DE NIEUWE RONSENAAR (139)
Derde open brief aan de voorzitter van Het Vlaams Belang te Ronse
Beste Paul Vanderdonckt,
Je had het moeten zien. Of horen. Toen we op maandag 28 augustus met de dragers het schrijn naar de Crypte droegen, was het André die belde. Ik heb het over André Dejonghe. Met de bellen brengen onze bellenmannen magisch geluid voort. Maar André is zoveel meer. Ik heb nog het geluk gekend het schrijn van Sint-Hermes te kunnen dragen met André als belleman tijdens de ommegang. Je zou zonder probleem een tweede dragen als hij belt. Zijn kadans maakt het dragen zoveel minder zwaar. André belt als geen ander. Hij bepaalt de kadans als een volleerde dirigent. Geen bellenklank klinkt korter of langer. Alles mooi in kadans en in evenwicht. Als drager drijf je gewoon mee met André. (en het rijmt nog op de koop toe). Ik verdenk er hem van een natuurtalent te zijn. Niet dat dit zo erg is. Ik probeer maar een zinnige uitleg te geven voor zijn gave om met zoveel passie en schoonheid de bellenklanken over Ronse te laten luiden.
Jammer genoeg belt hij niet meer tijdens de ommegang. Enkel nog tijdens de processie zijn de magische klanken te aanhoren. André treurt niet. Hij kan leven met de gedachte dat het beter is niet meer de kadans te bepalen tijdens de Fiertel. Gezondheid voor alles. Zijn kleinzoon verzorgt de opvolging binnen de familie en André is zo oprecht fier en bezorgd. Zijn kleinzoon is al even getalenteerd. Maar in al zijn bescheidenheid zal André dat nooit zelf zeggen. Daarom neem ik me de vrijheid het even te zeggen.
Nu, ik was eigenlijk bezig over die achtentwintigste augustus. Op deze dag herdenken we de verjaardag van de marteldood van Sint-Hermes. Dan wordt het schrijn naar de Crypte gebracht en volgt er een dienst in dat schitterende decor. Je zou het echt eens moeten horen. Het geluid van de bellen in onze crypte. André kan toveren met de bellen. Het is het mooiste geluid dat deze stad rijk is. Een echte Ronsenaar krijgt er kippenvel van. Zo intens, zo sober, zo mooi.
De Fiertel is dan ook intens mooi. Ook tragisch. Schoonheid en tragiek gaan zo vaak hand in hand. Ik heb het voorrecht met de andere mannen van mijn ploeg het schrijn te mogen dragen in de los te Rozenaken. Nergens meer tragiek dan daar. Stof of modder. Het maakt niet uit. Het schrijn komt netjes en op tijd aan in Rozenaken. Maar nergens wordt meer gevloekt onder het schrijn dan daar. (een stille en respectvolle vloek, weliswaar)
De los is niet echt vlak en de vele stenen en putten zorgen ervoor dat de schouders van de dragers het zwaar te verduren krijgen. Er is wel altijd één drager die het volle gewicht krijgt. Die vloekt dan iets minder stil. Willy Cardon is de belleman van dienst tijdens deze passage. Geen ander kan beter bellen op dit stuk brute natuur van de ommegang. Daar waar André met de bellen als het ware Eine Kleine Nachtmusik voortbrengt, brengt Willy het Requiem ten berde. In het decor van stof of modder, putten of plassen water, uitpuilende stenen en de kerk van Rozenaken, die nooit dichterbij wil komen, is de Fiertel plots één en al tragiek.
Tragiek. Laat het ons daarover eens hebben.
Ik vind het tragisch dat de fameuze cartoon over de Fiertel nog steeds te zien is op jullie website. Ik herhaal het voor de derde maal: het is uitermate tragisch dat uw partij, die toch beweert de authenticiteit van Ronse te koesteren, het meest authentiek dat deze stad rijk is misbruikt om een politieke ideologie te verkondigen. Nooit eerder gebeurd. Zet dat alvast maar op jullie palmares.
Het wordt nog tragischer.
