DE BENIEUWDE RONSENAAR (114)
EXCLUSIEF:
WAAROM TIJL BONDUE ER DE BRUI AAN GEEEFT
SP.A-VOORZITTER HOUDT HET VOOR BEKEKEN
Sp.a-voorzitter Tijl Bondue heeft op het jongste partijbestuur van de Ronsese socialisten te kennen gegeven dat hij het voor bekeken houdt als voorzitter. Hij geeft, naar we in de coulissen konden vernemen, persoonlijke (en professionele) omstandigheden aan voor zijn ontslag. De bekommernis om een zieke ouder verdient daarbij alleszins alle respect. Hiermee is echter lang niet alles gezegd. De Benieuwde Ronsenaar neemt zijn lezers andermaal mee voor een blik achter de schermen. Het verhaal van een moeilijk voorzitterschap.
Voltreffer met Nedia
Als voorzitter kan Tijl Bondue alleszins met geheven hoofd het Ronsese electorale slagveld verlaten. Hij is de man die de geniale zet deed om politieke snelgroeier Nedia Trabelsi als eerste allochtone in Ronse een verkiesbare plaats te geven. De juiste persoon op de juiste plek op het juiste moment. De tijd was rijp voor een goede vertegenwoordiging van de allochtone gemeenschap in Ronse. Opdracht meer dan geslaagd.
De andere partijen gaven de Ronsese socialisten wat dat betreft overigens compleet carte ‘blanche.’ Zonder plaatsvervangende schaamte was de CD&V dan nog toe aan de compleet achterhaalde dooddoener dat ze in de nochtans brede allochtone Ronsese gemeenschap geen enkele valabele kandidaat gevonden hadden. Een smoes om niet te moeten toegeven dat ze vooral de hete couscous wilden doorschuiven naar anderen en hun rechterflank (ondermeer overlopende rechts-liberalen) niet wilden tegenhouden.
In andere partijen bleken de inderhaast opgetrommelde allochtone kandidaten al te weinig representatief voor wat de echte Marrokaanse en Tunesische gemeenschappen betekenen aan verkiezingspotentieel in Ronse.
Wie nog nooit,(zoals schepen Gunther Deriemaker bijvoorbeeld wel deed zaterdagavond in Emmaus) een schitterend hartelijk alllochtoon huwelijksfeest in Ronse heeft mee beleefd, weet niet wat voor humane – ook intellectuele – rijkdom aldus verloren gaat aan het niet echt willen vinden van intelligente perfect Nederlands sprekende Marokkaanse Belgen voor wie Ronse hun geboortestad is en die van hun kinderen.
Tussen hamer en aambeeld
De tweede zet van Tijl Bondue was het progressief front met de groenen. Als Wouter Stockman straks zijn opwachting maakt in de volgende gemeenteraad dankt hij dat mee aan het doorzicht, de openheid, de beginselvastheid en de klasse van ex-voorzitter Tijl Bondue.
Het derde wat de ontslagnemende Sp.a-voorzitter op zijn krediet heeft staan, is dat hij de socialisten in deze vaak zo kwetsbare volkse stad aan het bestuur hield.
Hij maakt daarmee voor de toekomst het hele verschil van een stad waarin solidariteit met de medemens hand in hand gaat met de zorg voor Renaixance en waar de onverdraagzaamheid wijkt voor openheid en tolerantie.
Tijl Bondue is erin geslaagd de Sp.a, na het electorale débacle van de voorlopig laatste socialistische burgemeester Walter Kerckhove (die minder stemmen haalde dan de toen 25-jarige nieuwkomer Gunther Deriemaker), op gelijke hoogte te tillen met partner CD&V. Bovendien: in pole position voor de herovering van de burgemeesterssjerp.
