DE NIEUWE RONSENAAR (127)
DE KOPSTUKKEN VAN RONSE
WIETIESDEBAT BELOOFT AMBIANCE
Nu zondag 3 september organiseren WIETIES in Jeugdherberg De Fiertel het tweede verkiezingsdebat rond de komende gemeenteraadsverkiezingen. Alle lijsttrekkers hebben de uitnodiging aanvaard. Moderator is Guy Tegenbos van De Standaard.
Het debat begint om 17u. Daarvoor, om 15u, is er een wandeling langs het Muziekbos. Na het debat, vanaf 20u15, is er het Wietiesdiner.
Het debat zelf is gratis.
Kaarten voor het diner kan men krijgen aan de balie van Passe-Partout in de Abeelstraat 29a of via jpmesquin@skynet.be
Hoe liggen de kaarten op zes weken van de verkiezingen?
Hierna een nieuwe eigen voorlopige balans van De Nieuwe Ronsenaar.
Luc Dupont
Burgemeester Luc Dupont gaat voluit voor de verlenging van zijn burgemeesterschap. In het vorige verkiezingsdebat van Wieties maakte hij al duidelijk dat hij ook voor niks minder gaat dan dat. Burgemeester of niks.
Dupont wil zich nog zes jaar voluit ten dienste stellen van alle Ronsenaars en stopt er dan mee. In die zes jaar wil hij het Stratgisch Plan uitvoeren. Een verdere renovatie van de binnenstad hoort hier ook bij.
Bewaamheid, ernst en volharding maakten van hem de onbetwistbare leider van de huidige coalitie van christen-democraten, socialisten en liberalen.
Dupont weet wat hij wil (het strategisch plan) en zegt waar het op staat (burgemeester voor zes jaar of stoppen). Hij wordt eensgezind voorgedragen door alle kandidaten van zijn partij.
Het ziet ernaar uit dat hij zijn meerderheid kan verlengen, al blijft hij daar zelf zeer voorzichtig bij. Triomfalisme of overmoed zijn hem vreemd.
De Ronsese kiezers beslissen of ze zijn inzet voor Ronse naar waarde weten te schatten en hem verder het vertrouwen schenken voor de toekomst.
De burgemeester stapt zo te zien vastberaden maar heel sereen naar 8 oktober toe.
Gunther Deriemaker
De eerste kandidaat van de socialisten sedert Orphale Crucke die het binnen deze partij vanuit zichzelf en zijn vele kiezers waarmaakt en die het niet moet hebben van machtige clans achter de schermen of invloedrijke benoemingskliekjes.
Zijn populariteit is gek genoeg echter een doorn in het oog van diegenen (voornamelijk in zijn eigen partij) die het met veel minder kiezers moesten stellen.
Deriemaker is de eerste socialist die weggelopen getrouwen kan terughalen die met Orphale Crucke ei zo na de absolute meerderheid haalden, maar er onder Walter Kerckhove verbolgen de brui aan gaven.
Zijn natuurlijke vriendelijkheid, zijn niet aflatende inzet, zijn fris imago, zijn bescheidenheid maken van deze werklustige vastberaden doorgroeier de aangewezen betrouwbare coalitiepartner voor Dupont.
Rudi Boudringhien
De eerste schepen steekt niet weg dat hij de fidele derde coalitiepartner van de meerderheid is en ook wil blijven. Het feit dat Boudringhien namens het bestuur op een boogscheut van de verkiezingen in Saint-Omer de Ronsese honneurs mocht gaan waarnemen wijst er al op dat Duponts meerderheidspartners daar zelf ook geen graten in zien. Wie er af moet als partner wordt door zijn collega’s immers op een boogscheut van de verkiezingen zo geen podium meer gegund.
Het probleem van Boudringhien ligt dus niet bij zijn coalitiepartners maar bij de liberale ‘familie’ zelf. Boudringhien komt nu op voor Gemeentebelangen-Intérêts Communaux. Ofschoon hem door Patrick De Dobbeleer uiteindelijk toch het kopmanschap werd aangeboden dat hij dan zelf weer weigerde, trekt hij nu naar de verkiezingen in de voor hem electoraal voordelige slachtofferrol van de logische kopman 'die moest wijken voor de intriges binnen zijn partij.'
Patrick De Dobbeleer
Al ligt hij zelf niet aan de basis van het vertrek van Boudringhien (wel integendeel), toch zit VLD-kopman Patrick De Dobbeleer als kopman nu wel met de scherven.
De VLD verkeert nu in de eigenaardige situatie dat de man die de eenheid van de partij betrachtte en André Deruyver terughaalde een nieuwe scheuring niet heeft kunnen beletten, hoezeer hij zich zelf ook heeft ingezet om die te vermijden.
Maar het water tussen een paar obscure agitatoren in de partij en Boudringhien bleek dus te diep.
