BRIEFGEHEIMEN

HET VERDRIET VAN RONSE

De eerste keer dat ik je bezig hoorde, was ik onder de indruk van je taalvaardigheid en je podiumvaste présence. Ik stond een paar meter van jou op het ’t Marktje, na de optocht voor een Geweldig Ronse. Dat was een biezonder hoopgevende wandeling van jong en minder jong Ronse door de centrumstraten van deze stad opgezet door mijn twee Ronsiese zielebroers Jonathan Jouret & Yann Verhellen.

Hun initiatief kwam er na een Terzake naar aanleiding van een open brief die scherpschrijver Simon Demeulemeester van Knack naar burgemeester Dupont had gestuurd waarin hij het ‘Trop- is- teveel’-gevoel van heel wat Ronsenaars had verwoord. Helaas werd de sterke inhoud van Simons brief (of liever: summiere passages ervan) niet echt gediend door een beeldmontage die aan Man bijt Hond of erger denken deed.

Terug naar het Marktje. Je sprak er over sereen samenleven in Ronse. Dat is wat elke Ronsenaar precies wil: ook de wijzen van de Moskee en de ouderen van de Ronsiese allochtone gemeenschap van wie je zo te horen de steun en de zegen en de goedkeuring meedraagt.

(Ik weet niet of al wat ik schrijf de goedkeuring draagt van de deken van Ronse maar in een democratie waarin de scheiding van godsdienst en staat primeert, hoef ik me dat als vrij schrijvend mens niet eens af te vragen en is dat het laatste van mijn zorgen).

Eerder dit jaar bleek dat je je engagement als nieuwe Ronsenaar wil vertalen op de lijst van Christen-Democratisch & Vlaams. Dat is je volste recht. Ik heb alleen moeite met je politieke recuperatie na die nochans a-politiek bedoelde spontane Ronsiese bijeenkomst waarop die andere speecher van de dag, Luc Dupont, de burgemeester van Ronse zijn moment de gloire meegraaide . Nu, na je ‘recuptruc van Luc’ zou dat allicht veel minder.

Het politiek opportunisme is hier in Ronse ongeveer een pleonasme. Al in de early sixties zetten mensen een Renaix-Bilingue-betoging op om er dan een parlementaire sinecure op te bouwen. Na een halve eeuw taalkundige halfslachtigheid ruimt Ronse er nog altijd het puin van.

Beste Abderrahim , in de sixties werden de Franstalige katholieken van de Patria uit jouw nieuwe partij gekieperd. Ze hadden toen te kiezen: Vlaams of eruit. Burgemeester Piessevaux kon met die deal leven. Hij respecteerde de nieuwe regels, bleef en werd – overigens een uitstekend- burgemeester van Ronse. Andere, minder tolerante francofonen weigerden en verhuisden naar nergens of naar de uitgesproken unitaire PLP-PVV. Lang bleven de liberalen hier trouwens in hun nihilistisch status quo hangen. Net als de socialisten tot op vandaag. Net als Ronse zelf. Verwaarloosd en verguisd als achterdeur van Vlaanderen en open deur voor de quart mondiens uit Wallonië en de Nederlandsonkundige allochtone Brusselaars op zoek naar goedkoop wonen à Renaix. Ronse als één groot Sociaal Huis voor eenieder in niemandsland.

Een paar 11 juli’s geleden vond jouw kopman burgemeester Dupont dat niet langer kunnen. Hij schreef in zijn eentje een brief naar toenmalig premier Leterme om de Vlaamse identiteit van Ronse te beklemtonen. Had er toen zelfs een wisselmeerderheid voor over (met zijn grote rivaal Erik Tack van Vlaams Belang nota bene) en met de ondertussen vervlaamste Open VLD, vanuit de oppositie. Burgemeester Dupont deed dat voor de neus van zijn eigen verbouwereerde socialistische coalitiepartners die het s’ anderendaags konden uitleggen voor de camera’s van RTBF en RTL. Dupont zelf bleek toen tactisch en praktisch van de aarbol verdwenen.