Tijl Bondue was spelletjes in de rug kotsbeu
Tijl Bondue stapt op omdat hij de machtspelletjes in zijn rug vanuit Brussel, Gent en Ronse zelf kotsbeu was. Deze man heeft teveel persoonlijkheid, teveel kaliber in huis om zich als voorzitter nog langer constant te laten passeren door allerlei machtsspelletjes van anderen buiten zijn bestuur om en in zijn rug.
Het zal je bijvoorbeeld maar overkomen dat ze je eerst vanuit hogere partijrangen in Gent en Brussel komen vertellen dat ze de komende jaren noch voor de parlementsverkiezingen noch voor de Vlaamse verkiezingen Ronsese kandidaten vandoen hebben en dat je dan als lokale voorzitter de laatste bent…. om te vernemen dat ze plotseling zowel Gunther Deriemaker als Nedia Trabelsi voor hun lijst willen.
Gunther Deriemaker staat nu als enige Ronsese socialist volgens onze bronnen 8ste op de Kamerlijst.
Tijl Bondue heeft ook nooit echt helemaal vat gekregen op diegenen die er handig en leep voor zorgden dat Gunther Deriemaker, de enige man die de socialisten nu alweer aan de Ronsese sjerp had kunnen helpen, niet voluit als kandidaat-burgemeester werd uitgespeeld in de campagne. Met als resultaat dat hij met deze goed gestroomlijnde (lees zeer voorspelbare) 'groepsnivellering' strandde op welgeteld twéé stemmen van Luc Dupont… Inderdaad: om spa-bruistabletten van te nemen...
Gunther Deriemaker betaalde met deze gedimde profilering het tolgeld voor zijn populariteit van onderuit bij de Ronsenaars. Vooral voor zijn (voor sommigen zo beschamend) schitterende uitslag van zes jaar geleden….
Tussen hamer en aambeeld
Tijl Bondue, of hij dat nu zelf wilde of niet, zat hier vanuit een moeilijke zoniet onmogelijke privésituatie, tussen hamer en aambeeld.
Hij redde niettemin zoveel meer dan de essentie. Wat hij uit de brand sleepte, was op het burgemeesterschap na, alles waar een voorzitter alleen maar van dromen kan.
Eventjes op een rij. De socialisten weer voor zes jaar aan de macht. Gunther Eerste schepen. En bovendien in ideale uitgangspositie met een burgemeester Luc Dupont die zelf gezegd heeft aan zijn laatste mandaat toe te zijn en alvast vanuit eigen rangen al in de schaduw wordt geduwd van de ambitieuze voorzitter van de gemeenteraad, de uitgesproken challenger voor de sjerp Jan Foulon.. Nedia als wissel op de toekomst van het verdraagzame multiculturele Ronse. Familiale intimus Pol Kerckhove: zowel schepen als OCMW-voorzitter. Pater familias en politiek secretaris Walter Kerckhove: nog drie jaar warmpjes als voorzitter aan de Nieuwe Haard. Maar het door Kerckhove vergooide burgemeesterschap werd Gunther bij dit alles wél (nog) eventjes niet gegund. Nee.
Walter Kerckhove heeft nu overigens , volgens onze informatie, te kennen gegeven dat hij zijn opdracht als politiek secretaris zal afgeven, zodra er een nieuwe voorzitter is gevonden.
Alle schaapjes op het droge en paling in ’t groen in de Damse Sifoen.
Het socialisme van de mensen versus dat van de clans
Snel zal nu blijken hoe het duo Deriemaker-Trabelsi erin zal slagen de hele partij rondom dit winnend duo van de toekomst te scharen om samen te gaan voor het burgemeesterschap van een open, solidaire, Vlaamse stad.
De nieuw te verkiezen voorzitter kan dus nu maar beter goede papieren hebben. Het socialisme van de mensen tegen dat van de machtsclans is waar het nu om gaat. Tijl Bondue heeft baanbrekend werk verricht. Ronse verliest door zijn ontslag een integer politicus. De socialistische partij dankt aan Bondue haar stevige wissel op de toekomst. En dan volgende keer mét sjerp.
