DE NIEUWE RONSENAAR (16)
Help ! Ik wil een huis in Ronse.
Verhaal één. Twee jonge Ronsenaars verdienen behoorlijk hun boterham. Ze willen samen door het leven. Ze hebben al een paar jaar gewerkt, onderwijl goedkoop levend in Hotel Mama. Ze hebben wat opzij. Nu willen ze hun eigen huis in Ronse. Ze lopen de rij banken af, op zoek naar de beste leenformule. Ze zijn jong, dus kunnen ze gaan voor een fiscaal interessante hypothecaire lening. De maandelijkse afbetaling willen ze draaglijk houden. Ze willen nog wat van het leven genieten ook. Na de tournee van de banken en het bijeenleggen van hun spaarvarkentjes komen ze uit op een koopbudget van rond de 125.000 euro. Dan houden ze net nog wat reserve over, voor onvoorziene kosten. Niet slecht dat budget. Veel geld eigenlijk. Het moet best lukken. Hij kan de handen uit de mouwen steken. Zij gelooft in hem, zoals in het lied van André Hazes. En ze weet zelf van aanpakken. Al wat ze via de bank aan zichzelf terugbetalen, geven ze niet finaal weg aan een verhuurder. Dagelijks surfen ze dus alle immobiliënsites af. Op zoek naar het huis van hun dromen. Ze dweilen kantoren af, vragen lijsten op. Aandoenlijk om ze zo vastberaden bezig te zien. Tientallen huizen bezoeken ze. Maar de zoektocht wordt een kalvarietocht. Of ze vinden hun droomhuis maar dan ligt de vraagprijs torenhoog boven hun budget. Of ze zien huizen klaar voor de afbraak. Of een huis dat best te doen is, ligt helaas in een overdrukke, vervallen buurt. In deze situatie verzeilen jonge Ronsenaars die niet kunnen terugvallen op weelderige sponsoring van thuis. Zij geraken ontmoedigd, tellen hun geld, stellen de koop uit en gaan huren. Patstelling.
Verhaal twee. Ze hebben beiden hun leven lang hard gewerkt. De kinderen zijn lang het huis uit. Veel te groot is hun huis nu geworden. Hij is wat slecht te been, zij droomt van een flat in het centrum. Maar zie, appartementen blijken straks duurder dan huizen. De vraagprijs voor hun eigen huis dat ze willen verkopen, moet hoog genoeg liggen om de verhuizing naar de flat vlot te doen verlopen.Resultaat ? Hun huis geraakt niet weg. Ze blijven er dus maar in wonen. Verder onderhoud gaat echter gaandeweg steeds moeilijker. Verkrotting dreigt. Patstelling.
Verhaal drie. Hij werkt in Ronse. Hij is een alleenstaande jongere. Hij zoekt een huisje. Maar als éénverdiener is zijn budget beperkt. Banken zijn niet zo happig op het lenen van meer aan éénverdieners. En stel hij geraakt zijn job kwijt ? Voor een doorsneehuis in pakweg de Bereidersstraat gaat de vraagprijs algauw naar 100.000 euro. De alleenstaande jonge Ronsenaar telt nog een keer zijn geld, bedenkt zich, wacht af en huurt een flatje. Patstelling.
Tuupe wonen in Ronse
Het is dit soort typegevallen die Ronse moet doorbreken met een globale aanpak die rekening houdt met vergrijzing, gezinsverdunning en een demografische evolutie met steeds meer alleenstaande jongeren. Goed en betaalbaar wonen in Ronse vereist een aantrekkelijk koop- en bouwklimaat. Dat vraagt om te beginnen eenduidigheid en transparantie op het vlak van stedebouw, ruimtelijke ordening en premies en een goede communicatie. Die komt er nu met het éénloketsysteem voor Wonen-Bouwen plus een digitaal Geo-loket waar de kandidaat koper-bouwer terecht kan voor alle info inzake gewestplan, bijzonder plan van aanleg, rooilijnen en vergunningen.
Ronse gaat de talrijke privé-initiatieven rond nieuwe woonprojecten ondersteunen met een volgehouden herwaardering van de leefomgeving en betere verkeerleefbaarheid : ook in de meest kwetsbare buurten. In gebiedsgerichte stadvernieuwingsprojecten zoals De Kloef zullen de Ronsenaars de keuze krijgen tussen verschillende woontypes: ruime vrijstaanden woningen, clusters van patiowoningen, rijwoningen en appartementen. Die moeten mooi aansluiten op zowel het groen van de rand als de stadskern. Sociale huisvestingsmaatschappijen zoals De Nieuwe Haard en De Vlaamse Ardennen kiezen al een tijd voor punctuele ingrepen, liever dan voor grootschalige sociale wijken. Deze zogeheten ‘inbreidingsprojecten’ zien we als Ronsenaars nu al her en der staan aan de Brul, in Olifantstraat, Ijzerstraat. Ze bevorderen de sociale mix van de bevolkingssamenstelling. Dat is alvast stukken beter dan nog meer nieuwe woonkazernes.