Verleden weekend vierden jullie partijgenoten en sympathisanten feest. Op de terreinen achter de kerk van de Klijpe was er barbecue. Ik schrok me een bult toen vrijdagavond plots Erik Tack bij mij kwam aanbellen. Ik vreesde het ergste. Geen houtskool! Het was mijn eerste gedachte. En ik had maar een zakje van vijf kilogram in voorraad. Het was echter niet zo erg. Erik Tack kwam beleefd vragen of het mogelijk zou zijn enkele tafels te gebruiken van Klep-2-Mania. De tafels staan netjes gestockeerd in de ruimte onder de kerk van de Klijpe. Hij was bij mij aan het verkeerde adres. Ik ben al te oud om nog lid te zijn van deze schitterende vereniging op de Klijpe. Maar aangezien ik zoveel als mogelijk mensen wil helpen, belde ik even rond en al heel snel kon ik de man verlossen uit zijn lijden. De tafels konden gebruikt worden. Ze beloofden alles netjes terug te plaatsen. Ik heb geen klachten gehoord en bijgevolg ga ik ervan uit dat Erik Tack alles netjes terug plaatste.
Deze belofte werd alvast nagekomen.
Eventjes tussendoor… voor alle duidelijkheid.
Je moet weten dat Klep-2-Mania een jongerenvereniging is op de Klijpe. Het zijn jonge mensen die heel wat leuke activiteiten organiseren en erin slagen eigen materiaal aan te kopen met de opbrengsten van hun activiteiten. Vandaar die mooie tafels die ze zelf, zonder subsidies van om het even waar, hebben aangekocht. Ze werken intens samen en het is heel mooi vast te stellen dat jonge mensen er de kans krijgen te leren samen werken met externe partners (buren, Klijpenaars van een andere generatie, sponsors, stadsbestuur, veiligheidsdiensten…), er leren om te gaan met waarden en normen, er mogen proeven van pril ondernemerschap en bovenal erin slagen alles financieel gezond te houden. Het was jullie ex-partijgenoot, Joost Hijsselinckx, die tijdens het debat van de Wieties ongenuanceerd deze schitterende vereniging hekelde omdat volgens hem hun grote “manifestatie” (zo vermeldde hij het) van midden augustus al te veel overlast (versta: geluidshinder) produceerde. Tegen mij voegde hij er nadien aan toe dat zijn ramen thuis trilden van het geluid.
Sommige mensen moeten het leven echt eens door een andere bril bekijken.
Er waren 1400 aanwezigen op de bewuste fuif. Er is geen enkele vechtpartij geweest, er was een uitgelaten sfeer en op de Klijpe werken jong en oud intens samen om er telkens weer een afgewerkte party van te maken. Duizend vierhonderd aanwezigen: zoiets moet je verdienen. Waar elders te Ronse kan zoiets? Jammer genoeg stopt geluid niet daar waar de feestweide haar grenzen kent.
Misschien heeft de man slechte ramen gestoken? Misschien slechte mastiek gebruikt? Goeie silicone kan helpen. Enfin, soit… Het moest me even van de lever. Kwestie dat die jonge kiezers op de Klijpe weten op wie ze kunnen rekenen in het lokale politieke landschap.
Terug naar jullie feestje.
Ik maakte van de gelegenheid gebruik om tegen uw voorman, Erik Tack, mijn gedacht te zeggen over die bewuste tekening. Het was wel duidelijk dat hij de twee vorige open brieven had gelezen. We kwamen tot een deftig gesprek. Ik bespaar u en de lezers van deze tekst de uitleg die hij me gaf over de omstandigheden die ervoor hebben gezorgd dat de bewuste tekening werd gepubliceerd. Het is een beetje ongeloofwaardig als hij me meedeelt dat het allemaal wat buiten zijn medeweten is gebeurd. Maar hij was het ermee eens dat het een vergissing was dit te publiceren. En, hij was zelfs meteen bereid de bewuste tekening van de website te laten weghalen. Ik nam akte van zijn belofte en we spraken af dat hij deze belofte ook op het debat van de Wieties zou herhalen op het ogenblik dat ik hem de vraag zou stellen. Jammer genoeg konden we geen vragen stellen op het bewuste debat en kon hij dus ook niet publiekelijk meedelen wat hij me vertelde op de Klijpe.
Niettemin hou ik hem aan zijn belofte, maar moet ik vaststellen dat er niets verandert. Ik heb het ook al lang opgegeven te denken dat jij zou kunnen zorgen voor meer rede bij uw lijsttrekker. Het is niet gemakkelijk voorzitter te spelen vanuit het verre buitenland.
