DE BENIEUWDE RONSENAAR

KRONIEK VAN DE GEMEENTERAAD
ZUMBA VAN ZALM MET KAASKROKETJES

Als was het voor De Kreuners in Ronse Op Scène. Het stadsbestuur zet voortaan de grote geluidsmiddelen in. Megamateriaal van Lucasound. Geluidstovenaar Rudy Baguet himself wordt ervoor opgevorderd met zijn gigantische mengtafel. Overal worden indrukwekkende microfoons voor de neuzen van de raadsleden gedropt. Groot en sterk genoeg om Benedictus XVI de menigte mee te doen zegenen op het Sint-Pietersplein. Urbi et Orbi. De ingehuurde apparatuur geeft de raadsleden sebiet grote goesting om oeverloos zichzelf te beluisteren. Bijgevolg serveren ze ons drie uur ononderbroken zaging en chicaneren ze tegen de kale muren op. Ik denk dat we maar beter meteen terugkeren naar de tijd toen we hen nauwelijks horen konden.


Na eindeloze rondjes stemmen van reglementen, statuten en meer van dat lekkers dat mijn lege maag doet verlangen naar ‘ne piestolei mei smierpatei’ gaat Christiane Modde voor de eerste grote performing act van de avond. Als La Esterella in The Carnegie Hall omklemt ze met beide handen de microfoon. Een heel erotisch geladen gebaar.

‘Als Marktkrameresse ben ik geboren!’ zo begint ze haar treurzang. ‘Gij weet niet wat dat is, de markten doen. Met een camion vol tulpen uit Amsterdam.’

Modde ziet in het verglijden van het Ronsese marktgebeuren de spiegel van de algehele verloedering der maatschappij. Ze heeft heimwee naar vroeger. Modde is voor De Oude Orde. De Nieuwe deugt (alweer) niet.

‘De orde in de maatschappij is niet meer wat ze geweest is. Punt.’

Christiane Modde zet achter al haar zinnen nu een punt. Dat ze dan heel punctueel telkens weer uitspreekt.

‘Ge verstaat mij niet. Punt.’
‘Ge hebt nooit op de markt gestaan. Punt.’
‘Ik zeg u dat ge de boot mist. Punt.’
‘Uw redenering klopt niet. Punt.’

De initialen van Steve Stevaert

Erik Tack is hoogst verontrust over het imago van Ronse op het niveau van een buslading toeristen uit Zoersel. Hij heeft van horen zeggen van iemand die het gehoord heeft op café dat een Ronsese stadsgids aan de mensen van Zoersel gezegd zou hebben dat Ronse, houdt u goed vast: een-twee-ta-li-ge-stad-is. Doux Jésus! Quelle horreur!

‘WE ZIJN EEN VLAAMSE STAD!’
‘WETEN DIE STADSGIDSEN DAT DAN NIET!
‘ZEG HET HEN DAN BURGEMEESTER!’

De boxen van Lucasound dansen de Zumba in alle hoeken van de raadszaal. De retours geven trillingen tot in 'De Acte' waar de ijsblokjes on the rocks gaan en uit de Martini's freaken.

In punt elf verzoekt schepen Nedia Gmati-Trabelsi de raadsleden het met haar eens te zijn omtrent komende projecten inzake samenleven in diversiteit. Erik Tack is het daar bijgevolg nièt mee eens. Erik Tack zet achter alles uitroeptekens. Die hij telkens uitschreeuwt.

‘DIVERSITEIT! DAT IS NIET HET ANTWOORD OP DE MAATSCHAPPIJ VAN MORGEN! INTEGRATIE! WE STEMMEN TEGEN!’

In 'La Différence' jumpen de gegrilde scampi’s bij deze bangelijk weg van hun vredig bedje pasta. Mijn honger neemt nu gruwelijke proporties aan. Er dient alweer gestemd te worden voor een of ander mandaat. De kandidaat van de meerderheid is Bjorn Bordon. Die van de oppositie Dirk Deschaumes. DD tegen BB! zegt Tack. En hij vindt dat hoogst grappig.

Bjorn Bordon: ‘Beter BB dan SS.’
Erik Tack: ‘Gelijk d’initialen van Steve Stevaert!’

