AVONDUREN

Ronse, een handleiding.

Epiloog.

De Ronde

van Vlaanderen

eindigt

in Oudenaarde.

Ronse werd door Wetstraatezen vastgeklonken in een wurgstatuut dat ons plundert van alle nutsdiensten, ons elke fusie ontzegt, degelijke ontsluiting tegenhoudt.

Ronsenaars zijn minder gelijk voor de wet dan onze buren van Oudenaarde en Frasnes. De Ronde van Vlaanderen eindigt in Oudenaarde.

Ronse verdient beter en heeft daarvoor meer troeven dan ooit. Niet in het minst een bom jong talent en dit in alle geledingen van het sociaal, economisch weefsel en jawel ook in de politiek.

Wat me na een halve eeuw Ronse watching steekt, is de verdeeldheid van ene elite versus gewone Ronsenaars door geld, gender, intellect, afkomst, rang, ras. Verdeeldheid ook door persoonlijke ambities die 'Tuupe Vuir Ronse' reduceren tot holle frase .

Hoop, geloof en onvoorwaardelijke liefde die maken dat Ronse, ondanks dat wurgstatuut en die onderlinge verdeeldheid, toch een stad is met toekomst.

Ver voorbij efemere geschillen, wars van het donkerste doemdenken delen we immers behalve ons van elkaar verschillend verleden vooral dezelfde toekomst waaraan we dag aan dag 'tuupe' voor Ronse zullen blijven werken in het mooiste dal van Vlaanderen.

Leve Ronse!