16 augustus 2010

OVER LEVEN IN RONSE

TEGEN DOMHEID HEBBEN
ZELFS DE GODEN GEEN VERHAAL





‘Hopelijk vergeet De Post de christenen niet. Want er bestaat zoiets als Vrolijke Pasen en Vrolijke Kerst!’ Dat schrijft een lezer op de site van 'Het Nieuwsblad'. Hij reageert hiermee op een bordje in de Post van Ronse (zie foto) dat alle moslims een vrolijke Ramadan toewenst. Daar gaan we. Binnenkort in de post van Ronse:

Vrolijke Kerst!
Leuke Zomerzonnewende!
Prettig Lentefeest!
Heiligt Uw Koeien!
Ontwaakt!
Het Einde der Tijden is nabij!

Tja, waar begin je met je goedbedoelde boodschappen en waar eindig je. Hopelijk niet met de Apocalyps. Of met dat cyclopenoog:











De Post van Ronse. Altijd wat mis mee. Al van in de tijd van Valère Depauw. We schrijven 1934. Tavi.

Oos g’ien de poost
moet goen
Aachter ’n boekskie
lauten
’n uure moet er stoen
Moer ien guichet
ees aupen
En oos ge moet
vurstgoen
Paast straaf oop
van oa loaf
De droejende duire
zwiert oa boaten
Lek ’n koe
hier koaf.
Ien Roonse ees dat iet…

Voor alle duidelijkheid en eer ik word gestenigd: er is totaal niks verkeerd met het elkaar vriendelijk toewensen van vredelievende dingen. Het probleemke hier is dat de post bij mijn weten nog altijd een openbare plek is voor publieke dienstverlening. Een publieke plaats dus, in een lekenstaat waar godsdienst en staat grondwettelijk gescheiden (horen te ) zijn. Behalve dus in de post van Ronse.

Je kan moeilijk aan de ene kant, zoals Guy Verhofstadt deed (weliswaar niet eigenhandig), overal de kruisbeelden als symbolen van de ene godsdienst uit de Belgische rechtbanken kieperen en dan weer één van de ritualia van een andere religie het beste toewensen in een postkantoor. Je kan bovendien bezwaarlijk aan de ene kant van moslima’s eisen dat ze hun hoofddoek in openbare dienst afleggen vanwege de neutraliteit van de Belgische staat. En hen dan, boven het publieke loket, doodgemoedereerd een vrolijke ramadan wensen.

Volgt u nog? Nee, want het plaatje klopt langs geen kanten. Tegen domheid hebben zelfs de goden geen verhaal. Anders dan verontruste christenen in 'Het Nieuwsblad' heb ik er zelf als humanoïde goddeloze zondaar geen enkele moeite mee dat wie dan ook op deze planeet het allerbeste wordt gewenst in al zijn of haar ondernemingen. Dit vanuit mijn ...heilige.. overtuiging dat alle mensen Tuupe Tsjegoere broeders en zusters horen te zijn voor malkander. Het bordje van de Ronsese Post is dan wel net niet zo dom als die discriminatoire maatregel van ING in verband met 60-plussers. Maar verstandig lijkt me toch nog iets anders. Je trekt er namelijk nodeloos (zo te lezen in haatmails) heel voorspelbaar de afgezaagde racistische grieventrommel en de verwerpelijke haatpraat mee op gang.




(Ja, Valère jong, ien Ronse ees dat iet. Er is hier sowieso al weinig of geen religie meer en als er nog enige godsdienst bloeit, dan niet die van jouw ene ware god maar die van een andere ene ware god. We worden hier tegenwoordig in Ronse overstelpt door ene ware goden . ’t Is… godgeklaagd.

Mogelijks is het allemaal beginnen misgaan toen ik bij je afscheid daar in Sint-Job-in't Goor aan die koffietafel refuseerde te bidden. Niet dat ik je de eeuwige zaligheid niet toewensen zoude. Wel integendeel. Je hebt ze trouwens. Je bent ondertussen zelf Subito Sancto voor elke Ronsenaar die zichzelve respecteert. Maar ‘t is vooral dat ik befehlen! tot publiekelijk prevelen systematisch negeer. Meer moet je er niet achter zoeken).




Ik heb ook nog wat goed nieuws omtrent de bordenloze dus naamloze straten van Ronse. In afwachting dat ze er nu eindelijk eens uit geraken of die Cyprianus de Rorestraat nu in het Frans, het Nederlands dan wel in beide landstalen moet, hierbij een exclusieve foto met een suggestie voor een geschikt alternatief bord: ‘Rue des Foulons’.

Ter info. De Foulons stonden in de streek ooit bekend als brouwers van zware bieren met heel veel cassonade om nog grotere dorst op te wekken. Later als fabrikanten van fijne breiwaren met heel grote doorkijksteken. Daarna liep het pas helemaal fout, gingen ze in de politiek en kwamen ze terecht in de gemeenteraad van Ronse. Ien Roonse ees dat iet.

(Illustratie Valeer Depauw: Michel Provost).