Mijn besluit is duidelijk.
Ronse interesseert jullie niet. Zo simpel is het. Hier draait alles om de ambitie van één man. Erik Tack deinst er echt niet voor terug alle middelen aan te wenden om het cordon sanitair te breken. Het is zijn heilige ambitie als eerste mandataris van Het Vlaams Belang het cordon te breken. In Ronse. Het zou hem meteen naar de absolute top binnen zijn eigen partij katapulteren. Er zijn er daar die hem een standbeeld gaan bezorgen als hij daarin slaagt. Daarover gaat het. Niets anders. Het volstaat om enkele politiekers, die fin de carrière zijn, van een andere partij het hoofd gek te maken en ze eerste schepen of zelfs burgemeester te laten worden en het zit er nog in dat hij slaagt in zijn opzet. Het debat van de Wieties gaf duidelijk aan wie in Ronse onmiddellijk de uitgestoken hand van Erik Tack zou grijpen als dat maar resulteert in een ambt met een stevige renumeratie als tegenprestatie. Rudi Boudringhien, ex-VLD’er, deed daarover een boekje open op het bewuste debat.
Erik Tack zal het allemaal met plezier gunnen aan zijn slachtoffer(s). In het Vlaams Parlement is het beter vertoeven dan in Ronse en wie de deel uitmaakt van de partijtop kan zich toch onmogelijk nog bezig houden met deze provinciestad. Laat staan dat hij het nu wel doet. Ook daarover heeft het debat duidelijkheid gebracht. Dat het hier op de koop toe gaat over de Xavier Mangain van Ronse die de uitgestoken hand van Erik Tack zou durven aannemen maakt het allemaal nog erger. Een supervlaming met een vlaminghater samen voor Ronse. Het zweet breekt me uit.
Mochten jullie alsnog beslissen de bewuste cartoon weg te halen, weet dat dit niets zal afdoen van mijn standpunten. Doe het misschien uit respect voor dat ene echte unieke event dat deze stad nog rijk is.
Genegen groeten,
Wim Vandevelde
Fierteldrager
Beste Paul Vanderdonckt,
Je had het moeten zien. Of horen. Toen we op maandag 28 augustus met de dragers het schrijn naar de Crypte droegen, was het André die belde. Ik heb het over André Dejonghe. Met de bellen brengen onze bellenmannen magisch geluid voort. Maar André is zoveel meer. Ik heb nog het geluk gekend het schrijn van Sint-Hermes te kunnen dragen met André als belleman tijdens de ommegang. Je zou zonder probleem een tweede dragen als hij belt. Zijn kadans maakt het dragen zoveel minder zwaar. André belt als geen ander. Hij bepaalt de kadans als een volleerde dirigent. Geen bellenklank klinkt korter of langer. Alles mooi in kadans en in evenwicht. Als drager drijf je gewoon mee met André. (en het rijmt nog op de koop toe). Ik verdenk er hem van een natuurtalent te zijn. Niet dat dit zo erg is. Ik probeer maar een zinnige uitleg te geven voor zijn gave om met zoveel passie en schoonheid de bellenklanken over Ronse te laten luiden.
Jammer genoeg belt hij niet meer tijdens de ommegang. Enkel nog tijdens de processie zijn de magische klanken te aanhoren. André treurt niet. Hij kan leven met de gedachte dat het beter is niet meer de kadans te bepalen tijdens de Fiertel. Gezondheid voor alles. Zijn kleinzoon verzorgt de opvolging binnen de familie en André is zo oprecht fier en bezorgd. Zijn kleinzoon is al even getalenteerd. Maar in al zijn bescheidenheid zal André dat nooit zelf zeggen. Daarom neem ik me de vrijheid het even te zeggen.
Nu, ik was eigenlijk bezig over die achtentwintigste augustus. Op deze dag herdenken we de verjaardag van de marteldood van Sint-Hermes. Dan wordt het schrijn naar de Crypte gebracht en volgt er een dienst in dat schitterende decor. Je zou het echt eens moeten horen. Het geluid van de bellen in onze crypte. André kan toveren met de bellen. Het is het mooiste geluid dat deze stad rijk is. Een echte Ronsenaar krijgt er kippenvel van. Zo intens, zo sober, zo mooi.