WAAROM TIJL BONDUE ER DE BRUI AAN GEEEFT
SP.A-VOORZITTER HOUDT HET VOOR BEKEKEN
Sp.a-voorzitter Tijl Bondue heeft op het jongste partijbestuur van de Ronsese socialisten te kennen gegeven dat hij het voor bekeken houdt als voorzitter. Hij geeft, naar we in de coulissen konden vernemen, persoonlijke (en professionele) omstandigheden aan voor zijn ontslag. De bekommernis om een zieke ouder verdient daarbij alleszins alle respect. Hiermee is echter lang niet alles gezegd. De Benieuwde Ronsenaar neemt zijn lezers andermaal mee voor een blik achter de schermen. Het verhaal van een moeilijk voorzitterschap.
Voltreffer met Nedia
Als voorzitter kan Tijl Bondue alleszins met geheven hoofd het Ronsese electorale slagveld verlaten. Hij is de man die de geniale zet deed om politieke snelgroeier Nedia Trabelsi als eerste allochtone in Ronse een verkiesbare plaats te geven. De juiste persoon op de juiste plek op het juiste moment. De tijd was rijp voor een goede vertegenwoordiging van de allochtone gemeenschap in Ronse. Opdracht meer dan geslaagd.
De andere partijen gaven de Ronsese socialisten wat dat betreft overigens compleet carte ‘blanche.’ Zonder plaatsvervangende schaamte was de CD&V dan nog toe aan de compleet achterhaalde dooddoener dat ze in de nochtans brede allochtone Ronsese gemeenschap geen enkele valabele kandidaat gevonden hadden. Een smoes om niet te moeten toegeven dat ze vooral de hete couscous wilden doorschuiven naar anderen en hun rechterflank (ondermeer overlopende rechts-liberalen) niet wilden tegenhouden.
In andere partijen bleken de inderhaast opgetrommelde allochtone kandidaten al te weinig representatief voor wat de echte Marrokaanse en Tunesische gemeenschappen betekenen aan verkiezingspotentieel in Ronse.
Wie nog nooit,(zoals schepen Gunther Deriemaker bijvoorbeeld wel deed zaterdagavond in Emmaus) een schitterend hartelijk alllochtoon huwelijksfeest in Ronse heeft mee beleefd, weet niet wat voor humane – ook intellectuele – rijkdom aldus verloren gaat aan het niet echt willen vinden van intelligente perfect Nederlands sprekende Marokkaanse Belgen voor wie Ronse hun geboortestad is en die van hun kinderen.
Tussen hamer en aambeeld
De tweede zet van Tijl Bondue was het progressief front met de groenen. Als Wouter Stockman straks zijn opwachting maakt in de volgende gemeenteraad dankt hij dat mee aan het doorzicht, de openheid, de beginselvastheid en de klasse van ex-voorzitter Tijl Bondue.
Het derde wat de ontslagnemende Sp.a-voorzitter op zijn krediet heeft staan, is dat hij de socialisten in deze vaak zo kwetsbare volkse stad aan het bestuur hield.
Hij maakt daarmee voor de toekomst het hele verschil van een stad waarin solidariteit met de medemens hand in hand gaat met de zorg voor Renaixance en waar de onverdraagzaamheid wijkt voor openheid en tolerantie.
Tijl Bondue is erin geslaagd de Sp.a, na het electorale débacle van de voorlopig laatste socialistische burgemeester Walter Kerckhove (die minder stemmen haalde dan de toen 25-jarige nieuwkomer Gunther Deriemaker), op gelijke hoogte te tillen met partner CD&V. Bovendien: in pole position voor de herovering van de burgemeesterssjerp.
Tijl Bondue was spelletjes in de rug kotsbeu
Tijl Bondue stapt op omdat hij de machtspelletjes in zijn rug vanuit Brussel, Gent en Ronse zelf kotsbeu was. Deze man heeft teveel persoonlijkheid, teveel kaliber in huis om zich als voorzitter nog langer constant te laten passeren door allerlei machtsspelletjes van anderen buiten zijn bestuur om en in zijn rug.
