OVER LEVEN IN RONSE
LUCHTBALLONNEN
EN LUCHTBARONNEN
Vraagt het NV-A aan Paul Carteus een lijst te maken voor 2012 en het eerste wat hij doet is op de schoot zitten van Luc Dupont om eens te praten over een kartel met CD&V. Veel zorgen hoeven de christen-democraten van voorzitter Leo Verstichel zich dus niet te maken over een dijkbreuk. Het blijft bij pendeldiplomatie onder vrienden voor hetzelfde doel. De vraag is: waarom zou de Ronsese kiezer voor de NV-A stemmen als hij van hetzelfde laken een broek krijgt? Luc Dupont heeft overigens andere katten te geselen in eigen partijrangen want zijn topmandatarissen vormen tegenwoordig allesbehalve een vrolijke-vrolijke-vrienden-kring. Zoals bij de socialistische partner (Gunter versus Pol en vice versa) is het elke nieuwe dag een ietsepietsje meer: ieder voor zich. De persoonlijke ambities beginnen serieus te kriebelen. De mesjes voor in de rug worden gewet. De ene kan al meer rekenen op de sympathie van de kiezer dan de andere. En dat ze dat van mekaar maar al te goed weten zorgt voor onderliggende spanning. De ene verwacht heil van partijdiscipline, vermomd als loyauteit. De tweede rekent op aangeboren charisma. De derde werkt desnoods met trompetgeschal vrijwel exclusief aan zijn persoonlijke profilering, zeer tot ergernis van alle anderen. Goed bezig. Veel kans dat Luc Dupont in die omstandigheden niks anders rest dan de Ronsenaars op een dag te vertellen dat hij zijn voorbarige aankondiging om ermee te stoppen weer inslikt. Afspraken in de politiek, één man weet daar bij de CD& V alles van, voorzitter Leo Verstichel zelf: de meest verongelijkte en ‘ingezette’ (lees: gebezigde) dienaar der lokale tschevelijke gedachte.
* Je kan het jammer vinden dat zowel Outdoorketen ‘Adventure’ als speelgoedgrootwinkel ‘Fun’ kiezen voor godbetert Oudenaarde. Maar er zijn er ook wel anderen die ronduit voor Ronse (blijven) gaan. Nadat ‘Boddin Tools’ eerder al sterk uitbreidde in de voormalige fabriek Van Grootenbrul aan de Vierde Maartlaan, investeert nu ook ‘Green City’ (bloemen planten en al wat bij green hoort) fors in het andere gedeelte van die fabriek naast het containerpark. Een prachtig voorbeeld van verstandige reconversie in voormalige fabrieksgebouwen.
Het Vlaams Belang en (bepaalde) liberale individuen van Open VLD - Ronse zijn mekaar aan het besnuffelen. Dat was vroeger al het geval. Maar nu hangt het ook als een donkere schaduw over elke poging tot toenadering tussen de beide (be)scheurfracties van de liberale families. De steraanbieding van Erik Tack in deze blog om de socialisten uit het bestuur van Ronse te kieperen en samen met Dupont(!) en de liberalen een nieuwe meerderheid te vormen, is veelbetekenend omtrent het dromenland waarin er zich een paar wentelen. Verzoening van de liberalen? Vergeet het in die omstandigheden. Rudi Boudringhien van GBIC heeft de extreme uitschuivers van Erik Tack systematisch bestreden. Het flirterig stemgedrag (met periodieke onthouding) van de Open VLD naar Tack toe is hem daarbij allicht niet ontgaan. Dat Boudringhien als gewezen eerste schepen weer een toonaangevende rol in het bestuur wil, heeft hij nooit weggestopt. Maar of hij daarom ooit in een meerderheid met het Vlaams Belang stapt, is wel zeer onwaarschijnlijk en staat totaal haaks op zijn politiek engagement.
Overigens is het maar zeer de vraag of Open VLD-voorzitster Natascha Meeuws van haar kant zo’n alliantie met Vlaams Belang zelf wel ziet zitten. Meeuws weet zeer pertinente dingen te vertellen over de OCMW-werking. Iets waarmee ze zichzelf trouwens tot persona non grata van de huidige meerderheid heeft gemaakt. Het gesnuffel met het Vlaams Belang van Tack lijkt zich meer te beperken tot ongecontroleerde wensdromen van enkelingen bij Open VLD. De Ronsese liberalen hebben dus nog een héél lange weg te gaan naar de hereniging. Wie ze weer bijeenkrijgt, zal sterke argumenten moeten aanvoeren om sommige losgeslagen ego’s tot malkander te brengen.
