DE NIEUWE RONSENAAR (21)
Luc Dupont weer burgemeester ?
De CD&V van Ronse heeft eerder al kenbaar gemaakt dat al haar mandatarissen zich eensgezind achter Luc Dupont scharen voor een verlenging van diens burgemeesterschap. Dupont is allesbehalve een tafelspringer. Als kopman is hij evenmin de grote stemmentrekker. Lang heeft dat slappe imago van Dupont in zijn nadeel gewerkt. De verwijten aan zijn adres zijn bekend. Hij schudt niet zo gretig handjes. Hij stopt zich veeleer weg. Hij houdt zich teveel op de achtergrond. Hij stapt zelden zelf naar de Ronsenaars toe. Hij heeft van die hautaine stopwoordjes als iets hem niet zint. Hij incasseert niet zo best. Hij heeft het charisma van een pladijs in de visafdeling van O’Cool. Ronsenaars die van enige flamboyance houden verwijten hem bovendien een duidelijk gebrek aan uitstraling. Dupont zet Ronse te weinig nadrukkelijk op de kaart. In de stad zelf is hij teveel de grijze muis, te weinig de altijd bereikbare burgervader.
Maar zie, het kan verkeren. Aan de stunttijd van de gratispolitiek is nu definitief een eind gekomen door Steve Stevaerts benoeming van zichzelf tot gouverneur. Zelfs de meest goedgelovige heeft nu wel door dat veel beloven en dan aan jezelf geven alleen zotten in vrede doet leven. Gaandeweg komt nu een andere politiek bovendrijven, als olie. De nieuwe politicus die de Vlamingen in opiniepeilingen nu het meest aanspreekt wordt verpersoonlijkt door CD&V’er Yves Leterme. Het is de politiek van weinig woorden maar daden. Niet lullen maar doen. Luc Dupont past perfect in dat plaatje. Zijn profiel lijkt als het ware een Ronsese versie van de Leterme-aanpak. Het wordt dan ook zijn sterkste troef voor de verkiezingen. Want Dupont mag dan al (doelbewust) zijn profiel zo rustig laag houden, hij is wel de geknipte man voor het beleid. Hij wordt daarin trouwens ook nog eens prima bijgestaan door zijn schepen van Openbare Werken Yves Deworm. Net als Dupont is Deworm allesbehalve een druktemaker, handjesschudder of schreeuwer. Al jaren bouwt Deworm letterlijk voort aan de vernieuwing van het stadscentrum. Hij doet dat - als burgerlijk ingenieur - op een deskundige en zeer integere manier.
Ook Deworm is echter geen stemmenkampioen, wel een vaste waarde op de lijst. De stemmen moeten dus vooral komen van Agnes Van Crombrugge, Joris Vandenhoucke, huisarts Diederik Van Hamme en de alom presente Jan Foulon. Van Baudouin Piessevaux zal moeten blijken in hoeverre zijn illustere naam nog kiezers trekt. Van alle genoemden hierboven zijn er maar weinig die echt kiezers uit andere partijen kunnen weghalen. Luc Dupont zelf kan allicht een graantje meepikken van de heisa bij de liberalen. Nogal wat basisliberalen zijn het eindeloos gekrakeel om de macht daar beu. Van daaruit kunnen ze wel eens overwegen om te gaan voor continuiteit in het beleid. Luc Dupont komt dan als eerste in aanmerking als de man die daar garant voor staat. Ook Agnes Van Crombrugge blijft met haar bodemloze vriendelijkheid een partijen-overschrijdende stemmentrekker. Zij het veeleer bij een andere partij dan de liberale...
Hetzelfde geldt voor Joris Vandenhoucke. Wie dacht dat deze laatste met zijn uitgesproken sportprofiel verloren zou lopen in zijn ambt als schepen van Cultuur komt bedrogen uit. Joris Vandenhoucke verstaat de kunst om zich knap in te leven in de materie van zijn ambt. Hij bewijst daarmee op korte tijd dat hij behalve die populaire volksjongen ook een degelijk en veelzijdig beleidsman is.
Hoe sterk staat CD&V Ronse ? Sterk. Van onderlinge verdeeldheid is geen sprake (meer). Het rustige maar vastberaden low profile van burgemeester Dupont is een troef geworden tegenover tafelspringers, doemdenkers en ruziemakers. Wint de CD&V daarom de verkiezingen ? Allicht niet. De winnaar valt deze keer niet te zoeken bij de drie beleidspartijen. Maar de kans is wel reëel dat van die drie beleidspartijen de CD&V nog het meest ongeschonden door de (op basis van recente uitslagen) te verwachten Vlaams Belang - tsunami van Ronse geraakt. Het zit er dus dik in dat Luc Dupont aan zet blijft om zichzelf op te volgen als burgemeester. Zijn directe challenger van de oppositie wordt Erik Tack. (Vervolgt).
