DE NIEUWE RONSENAAR (64)
Beste Patrick, Rudi en André,
Herman De Croo noemt jullie gekibbel om de beste plaats bovenaan de liberale lijst een luxeprobleem. Deze week last hij zijn tweede ronde in om dat luxeprobleem op te lossen. Hopelijk lukt hem dat. In het belang van de democratie en de tolerantie in Ronse. Want De Croo heeft gelijk. Luxe. Jullie vertoeven dan zelf in de wederkerige luxesituatie dat uitgerekend een zwaargewicht als minister van State en Kamervoorzitter De Croo achter jullie veren komt zitten om eruit te komen.
Jullie willen alle drie scoren bij de kiezer in het najaar. Normaal. Wie op de lijst staat, wil verkozen worden. Liefst met zoveel mogelijk stemmen. Om die te halen, willen jullie een stek bovenaan. Ook normaal. Je weet immers maar nooit of het lukt. Jullie zijn het immers die het in het stemhokje moeten uitzweten. En dan niét jullie vaak zo betweterige nieuwsoortige ‘bestuursleden’ die het allemaal zo goed weten uit te leggen, maar zelf nooit hun nek uitsteken, hooguit eens onder een verdoken naam hun commentaartje ventileren of dan gif spuiten in mails.
Jullie moeten er nu samen uit. De liberalen van Ronse staan voor een enorme challenge. Al is het in de politiek moeilijk om het gedrag van scheurende en zich weer verzoenende fracties op te tellen, toch maken jullie op papier een behoorlijke kans om aan zet te zijn na de stembuitslag. Maar het wordt de liberale kiezer nu wel stilaan droef te moede als hij ziet hoe jullie die sleutel tot het beleid dreigen te verkwanselen aan onderlinge rivaliteit.
Na de ruzie om die taalkwestie kwam bij jullie de verzoening. Dat is een goede zaak voor de liberalen en voor de Vlaamse eigenheid van deze stad. Het is ook een belangrijke stap naar de echte Ronsese Renaixance. Dat Rudi als uittredend schepen niet zomaar vrede neemt met de laatste bank op de lijst, valt licht te begrijpen. Verhalen die er door jullie concurrenten nu worden ingelepeld dat er omtrent de kop van de lijst door jullie zes jaar geleden al afspraken zouden zijn gemaakt (Rudi zes jaar schepen, Patrick dan kopman) kunnen daarbij wel eens averechts werken. De CD&V moet wat die vermeende of echte deals betreft vooral niet vergeten wat er met Michel Vandendaele is gebeurd. Die partij heeft overigens zelf tegenwoordig werk genoeg om de juiste plekjes uit te zoeken voor de NVA-karteliesten van Paul Carteus. Blijkbaar vergt de lijstvorming daar trouwens meer tijd dan gepland.
Het ware ook naïef te geloven dat kopman Gunther Deriemaker bij de Spa-Groen niks dan onverwaardelijke kameraden achter hem heeft staan op de top van de lijst. Nee, het laatste wat jullie coalitiepartners CD&V en Spa-Groen moeten koesteren omtrent jullie probleempjes is leedvermaak. Het is integendeel van het hoogste belang voor Ronse en voor de goede vertegenwoordiging van duizenden liberale kiezers van Ronse dat jullie er uitkomen als grote jongens.
Wie daarbij dwars blijft liggen, wie daarbij dreigt of pronkt met steraanbiedingen van het Vlaams Belang, bewijst zelf open en bloot dat de liberale gedachte hem worst kan wezen, zodra het eigenbelang in het gedrang komt. Dat zowel Rudi als Patrick zich meteen bereid hebben getoond de brokken te willen lijmen, is hoopgevend voor de goede afloop. Volgens de informatie waarover De Nieuwe Ronsenaar beschikt, bestaat er een oprechte goede wil om eruit te komen. Patrick De Dobbeleer is wijs genoeg om in alle omstandigheden het algemeen belang van Ronse en de eenheid van zijn partij te laten voorgaan op eigen belang in de politiek. Heeft hij zelf de politiek niet echt nodig, dan heeft Ronse aan hem wel iemand die er wil voor gaan met àlle Ronsenaars. Aan hem zal het alvast niet liggen als de verzoening mislukt.
Patrick De Dobbeleer is overigens ook de enige die open en bloot (in deze blog) afstand neemt van het oplaaiend extremisme. Ook Rudi Boudringhien bedankt naar zijn zeggen voor het extreme gedachtengoed en blijft een liberaal in hart en nieren. Dat is alvast moediger dan diegenen die dat de ene dag wel doen en de andere dag hun partij afdreigen met verraad aan het blauwe ideaal.
André Deruyver moet goed beseffen dat hij als teruggekeerde wegloper zijn geloofwaardigheid alleen nog kan behouden, laat staan terugwinnen op de liberale lijst. Met een nieuwe zijsprong, deze keer naar het Vaams Belang, zou hij als gewezen boegbeeld van het zieltogend franskiljonisme de Ronsese Vlaams-Nationalisten van voorzitter Paul Vanderdonckt tot een nieuwe implosie brengen na het vertrek van Joost. Met een overstap naar dat Belang van Ronse van Joost zou hij ook die lijst trouwens meteen totaal ongeloofwaardig maken. Er is met andere woorden geen andere keuze dan: verzoenen of verzuipen.