De Fiertel is dan ook intens mooi. Ook tragisch. Schoonheid en tragiek gaan zo vaak hand in hand. Ik heb het voorrecht met de andere mannen van mijn ploeg het schrijn te mogen dragen in de los te Rozenaken. Nergens meer tragiek dan daar. Stof of modder. Het maakt niet uit. Het schrijn komt netjes en op tijd aan in Rozenaken. Maar nergens wordt meer gevloekt onder het schrijn dan daar. (een stille en respectvolle vloek, weliswaar)
De los is niet echt vlak en de vele stenen en putten zorgen ervoor dat de schouders van de dragers het zwaar te verduren krijgen. Er is wel altijd één drager die het volle gewicht krijgt. Die vloekt dan iets minder stil. Willy Cardon is de belleman van dienst tijdens deze passage. Geen ander kan beter bellen op dit stuk brute natuur van de ommegang. Daar waar André met de bellen als het ware Eine Kleine Nachtmusik voortbrengt, brengt Willy het Requiem ten berde. In het decor van stof of modder, putten of plassen water, uitpuilende stenen en de kerk van Rozenaken, die nooit dichterbij wil komen, is de Fiertel plots één en al tragiek.
Tragiek. Laat het ons daarover eens hebben.
Ik vind het tragisch dat de fameuze cartoon over de Fiertel nog steeds te zien is op jullie website. Ik herhaal het voor de derde maal: het is uitermate tragisch dat uw partij, die toch beweert de authenticiteit van Ronse te koesteren, het meest authentiek dat deze stad rijk is misbruikt om een politieke ideologie te verkondigen. Nooit eerder gebeurd. Zet dat alvast maar op jullie palmares.
Het wordt nog tragischer.
Verleden weekend vierden jullie partijgenoten en sympathisanten feest. Op de terreinen achter de kerk van de Klijpe was er barbecue. Ik schrok me een bult toen vrijdagavond plots Erik Tack bij mij kwam aanbellen. Ik vreesde het ergste. Geen houtskool! Het was mijn eerste gedachte. En ik had maar een zakje van vijf kilogram in voorraad. Het was echter niet zo erg. Erik Tack kwam beleefd vragen of het mogelijk zou zijn enkele tafels te gebruiken van Klep-2-Mania. De tafels staan netjes gestockeerd in de ruimte onder de kerk van de Klijpe. Hij was bij mij aan het verkeerde adres. Ik ben al te oud om nog lid te zijn van deze schitterende vereniging op de Klijpe. Maar aangezien ik zoveel als mogelijk mensen wil helpen, belde ik even rond en al heel snel kon ik de man verlossen uit zijn lijden. De tafels konden gebruikt worden. Ze beloofden alles netjes terug te plaatsen. Ik heb geen klachten gehoord en bijgevolg ga ik ervan uit dat Erik Tack alles netjes terug plaatste.
Deze belofte werd alvast nagekomen.
Eventjes tussendoor… voor alle duidelijkheid.
Je moet weten dat Klep-2-Mania een jongerenvereniging is op de Klijpe. Het zijn jonge mensen die heel wat leuke activiteiten organiseren en erin slagen eigen materiaal aan te kopen met de opbrengsten van hun activiteiten. Vandaar die mooie tafels die ze zelf, zonder subsidies van om het even waar, hebben aangekocht. Ze werken intens samen en het is heel mooi vast te stellen dat jonge mensen er de kans krijgen te leren samen werken met externe partners (buren, Klijpenaars van een andere generatie, sponsors, stadsbestuur, veiligheidsdiensten…), er leren om te gaan met waarden en normen, er mogen proeven van pril ondernemerschap en bovenal erin slagen alles financieel gezond te houden. Het was jullie ex-partijgenoot, Joost Hijsselinckx, die tijdens het debat van de Wieties ongenuanceerd deze schitterende vereniging hekelde omdat volgens hem hun grote “manifestatie” (zo vermeldde hij het) van midden augustus al te veel overlast (versta: geluidshinder) produceerde. Tegen mij voegde hij er nadien aan toe dat zijn ramen thuis trilden van het geluid.
Sommige mensen moeten het leven echt eens door een andere bril bekijken.
