EGOSTRIP (75)

‘Be yourself, no more no less. Dat heb ik als wapenspreuk gekozen toen ik baron werd. Ik had vijftig jaar geleden een zwart vriendinnetje. Ze zei me: Och, ik wil gewoon mezelf zijn. Dat ben ik nooit vergeten.’

‘Al de jongens met wie ik speelde, zijn al gestorven. Ik ben moe, maar ik ben dan ook bijna vierentachtig. Ik overleefde een hersenbloeding en een zware darmoperatie. Toch denk ik nog niet aan de dood. Soms ben ik wat somber. Dan denk ik dat ik in een auto- of treinongeluk zal omkomen. Op het toppunt van mijn carrière. Waarvan ik hoop dat dat nu nog niet is.'

‘Ik ben een heel gevoelig mens, een fragiel mens ook.’

‘Als ik op een podium kom, sluit ik mijn ogen en speel ik. In Carnegie Hall had ik echt stress. Vijf minuten voor de show zat ik in de kleedkamer van Leonard Bernstein. Ik schreef bijna op de muur: Toots was here. Toen kwamen ze me in het oor fluisteren dat de zaal uitverkocht was.'

‘Het grootste applaus kwam er toen ik Ne me quitte pas van Jacques Brel speelde. Ik heb het ook goed gespeeld. Daarna volgde Bluesette.’

‘Weet je wat er op mijn nachttafeltje ligt? Monsieur Croche, anti-dilettante, de muziekkritieken van Claude Debussy en Textes et chansons van Boris Vian.’

Fragmenten uit het interview van Karel Van Keymeulen met Toots Thielemans verschenen in De Standaard, Het Nieuwsblad en Het Volk.
De ‘Ne me quitte pas’- versie die u misschien hoorde in ‘De Gok van Hermes’ staat op ‘Toots 75 The Birthday Album.’
De nieuwste CD van Toots heet ‘One more for the road’. Universal/Verve.
Wie Toots live bezig wil horen en zien: hij speelt op 18 juli op het Blue Note Records Festival in Gent.

Zoekt u apropos niet verder voor me mee naar die selectie van Miles Davis, ik heb ze te pakken : Groovin’ His Finest Tunes. Miles Davis is ook te horen in een subliem postuum duet met Zucchero (‘Zucchero & Co, Universal Music Italia).