DE RECONSTRUCTIE

Ruim een half miljoen keer heeft u mij hier de afgelopen jaren vereerd met uw bezoek aan deze blog. Waarvoor mijn oprechte dank.

Liever dan hier nu - in dit verkiezingsjaar - mee te gaan in een feuilleton over de strijd om de sjerp die zich overigens aanmeldt als de 'sjerpste' ooit, neem ik u de volgende maanden graag mee op reconstructie. Letterlijk en figuurlijk. Ver van de kleine botsing der grote ego’s.

Een eigenzinnige speurtocht zal het zijn, naar de voorgeschiedenis. Spitten wordt het in brokstukjes (blogstukjes) archeologie van ons materieel én immaterieel erfgoed. Op ontdekkingstocht gaan we naar het Ronse van morgen, vanuit gisteren.

De metamorfose acteren van deze unieke stad op de grens van meer dan twee culturen. Hoppen gaan we samen doen vanuit de zekerheden van ons verleden naar de onzekerheden van het heden en onze verwachtingen voor morgen.

Hoop is wat me bij deze tijdreis drijft, beste lezer. Hoop en toegegeven: een diepe honkvaste verbondenheid met en een onwrikbare liefde voor onze mooie stad met haar duizend lichtjes in het dal. Vijf generaties diep alreeds.

In mijn schrijfatelier, wat deze blog toch is, krijgt u zoals vroeger natuurlijk ook verder inzage in mijn occasionele ‘Briefgeheimen’, mijn lectuurflarden (in ‘Aangetekend Schrijven’), mijn sporadische dagboeknotities (in mijn ‘Blogboek’ ) en vanzelfsprekend al het relevante nieuws wat me ondermeer dank zij uw vele spontane meldingen bereikt.

Tuupe op naar De Reconstructie van ons geliefd Ronse.