Er waren 1400 aanwezigen op de bewuste fuif. Er is geen enkele vechtpartij geweest, er was een uitgelaten sfeer en op de Klijpe werken jong en oud intens samen om er telkens weer een afgewerkte party van te maken. Duizend vierhonderd aanwezigen: zoiets moet je verdienen. Waar elders te Ronse kan zoiets? Jammer genoeg stopt geluid niet daar waar de feestweide haar grenzen kent.
Misschien heeft de man slechte ramen gestoken? Misschien slechte mastiek gebruikt? Goeie silicone kan helpen. Enfin, soit… Het moest me even van de lever. Kwestie dat die jonge kiezers op de Klijpe weten op wie ze kunnen rekenen in het lokale politieke landschap.
Terug naar jullie feestje.
Ik maakte van de gelegenheid gebruik om tegen uw voorman, Erik Tack, mijn gedacht te zeggen over die bewuste tekening. Het was wel duidelijk dat hij de twee vorige open brieven had gelezen. We kwamen tot een deftig gesprek. Ik bespaar u en de lezers van deze tekst de uitleg die hij me gaf over de omstandigheden die ervoor hebben gezorgd dat de bewuste tekening werd gepubliceerd. Het is een beetje ongeloofwaardig als hij me meedeelt dat het allemaal wat buiten zijn medeweten is gebeurd. Maar hij was het ermee eens dat het een vergissing was dit te publiceren. En, hij was zelfs meteen bereid de bewuste tekening van de website te laten weghalen. Ik nam akte van zijn belofte en we spraken af dat hij deze belofte ook op het debat van de Wieties zou herhalen op het ogenblik dat ik hem de vraag zou stellen. Jammer genoeg konden we geen vragen stellen op het bewuste debat en kon hij dus ook niet publiekelijk meedelen wat hij me vertelde op de Klijpe.
Niettemin hou ik hem aan zijn belofte, maar moet ik vaststellen dat er niets verandert. Ik heb het ook al lang opgegeven te denken dat jij zou kunnen zorgen voor meer rede bij uw lijsttrekker. Het is niet gemakkelijk voorzitter te spelen vanuit het verre buitenland.
Mijn besluit is duidelijk.
Ronse interesseert jullie niet. Zo simpel is het. Hier draait alles om de ambitie van één man. Erik Tack deinst er echt niet voor terug alle middelen aan te wenden om het cordon sanitair te breken. Het is zijn heilige ambitie als eerste mandataris van Het Vlaams Belang het cordon te breken. In Ronse. Het zou hem meteen naar de absolute top binnen zijn eigen partij katapulteren. Er zijn er daar die hem een standbeeld gaan bezorgen als hij daarin slaagt. Daarover gaat het. Niets anders. Het volstaat om enkele politiekers, die fin de carrière zijn, van een andere partij het hoofd gek te maken en ze eerste schepen of zelfs burgemeester te laten worden en het zit er nog in dat hij slaagt in zijn opzet. Het debat van de Wieties gaf duidelijk aan wie in Ronse onmiddellijk de uitgestoken hand van Erik Tack zou grijpen als dat maar resulteert in een ambt met een stevige renumeratie als tegenprestatie. Rudi Boudringhien, ex-VLD’er, deed daarover een boekje open op het bewuste debat.
Erik Tack zal het allemaal met plezier gunnen aan zijn slachtoffer(s). In het Vlaams Parlement is het beter vertoeven dan in Ronse en wie de deel uitmaakt van de partijtop kan zich toch onmogelijk nog bezig houden met deze provinciestad. Laat staan dat hij het nu wel doet. Ook daarover heeft het debat duidelijkheid gebracht. Dat het hier op de koop toe gaat over de Xavier Mangain van Ronse die de uitgestoken hand van Erik Tack zou durven aannemen maakt het allemaal nog erger. Een supervlaming met een vlaminghater samen voor Ronse. Het zweet breekt me uit.
Mochten jullie alsnog beslissen de bewuste cartoon weg te halen, weet dat dit niets zal afdoen van mijn standpunten. Doe het misschien uit respect voor dat ene echte unieke event dat deze stad nog rijk is.
Genegen groeten,
Wim Vandevelde
Fierteldrager
posted by Stef Vancaeneghem at 10:40
<< Home