Van belang daarbij is wel dat tegelijk minder recente sociale projecten als Scheldekouter en Floreal tijdig gerenoveerd worden. Je kan de mensen daar niet aan hun lot overlaten.
Dat is een stad
De leefbaarheid van het stadscentrum is al stukken verbeterd door de vernieuwing van Markt en centrumstraten. Ook het bannen van het zwaar vervoer uit de eigenlijke centrumkern en het invoeren van de zone 30 helpen. Dat moet echter nog beter. Met een echte ontsluiting die naam waardig. Ronse heeft ook dringend nood aan aaneengesloten veilige tracés voor voetgangers en fietsers. Leuk wonen, dat kan alleen in een nette, veilige, groene stad. Snel ingrijpen bij sluikstorten, vandalisme, graffiti. Toezicht door stadswachten. Uitbreiding van Buurt Informatie Netwerken. Bestrijding van huisjesmelkerij. Controle op domicilie-adressen. Het is veel tegelijk. Het Strategisch Plan heeft alvast de verdienste dat het alle woonpijnpunten in kaart brengt en met een doordachte aanpak te lijf gaat. Ronse is niet op een dag gebouwd. Ronse zal dan ook niet op één dag als een nieuwe stad herrijzen.
Groene vingers
Het is daarom goed dat er gefocust wordt op doelgerichte projecten. Die zullen dan wel vrij snel ons stadsbeeld een heel andere aanblik geven. Tal van oude fabriekssites krijgen nieuwe bestemmingen. Zo komt er een stadsvernieuwingproject aan Incoplas langs Blauwe Steen en Elzeelesteenweg. De Nieuwe Leie zal dan weer de onderkant van de Wolvestraat en het hele kwartier van de Beekstraat tot de benedenkant van de Dammekenstraat verfraaien.
Vanuit de Kloef en de Nieuwe Leie krijgt Ronse bovendien groene vingers naar Muziekbos en wandelpad aan de Rotterije. Vanuit de stad naar het groen en vanuit het randgroen naar een groene stadskern met nieuwe stadstuinen en parken. Dit is werken zoals het moet. Goed doordacht. Met visie. Planmatig. Vastberaden. Wars van welk ander belang dan dat van alle nieuwe Ronsenaars.
Verhaal één. Twee jonge Ronsenaars verdienen behoorlijk hun boterham. Ze willen samen door het leven. Ze hebben al een paar jaar gewerkt, onderwijl goedkoop levend in Hotel Mama. Ze hebben wat opzij. Nu willen ze hun eigen huis in Ronse. Ze lopen de rij banken af, op zoek naar de beste leenformule. Ze zijn jong, dus kunnen ze gaan voor een fiscaal interessante hypothecaire lening. De maandelijkse afbetaling willen ze draaglijk houden. Ze willen nog wat van het leven genieten ook. Na de tournee van de banken en het bijeenleggen van hun spaarvarkentjes komen ze uit op een koopbudget van rond de 125.000 euro. Dan houden ze net nog wat reserve over, voor onvoorziene kosten. Niet slecht dat budget. Veel geld eigenlijk. Het moet best lukken. Hij kan de handen uit de mouwen steken. Zij gelooft in hem, zoals in het lied van André Hazes. En ze weet zelf van aanpakken. Al wat ze via de bank aan zichzelf terugbetalen, geven ze niet finaal weg aan een verhuurder. Dagelijks surfen ze dus alle immobiliënsites af. Op zoek naar het huis van hun dromen. Ze dweilen kantoren af, vragen lijsten op. Aandoenlijk om ze zo vastberaden bezig te zien. Tientallen huizen bezoeken ze. Maar de zoektocht wordt een kalvarietocht. Of ze vinden hun droomhuis maar dan ligt de vraagprijs torenhoog boven hun budget. Of ze zien huizen klaar voor de afbraak. Of een huis dat best te doen is, ligt helaas in een overdrukke, vervallen buurt. In deze situatie verzeilen jonge Ronsenaars die niet kunnen terugvallen op weelderige sponsoring van thuis. Zij geraken ontmoedigd, tellen hun geld, stellen de koop uit en gaan huren. Patstelling.
Verhaal twee. Ze hebben beiden hun leven lang hard gewerkt. De kinderen zijn lang het huis uit. Veel te groot is hun huis nu geworden. Hij is wat slecht te been, zij droomt van een flat in het centrum. Maar zie, appartementen blijken straks duurder dan huizen. De vraagprijs voor hun eigen huis dat ze willen verkopen, moet hoog genoeg liggen om de verhuizing naar de flat vlot te doen verlopen.Resultaat ? Hun huis geraakt niet weg. Ze blijven er dus maar in wonen. Verder onderhoud gaat echter gaandeweg steeds moeilijker. Verkrotting dreigt. Patstelling.
