TUUPE VUIR RONSE

RONSE KOERST EN RONSE WINT






Een ijzersterk dossier waarin de hele essentie samenvalt. Dat is de kandidatuur van Ronse voor de aankomst van de Ronde van Vlaanderen. Pure passie voor koers op het hoogste niveau. Zorg om de wereldreputatie van Ronse als Wielerstad. Hier is heel hard aan gewerkt en tot in de kleinste details.

Vanochtend is pas helemaal gebleken hoeveel ervaring Luc Van Den Abeele met zijn schare medewerkers van de vzw Ronse Koerst in enkele jaren heeft opgedaan met zijn uiterst verzorgde en geslaagde organisaties van een Belgisch Kampioenschap, de Enecotouraankomst, de Mario De Clercq Cross, de start van Nokere Koerse.

Dit alles uit zich vandaag in de ronduit indrukwekkende precisie waarmee werkelijk aan alles is gedacht. Veiligheid. Sportieve accommodatie. Ideale locatie met bijvoorbeeld die lange, perfect te beheren aankomstlijn. Vlotte aansluiting op parkings en openbaar vervoer, tribunes, tenten, douches, volgwagens. Oog voor de belangen van de handelszaken in de buurt. Gebruik van de Wielerschool voor de medewerkers en van de nabijgelegen stadsdiensten.

De zorg waarmee dit alles is uitgewerkt schenkt Ronse vandaag hoe dan ook een formidabele onomkeerbare wissel op een grote sportieve toekomst. Jawel Ronse wil de Ronde en Ronse is er helemaal klaar voor. Zoveel is zeker. Meer kan en moet dat niet. Nu met zijn allen met geheven hoofd naar de uitslag. Moge de beste winnen. Ronse gaat gegarandeerd voor de mooiste zeges en de meest legendarische finales. Voor minder doen we dat hier in Ronse niet.

Om het sportieve gehalte op het allerhoogste niveau te bewaren stelt Luc Vandenabeele in nauw overleg met drievoudig Rondewinnaar Johan Museeuw zomaar eventjes drie verschillende finales voor. Een klassieke en twee heel uitdagend nieuwe. Dit is nooit gezien. In de TV-journaals valt vandaag prompt en niet ten onrechte het woord: revolutionair.

Wat me bij de presentatie van de kandidatuur vanochtend in het Rosco vooral opviel is de perfecte complementariteit waarmee aan dit dossier is gewerkt. De sportieve kennis van de kuitenbrekers. Waarom je bijvoorbeeld op de Koppenberg vooral de Ronde veeleer verliezen dan winnen kan. Het vakkundig afwegen van de moeilijkheidsgraad van de finale. Het handig jongleren met de diverse helligen rondom Ronse. De grote zorg voor het internationaal topniveau en het gemak van de supporters. Oog voor de verkeersveiligheid alom. Hier is werkelijk aan alles gedacht. Aan vlotte omleidingen. Aan de gemakkelijke opbouw van de aankomstaccommodatie. Ten top verhoogd supportersgenoegen. De mogelijkheid van dubbele beklimmingen om een koers naast de koers te vermijden.

Dit is dus helemaal hoe het moet. Dit is hoe privé-initiatief, spontaan enthousiasme (via Facebook, met truitjes, in de straten van Ronse), in één schitterend Ronsies elan, gekoppeld aan een mooie bestuurlijke ondersteuning (unisono zowel burgemeester als sportschepen) Ronse boven zichzelf doet uitstijgen. Als je het mij vraagt kan dit nu al niet meer stuk. Ronse Koerst en Ronse Wint. We gaan voor de Ronde. We duimen voor de Ronde. We verwelkomen de Ronde in Ronse. Maar iets zegt me dat Ronse vandaag hoe dan ook al zijn allermooiste koerszege binnen heeft: die ene op zichzelf. Neem het van me aan, de volharding van pure sportman Luc Van Den Abeele kennende, schrijft Ronse de komende jaren hoe dan ook onverminderd voort aan zijn nu al glorieuze wielergeschiedenis. Dit is exact hoe we met zijn allen op een constructieve manier deze stad dag na dag de plaats zullen teruggeven die anderen haar maar al te graag ontzeggen. Tuupe vuir Ronse.