28 december 2020

BLIJVEN SCHRIJVEN 

PETITE HISTOIRE.

Ronse is noch het Land van Ooit, noch Parc Bilinguix. Ronse is een stad van de wereld. Die van de jonge Ronsenaars nu en morgen.
Ronse-Renaix, fifties. In de Familia zingt Jacques Brel ‘Les Bourgeois’ pour ces gens-là: met hun Studebaker, hun patriciërswoning, hun 'petit écran en noir et blanc avec Rin-Tin-Tin dedans'. Vastgeroest zitten ze in hun certitudes, opgesmeten door voorgekauwde waarheden uit de Pourquoi Pas?
De Vlaamse Ronsenaars zijn sinds Leo Vindevogel hopeloos verdeeld, trekken op Rerum Novarum naar Wittentak, achter vaandels van Den Tap. De socialisten hangen tussen die twee werelden in, marcheren met alle trekzakken van de accordeonschool vanuit het Feestpaleis naar het Malanderplein.
Kristen Volksbond voor de Vlaamse katholieken. Patria pour les ‘bons pères de famille’. (Papaoutai). Harmonie voor blauwe goddelozen. Fiestpaloas voor rooie metselaars en maçons. Met zijn allen tuupe tegen elkaar.
Onderweg van vroeger naar nergens. Achter maskers van gestolde almacht. De schone schijn statuskikker te zijn in De Ronsenaar, Le Ralliement, Le Courrier de Renaix, Le Journal de Renaix, Voor Allen, De Verbroedering.
NIVEAU ZERO.
Ronse-Renaix, early sixties. Emile Cuvelier ziet het gat in de kiezersmarkt, duikt Omer Van Oudenhove achterna. ‘Mon parti c’est mon pays’ wordt in het Ronsies: 'Renaix -Bilingue'
Tweetalig zal het Collège Saint-Antoine de Padoue alvast nooit meer zijn. De Franse klassen worden jaar na jaar 'uitdovend’. Schoolmakkers en speelkameraden verdwijnen naar Anvaing. 'Adieu, biroute'.
De nieuwe taalgrensregeling houdt Ronse in de klem en onder de duim. Verboden te fusioneren. Vergeten te ontsluiten. Treinverbindingen? Welke treinverbindingen? , De Passerelle? Welke passerelle, Beerie?
Vergeten wordt vooral de onontbeerlijke Ring rond Ronse: minder dan twee kilometer (2km) van boven de Kruissens tot aan de Steenweg op Leuze. De A8 toont zijn rug aan Ronse.
Résultat des courses? Plundering van alle Ronsese nutsdiensten. RTT. Reddy Kilowatt. Vredegerecht. Belastingdienst. Post sorteercentrum. Ronse wordt de Koningin der foute lijstjes. Hoogste werkloosheid. Laagste fiscaal inkomen.
De ‘textiliens’ verkopen hun fabrieken als lofts 'en pièces détachées’. De wevers verlaten hun koertjes en gangskes, trekken naar de sociale stadswijken. Centrale verwarming, comfort.
Ronse deemstert weg in het labyrinth genaamd België. Met hun profileringsdrang, hun egotrips en hun onderling gekibbel houden de Ronsese politieke ‘tenoren’ hun stad al die tijd zélf vleugellam. Het is altijd de schuld van de anderen.
Dat wederkerig schelden gaat ondertussen maar door. Tot vandaag, hier op de sociale media. Bagger, haatpraat, dreigementen, verdachtmakingen. Elke poging tot sereen debat stuit telkens weer op oude rancunes en verwijten. Niveau Zéro.
Het halfslachtige taalstatuut brengt Ronse niks dan ...halfslachtigheid. Ronse verdampt in de politiek van en voor elders, gevoerd met de stemmen van de Ronsenaars. Massa’s lokale parlementsleden met elk een vet parlementair pensioen, dat wel. Doch zonder eensgezinde Ronsese agenda noch plan voor Ronse, die naam waard. De illusie van (vaak eentalige) ‘tweetaligheid’ zorgt voor een instroom van gelukszoekers, kansloos op de arbeidsmarkt, klaar voor de werklozenvalkuil.
ALLEMANSLAND
NIEMANDSLAND.
De eurosubsidies en de miljoenentransfers vloeien vlotjes naar nieuwe bedrijvenparken in het Frasnes van Ronsenaar Jean-Luc Crucke en het Doornik van geboren Ronsenaar Rudy Demotte. En nog is de bodem van de kelk voor de Ronsenaars niet helemaal geledigd. Zware Coronaravage zit er nog aan te komen. Faillissementen worden nu nog even uitgesteld. Dagboeken signaleren rechtstreeks van onder de radar diepe Ronsese armoede.
De Titanic zinkt,
het orkest speelt
Dirty Old Town.
Terwijl eenieder hard blijft schreeuwen en schelden om het eigen grote gelijk zijn de laatste baronnen van Ronse al lang weg naar Vevey, Monaco, Knokke- Le-Zoute , Sint-Martens-Latem, Riviera.
Of ze hebben zich zelf weg verloederd in hun decadentie, gelijk neergaand met de ondergang van hun oude paleizen, hun bouwvallige fabrieken hun megalomane briefhoofden.
De vorige politieke generaties hadden noch de klasse, noch de grandeur om als Ronsese gekozenen samen tuupe ensemble Brussel duidelijk te maken dat de grondwet gelijk zegt te zijn voor alle Belgen, behalve voor Ronsenaars. Die mogen minder dan de anderen. Verboden te groeien en te bloeien.
Als Ronsenaars mogen we alleen maar systematisch geplunderd en kaal geplukt worden door onze lieve buren van fusie Oudenaarde en fusie Frasnes. We weten aldus alvast hoe het hier al vijftig jaar niét werkt en niet moet.
Maar het kan en zal verkeren. Hoop doet leven. Op naar een ander en beter Ronse. Aan de jonge generaties Ronsenaars van nu en morgen om één keer en voor goed dat totaal onwerkbaar Brussels keurslijf daterend van vorige eeuw af te gooien en het tij te doen keren. Liefst met een ambitieus inhaalplan voor Ronse
Falen is geen optie.
Hebben we al gehad.
Alle haatcomments
en bagger evenzeer.
Zoals een hoofdredacteur uit mijn vorig leven zijn redactievergaderingen pleegde af te ronden: 'U heeft het recht mijn mening te delen'.
Blijven Schrijven.
Dagboek.
25.12.2020.