BLOGBOEK
AVS DEBAT TOONT NIEUW RONSE
Wim Vandevelde en zijn alter ego Lieven Dhaeze van De N-VA zijn er helemaal klaar voor om Ronse mee in de toekomst te (be)sturen. Zo blijkt uit het AVS-verkiezingsdebat. Zonder pathos slaagden ze er in om al hun punten te plaatsen langsheen de krachtlijnen van hun gedrevenheid voor Ronse. Vlaamse verankering. Hertekening van het financiële plaatje. Zorg voor de eigen Ronsiese specificiteit. Opkrikken van het maatschappelijk weefsel. Herstel en verbetering van het onderwijsaanbod. De stijl was constructief. De inhoud onderbouwd.
De Liberale Unie van haar kant verdeelde netjes haar punten bij kopstukken Rudi Boudringhien en Tom Deputter. Rudi Boudringhien zat deze keer helemaal waarin hij op zijn best is. De gewezen schepen van Financiën waarschuwde voor ontsporing van de Ronsiese geldmiddelen en het was Luc Dupont niet die hem daarin tegensprak, al ligt die dreiging in externe factoren : minder inkomsten door de crisis, meer uitgaven door de stijging van de vaste kosten zoals de pensioenen.
Tom Deputter vulde de beleidsklare wens van de liberalen aan met een klare kijk op de veiligheid van de Ronsenaars (de realiteit en de perceptie) en gaf aan wat het enige democratisch verantwoord antwoord daarop kan zijn. De twee liberale kopstukken zijn daarmee knap geslaagd in hun serene reunie. Klaar voor de retour naar het bestuur.
Want allemaal willen ze Ronse mee besturen met Luc Dupont. Die had overigens zelf genoeg aan één helft van het debat om zijn klasse als geboren bestuurder te etaleren. De andere helft liet hij sportief over aan zijn kersverse kartelpartner Wouter Stockman van Groen. Die deed wat hem te doen stond, accentueerde de ecologische objectieven en actualiseerde die kordaat rond mobiliteit, verkeersleefbaarheid en de verdere uitwerking van de enorme groene troeven van Ronse.
Als kandidaat-burgemeester klaarde Gunther Deriemaker namens de SP.A Ronse de klus helemaal in zijn eentje. Rustig en vastberaden counterde hij daarbij de aanvallen van zijn belagers. Gunther Deriemaker is zich zichtbaar goed bewust van de grote verantwoordelijkheid die hij op de schouders torst om alle Ronsenaars (die mèt werk en die zonder) waardig en vredig tuupe te laten leven: zonder dat de ene de daarbij de dupe is van de andere.
Het wordt hoe dan ook voor eenieder dansen op de slappe koord in een stad met een laag inkomensplaatje en een torenhoge werkloosheidsgraad. Kwetsbaar door de hoge instroom van gelukszoekers op zoek naar een Utopia dat er niet is.
Dat Erik Tack en Dirk Deschaumes van Vlaams Belang daarin hun ding moeten kunnen doen en zeggen, hoort bij het kleurrijke patchwork van visies op Ronse, de stad die we –zoveel is zeker – met zijn allen op onze eigen manier willen kunnen blijven koesteren. Erik Tack refereert hiervoor zelf aan zijn tweehonderd jaar oude Ronsese roots. Zo zijn er nog. Ronsenaar dat ben je evenwel - vanaf dag één in Ronse - door samen met al je stadsgenoten dag na dag je stad te beleven en mee te herdenken. Van vroeger naar morgen.
Met het Ronse van gisteren in herinnering.
Met het Ronse van morgen in het hoofd.
Met het Ronse van nu in het hart.
Er kan niet aan getwijfeld worden dat alle deelnemers aan het debat - en met hen al hun kiezers - dat Ronse van ons allen oprecht koesteren.
Tuupe vuir Ronse.
