OVER LEVEN IN RONSE

DE LASTIGE WEG VAN HET DUO DUPONT-DEWORM
NAAR HET TRIO FOULON-VANDENHOUCKE-MICHAUX

Veel moeite zal het CD&V-voorzitter Leo Verstichel niet kosten om Luc Dupont ervan te overtuigen in 2012 toch weer een gooi te doen naar het burgemeesterschap. Dupont kon zijn stoel vorige keer al maar nipt redden: na een nek-aan-nek race met Gunther Deriemaker. Het scheelde toen welgeteld twee (2!) stemmen met de gestadig groeiende heel populaire Gunther die vanuit het volk van Ronse een niet te stuiten opgang maakt. Ook als partij kroop de CD&V toen door het oog van de naald. The Orchestral Manoeuvres in the Dark van het ‘alleenzaligmakende’ duo Dupont-Deworm, eerst met die niet- overlegde faciliteitenbrief van Dupont naar zijn maat Leterme, dan met de door de diensten van Deworm aangemaakte, onbezonnen eentalige straatnaamplaatjes werden, door zowel Eerste Schepen Deriemaker zelf als door de SP.a cool aangepakt en verstandig verwerkt. Met dank aan de assertieve houding van schepen Nedia Gmati-Trabelsi, die 25 jaar jong of niet, zoveel tscheventruken zomaar niet over zich heen laat gaan.

Die achterbakse truken lijken zich nu te keren tegen de tackelaars zelf. Veel Ronsenaars moeten dat niet: een bestuur dat zelf al niet eens eensgezind tuupe aan de kar duwt van deze Stad met Uitzicht. Dit soort politiek gekibbel kunnen de Ronsenaars best missen als de pest. Zeker als blijkt dat de rest niet opschiet. De rest? Een verloederde Vrijheid. Een Wijnstraat die quasi integraal te koop staat. Veiligheidscamera’s die het niet doen. De horeca die bijna collectief wordt geplunderd. Een verkeer dat in de soep draait. Een onbestaand fietspadennet voor de Wielerstad van het Land. Hoogst riskante prestigeprojecten voor betere tweeverdieners aan de ene kant, ongecontroleerde brandblussers in de sociale woonwijk Scheldekouter aan de andere.

De gewoonte om zichzelf steeds weer te verheffen boven de rest (want de anderen zijn te dom voor het beleid en de mandaten nietwaar, zullen wij dat hier allemaal wel zelf… binnenrijven) en ondertussen mekaar geruisloos uit de wielen te rijden, aan de kant te duwen, in de gracht te mikken of te denigreren maken blijkbaar nog altijd deel uit van die hardnekkige oude politieke cultuur waarbij het algemeen belang van de Ronsenaars het steeds weer dient af te leggen tegen de eigen mateloze persoonlijke ambities.

De transparantie van bestuur moet steeds weer wijken voor het bijeenschrapen van cumuls, gretig affairisme, het poneren van het eigen grote gelijk, het bagatelliseren van ernstige deontologische blunders .

Dat Jan Foulon voor de CD&V in pole position zit om Dupont op te volgen schreef ik al eerder. Blijkt alleen al uit zijn lange gestadige klim in de partijgeledingen en zijn systematisch prominente aanwezigheid op de CD&V lijsten voor boven-lokale verkiezingen. Nieuw is wel dat, naarmate de verkiezingen naderen, de kroniek van die aangekondigde opvolging vervaarlijk begint te kraken onder tal van nieuwe parameters die zoiets meer dan onzeker maken. Parameters, zowel binnen als buiten de partij.







Jan Foulon profileert zich alvast als een handige bespeler, zowel van de oudbakken particratische kadaverdiscipline, als van de nieuwe ons-kent-ons-netwerkjes. Niks aan de hand. En als er wel wat aan de hand is, dan wordt die hand gewassen in de vermoorde onschuld. Het is evenwel nog altijd de kiezer van Ronse zelf die trapsgewijs zijn burgemeester kiest. En daarin heeft de publieke opinie recht op een waarheid die niet vanuit het partijbelang ten koste van het algemeen belang wordt weggemoffeld en gebanaliseerd. Op dat publieke forum blijkt dat zowel de goed werkende charismatische schepen Joris Vandenhoucke als de vastberaden en eigengereide coming-man Ignace Michaux vanuit de kiezersmassa zelf Jan Foulon wel eens zouden kunnen voorbij hollen in het stemhokje.

Iedereen gromt als je Leo roept..

In die optiek rest Leo Verstichel weinig anders dan de stoel van Luc Dupont (en diens burgemeestersvoordeel) zo lang mogelijk warm te houden. ‘Tot men eruit is’ voor de opvolging. Eruit zegt u? Joris Vandenhoucke is er alvast de man niet naar om zijn kiezers in de steek te laten en desgevraagd zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Hoe zou je zelf zijn? Bovendien wordt het heel interessant te zien waar ‘De Ronsiese kruisraket’ Ignace Michaux als zelf-geprogrammeerde ‘cruise missile’ op uitkomt.

De interne stoelendans der CD&V-ego’s wordt daarnaast nog eens uitvegroot en bedreigd door de steraanbiedingen voor het burgemeesterschap van buiten de partij. Behalve groot challenger Gunther Deriemaker (met in zijn schaduw sterkhouders voor de partij Pol Kerckhove en Nedia Gmati-Trabelsi) wordt het ook kijken in de richting van de liberalen. Weten die zich eindelijk weer te verzoenen en kunnen ze drukken op de coalitievorming of blijven ze mekaar besnuffelen aan de kant? Zonder nog te spreken van die hardnekkige geruchten omtrent een geplande overstap van Erik Tack richting Open VLD, nu de glorietijd van en bij Vlaams Belang achter hem ligt. Geruchten die door de lokale Open VLD-voorzitster Natascha Meeuws met klem worden tegengesproken waarvan akte. En bij de GBIC van Rudi Boudringhien is Tack helemaal al niet welkom. En wat wordt tenslotte de impact van de NVA-lijst? Timeo danaos et dona ferentes… Die zogenaamd Slimste Mensen van de CD&V Ronse zouden wel eens het paard van Troje kunnen binnenhalen. Dan hoeft Leo niet langer te wachten ‘tot men er uit is’, krijgt de CD&V een Leo-koekske van eigen deeg en een burgemeester... extra muros… Mooie taal toch dat Latijn. Of niet?