* Theater ’t Podium (foto) heeft iets met toneelstukken die zich afspelen rond de feestdis. Nadat het gezelschap eerder al uitpakte met ‘Babette’s Feest’ is er nu alweer een tafelfeest gepland met ‘Festen’. Waar Babette erin slaagde alle aanvankelijk stugge gasten rond haar tafel in te palmen door hen te verwennen met succulente gerechten, loopt het bij ‘Festen’ helemaal in de soep voor het (letterlijk en figuurlijk) feestvarken door systematische vernietigende onthullingen over de jubilaris. Teater VTV pakt van zijn kant uit met ‘De Kollega’s'. Jammer toch dat de beide Ronsese theatergezelschappen er nog altijd niet eens in slagen hun agenda’s beter op elkaar af te stemmen. Met het gevolg dat een paar speeldata elkaar alweer overlappen.
* OCMW-voorzitter en Schepen van Financiën Pol Kerckhove deed hier onlangs een wat listige oproep tot al zijn collega’s mandatarissen om zoals hij zelf deed (nadat we hem uit zijn tent lokten over zijn mandaten bij de Intercommunale Du Développement d'Ath et de Tournai) de Ronsenaars te vertellen hoeveel ze cumulatief aan politieke mandaten opstrijken. Er volgde een oorverdovende stilte. Begrijpelijk: anders dan wordt voorgehouden zitten daar mooie maandinkomens bij van uw en mijn belastinggeld. De lippen blijven bijgevolg verzegeld. Het gouden kalf wordt in deze tijden van 'armoede als blok aan je been' zoveel mogelijk uit het zicht van de Ronsenaars gehouden. Hooguit worden wat - vruchteloze - pogingen ondernomen om de boodschapper in een (bijna) geruisloze vernieling te verketteren. Pech is dat want de Ronsenaars blijven inmiddels massaal verlangen naar transparante info. Ook omtrent vlug verdiende inkomens vanuit publieke nevenmandaten. Het antwoord - van de Ronsenaars zelf - op de oorverdovende stilte van onze 'intercommunale sectoriële cumulatoren' wordt verwacht eind 2012. Het stadhuis als glazen huis, dan wel met mat glas.
Ronsenaars Dieter Limbourg (sax) en Serge Plume (trompet) treden de hele week twee tot drie keer per dag op in de ‘Dizzy’s’. Dat is één van de meest hippe jazzclubs van New York. Papa’s José Plume en Danny Limbourg zijn mee om hun kids aldaar te supporteren. Dieter en Serge spelen beiden in het 'Brussels Jazz Orchestra' en gaan voor de rest hun eigen weg als beroepsmuzikanten.
Dieter zag u onlangs bij 'De Laatste Showband' aan de zijde van Cindy Lauper (‘Girls they wanna have fun’, ‘Time after Time’, ‘True Colors’) die nu haar weg zoekt als blueszangeres.
Kunstenaar Michel Provost penseelde alweer een nieuw meesterwerkje, deze keer van 'Den Bluten Pompier'. ( Zie illustratie hierboven). Volgend jaar komt er in 'De Brouwerij' eindelijk een retrospectieve van deze bedrijvige kunstenaar en auteur die als geen ander de rijke 'petite histoire van Ronse' uitadement.
Tot slot nog een primeur. De Oude Sint-Martinus gaat, na het overlijden van de vorige mede-eigenaar, over in andere privé-handen. Gesprekken over de bestemming laten het beste verhopen voor een zinvolle bestemming van het bijgebouw (de woning, de vroegere garage annex oude zagerij) zoals altijd is betracht door de Werkgroep. De toren is geklasseerd en eigendom van de stad Ronse. Nu de renovatie van de hele site er zit aan te komen, is dat goed nieuws voor mensen die zoals u en ik dromen van een grondige heraanpak van de 'Oude Vrijheid', met het park, het Klein Marktje en de redding van de Wijnstraat.
Ho ja nog dit, fidele lezer. 'Troomoo Floatsie' krijgen elk een nieuw kostuum. Hun oud was versleten: de mot(te) zat erin. De nieuwe kostuims worden gekocht met de opbrengst van de herdenkingsplechtigheden omtrent Hermes. Er zijn dus nog mirakelen van Hermes, of noem het gods immanente gerechtigheid. Wist u trouwens dat er achter die nis van de Heilige Hermes op zijn paard daar in Sint-Hermes een grote holte is waar er volgens een legende (vooral volgens wijlen stadsconservator Albert Cambier) een tijdlang iemand gewoond zou hebben? Vraag me niet wie. Een verstekeling? Een sans papiers? Een ondergeschoven kindse? Een 'accidentje' van Buffetarius Jacobus Baert? Wie zal het zeggen? In de Sint-Hermeskerk! Ien Roonse ees dat iet.