Herman De Croo noemt jullie gekibbel om de beste plaats bovenaan de liberale lijst een luxeprobleem. Deze week last hij zijn tweede ronde in om dat luxeprobleem op te lossen. Hopelijk lukt hem dat. In het belang van de democratie en de tolerantie in Ronse. Want De Croo heeft gelijk. Luxe. Jullie vertoeven dan zelf in de wederkerige luxesituatie dat uitgerekend een zwaargewicht als minister van State en Kamervoorzitter De Croo achter jullie veren komt zitten om eruit te komen.
Jullie willen alle drie scoren bij de kiezer in het najaar. Normaal. Wie op de lijst staat, wil verkozen worden. Liefst met zoveel mogelijk stemmen. Om die te halen, willen jullie een stek bovenaan. Ook normaal. Je weet immers maar nooit of het lukt. Jullie zijn het immers die het in het stemhokje moeten uitzweten. En dan niét jullie vaak zo betweterige nieuwsoortige ‘bestuursleden’ die het allemaal zo goed weten uit te leggen, maar zelf nooit hun nek uitsteken, hooguit eens onder een verdoken naam hun commentaartje ventileren of dan gif spuiten in mails.
Jullie moeten er nu samen uit. De liberalen van Ronse staan voor een enorme challenge. Al is het in de politiek moeilijk om het gedrag van scheurende en zich weer verzoenende fracties op te tellen, toch maken jullie op papier een behoorlijke kans om aan zet te zijn na de stembuitslag. Maar het wordt de liberale kiezer nu wel stilaan droef te moede als hij ziet hoe jullie die sleutel tot het beleid dreigen te verkwanselen aan onderlinge rivaliteit.
Na de ruzie om die taalkwestie kwam bij jullie de verzoening. Dat is een goede zaak voor de liberalen en voor de Vlaamse eigenheid van deze stad. Het is ook een belangrijke stap naar de echte Ronsese Renaixance. Dat Rudi als uittredend schepen niet zomaar vrede neemt met de laatste bank op de lijst, valt licht te begrijpen. Verhalen die er door jullie concurrenten nu worden ingelepeld dat er omtrent de kop van de lijst door jullie zes jaar geleden al afspraken zouden zijn gemaakt (Rudi zes jaar schepen, Patrick dan kopman) kunnen daarbij wel eens averechts werken. De CD&V moet wat die vermeende of echte deals betreft vooral niet vergeten wat er met Michel Vandendaele is gebeurd. Die partij heeft overigens zelf tegenwoordig werk genoeg om de juiste plekjes uit te zoeken voor de NVA-karteliesten van Paul Carteus. Blijkbaar vergt de lijstvorming daar trouwens meer tijd dan gepland.
Het ware ook naïef te geloven dat kopman Gunther Deriemaker bij de Spa-Groen niks dan onverwaardelijke kameraden achter hem heeft staan op de top van de lijst. Nee, het laatste wat jullie coalitiepartners CD&V en Spa-Groen moeten koesteren omtrent jullie probleempjes is leedvermaak. Het is integendeel van het hoogste belang voor Ronse en voor de goede vertegenwoordiging van duizenden liberale kiezers van Ronse dat jullie er uitkomen als grote jongens.
Wie daarbij dwars blijft liggen, wie daarbij dreigt of pronkt met steraanbiedingen van het Vlaams Belang, bewijst zelf open en bloot dat de liberale gedachte hem worst kan wezen, zodra het eigenbelang in het gedrang komt. Dat zowel Rudi als Patrick zich meteen bereid hebben getoond de brokken te willen lijmen, is hoopgevend voor de goede afloop. Volgens de informatie waarover De Nieuwe Ronsenaar beschikt, bestaat er een oprechte goede wil om eruit te komen. Patrick De Dobbeleer is wijs genoeg om in alle omstandigheden het algemeen belang van Ronse en de eenheid van zijn partij te laten voorgaan op eigen belang in de politiek. Heeft hij zelf de politiek niet echt nodig, dan heeft Ronse aan hem wel iemand die er wil voor gaan met àlle Ronsenaars. Aan hem zal het alvast niet liggen als de verzoening mislukt.
Patrick De Dobbeleer is overigens ook de enige die open en bloot (in deze blog) afstand neemt van het oplaaiend extremisme. Ook Rudi Boudringhien bedankt naar zijn zeggen voor het extreme gedachtengoed en blijft een liberaal in hart en nieren. Dat is alvast moediger dan diegenen die dat de ene dag wel doen en de andere dag hun partij afdreigen met verraad aan het blauwe ideaal.
André Deruyver moet goed beseffen dat hij als teruggekeerde wegloper zijn geloofwaardigheid alleen nog kan behouden, laat staan terugwinnen op de liberale lijst. Met een nieuwe zijsprong, deze keer naar het Vaams Belang, zou hij als gewezen boegbeeld van het zieltogend franskiljonisme de Ronsese Vlaams-Nationalisten van voorzitter Paul Vanderdonckt tot een nieuwe implosie brengen na het vertrek van Joost. Met een overstap naar dat Belang van Ronse van Joost zou hij ook die lijst trouwens meteen totaal ongeloofwaardig maken. Er is met andere woorden geen andere keuze dan: verzoenen of verzuipen.
posted by Stef Vancaeneghem at 10:25
<< Home