Toeters en bellen

Vraag van Tom Deputter. Hoe zit dat nu feitelijk met die Eurometropool? Gaat Ronse daar nu in mee, of wa? Tom Deputter heeft zijn mauve Anderlechthemdje al aan in afwachting van de eerste testmatch donderdag. Luc Dupont serveert ons de lange lijst van zijn interventies omtrent de Eurometropool. Al meer dan twee jaar sturen de Eurometropolieten, onder de slaapverwekkende leiding van Sabine Lahaye, hem van het kastje naar de muur. Ze moeten daar nog altijd eerst een keer bijeenkomen om een bureau samen te stellen dat de kandidatuur van Ronse in ontvangst nemen kan. Goed bezig.














Dirk Deschaumes wendt listig een simpele en correcte vraag van Rudi Boudringhien omtrent de veiligheid bij huwelijksclaxonstoeten aan voor de gebruikelijke eigen extreme interpretatie.

‘Al dat getoeter. Wa moeten de mensen peinzen? Dat het hier Casablanca is?'

Wat er dan eigenlijk mis is met een stad als Casablanca, houdt hij allicht in petto voor een volgende zitting. Nog andere vragen leren ons dat het Rijksarchief wel degelijk dicht gaat.

Iemand wil weten waarom er bij een overval vorige week een beroep is gedaan op de politie van Brakel. Tja, ge kunt als politiekorps van Ronse niet tegelijk met uw velo voor het goede doel vijftig keer de Ventoux op fietsen en tijdig terug zijn om ook nog ne keer op de Kloef te gaan interveniëren.

Van de Kloef gesproken: tegen 2010 worden daar de eerste van de 225 betere huizen neergezet. Met twee jaar vertraging. Om te beginnen. Volgens de plannen wordt het daar zo te zien een beetje gelijk in Casablanca.

De Nieuwe Brandhaard

Omtrent de recente onthullingen door 'Het Nieuwsblad' over brandblussers die niet deugen in blokken III en IV van 'De Nieuwe Haard' houdt Luc Dupont de paraplu boven het hoofd... van de directie. Dat is wijs van hem. Die directie heeft immers nog altijd de kans niet gekregen om zelf ook eens haar deel van het verhaal te doen. En daar valt ook nog een en ander over te schrijven in de gazetten. De negligentie komt niet noodzakelijk van wie je denkt. De brandkranen worden daar ook wel eens voor andere dingen gebezigd. Bovendien is 'De Nieuwe Haard' volgens Luc Dupont volop bezig met nieuwe dingen. Dat mag ook eens gezegd en geschreven worden. Enfin, volgende week is het daar raad van bestuur. ’t Is hier dus nu noch het moment noch de plek om lastige kwesties op te lossen, vindt Luc Dupont. Ze mogen wel worden aangekaart. Maar elk zijn bevoegdheden. Hem moet je niet komen vertellen welke verantwoordelijkheid hij draagt in verband met de brandveiligheid in de stad. De commandant van de pompiers heeft het trouwens allemaal eens nagetrokken, op zijn verzoek. Alles is daar nu onder controle.

Erik Tack vindt dat niet genoeg. Hij jaagt het mengpaneel van Lucasound nu helemaal in het rood. In 'The Look' slaan palingen die het nog niet waren groen uit.

‘GE WILT HET HIER VERBLOEMEN!’ ER IS AL VEERTIEN JAAR GEEN CONTROLE MEER OP BRANDBLUSSERS! ER KOMT DAAR ZELFS GEEN WATER UIT DE WATERDARMEN!’

















Het mengpaneel van Lucasound begeeft het finaal. Er ontstaat brand. De nieuwe lift smelt weg. De brandblussers blijken het niet te doen. Dit vanwege al tien jaar niet meer gecontroleerd. Het stadhuis van Ronse brandt af. Brand in Ronse en daar is geen water. De oproep naar de hulpdiensten geraken niet door vanwege een spijtig defect aan de automatische centrale. Het slaat al tegen. Ien Ronse ees dat iet.

Op mijn vlucht door de verduisterde wandelgangen loop ik per abuis de stadssecretaris tegen het lijf. Ik complimenteer haar voor de nieuwe geluidsinstallatie.

‘Te n'ees tooch noog dat niet', zucht ze bescheiden. Ik troost haar. Tegenover zoveel extreem verbaal geweld zijn alleen de Wagneriaanse helikopterboxen uit 'Apocalypse Now' gewassen. Maar ze willen hier voor de rest dus wel geen claxons op huwelijksfeesten van de Ronsese Casablankezen... Ik denk dat ik maar eens een reisje boek naar rustiger oorden. Casablanca lijkt me wel wat.

(Foto's vanop Sint-Hermes: met dank aan Frank Waeterloos).