zwembad in ’t vervolg alleen nog met hun zwembroek aan zwemmen. En niet met van die bermuda’s waarmee ze misschien al dagen lang rondlopen, zonder ze te verversen.’

Erik Tack, zoals steeds begaan met de zuiverheid der taele en de gezondheid der Ronsenaars, is duidelijk zelf geen hardnekkig zwemmer..

Burgemeester Dupont: ‘Dat hangt daar al jaren uit op een bord. Dat ge uw zwembroek moet aanhebben. En geen shorts waar ge mee binnen en buiten loopt. Ik ga zelf wekelijks zwemmen in het stedelijk. Ik kan het weten.’

De vraag van Tack is de afsluiter van een raadszitting met vierentwintig agendapunten die er bijwijlen in ijltempo worden doorgejaagd. Want iedereen wil nu zo vlug mogelijk gaan braden bij veertig graden in Antalya.

Het is mooi geweest. Het kampioenschap van België kwaakt ook in de gemeenteraad her en der nog na: in zware keelkikkers .

Lege plofkoffer

Zeg nu zelf: er zijn ook wel boeiender dingen dan de Kafkaiaanse regelgeving van een (door de Hogere Overheid opgelegd) Veiligheid-en Interventie plan dat de stad, na aftrek van lasten peanuts overlaat om aan echte preventie te doen.

Burgemeester Luc Dupont: ‘Objectief is Ronse volgens alle 23 bevraagde parameters veilig. Maar subjectief ligt het onveiligheidsgevoel hoog. Met maar 178 diefstallen, 28 autodiefstallen en 100 inbraken komen we nog goed weg.’

Erick Tack: ‘Ge overdrijft dat het in Ronse allemaal zo erg niet is. Als het niet erg is, waarom moet er dan een Veiligheidsplan komen.’

Ook Tom Deputter vindt het hele plan weinig meer dan een lege plofkoffer.

Het wordt al bij al door iedereen goedgekeurd. Jaarlijks 91.750 euro subsidie is altijd nog beter dan 0 euro.

Hoge winden in spleten

De Hoge Winde vangt tegenwoordig veel wind, letterlijk. Bijgevolg.

‘Er zijn daar veel spleten, in de appartementen’, merkt Rudi Boudringhien op.

Schepen Gunther Deriemaker, bevoegd voor de spleten in de Hoge Winde en ook voor twee nieuwe condenserende gasketels van 94.017 euro geeft Rudi overschot van gelijk.

Gunther Deriemaker: ‘Sommige appartementen zijn er inderdaad slecht aan toe. Ze zijn ook al dertig jaar oud. Er moeten nieuwe deuren en sloten in. En betere beglazing en dakisolatie en we gaan de zonnepanelen elekronisch maken.’

Iedereen akkoord. Ook de bewoners van de Hoge Winde moeten eens in (liefst verse) bermuda kunnen rondlopen op warme dagen.

Yves, de dossiervreter

Een paar aankopen en betalingen verder (van elektrische installaties voor de sporthal, een sportvloer bij de firma Topfloor, een perceeltje aan de Oscar Delghuststraat) zijn onze vlijtige raadsleden toe aan een erfdienstaarheid voor de veelbesproken voetweg van de Auguste Delfossestraat.

Twee eigenaars uit de Dammekensstraat hadden dat wegelke onlangs afgesloten.
Zeer tot ongenoegen van passanten, Chatons en andere milieuverenigingen. Nu komt dat dus in orde met een erfdienstbaarheid.

Rudi Boudringhien:‘Ik hoop dat het geen gewoonte wordt om dat bij elk meningsverschil te doen. Het moet een uitzondering blijven.’

Yves Deworm, die daarnet in verband met de parking achter de Kleine Kerk Erik Tack al met zijn dossierkennis monddood maakte (geen kleine klus), heeft ook hier zijn huiswerk weer grondig gemaakt.