Verhaal drie. Hij werkt in Ronse. Hij is een alleenstaande jongere. Hij zoekt een huisje. Maar als éénverdiener is zijn budget beperkt. Banken zijn niet zo happig op het lenen van meer aan éénverdieners. En stel hij geraakt zijn job kwijt ? Voor een doorsneehuis in pakweg de Bereidersstraat gaat de vraagprijs algauw naar 100.000 euro. De alleenstaande jonge Ronsenaar telt nog een keer zijn geld, bedenkt zich, wacht af en huurt een flatje. Patstelling.
Tuupe wonen in Ronse
Het is dit soort typegevallen die Ronse moet doorbreken met een globale aanpak die rekening houdt met vergrijzing, gezinsverdunning en een demografische evolutie met steeds meer alleenstaande jongeren. Goed en betaalbaar wonen in Ronse vereist een aantrekkelijk koop- en bouwklimaat. Dat vraagt om te beginnen eenduidigheid en transparantie op het vlak van stedebouw, ruimtelijke ordening en premies en een goede communicatie. Die komt er nu met het éénloketsysteem voor Wonen-Bouwen plus een digitaal Geo-loket waar de kandidaat koper-bouwer terecht kan voor alle info inzake gewestplan, bijzonder plan van aanleg, rooilijnen en vergunningen.
Ronse gaat de talrijke privé-initiatieven rond nieuwe woonprojecten ondersteunen met een volgehouden herwaardering van de leefomgeving en betere verkeerleefbaarheid : ook in de meest kwetsbare buurten. In gebiedsgerichte stadvernieuwingsprojecten zoals De Kloef zullen de Ronsenaars de keuze krijgen tussen verschillende woontypes: ruime vrijstaanden woningen, clusters van patiowoningen, rijwoningen en appartementen. Die moeten mooi aansluiten op zowel het groen van de rand als de stadskern. Sociale huisvestingsmaatschappijen zoals De Nieuwe Haard en De Vlaamse Ardennen kiezen al een tijd voor punctuele ingrepen, liever dan voor grootschalige sociale wijken. Deze zogeheten ‘inbreidingsprojecten’ zien we als Ronsenaars nu al her en der staan aan de Brul, in Olifantstraat, Ijzerstraat. Ze bevorderen de sociale mix van de bevolkingssamenstelling. Dat is alvast stukken beter dan nog meer nieuwe woonkazernes.
Van belang daarbij is wel dat tegelijk minder recente sociale projecten als Scheldekouter en Floreal tijdig gerenoveerd worden. Je kan de mensen daar niet aan hun lot overlaten.
Dat is een stad
De leefbaarheid van het stadscentrum is al stukken verbeterd door de vernieuwing van Markt en centrumstraten. Ook het bannen van het zwaar vervoer uit de eigenlijke centrumkern en het invoeren van de zone 30 helpen. Dat moet echter nog beter. Met een echte ontsluiting die naam waardig. Ronse heeft ook dringend nood aan aaneengesloten veilige tracés voor voetgangers en fietsers. Leuk wonen, dat kan alleen in een nette, veilige, groene stad. Snel ingrijpen bij sluikstorten, vandalisme, graffiti. Toezicht door stadswachten. Uitbreiding van Buurt Informatie Netwerken. Bestrijding van huisjesmelkerij. Controle op domicilie-adressen. Het is veel tegelijk. Het Strategisch Plan heeft alvast de verdienste dat het alle woonpijnpunten in kaart brengt en met een doordachte aanpak te lijf gaat. Ronse is niet op een dag gebouwd. Ronse zal dan ook niet op één dag als een nieuwe stad herrijzen.
Groene vingers
Het is daarom goed dat er gefocust wordt op doelgerichte projecten. Die zullen dan wel vrij snel ons stadsbeeld een heel andere aanblik geven. Tal van oude fabriekssites krijgen nieuwe bestemmingen. Zo komt er een stadsvernieuwingproject aan Incoplas langs Blauwe Steen en Elzeelesteenweg. De Nieuwe Leie zal dan weer de onderkant van de Wolvestraat en het hele kwartier van de Beekstraat tot de benedenkant van de Dammekenstraat verfraaien.
Vanuit de Kloef en de Nieuwe Leie krijgt Ronse bovendien groene vingers naar Muziekbos en wandelpad aan de Rotterije. Vanuit de stad naar het groen en vanuit het randgroen naar een groene stadskern met nieuwe stadstuinen en parken. Dit is werken zoals het moet. Goed doordacht. Met visie. Planmatig. Vastberaden. Wars van welk ander belang dan dat van alle nieuwe Ronsenaars.
posted by Stef Vancaeneghem at 11:20
<< Home