Het zal je bijvoorbeeld maar overkomen dat ze je eerst vanuit hogere partijrangen in Gent en Brussel komen vertellen dat ze de komende jaren noch voor de parlementsverkiezingen noch voor de Vlaamse verkiezingen Ronsese kandidaten vandoen hebben en dat je dan als lokale voorzitter de laatste bent…. om te vernemen dat ze plotseling zowel Gunther Deriemaker als Nedia Trabelsi voor hun lijst willen.
Gunther Deriemaker staat nu als enige Ronsese socialist volgens onze bronnen 8ste op de Kamerlijst.
Tijl Bondue heeft ook nooit echt helemaal vat gekregen op diegenen die er handig en leep voor zorgden dat Gunther Deriemaker, de enige man die de socialisten nu alweer aan de Ronsese sjerp had kunnen helpen, niet voluit als kandidaat-burgemeester werd uitgespeeld in de campagne. Met als resultaat dat hij met deze goed gestroomlijnde (lees zeer voorspelbare) 'groepsnivellering' strandde op welgeteld twéé stemmen van Luc Dupont… Inderdaad: om spa-bruistabletten van te nemen...
Gunther Deriemaker betaalde met deze gedimde profilering het tolgeld voor zijn populariteit van onderuit bij de Ronsenaars. Vooral voor zijn (voor sommigen zo beschamend) schitterende uitslag van zes jaar geleden….
Tussen hamer en aambeeld
Tijl Bondue, of hij dat nu zelf wilde of niet, zat hier vanuit een moeilijke zoniet onmogelijke privésituatie, tussen hamer en aambeeld.
Hij redde niettemin zoveel meer dan de essentie. Wat hij uit de brand sleepte, was op het burgemeesterschap na, alles waar een voorzitter alleen maar van dromen kan.
Eventjes op een rij. De socialisten weer voor zes jaar aan de macht. Gunther Eerste schepen. En bovendien in ideale uitgangspositie met een burgemeester Luc Dupont die zelf gezegd heeft aan zijn laatste mandaat toe te zijn en alvast vanuit eigen rangen al in de schaduw wordt geduwd van de ambitieuze voorzitter van de gemeenteraad, de uitgesproken challenger voor de sjerp Jan Foulon.. Nedia als wissel op de toekomst van het verdraagzame multiculturele Ronse. Familiale intimus Pol Kerckhove: zowel schepen als OCMW-voorzitter. Pater familias en politiek secretaris Walter Kerckhove: nog drie jaar warmpjes als voorzitter aan de Nieuwe Haard. Maar het door Kerckhove vergooide burgemeesterschap werd Gunther bij dit alles wél (nog) eventjes niet gegund. Nee.
Walter Kerckhove heeft nu overigens , volgens onze informatie, te kennen gegeven dat hij zijn opdracht als politiek secretaris zal afgeven, zodra er een nieuwe voorzitter is gevonden.
Alle schaapjes op het droge en paling in ’t groen in de Damse Sifoen.
Het socialisme van de mensen versus dat van de clans
Snel zal nu blijken hoe het duo Deriemaker-Trabelsi erin zal slagen de hele partij rondom dit winnend duo van de toekomst te scharen om samen te gaan voor het burgemeesterschap van een open, solidaire, Vlaamse stad.
De nieuw te verkiezen voorzitter kan dus nu maar beter goede papieren hebben. Het socialisme van de mensen tegen dat van de machtsclans is waar het nu om gaat. Tijl Bondue heeft baanbrekend werk verricht. Ronse verliest door zijn ontslag een integer politicus. De socialistische partij dankt aan Bondue haar stevige wissel op de toekomst. En dan volgende keer mét sjerp.
posted by Stef Vancaeneghem at 20:08
<< Home