DE BENIEUWDE RONSENAAR (126)

DE DAG DAT RONSE BELGIE IN DE BAN HIELD

DE RONDE VAN RONSE, EEN OOGGETUIGEVERSLAG

9u30. Ik parkeer mijjn Corsaatje aan het Rosco. Met de juiste stickers erop, langs de aangewezen route. Het werkt.

Organisator Luc Van Den Abeele, de man die Ronse vandaag nationaal sportief op de kaart zet, start zijn langste dag. Aan zijn zijde voormalig KSK-voetballer Ferdi Desmet, vandaag in dienst als zijn goedlachse chauffeur.

Luc: ‘Stefken, we hebben zo hard gewerkt. Laat het nu maar lukken. Dit is een dag vol emotie voor mij.’

Op de parking zie ik schepen van cultuur Joris Vandenhoucke met zoon Arno: ‘We zijn al van te vijven nadars aan het plaatsen.’

Daarmee weet ik dus wie me bij het ochtendgloren wakker nadaarde. Dit is mooi. Grote objectieven voor Ronse, kleine dienstbaarheden in team.

In de nog lege perszaal heb ik een déja vu-effect bij het weerzien van perschef Robert Hoebeke, echtgenote Lucie en hun Marjan. In ’88 gingen we samen voluit voor het WK Ronse.

Ik vlei me neer voor mijn eerste notities, nonchalant op de nog lege stoelen voorbehouden voor de Presse Francophone, zo blijkt. Dit ontgaat Ronny Lauwerier niet. Toeval Ronny, puur toeval.

10u. Ronsenaar Tom Van Damme is Directeur van de Belgische Wielerbond. Een jaar of wat geleden heb ik hem geïnterviewd voor Pas Uit Magazine. Er is in de pers deze week geopperd dat de vzw Ronse Koerst! ook al een oogje heeft op de organisatie van een kampioenschap veldrijden.

Tom Van Damme: ‘Die liggen al vast tot 2012. En eigenlijk, als we zouden willen, tot 2020. Zeer sterk potentieel. Reken twee dagen van 20.000 toeschouwers aan 10 euro. De Hootond ware een prima locatie. En apropos, waarom zou Ronse zich niet kandidaat stellen voor de Tour de France?’

(Die moet ik onthouden).

Ik vraag Tom nog of het verhaal klopt dat de heren van de Belgische Wielerbond een helikopter voor zichzelf wilden, gewoon om van de ene plek naar de andere te hoppen.

Tom: ‘Die helikopter wilden we zelf betalen. Plus dat we dan ook nog eens vijf luchtdopen wilden aanbieden aan genodigden. Dat is door omstandigheden niet doorgegaan.

Mag ik hier ook corrigeren dat we hier al onze lunches zelf betalen vandaag? Dat is trouwens allemaal vooraf netjes geregeld, in het lastenboek van de organisatie.’

Vips in hete tenten en volk op de markt

10u30. De eerste bussen gooien hun ladingen VIPS en SUPERVIPS af.

VIPS zijn mensen in zondags kostuum die in bloedhete tenten komen schransen en hun VIPS-pens vegen aan koers. Maar ze zorgen er wel voor dat 30.000 mensen over het hele parcours gratis spektakel krijgen. En dat de horeca van Ronse bijggevolg bloeit. Laat ze dus maar Vippen.

11.u De Markt loopt eivol. De gebruikelijke notabelen melden zich ten stadhuize. Renners komen druppelsgewijs het koersblad tekenen. Applaus voor Sven Nijs, voor Merckx junior, voor Bart Wellens, voor Philippe Gilbert, voor ‘de Peet’ en voor Tommeke Tommeke Tommeke toch!

Tom Boonen, blonde god van Vlaanderen. Knuffel van alle dames. Met orange benen in vet. En zo spontaan dat je het niet voor mogelijk houdt.

Mooi, die voorbehouden rij voor mindervaliden vooraan. Voorkeurbehandeling voor de contacten met de renners en foto’s. Zeer terecht.

Toen was Ronse weer een hartelijke gevoelige kwetsbare maar zo sterke stad.

Losse flodders

12u. Luc Dupont wil de renners op gang schieten. Hij heeft duidelijk geen ervaring met handwapens. Een official prutst aan de veiligheid (van het wapen).

Het tweede schot van burgemeester Dupont is raak: de thriller van de dag kan beginnen. Met twee losse flodders.

