DE BOZE RONSENAAR

KRONIEK VAN DE

AANGEKONDIGDE MEDIAMOORD OP RONSE

Dag van de armoede. En wat zie je dan in je televisiejournaal: de Markt van Ronse. Happening van De Vrolijke Kring. Armoede in Vlaanderen? Ronse.

Nu is het al langer dan vandaag ronduit bewonderenswaardig te noemen hoe de eerstelijns armoedebestrijders van De Vrolijke Kring hier dag in dag uit de miserie te lijf gaan. De oprechte betrokkenheid in hun stem trilt na tot in je huiskamer.

Armoede is een kanker die zich vastzet voor generaties. Zoveel meer dan honger, kou, verzorging, levenshygiëne. Armoede is drie, vier generaties lang steeds dieper wegzakken. Armoe is vooral: verstoken blijven van gelijke kansen. Het missen van de juiste biotoop om te groeien in je leven.

Daartegen opkomen is het mooiste wat een mens kan doen. Daarom kan die Kring zich terecht ook Vrolijk noemen. Die mensen laten zich alvast niet vastpinnen op zelfgenoegzame dooddoeners om maar niks te doen. (‘Je kan ze niet allemaal helpen’. Dus helpen we niemand).

Het is niet omdat we zogezegd in een ‘verzorgingsstaat’ leven met sociale voorzieningen en vangnetten, dat er geen mensen door de beschermende mazen van al die netten glijden. Mensen bijvoorbeeld die met niks geen papieren in orde zijn omdat ze te pletter lopen zijn tegen megafacturen van wazige energiegiganten en verloren zijn in de Kafkaiaanse binnenwegen van een totaal gedigitaliseerde wereld voor welstellenden. Arme mensen kunnen niet naar Yahoo en Google hebben geen huisbankieren, geen mailadres, geen gsm, geen multimedia, geen televisie, Ipod, geen Coolpix, geen gemakkelijk vervoer.

Voor zo’n mensen is er veel meer nodig dan een OCMW. Daar ligt de verdienste van Vrolijke en andere Kringen.

En ik ken nog wel mensen in Ronse die in alle stilte (op het stadhuis, in rechtbanken en elders) spontane netwerken vormen van stilzwijgende solidariteit om al die hulpelozen en hopelozen weer wat verder te helpen. Dag na dag. Ze komen dan liever NIET in de media.

THE PLACE TO BE

Wat me bij dit alles steekt is totaal iets anders. Met name dat VRT-journaals en andere media, alleen maar Ronse kennen als het item ‘Dag van de Armoede’ aan de orde is. Alsof Ronse 'the place to be’ geworden is van alle kwalen van Vlaanderen.

Het wordt hoogtijd dat redacties er mee ophouden systematisch Ronse als evidente, gemakkelijke, voor de hand liggende bestemming en makkelijke klus uit te pikken als het erom gaat alles wat scheef zit en weg zakt in Vlaanderen eens goed in de verf te zetten.

Struisvogelpolitiek? Vergeet het. Ronse heeft zijn problemen. Zoals elke Vlaamse stad. We zijn de eersten om ze hier aan te kaarten. Maar wie bijvoorbeeld in het zogenaamd ‘chique’ Kortrijk ook maar eventjes afwijkt van het parkeercircuit, ziet daar evenzeer struggle for life als in Ronse.

Het begint er echt op te lijken alsof het ‘de bon ton’ is om telkens weer opnieuw een gemakkelijk nummertje ‘Ronse rampgebied’ op te voeren.

Hop, even naar Ronse voor een rondje miserie. Dan gauw monteren in de studio en Goeienavond beste kijkers.

Misschien wordt het tijd dat we daar als Ronsenaar niet langer aan meewerken. Dat we er ons niet meer toe lenen Ronse als fout voorbeeld te etaleren, in ruil voor dertig seconden beroemdheid op de televisie.

Misschien kunnen alvast de beleidsmakers van Ronse dit onder elkaar afspreken eer ze geld geven aan een mediabureau om het imago van Ronse op te krikken.

Natuurlijk verleent de persvrijheid eenieder het recht om zijn gezicht eens in de huiskamer te mikken om dingen te vertellen omtrent Ronse. We leven toch in een wereld waarin iedereen tenminste dertig seconden beroemd kan zijn.

Maar de Ronsese waarheid is niet dat alles hier fout gaat. De Ronsese waarheid is dat er hier keihard en ten allen kante wordt gewerkt aan wat we hier gemakshalve de verzamelnaam 'Renaixance' meegeven.

Nooit of nauwelijks komt dat aspect van Ronse ter sprake. Hier wordt weldra het grootste binnenstedelijke woonproject van Vlaanderen neergezet. Hebben we daar al iets van gezien op het scherm? Een maquette? Een toelichting door de meest gerenommeerde architecten en tuinontwerpers die dit land rijk is? Neen dus.

Maar een moord. Een studie over grondverschuiving die iedereen al jaren kent. Armoe. Miserie. Wat al niet, als het maar klinkt als: 'Ronse in de problemen'.

Ware het niet dat we ons dienen te behoeden voor spoken, we zouden als Ronsenaars beginnen denken dat ze in hun Brusselse redacties een nieuwe soap beogen:

‘Shit-Watch in Ronse.’

Tijd om ons als Ronsenaars met zijn allen samen te verzetten tegen deze kroniek van een aangekondigde mediamoord op Ronse. Tijd dat we hier samen voortaan op miserieverhalen beluste reporters wandelen sturen: middenin het groen.

Illustratie: 'De Fiertel'. Mijn geklieder met penseel.
Copyright Stef Vancaeneghem.