SALUT LES COPAINS (7)

MONACO,

MON AMOUR.

On peut vivre

sans richesse

presque sans le sous

Des seigneurs

et des princesses

y en a plus beaucoup

Mais vivre

sans tendresse

on ne le pourrait pas

non non non non

on ne le pourrait pas.

***

De eerste keer dat ik iets over Le Prince de Monaco verneem is thuis aan de Ronsese Steenbrugge. Onderweg naar school, halverwege de Wijnstraat, mijn zware boekentas torsend met 'Wannes Raps' erin en leerboeken over taalbeheersing, voor niks meer nodig, nu t of d er niet meer toe doen, je aan fonetisch gebral al genoeg hebt om IN HOOFDLETTERS scheldproza op virologen te larderen via de asociale media. (Hoofdletter schrijf je voorlopig wel nog best met een d erin, ik zeg het maar).

In de bescheiden étalage van het oude sigarenwinkeltje in de Wijnstraat wordt die blauwe maandagochtend fors uitgepakt met nieuwe King Size kankerstokken genaamd Prince de Monaco.

Elk aangeprezen pakje oogt er op een bedje van zilverpapier als een koninklijk theatertje. Onder een belachelijk brede koningskroon dreigen twee bruine paters met in de geheven hand elk een zwaard. Het wekt mijn aandacht. Want God 'n slaat niet of hij zalft en ik zie het de brave Pater Michel van aan de Paterskerk ('de barrière de fer') nog te niet gauw doen.

'Wie met het wapen omgaat,

Zal door het zwaard vergaan’.

(Mattheus 26:52).

De twee Monegaskische sigarettenpaters (bijna schrijf ik operettepaters) schijnen een wapenschild te beschermen dat vol sprookjesachtige rode vakjes zit, rood op zilver.

‘Deo Juvante’ staat er op. Verpletterd onder hun niet eens blote voeten.

'Met Gods hulp', zo bid ik de Allerhoogste boven de Wijnstraat, overleef ik vandaag weer een nieuwe dag vol banbliksems, smaad en vernederingen van ‘Laura’, priester-leraar en tiran-klastitularis van onze zesde Latijnse in het College van de Heilige Antonius van Padua.

Die heeft zich in de vlammend koleirige Savonarolakop gestoken dat ik ‘van begoeden huize ben', bijgevolg zoals al mijn copains ‘de bonne de famille’ dag aan dag diep vernederd dien te worden. Dit vanuit ranzige rancune om zijn eindeloos opgerakelde eigen armoedige afkomst in Sint-Lievens-SS'e.

Had ik maar nog een papa om 'Laura' eens goed op zijn bakkes te komen slaan.

(Aan mama kan ik dat niet vragen, als weduwe heeft ze zo al teveel om handen met haar vijf bloedjes van kinderen, onder wie 'haar vier beren' zoals ze ons noemt).

In dreams doe ik het elke avond na het avondgebed bij het slapengaan dan maar zelf, prik ik het puntje van mijn passer in Laura zijn gat. Dwars door zijn soutane.

Wie met het zwaard omgaat,

zal zeer goed slapen vannacht.

Deo Juvante.

****

Rue Grimaldi.

Rue Princesse Caroline.

Boulevard Albert I.

Avenue du Prince Héréditaire Albert.

Boulevard Rainier III.

Avenue Princesse Grace.

Boulevard Princesse Charlotte.

Quai Antoine I.

Boulevard Louis I.

Mijn echte kennismaking met het dwergstaatje Monaco verloopt stukken leuker. Na die trouwpartij in Roquebrune verplaats ik me, met het oog op diverse exquise tafelgenoegens avec vue imprenable samen met de kersverse bruid, haar stralende bruidegom en het selecte gezelschap hoog boven Fontvieille, het door Prince Rainier voorlopig op zee gewonnen haventje van Monaco.

Hier in Monaco wordt het moeilijk nog iets te vinden dat nièt kunstmatig gewonnen is. Behalve misschien en gek genoeg (het zou Ensor en Arno plezieren) L’ Avenue d’Ostende, vlakbij het Casino en het 'Musée des Poupées'.

'Elle est tellement jolie

que j’en rêve la nuit

c’est une poupée

qui fait non non

toute la journée

pourtant je

donnerais ma vie

pour qu’elle

me dise oui'.

Hier in Monaco horen les jolies poupées, vooral oui oui oui chéri te knikken voor een buitensporig luxebestaan als marionettes van hun 'geldschieters', tussen de Place du Palais et La Place du Casino. Daarbij vooral het 'Hotel de Paris' niet vergeten. Anders ben je (niet genoeg) gezien.

*

Sinds de 14de eeuw zwaaien de Grimaldi’s hier de gouden plak, vanwaar dat exclusief familiale stratenplan tussen de zogeheten ‘steden’ Monte-Carlo en Monaco als mini-Manhattan by the sea.

Niet dat de familie Goyon-Matignon écht rechtstreeks afstamt van de Genuese Grimaldi’s die hier ooit de rotsen veroverden. Maar vanaf 1915 eigenen ze zich wel gretig de naam Grimaldi toe. In 1949 doet de huidige ‘regerende’ familie Polignac alias Grimaldi dat nog eens over. Polignac, het klinkt als een Grand Cru Classé.

****

De hedendaagse geschiedenis van Monaco als dwergstaat is nog een heel ander verhaal. Dan heb ik het niet over de dramatiek van prinses Grace die zichzelf te pletter rijdt in de rotsen. Evenmin over de gezusters prinsesjes Caroline en Stéphanie die zich altijd wel door de ene of de andere in en uit de bocht gewipt weten en daar zelf hard hun best voor doen.

'

Comme un ouragan

qui passait sur moi

l'amour

a tout emporté

et mon coeur

bat trop fort

ai-je raison

ou tort

de t'aimer

tellement fort?'

De recente geschiedenis van Monaco is er nièt een van bruine paters met zwaarden die je als brave Europese zorgbelastingbetaler schaamtelood een pater schilderen.

De Ene Ware Almachtige God die vandaag Monaco als Deo Juvante aan al die buitensporige luxe helpt is die van het Geld.

Cash Cash.

Cache Cache.

De God van het Grote Geld die kommerloos piepkeduik speelt met Europese belastingbetalers en daarin de brave Belg met zijn extravagante Kafkaiaanse onstructie van federale staat en drie deelstaten als gepluimde kandidaat Wereldkampioen Taksen. Je zou op de duur die Brexit Boris nog sympathiek gaan vinden.

Op de planeet bestaan er tot op vandaag heel probleemloos nog een heel boeket belastingparadijzen.

Monaco is daar maar één van. Waar het geld vandaan komt, maakt niet uit. En of dat Casino er voor Gods witgewassen zieltjes staat, is sinds die Sint-Bartholomeüsnacht al langer bijzaak.

L’argent n’a

pas d’odeur.

Faites vos jeux,

Dieu reconnaîtra

les siens.

*

In zijn ‘Discorsi’ herleidt de Florentijn Nicolo Machiavelli alle strijd in dit ondermaanse tot een eindeloos streven tussen de elite die de macht dus het geld bezit en behouden wil en het volk dat dit alles veroveren wil. Lukt dat, dan veranderen mmacht en bezit (voor even) van kamp. De tijd dat het geld de nieuwe machtsverhoudingen weer gaat corrumperen.

Monaco staat in dat spel altijd aan de winnende kant van wie het geld heeft. Maakt niet uit wie het binnen brengt, nog minder waar het vandaan komt.

Oost West

Monaco

Rendeert

Het best.

Deo Juvante.

Salut les Copains (7).