13u: Ik laat het vele aangeboden lekkers voor de megacalorie-collectionneurs en sein de eerste beelden van het Kampioenschap in Ronse door.

De zon is onze stad meer dan genadig, na de herfstige dagen van de afgelopen week. Iedereen spreekt me van eieren voor de Arme Klaren die er niet meer zijn. De Arme Klaren.

Luc Dupont oogt gelukkig, in mijn lensje. Gelijk heeft hij. Dit wordt een nieuw Ronsies topmoment.

12u45. Dank zij de gastvrijheid in de organisatiewagen van mijn maat de officiële filmman Milo Vandriessche, geraak ik de hele dag snel en doorlopend op alle plekken van het parcours.

Ronse, nadars en ellebogen.

We staan aan Chapelle Planchon, op de Kwaremont, aan de Hootond, op de Kruissens ,in de Glorieux, aan het Station. Overal dezelfde sfeer. Zon, mensen en langs rijdende wielergoden met een sliert wagens ervoor en erachter.

Nico Eeckhoudt knalt tegen een nadar en geeft op, ‘bauvenoop den Huutond‘.
We zien hem pal voor onze wagen met een zere elleboog in de ziekenauto verdwijnen. Na 26 kilometer koers, zo meldt de koersdirecteur in de radio van onze chauffeur de jonge Stijn De Roo.

Ronse, nadars en ellebogen: er is altijd wat mee.

Milo draait zijn windjack om de hals, steekt dan zijn hoofd door het open dak, filmt alle shots die hij zo in zijn kop heeft zitten.

Hij kent alle ‘dorsale en frontale close-ups’ van buiten (in zijn ander leven is Milo kine).

Een veelzijdig begaafd man, gedreven als weinig Ronsenaars.

13u. Koers? Ho ja. As usual schudden de Quick Steps aan de boom vooraan en controleren ze het peloton, opgejut door die van Lotto-Predictor. Kat-en-muis.
Tommeke Tommeke Tommeke toch ! In een zetel naar de zege straks? We zijn in Ronse. En niets is hier voorspelbaar.

Niemand weet dan al dat Stijn Devolder vorige woensdag het parcours afgetraind heeft op derny: om de juiste versnellingen te kiezen. Een trainingsdag van 320 kilometer, na eerst nog de koers Halle-Ingooigem te hebben vermaald. Je moet er wat voor over hebben.

Bauvenoop den Huutond

14.u Boven de Hootond de massa. Filip Dewinter aan de zijde van Erik Tack: op het kampioenschap van België-Belgique. Tiens, tiens. Bizarre,vous avez dit bizarre?

Aan de wegel naar Wittentak ontmoet ik onze socialistische gekozenen in cohorte. Groepsfoto van Pol, Gunther en Nedia met hun gast Dirk Vandermaelen. Zie je wel dat ze overeenkomen?

Gunther heeft zich de afgelopen maanden, het moet gezegd, alom ingezet als schepen van Sport om dit Kampioenschap te doen slagen. Dit is zijn grote entree in de materie. Con brio geslaagd. Ook op de persconferentie was het Michel Wuyts al opgevallen dat Ronse aan Gunther een vlotte kerel heeft.

15 u. De Kwaremont. De Hootond. De Kruissens. Boonen toont zich alert, maar forceert zich niet. Of toch. Eventjes kotsen langs de weg en dan weer verder. Het is warm en Tomke moet veel drinken en veel drinken verdraagt zijn maag niet. Eén supporter die zo te zien wél veel binnen hebben kan, scheldt hem beneden de Kruissens uit met bierbubbels.

‘Boonen toon je! God-ver-domme-toch!’

Zijn blik en zijn blikje spreken boekdelen. Supporters willen winners.

16u30. Observatie vanuit de perszone aan de meet. De politieke Ronsese delegaties schuiven in groep naar de tribune. De laatste kilometers zijn voor het grote scherm. De Peet is niet te zien. Boonen geeft zijn supporter gelijk. Stijn Devolder is de naam die in de laatste ronde steeds vaker genoemd wordt. Met steeds meer seconden voorsprong op Hoste en Gilbert. Devolder uit Deerlijk. Ah bon. De pas herstelde Dries Devenijns doet het in de finale schitterend. Het ontgaat zijn fans niet.

17u30u. Devolder en geen ander dus. Tja. Goeie renner hoor ik. Tja, maar toch geen…

Tom Boonen? Tweede, Tom Boonen. Toch ook schoon?
Maar dus geen spurt. Geen duw. Geen valpartij. En de Peet die wat later binnen rijdt. Daar gaat mijn ondeugende titel: 'De Peet op de Meet.'

