EXCLUSIEF EIGEN NIEUWS

VRIJSPRAAK VOOR BURGEMEESTER DUPONT
EN VOOR DE DRIE ANDERE BETROKKENEN.
EINDELIJK RECHTVAARDIGHEID
IN VERZIEKTE EN VERPOLITISEERDE
AFFAIRE POLITIEKAZERNE.
ERIK TACK EN AANKLAGER VANGEN BOT

In de zaak van de Politiekazerne (Reseco) zijn alle betrokkenen vanochtend door de rechtbank van Oudenaarde vrijgesproken.










Het gaat meer bepaald om burgemeester Luc Dupont, stadssecretaris Linda Vandekerkhove, OCMW-voorzitter en schepen Pol Kerckhove en Jean-François Dopchie. Dit verneem ik zopas uit eerste hand van één van de betrokken partijen. Hiermee is dus eindelijk recht geschied. Het is een mooie dag voor Ronse. Een dag van rechtvaardigheid vooral voor alle betrokkenen die jarenlang gebukt liepen onder dit nodeloos geding.

DE AFFAIRE DIE ER GEEN HAD MOGEN ZIJN



Ter herinnering (ingekort) nog eens het uitgebreid standpunt dat ik hier (in alle onafhankelijkheid) over deze zaak op 1 november jongstleden formuleerde.

Een burgemeester die volkomen ter goede trouw de beste oplossing zoekt om zijn eengemaakte politie - overigens op verzoek van de hogere overheid zelf - snel een efficiënt, goedkoop en ruimer onderkomen te bezorgen. Een car-wash-uitbater die ons geliefd Ronse inmiddels alweer vaarwel heeft gezegd maar die dan nog vindt dat de nieuwe kazerne eigenlijk beter op zijn eigendom (inmiddels doorverkocht als woonproject) terecht komt, eerder dan op de nochtans zo voor de hand liggende aanpalende gebouwen van het voormalige bedrijf Reseco aan de overkant. Maar die daarbij bot vangt. Een schepencollege dat daarop bestookt wordt met allerlei klachten, gaande van manipulatie tot belangenneming en schriftvervalsing met als zogenaamde ‘beschuldigden’ burgemeester Luc Dupont, schepen van Financiën Pol Kerckhove en stadssecretaris Linda Vandekerkhove. Een oppositieleider, Erik Tack van Vlaams Belang, die zijn kans schoon ziet om politiek te scoren en daarbij gretig uit de vermeende grieventrommel van de carwash-uitbater gaat graaien. Een discussie van welles nietes die helemaal ontspoort en tenslotte verhuist van de gemeenteraad en het stadhuis naar de rechtbank.

Acht jaar duurde aldus de rechtsgang van dit zogenaamd ‘Reseco-dossier’: een affaire die nooit had mogen bestaan. Geen zinnig mens in Ronse die twijfelde aan de goede trouw van burgemeester Luc Dupont en zijn correcte handelwijze ten dienste van het algemeen belang van de Ronsenaars. Het echte schandaal van deze affaire was dan ook dat ze volkomen nutteloos en overbodig haar weg vond naar de rechtbank. Het echte schandaal was dat de verhuizing van de politie hierdoor zo lang is uitgesteld en de Ronsenaars aldus hopen geld heeft gekost. Het echte schandaal was de totaal buitensporige en contraproductieve manier om het Grote Gelijk te willen halen in een uit de hand gelopen belangendispuut. Dit was ‘politiek’ Ronse op zijn smalst. Dit was het soort van politiek die wij als Ronsenaars kunnen missen als de pest. Dit was het soort oeverloos gekibbel dat pas echt van Ronse een spookstad dreigt te maken. Een stad waarin degene die het hardste schreeuwt gelijk zou krijgen. Vooral voor Luc Dupont was deze affaire bijzonder pijnlijk omdat ze hem trof in zijn beroepseer als advocaat, iets wat een bekwaam en gedreven jurist met zijn staat van dienst heel diep raken moest. Het Reseco-dossier was een vloek voor Ronse. Vooral omdat de zaak al die tijd gewogen heeft op de sereniteit van een bestuur dat geleden heeft onder de zware mediatisering ervan. Daardoor geraakte de open communicatie over andere aangelegenheden bovendien gaandeweg vertroebeld. Het vertrouwen in een open en eerlijke berichtgeving maakte al eens plaats voor wantrouwen en verschraling van de open informatie.

De lange pijnlijke aansleep van die Reseco-nep-affaire was zo onrechtvaardig omdat Luc Dupont gewoon het beste en het meest voor de hand liggende voor had voor alle Ronsenaars tuupe met de kazerne in de Kasteelstraat toen. Maar het was blijkbaar allemaal te simpel. Want waarom het vlotjes en gemakkelijk houden als het moeilijk ook kon.

Met het vonnis van vanochtend wordt nu één van de zwartste bladzijden in de politieke petite histoire van Ronse eindelijk omgedraaid. Met de volledige definitieve vrijspraak en navenant eerherstel is eindelijk, op de vooravond van Kerstdag 2010 nog wel, recht geschied. Voor zover dat laatste eigenlijk nog hoefde, in de diepste overtuiging en het hart van de Ronsenaars.

OCMW-VOORZITTER POL KERCKHOVE:
'APPELSIENEN VOOR KALKOEN OF EEND.'

'De appelsienen zijn dus vanavond en morgen voor de kalkoen of de eend en niet voor ons', zo meldt ons een opgeluchte Pol Kerckhove, in een voor hem typisch ironische reactie. Onlangs vertrouwde de OCMW-voorzitter mij toe dat deze hele affaire hem op het persoonlijke vlak dichter bij zijn zogeheten mede-'beklaagde' Luc Dupont had gebracht. 'Daar samen op het bankje zitten, zoiets tekent je. Het wederzijds respect is er door gegroeid'. Je zou inderdaad voor minder steun bij mekaar zoeken en vinden.

'IK BEN MEEGESLEURD IN EEN PUUR POLITIEK SPEL'.

Ook Jean-François Dopchie, die als privé-persoon en vierde betrokkene werd meegesleurd in deze zaak, reageert langs deze blog opgelucht.

Jean-François Dopchie: 'Na 8 jaar, eigenlijk begonnen april 2001 dus bijna 10 jaar, had ik nog steeds niet begrepen hoe het zo ver is kunnen komen en waarom we voor de rechtbank moesten verschijnen. Trouwens ik niet alleen. Gelukkig is er een justitie, die het ook meer dan begrepen had en waren er zoveel bewijzen dat de waarheid anders was. Dit is een duidelijk bewijs hoe iemand, met blijkbaar de financiële mogelijkheden en een onbegrensde verbetenheid, gesteund door één oppositiepartij en sommige media, door ontelbare klachten, zijn eigen verhaal levend kan maken, en dit enkel om zijn eigen financiële belangen. Zelf heb ik me steeds afgevraagd wat de (verborgen) politieke agenda was, misschien zijn er partijen, die bewust de huisvesting van de politie wouden vertragen en tegenwerken. Is één van de politieke punten van één van de klagers niet de veiligheid van alle Ronsenaars? Hopelijk kunnen we nu eindelijk deze pagina omkeren en terug werken aan de toekomst. Als vierde medebeklaagde werd ik meegesleept in een puur politiek spel.Hopelijk zullen de Ronsenaars zich nu bezinnen over hetgeen de klagers aan de stad Ronse, en de Ronsenaars hebben gekost. Eindelijk gerechtigheid. Voor mij alleszins kunnen deze feestdagen niet meer stuk.'