EN LUCHTBARONNEN
Vraagt het NV-A aan Paul Carteus een lijst te maken voor 2012 en het eerste wat hij doet is op de schoot zitten van Luc Dupont om eens te praten over een kartel met CD&V. Veel zorgen hoeven de christen-democraten van voorzitter Leo Verstichel zich dus niet te maken over een dijkbreuk. Het blijft bij pendeldiplomatie onder vrienden voor hetzelfde doel. De vraag is: waarom zou de Ronsese kiezer voor de NV-A stemmen als hij van hetzelfde laken een broek krijgt? Luc Dupont heeft overigens andere katten te geselen in eigen partijrangen want zijn topmandatarissen vormen tegenwoordig allesbehalve een vrolijke-vrolijke-vrienden-kring. Zoals bij de socialistische partner (Gunter versus Pol en vice versa) is het elke nieuwe dag een ietsepietsje meer: ieder voor zich. De persoonlijke ambities beginnen serieus te kriebelen. De mesjes voor in de rug worden gewet. De ene kan al meer rekenen op de sympathie van de kiezer dan de andere. En dat ze dat van mekaar maar al te goed weten zorgt voor onderliggende spanning. De ene verwacht heil van partijdiscipline, vermomd als loyauteit. De tweede rekent op aangeboren charisma. De derde werkt desnoods met trompetgeschal vrijwel exclusief aan zijn persoonlijke profilering, zeer tot ergernis van alle anderen. Goed bezig. Veel kans dat Luc Dupont in die omstandigheden niks anders rest dan de Ronsenaars op een dag te vertellen dat hij zijn voorbarige aankondiging om ermee te stoppen weer inslikt. Afspraken in de politiek, één man weet daar bij de CD& V alles van, voorzitter Leo Verstichel zelf: de meest verongelijkte en ‘ingezette’ (lees: gebezigde) dienaar der lokale tschevelijke gedachte.
* Je kan het jammer vinden dat zowel Outdoorketen ‘Adventure’ als speelgoedgrootwinkel ‘Fun’ kiezen voor godbetert Oudenaarde. Maar er zijn er ook wel anderen die ronduit voor Ronse (blijven) gaan. Nadat ‘Boddin Tools’ eerder al sterk uitbreidde in de voormalige fabriek Van Grootenbrul aan de Vierde Maartlaan, investeert nu ook ‘Green City’ (bloemen planten en al wat bij green hoort) fors in het andere gedeelte van die fabriek naast het containerpark. Een prachtig voorbeeld van verstandige reconversie in voormalige fabrieksgebouwen.
Het Vlaams Belang en (bepaalde) liberale individuen van Open VLD - Ronse zijn mekaar aan het besnuffelen. Dat was vroeger al het geval. Maar nu hangt het ook als een donkere schaduw over elke poging tot toenadering tussen de beide (be)scheurfracties van de liberale families. De steraanbieding van Erik Tack in deze blog om de socialisten uit het bestuur van Ronse te kieperen en samen met Dupont(!) en de liberalen een nieuwe meerderheid te vormen, is veelbetekenend omtrent het dromenland waarin er zich een paar wentelen. Verzoening van de liberalen? Vergeet het in die omstandigheden. Rudi Boudringhien van GBIC heeft de extreme uitschuivers van Erik Tack systematisch bestreden. Het flirterig stemgedrag (met periodieke onthouding) van de Open VLD naar Tack toe is hem daarbij allicht niet ontgaan. Dat Boudringhien als gewezen eerste schepen weer een toonaangevende rol in het bestuur wil, heeft hij nooit weggestopt. Maar of hij daarom ooit in een meerderheid met het Vlaams Belang stapt, is wel zeer onwaarschijnlijk en staat totaal haaks op zijn politiek engagement. Overigens is het maar zeer de vraag of Open VLD-voorzitster Natascha Meeuws van haar kant zo’n alliantie met Vlaams Belang zelf wel ziet zitten. Meeuws weet zeer pertinente dingen te vertellen over de OCMW-werking. Iets waarmee ze zichzelf trouwens tot persona non grata van de huidige meerderheid heeft gemaakt. Het gesnuffel met het Vlaams Belang van Tack lijkt zich meer te beperken tot ongecontroleerde wensdromen van enkelingen bij Open VLD. De Ronsese liberalen hebben dus nog een héél lange weg te gaan naar de hereniging. Wie ze weer bijeenkrijgt, zal sterke argumenten moeten aanvoeren om sommige losgeslagen ego’s tot malkander te brengen.