Devolder neemt zijn dochterje op de arm, geeft ze door aan Minister-President Peeters, die ze doorgeeft aan de mama. Vertederend.

Lichte chaos. Iedereen wil weg, in alle richtingen.

Geen asbest in Ronse asjeblief, meneer de president

18u. Eindelijk tijd voor een lichte versnapering in één van de vele Viptenten. De juiste kaart en het juiste bandje. Maar ook de juiste mensen? Ze hebben zich hier met meer dan duizend zo te horen de hele dag zitten volstouwen aan hun diverse (onder)gangen.

‘Formidable! ‘
‘Oui. Formidable! Ecris-le!’

‘La course? L’organisation’, vraag ik mijn tintelende Franstalige Ronsese maatjes schuchter.

‘Non le repas! Pan-ta-gru-el-es-que! Ecris-le!’
‘Mais encore?’
‘Et ce vin! Doux Jésus ce vin! Ecris-le!’

‘Mais la course?’

Welke koers?

Doch iedereen content. Joris Vandenhoucke (Schepen van Cultuur, nota bene) en uw dienaar (pennenlikker met knagende honger) worden har-te-lijk en op-oprecht gefeliciteerd voor de…organisatie. We proberen uit te leggen dat niet wijzijlve doch… Het is allemaal geen avance. Er wordt niet meer geluisterd maar geschreeuwd nu.

‘WANT IEDEREEN ZEGT HET!‘
‘RONSE IS FANTASTISCH!’
‘OP DE TELEVISIE ZEGGEN ZE HET OOK’
‘EN GOE WERE EN AL!’

En veel Duvels! En veel Ooidonken! En veel Jupilers! En heb ik u al goeiendag gezegd? Jawel vier keer in vijf minuten.
It's a long tipsy VIP trip to Tipperary.

Kris Peeters, de vervangdraagvader van daarnet aan de meet, kersvers Minister-President van Vlaanderen en tot vorige week minister van Leefmilieu daagt op in de tent.

Meer moet dat voor ons niet zijn, lieve schrijfcollega en Ronsenaaresse Brigitte Minne. Ik vraag Meneer Peeters of hij als minister-president asjeblief géén kankerverwekkend asbest op het grondgebied van zijn vriend Luc Dupont wil storten.
(En trouwens nieveranst niet). En dat ik hem daarover ook al eens een open brief heb geschreven. Hij belooft dat hij mijn naam gaat onthouden. Ik ook de zijne.

De Ronde in Ronse

19 u. Goed gesprek met Luc Dupont. Ik smijt die start van de Tour in zijn talloor. Als Waregem dat kan, dan Ronse ook.

Luc Dupont: ‘Maar eerst de Ronde van Vlaanderen weer door Ronse.’

Ons beider Ronsies geluk kan niet op. Tot gewezen schepen Robert Dussart komt langs lopen.

Robert Dussart: ‘Ge hebt het hier toch niet over het Hermes Belevingscentrum? Ik lees uwen blog, Stef. Ik ga woensdag zekerst komen naar de presentatie van het Fiertel Centrum-plan!’

Dat is voor woensdag.

We scherpen wel al wat argumenten, doch niks kan vanavond onze pret bederven. Ronse was mooi, groots, zonnig en levendig. Een stad gelijk dat er geen ander is. Tot grootse dingen in staat. We chicaneren wij hier wel eens. Maar alle Ronsese neuzen staan in dezelfde richting: die naar de Renaixance.

Doux Jésus!

2Ou. De bruikbare foto’s bekijken en bewerken met zoon Yann. Dan tijd voor dit verslag. Maar eerst misschien een lichte haastige microgolf-ravioli.

Ik kijk of ik wel het juiste bandje voor de juiste tent aan heb. Toon mijn vrouw mijn Press-doorgangskaart: ik mag van haar in de keuken.

Pan-ta-gruel-esque!
Et ce Cola-Ligth: doux Jésus!

23u. Ik sein je dit stuk door, beste lezer. Met deze woorden tot besluit:

Proficiat Luc & proficiat Luc . Samen met zijn allen fier op deze stad.

Tuupe vuir Roonse.

Foto's: Yannic & Stef Vancaeneghem.
(Foto Erik Tack en Filip Dewinter: inzending).