Maar zie. De faciliteiten die bedoeld waren om de Franstaligen de tijd te geven (een halve eeuw ondertussen) om zich aan te passen, die bezig jij nu met je nieuwe partijgenote Safia om hier de klok weer vijftig jaar terug te draaien en uitgerekend datgene te doen wat jouw partij hier altijd heeft bestreden tegenover al wie hier ook maar durfde uitpakken met één of andere Franstalige verkiezingsbrief.

Je zei daar toen op het Marktje mooie dingen over samenleven, respect en integratie. Taalhoffelijkheid daar was en ben ik altijd al voor. Maar taalhoffelijkheid dat is dan niet vijftig jaar taalontvoogding overboord gooien in een slordig briefje met logo van de partij.

Wie houden jullie hier voor de gek? Jullie allochtone kiezers of jullie eigen partij? Anders dan de lokale CD&V voorzitter vandaag uit zijn nek kletst (hij is niet aan zijn proefstuk toe) is dit helemaal géén privé-aangelegenheid. Het is integendeel een kwestie die de geloofwaardigheid van de hele CD&V van Ronse teniet doet. In razendsnel tempo als een lopend vuur.

Een regelrechte kaakslag is jullie brief ook voor al diegenen die zich, generatie na generatie, vanuit de Christen Volksbond met vallen en opstaan, met zware vergissingen en een soms moeilijke verzoening, hebben ingezet voor de ontvoogding, armoedebestrijding, de Taal en het Volk in deze mooie stad.

Voor al diegenen die moegetergd om zoveel systematische miskenning en teleurgesteld om het steeds weer negeren van de Vlaamse identiteit in Ronse de weg van de Volksunie en daarna van het Vlaams Belang zijn opgegaan, nu van de Nieuwe Vlaamse Alliantie hun nieuwe thuis maken. Vandaag begrijp ik al die Ronsenaars beter dan ooit. Hun tolerantie was oprecht. Hun geduld geraakte op.

Veel kans dat jullie de partij onherstelbare schade hebben toegebracht en opzadelen met een gigantisch probleem waarvan de gevolgen pas zullen te zien zijn op de avond van 14 oktober. Zeg na deze brief nooit dat jullie het niet zullen geweten hebben.

Dit is het foute signaal. De stap te ver die ook voor de meest tolerante Vlaamse – daarom niet eens rabiaat flamingante- Ronsenaar de deur dichtgooit. Nee, zo werkt het nièt, iedereen inbegrepen beste Abderrahim en Safia.

Alle sociale werkers van Ronse zullen je vertellen dat de armoedebestrijding die jullie zeggen te willen aanpakken integendeel begint bij echte taalintegratie. Vooral niet met flagrante taalarmoede die jullie – overigens in beide talen – in jullie brief naar de Ronsiese kiezer vandaag etaleren. Schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Belediging voor elke – in beide landstalen ietwat taalvaardige- Ronsenaar die zichzelf respecteert en die zijn kinderen en kleinkinderen kansen op een toekomst wil blijven geven in Ronse.

Dat jij en Safia zomaar eigenmachtig beslissen om hier in Ronse de klok helemaal terug te draaien en de omgekeerde weg van de taalkundige gemakzucht opgaan, dat steekt me voor het eerst ook zelf als tolerante Vlaamse Ronsenaar. Het geeft me vandaag zelfs voluit goesting en de hernieuwde drive om me, vanuit respect voor mijn eigen Vlaamse en jawel christelijke roots (als dat hier nog even mag), als vrijgevochten en vrij denkend mens te beraden over nieuwe engagementen voor Ronse.

Tuupe met vele andere Ronsenaars die compleet uitgekeken zijn op zoveel plat opportunisme van een politiek die het alleen om de macht en het eigenbelang te doen is. Een politiek die de miserie van Ronse alleen maar bezigt, bestendigt en steeds verder verdiept.

(Aan Abderrahim Lahlali, 6de kandidaat op de lijst van CD&V Ronse. In Vlaanderen.)