(Het debat is vandaag in herhaling te bekijken op AVS: 15-18u)
Wim Vandevelde en zijn alter ego Lieven Dhaeze van De N-VA zijn er helemaal klaar voor om Ronse mee in de toekomst te (be)sturen. Zo blijkt uit het AVS-verkiezingsdebat. Zonder pathos slaagden ze er in om al hun punten te plaatsen langsheen de krachtlijnen van hun gedrevenheid voor Ronse. Vlaamse verankering. Hertekening van het financiële plaatje. Zorg voor de eigen Ronsiese specificiteit. Opkrikken van het maatschappelijk weefsel. Herstel en verbetering van het onderwijsaanbod. De stijl was constructief. De inhoud onderbouwd.
De Liberale Unie van haar kant verdeelde netjes haar punten bij kopstukken Rudi Boudringhien en Tom Deputter. Rudi Boudringhien zat deze keer helemaal waarin hij op zijn best is. De gewezen schepen van Financiën waarschuwde voor ontsporing van de Ronsiese geldmiddelen en het was Luc Dupont niet die hem daarin tegensprak, al ligt die dreiging in externe factoren : minder inkomsten door de crisis, meer uitgaven door de stijging van de vaste kosten zoals de pensioenen.
Tom Deputter vulde de beleidsklare wens van de liberalen aan met een klare kijk op de veiligheid van de Ronsenaars (de realiteit en de perceptie) en gaf aan wat het enige democratisch verantwoord antwoord daarop kan zijn. De twee liberale kopstukken zijn daarmee knap geslaagd in hun serene reunie. Klaar voor de retour naar het bestuur.
Want allemaal willen ze Ronse mee besturen met Luc Dupont. Die had overigens zelf genoeg aan één helft van het debat om zijn klasse als geboren bestuurder te etaleren. De andere helft liet hij sportief over aan zijn kersverse kartelpartner Wouter Stockman van Groen. Die deed wat hem te doen stond, accentueerde de ecologische objectieven en actualiseerde die kordaat rond mobiliteit, verkeersleefbaarheid en de verdere uitwerking van de enorme groene troeven van Ronse.
Als kandidaat-burgemeester klaarde Gunther Deriemaker namens de SP.A Ronse de klus helemaal in zijn eentje. Rustig en vastberaden counterde hij daarbij de aanvallen van zijn belagers. Gunther Deriemaker is zich zichtbaar goed bewust van de grote verantwoordelijkheid die hij op de schouders torst om alle Ronsenaars (die mèt werk en die zonder) waardig en vredig tuupe te laten leven: zonder dat de ene de daarbij de dupe is van de andere.
Me zoeme weure hier oest vergeiten
hoe schuune da Roonse tooch kan zoan.
Het wordt hoe dan ook voor eenieder dansen op de slappe koord in een stad met een laag inkomensplaatje en een torenhoge werkloosheidsgraad. Kwetsbaar door de hoge instroom van gelukszoekers op zoek naar een Utopia dat er niet is.
Dat Erik Tack en Dirk Deschaumes van Vlaams Belang daarin hun ding moeten kunnen doen en zeggen, hoort bij het kleurrijke patchwork van visies op Ronse, de stad die we –zoveel is zeker – met zijn allen op onze eigen manier willen kunnen blijven koesteren. Erik Tack refereert hiervoor zelf aan zijn tweehonderd jaar oude Ronsese roots. Zo zijn er nog. Ronsenaar dat ben je evenwel - vanaf dag één in Ronse - door samen met al je stadsgenoten dag na dag je stad te beleven en mee te herdenken. Van vroeger naar morgen.
Met het Ronse van gisteren in herinnering.
Met het Ronse van morgen in het hoofd.
Met het Ronse van nu in het hart.
Er kan niet aan getwijfeld worden dat alle deelnemers aan het debat - en met hen al hun kiezers - dat Ronse van ons allen oprecht koesteren.
Tuupe vuir Ronse.
(Het debat is vandaag in herhaling te bekijken op AVS: 15-18u)
<< Home