Gemeentebelangen en VLD gaan nu een onderlinge strijd tegemoet om de liberale kiezer. Deze verdeeldheid is nu vooral een zware streep door de rekening van de VLD die startte als potentieel sterkste meerderheidspartij.
Erik Tack
De onbetwistbare leider van de oppositie kanaliseert al het ongenoegen van de onverbeterlijke protestkiezer. Tack schuwt daarbij het zeer extreme discours niet. Hij predikt zerotolerantie en zoekt tot omheen het schrijn naar het chagrijn.
Als arts die de eed van Hippocrates heeft gezworen, deinst hij er niet voor terug om zijn extreem verhaal te schragen met etnische kinderkoppen-tellerij in de Ronsese kribbes.
Tack focust systematisch op alles wat fout kan gaan in deze kwetsbare stad op de grens van vele culturen. Succes verzekerd bij de malcontenten.
Of hij hiermee echter de meerderheid breekt en echte oplossingen aanreikt, is maar de vraag.
Stefaan Leyn
De CD&V van Ronse veroorloofde zich de luxe de kartelgesprekken met de NVA van Chantal Thysman af te breken. Dit vanuit het verzet tegen de zogenaamd omstreden figuur van ex-Blokker Stefaan Leyn die eerstdaags voor enkele maanden zijn entree doet in de Ronsese gemeenteraad als opvolger van de verdwenen Ghistelinck.
Dat de CD&V achteraf de gewezen NVA-voorzitter Paul Carteus recupereerde op de lijst is een doekje voor het bloeden. De NVA verhoogt door de versplintering met een aparte lijst en het spel van de zetelverdeling immers vooral de kans op een bijkomende zit voor…het Vlaams Belang.
De CD&V heeft dus met de weigering van Stefaan Leyn niet één, maar twee steken laten vallen.
Joost Hysselinckx
Het tweede Ronsese boegbeeld van het Vlaams Belang stapte op omdat hij de alleenheerschappij van Erik Tack niet langer pikte. Riep daarna ‘In het Belang van Ronse’ in het leven.
Zocht contact met de VLD maar werd daar teruggefloten door het bestuur. Uitkijken of hem nu nog voldoende middelen en energie resten om alleen door te gaan. In dat geval kan hij Tack aardig wat concurrentie opleveren.
Met zijn inzet voor de commerciële heropleving van de stad kan Hysselinckx voldoende Ronsenaars aanspreken om zichzelf te handhaven in de Ronsese politiek.
WIETIESDEBAT BELOOFT AMBIANCE
Nu zondag 3 september organiseren WIETIES in Jeugdherberg De Fiertel het tweede verkiezingsdebat rond de komende gemeenteraadsverkiezingen. Alle lijsttrekkers hebben de uitnodiging aanvaard. Moderator is Guy Tegenbos van De Standaard.
Het debat begint om 17u. Daarvoor, om 15u, is er een wandeling langs het Muziekbos. Na het debat, vanaf 20u15, is er het Wietiesdiner.
Het debat zelf is gratis.
Kaarten voor het diner kan men krijgen aan de balie van Passe-Partout in de Abeelstraat 29a of via jpmesquin@skynet.be
Hoe liggen de kaarten op zes weken van de verkiezingen?
Hierna een nieuwe eigen voorlopige balans van De Nieuwe Ronsenaar.
Luc Dupont
Burgemeester Luc Dupont gaat voluit voor de verlenging van zijn burgemeesterschap. In het vorige verkiezingsdebat van Wieties maakte hij al duidelijk dat hij ook voor niks minder gaat dan dat. Burgemeester of niks.
Dupont wil zich nog zes jaar voluit ten dienste stellen van alle Ronsenaars en stopt er dan mee. In die zes jaar wil hij het Stratgisch Plan uitvoeren. Een verdere renovatie van de binnenstad hoort hier ook bij.
Bewaamheid, ernst en volharding maakten van hem de onbetwistbare leider van de huidige coalitie van christen-democraten, socialisten en liberalen.
Dupont weet wat hij wil (het strategisch plan) en zegt waar het op staat (burgemeester voor zes jaar of stoppen). Hij wordt eensgezind voorgedragen door alle kandidaten van zijn partij.
Het ziet ernaar uit dat hij zijn meerderheid kan verlengen, al blijft hij daar zelf zeer voorzichtig bij. Triomfalisme of overmoed zijn hem vreemd.
De Ronsese kiezers beslissen of ze zijn inzet voor Ronse naar waarde weten te schatten en hem verder het vertrouwen schenken voor de toekomst.
De burgemeester stapt zo te zien vastberaden maar heel sereen naar 8 oktober toe.
Gunther Deriemaker
De eerste kandidaat van de socialisten sedert Orphale Crucke die het binnen deze partij vanuit zichzelf en zijn vele kiezers waarmaakt en die het niet moet hebben van machtige clans achter de schermen of invloedrijke benoemingskliekjes.
