EGOSTRIP (55)
tombe la neige
tombe la neige
tu ne viendras pas ce soir
tombe la neige
et mon coeur s'habille de noir
ce soyeux cortège
tout en larmes blanches
l'oiseau sur la branche
pleure le sortilège
tu ne viendras pas ce soir
me crie mon désespoir
mais tombe la neige
impassible manège
tombe la neige
tu ne viendras pas ce soir
tombe la neige
tout est blanc de désespoir
triste certitude
le froid et l'absence
cet odieux silence
blanche solitude
tu ne viendras pas ce soir
me crie mon désespoir
mais tombe la neige
impassible manège
Salvatore Adamo
waarom ging je zo ver
ga in die goede nacht niet al te licht
de oude dag moet laaien en weerstaan
raas,raas tegen het sterven van het licht
Dylan Thomas
schoonheid en waarheid
ik stierf voor schoonheid maar was net
geborgen in het graf
toen een die stierf voor waarheid
een kamer naast mij werd gelegd
hij vroeg mij zacht waar faalde jij
voor schoonheid zei ik hem
en ik voor waarheid die zijn één
wij zijn gebroeders zei hij
zo als verwanten‘s nachts bijeen
spraken wij over en weer
tot mos de lippen had bereikt
en onze namen bedekte
Emily Dickinson
tombe la neige
tu ne viendras pas ce soir
tombe la neige
et mon coeur s'habille de noir
ce soyeux cortège
tout en larmes blanches
l'oiseau sur la branche
pleure le sortilège
tu ne viendras pas ce soir
me crie mon désespoir
mais tombe la neige
impassible manège
tombe la neige
tu ne viendras pas ce soir
tombe la neige
tout est blanc de désespoir
triste certitude
le froid et l'absence
cet odieux silence
blanche solitude
tu ne viendras pas ce soir
me crie mon désespoir
mais tombe la neige
impassible manège
Salvatore Adamo
waarom ging je zo ver
ga in die goede nacht niet al te licht
de oude dag moet laaien en weerstaan
raas,raas tegen het sterven van het licht
Dylan Thomas
schoonheid en waarheid
ik stierf voor schoonheid maar was net
geborgen in het graf
toen een die stierf voor waarheid
een kamer naast mij werd gelegd
hij vroeg mij zacht waar faalde jij
voor schoonheid zei ik hem
en ik voor waarheid die zijn één
wij zijn gebroeders zei hij
zo als verwanten‘s nachts bijeen
spraken wij over en weer
tot mos de lippen had bereikt
en onze namen bedekte
Emily Dickinson
<< Home