* Theater ’t Podium (foto) heeft iets met toneelstukken die zich afspelen rond de feestdis. Nadat het gezelschap eerder al uitpakte met ‘Babette’s Feest’ is er nu alweer een tafelfeest gepland met ‘Festen’. Waar Babette erin slaagde alle aanvankelijk stugge gasten rond haar tafel in te palmen door hen te verwennen met succulente gerechten, loopt het bij ‘Festen’ helemaal in de soep voor het (letterlijk en figuurlijk) feestvarken door systematische vernietigende onthullingen over de jubilaris. Teater VTV pakt van zijn kant uit met ‘De Kollega’s'. Jammer toch dat de beide Ronsese theatergezelschappen er nog altijd niet eens in slagen hun agenda’s beter op elkaar af te stemmen. Met het gevolg dat een paar speeldata elkaar alweer overlappen.
* OCMW-voorzitter en Schepen van Financiën Pol Kerckhove deed hier onlangs een wat listige oproep tot al zijn collega’s mandatarissen om zoals hij zelf deed (nadat we hem uit zijn tent lokten over zijn mandaten bij de Intercommunale Du Développement d'Ath et de Tournai) de Ronsenaars te vertellen hoeveel ze cumulatief aan politieke mandaten opstrijken. Er volgde een oorverdovende stilte. Begrijpelijk: anders dan wordt voorgehouden zitten daar mooie maandinkomens bij van uw en mijn belastinggeld. De lippen blijven bijgevolg verzegeld. Het gouden kalf wordt in deze tijden van 'armoede als blok aan je been' zoveel mogelijk uit het zicht van de Ronsenaars gehouden. Hooguit worden wat - vruchteloze - pogingen ondernomen om de boodschapper in een (bijna) geruisloze vernieling te verketteren. Pech is dat want de Ronsenaars blijven inmiddels massaal verlangen naar transparante info. Ook omtrent vlug verdiende inkomens vanuit publieke nevenmandaten. Het antwoord - van de Ronsenaars zelf - op de oorverdovende stilte van onze 'intercommunale sectoriële cumulatoren' wordt verwacht eind 2012. Het stadhuis als glazen huis, dan wel met mat glas.
Ronsenaars Dieter Limbourg (sax) en Serge Plume (trompet) treden de hele week twee tot drie keer per dag op in de ‘Dizzy’s’. Dat is één van de meest hippe jazzclubs van New York. Papa’s José Plume en Danny Limbourg zijn mee om hun kids aldaar te supporteren. Dieter en Serge spelen beiden in het 'Brussels Jazz Orchestra' en gaan voor de rest hun eigen weg als beroepsmuzikanten. 
Dieter zag u onlangs bij 'De Laatste Showband' aan de zijde van Cindy Lauper (‘Girls they wanna have fun’, ‘Time after Time’, ‘True Colors’) die nu haar weg zoekt als blueszangeres. Kunstenaar Michel Provost penseelde alweer een nieuw meesterwerkje, deze keer van 'Den Bluten Pompier'. ( Zie illustratie hierboven). Volgend jaar komt er in 'De Brouwerij' eindelijk een retrospectieve van deze bedrijvige kunstenaar en auteur die als geen ander de rijke 'petite histoire van Ronse' uitadement.
Tot slot nog een primeur. De Oude Sint-Martinus gaat, na het overlijden van de vorige mede-eigenaar, over in andere privé-handen. Gesprekken over de bestemming laten het beste verhopen voor een zinvolle bestemming van het bijgebouw (de woning, de vroegere garage annex oude zagerij) zoals altijd is betracht door de Werkgroep. De toren is geklasseerd en eigendom van de stad Ronse. Nu de renovatie van de hele site er zit aan te komen, is dat goed nieuws voor mensen die zoals u en ik dromen van een grondige heraanpak van de 'Oude Vrijheid', met het park, het Klein Marktje en de redding van de Wijnstraat. 
Ho ja nog dit, fidele lezer. 'Troomoo Floatsie' krijgen elk een nieuw kostuum. Hun oud was versleten: de mot(te) zat erin. De nieuwe kostuims worden gekocht met de opbrengst van de herdenkingsplechtigheden omtrent Hermes. Er zijn dus nog mirakelen van Hermes, of noem het gods immanente gerechtigheid. Wist u trouwens dat er achter die nis van de Heilige Hermes op zijn paard daar in Sint-Hermes een grote holte is waar er volgens een legende (vooral volgens wijlen stadsconservator Albert Cambier) een tijdlang iemand gewoond zou hebben? Vraag me niet wie. Een verstekeling? Een sans papiers? Een ondergeschoven kindse? Een 'accidentje' van Buffetarius Jacobus Baert? Wie zal het zeggen? In de Sint-Hermeskerk! Ien Roonse ees dat iet.
posted by Stef Vancaeneghem at 10:36
<< Home