Zijn populariteit is gek genoeg echter een doorn in het oog van diegenen (voornamelijk in zijn eigen partij) die het met veel minder kiezers moesten stellen.
Deriemaker is de eerste socialist die weggelopen getrouwen kan terughalen die met Orphale Crucke ei zo na de absolute meerderheid haalden, maar er onder Walter Kerckhove verbolgen de brui aan gaven.
Zijn natuurlijke vriendelijkheid, zijn niet aflatende inzet, zijn fris imago, zijn bescheidenheid maken van deze werklustige vastberaden doorgroeier de aangewezen betrouwbare coalitiepartner voor Dupont.
Rudi Boudringhien
De eerste schepen steekt niet weg dat hij de fidele derde coalitiepartner van de meerderheid is en ook wil blijven. Het feit dat Boudringhien namens het bestuur op een boogscheut van de verkiezingen in Saint-Omer de Ronsese honneurs mocht gaan waarnemen wijst er al op dat Duponts meerderheidspartners daar zelf ook geen graten in zien. Wie er af moet als partner wordt door zijn collega’s immers op een boogscheut van de verkiezingen zo geen podium meer gegund.
Het probleem van Boudringhien ligt dus niet bij zijn coalitiepartners maar bij de liberale ‘familie’ zelf. Boudringhien komt nu op voor Gemeentebelangen-Intérêts Communaux. Ofschoon hem door Patrick De Dobbeleer uiteindelijk toch het kopmanschap werd aangeboden dat hij dan zelf weer weigerde, trekt hij nu naar de verkiezingen in de voor hem electoraal voordelige slachtofferrol van de logische kopman 'die moest wijken voor de intriges binnen zijn partij.'
Patrick De Dobbeleer
Al ligt hij zelf niet aan de basis van het vertrek van Boudringhien (wel integendeel), toch zit VLD-kopman Patrick De Dobbeleer als kopman nu wel met de scherven.
De VLD verkeert nu in de eigenaardige situatie dat de man die de eenheid van de partij betrachtte en André Deruyver terughaalde een nieuwe scheuring niet heeft kunnen beletten, hoezeer hij zich zelf ook heeft ingezet om die te vermijden.
Maar het water tussen een paar obscure agitatoren in de partij en Boudringhien bleek dus te diep.
Gemeentebelangen en VLD gaan nu een onderlinge strijd tegemoet om de liberale kiezer. Deze verdeeldheid is nu vooral een zware streep door de rekening van de VLD die startte als potentieel sterkste meerderheidspartij.
Erik Tack
De onbetwistbare leider van de oppositie kanaliseert al het ongenoegen van de onverbeterlijke protestkiezer. Tack schuwt daarbij het zeer extreme discours niet. Hij predikt zerotolerantie en zoekt tot omheen het schrijn naar het chagrijn.
Als arts die de eed van Hippocrates heeft gezworen, deinst hij er niet voor terug om zijn extreem verhaal te schragen met etnische kinderkoppen-tellerij in de Ronsese kribbes.
Tack focust systematisch op alles wat fout kan gaan in deze kwetsbare stad op de grens van vele culturen. Succes verzekerd bij de malcontenten.
Of hij hiermee echter de meerderheid breekt en echte oplossingen aanreikt, is maar de vraag.
Stefaan Leyn
De CD&V van Ronse veroorloofde zich de luxe de kartelgesprekken met de NVA van Chantal Thysman af te breken. Dit vanuit het verzet tegen de zogenaamd omstreden figuur van ex-Blokker Stefaan Leyn die eerstdaags voor enkele maanden zijn entree doet in de Ronsese gemeenteraad als opvolger van de verdwenen Ghistelinck.
Dat de CD&V achteraf de gewezen NVA-voorzitter Paul Carteus recupereerde op de lijst is een doekje voor het bloeden. De NVA verhoogt door de versplintering met een aparte lijst en het spel van de zetelverdeling immers vooral de kans op een bijkomende zit voor…het Vlaams Belang.
De CD&V heeft dus met de weigering van Stefaan Leyn niet één, maar twee steken laten vallen.
Joost Hysselinckx
Het tweede Ronsese boegbeeld van het Vlaams Belang stapte op omdat hij de alleenheerschappij van Erik Tack niet langer pikte. Riep daarna ‘In het Belang van Ronse’ in het leven.
Zocht contact met de VLD maar werd daar teruggefloten door het bestuur. Uitkijken of hem nu nog voldoende middelen en energie resten om alleen door te gaan. In dat geval kan hij Tack aardig wat concurrentie opleveren.
Met zijn inzet voor de commerciële heropleving van de stad kan Hysselinckx voldoende Ronsenaars aanspreken om zichzelf te handhaven in de Ronsese politiek.
posted by Stef Vancaeneghem at 10:23
<< Home