Yves Deworm: ‘Minuutje, minuutje. Dat is daar géén openbare weg. Hij staat niet gekadastreerd en ook al niet op de Atlas van de Voetwegels.’

Ha, bon? ’t Was dus privégrond. Alleman akkoord.

Van baby’s….

‘Ge hebt ons hier de vorige keer onder druk van uw tijdsschema in zeven haasten doen stemmen over het systeem van Differentieel Tarief, Diftar voor de ophaling van restafval vanaf 1 januari, zonder dat ge me die opgelegde timing kon plaatsen. Kunt ge dat nu wel?

Zo wil Tom Deputter in Agnes van Crombrugge’s kuiten bijten.

‘Gaat ge daar nu blijven over zagen?’ vraagt Agnes.

Agnes Van Crombrugge: ‘Looptijd vanaf september 2005.’

Welles juist. Nietes juist. Agnes weet het weer niet echt helemaal zeker, zo blijkt. Het kan bijvoorbeeld ook november geweest zijn, blijkens informatie van De Benieuwde Ronsenaar.

Tom Deputter blijft dus andermaal op zijn honger, zucht en dringt niet meer aan. Hij heeft echter ook nog wel een paar andere pertinente vraagjes in petto omtrent de nieuwe heffing voor dat huisvuil: deze keer aan schepen van Financiën Pol Kerckhove.
Doch deze heeft zich net heel efkes verwijderd uit de raad, zo blijkt bij nazicht. Het was niemand eerder opgevallen.

Pol Kerckhove is in één van zijn levens ook voorzitter van het OCMW. Hij is blijkbaar weggehaald voor een spoedgeval van Kinderopvang (in Ronse, niet van 'hypothetische' nazaten van Pol zelf). Daarnet werden de publieksbanken nog opgevrolijkt met kindergekrijs. De Renaixance dringt door tot in de raadszaal.

Stadssecretaris Linda Vandekerkhove haalt de schepen van Financiën vlug terug naar boven, waar hij nu hoort te zitten: in de raadszaal op zijn stoel.

Pol Kerckhove: ‘Sorry, ik moest even weg voor een belangrijk probleem.’
Tom Deputter: ‘Deze raad is dus voor u niet belangrijk?’
Pol Kerckhove: ‘Is Kinderopvang voor u niet belangrijk.’

Tom Deputter, zijn tweelingbloempjes van dochters Lien en Cato indachtig, gaat over tot zijn vraagstelling. Deputter schat dat de kosten voor de ophaling met 30 percent zullen zakken. Zodus wil hij het belastingaandeel van de burger in de ophaling gelijklopend zien dalen. Logisch?

Pol Kerckhove: ‘Tom, ge haalt hier twee dingen door elkaar Het ene is een belasting. Het andere is een nieuw ophaalsysteem waarvan we moeten afwachten wat het gaat geven, qua daling door betere voorsortering. Me zullen eerst zien wat Oudenaarde geeft.’

Erik Tack: ‘Dat is hier een voorbarige en dus steriele discussie.’

…En van pampers.

Van steriel materiaal gesproken: het stadsbestuur van Ronse denkt voor die heffing op huisvuil per gewicht aan een sociale correctie voor mensen met baby’s en dus veel zware pamperkens.

En daarnaast ook – zeer terecht overigens - voor mensen met veel zogenaamd ‘incontinentiemateriaal’.

Pol Kerckhove, in gedachten duidelijk nog bij de luiers van daarnet:

‘We denken aan een tegemoetkoming voor mensen met incompetentiemateriaal.’

Erik Tack:‘Waarom kijkte gij nu naar mij?’

Pol Kerckhove: ‘Heu, ik bedoel incontinentiemateriaal.’

En vanuit de spleten van zijn pretoogjes glijdt zijn blik bij deze naar de oneindigheid der winderige luchten buiten.


(*) Vertaling in het Aramees op aanvraag...