De CD&V van Ronse heeft eerder al kenbaar gemaakt dat al haar mandatarissen zich eensgezind achter Luc Dupont scharen voor een verlenging van diens burgemeesterschap. Dupont is allesbehalve een tafelspringer. Als kopman is hij evenmin de grote stemmentrekker. Lang heeft dat slappe imago van Dupont in zijn nadeel gewerkt. De verwijten aan zijn adres zijn bekend. Hij schudt niet zo gretig handjes. Hij stopt zich veeleer weg. Hij houdt zich teveel op de achtergrond. Hij stapt zelden zelf naar de Ronsenaars toe. Hij heeft van die hautaine stopwoordjes als iets hem niet zint. Hij incasseert niet zo best. Hij heeft het charisma van een pladijs in de visafdeling van O’Cool. Ronsenaars die van enige flamboyance houden verwijten hem bovendien een duidelijk gebrek aan uitstraling. Dupont zet Ronse te weinig nadrukkelijk op de kaart. In de stad zelf is hij teveel de grijze muis, te weinig de altijd bereikbare burgervader.
Maar zie, het kan verkeren. Aan de stunttijd van de gratispolitiek is nu definitief een eind gekomen door Steve Stevaerts benoeming van zichzelf tot gouverneur. Zelfs de meest goedgelovige heeft nu wel door dat veel beloven en dan aan jezelf geven alleen zotten in vrede doet leven. Gaandeweg komt nu een andere politiek bovendrijven, als olie. De nieuwe politicus die de Vlamingen in opiniepeilingen nu het meest aanspreekt wordt verpersoonlijkt door CD&V’er Yves Leterme. Het is de politiek van weinig woorden maar daden. Niet lullen maar doen. Luc Dupont past perfect in dat plaatje. Zijn profiel lijkt als het ware een Ronsese versie van de Leterme-aanpak. Het wordt dan ook zijn sterkste troef voor de verkiezingen. Want Dupont mag dan al (doelbewust) zijn profiel zo rustig laag houden, hij is wel de geknipte man voor het beleid. Hij wordt daarin trouwens ook nog eens prima bijgestaan door zijn schepen van Openbare Werken Yves Deworm. Net als Dupont is Deworm allesbehalve een druktemaker, handjesschudder of schreeuwer. Al jaren bouwt Deworm letterlijk voort aan de vernieuwing van het stadscentrum. Hij doet dat - als burgerlijk ingenieur - op een deskundige en zeer integere manier.
Ook Deworm is echter geen stemmenkampioen, wel een vaste waarde op de lijst. De stemmen moeten dus vooral komen van Agnes Van Crombrugge, Joris Vandenhoucke, huisarts Diederik Van Hamme en de alom presente Jan Foulon. Van Baudouin Piessevaux zal moeten blijken in hoeverre zijn illustere naam nog kiezers trekt. Van alle genoemden hierboven zijn er maar weinig die echt kiezers uit andere partijen kunnen weghalen. Luc Dupont zelf kan allicht een graantje meepikken van de heisa bij de liberalen. Nogal wat basisliberalen zijn het eindeloos gekrakeel om de macht daar beu. Van daaruit kunnen ze wel eens overwegen om te gaan voor continuiteit in het beleid. Luc Dupont komt dan als eerste in aanmerking als de man die daar garant voor staat. Ook Agnes Van Crombrugge blijft met haar bodemloze vriendelijkheid een partijen-overschrijdende stemmentrekker. Zij het veeleer bij een andere partij dan de liberale...
Hetzelfde geldt voor Joris Vandenhoucke. Wie dacht dat deze laatste met zijn uitgesproken sportprofiel verloren zou lopen in zijn ambt als schepen van Cultuur komt bedrogen uit. Joris Vandenhoucke verstaat de kunst om zich knap in te leven in de materie van zijn ambt. Hij bewijst daarmee op korte tijd dat hij behalve die populaire volksjongen ook een degelijk en veelzijdig beleidsman is.
Hoe sterk staat CD&V Ronse ? Sterk. Van onderlinge verdeeldheid is geen sprake (meer). Het rustige maar vastberaden low profile van burgemeester Dupont is een troef geworden tegenover tafelspringers, doemdenkers en ruziemakers. Wint de CD&V daarom de verkiezingen ? Allicht niet. De winnaar valt deze keer niet te zoeken bij de drie beleidspartijen. Maar de kans is wel reëel dat van die drie beleidspartijen de CD&V nog het meest ongeschonden door de (op basis van recente uitslagen) te verwachten Vlaams Belang - tsunami van Ronse geraakt. Het zit er dus dik in dat Luc Dupont aan zet blijft om zichzelf op te volgen als burgemeester. Zijn directe challenger van de oppositie wordt Erik Tack. (Vervolgt).
posted by Stef Vancaeneghem at 11:05
<< Home