DE NIEUWE RONSENAAR (81)
RONSE ZOEKT, RONSE ZWEEFT
RONSE LACHT EN RONSE LEEFT.
In oude Utexbelgebouwen aan de Spinstersstraat waar je je op Daens-locatie waant, zie ik dezer dagen theatermensen geschiedenis van Ronse schrobben tot nieuwe decors. Waar ooit nylondraad tot goud getoverd werd, gaan monsieur de Valmont en madame de Merteuil hier hun Liaisons Dangeureuses - in het najaar - tot verderfelijk liefdesgaren spinnen.
Jean Samain, laatste grote patron van Ronse (dra komen de Chinezen, gok ik) is ook al een keer komen kijken hoe aldus harde bestaansgeschiedenis van Ronse gaandeweg verweven wordt tot nieuwe zoetzure illusies van liefde.
Dat heet inventief omspringen met de authenticiteit van Ronse. Het Strategisch Plan heeft er strategische woorden voor. Maar zonder doemensen die ervoor gaan, brainstormen, locaties zoeken, decors bedenken lukt het allemaal niet. Zo ook voor Artraction, het Cultuurtreffen dit weekend.
Met bloed, zweet en tranen zoals André Hazes zong. Joris Vandenhoucke, Ronsese schepen van Cultuur die drie meter hoog op een ladder in de Cultuurfabriek kabels spant. Marc De Turck, voorzitter van de Cultuurraad die zijn enkelbreuk negeert, maar blijft doorgaan al moet het op krukken. Cultuurraadleden Ronny Lauwerier, Brigitte Van Overmeeren, Leo Verstichel, Philippe Haustraete en dichter-ambtenaar Bart Wallaeys die in de anonimiteit van het benevole goede doel sleuren met kunstwerken, timmeren aan panelen. Catherine Van Ongevalle die overal tegelijk is, ogen, oren en handen tekort komt om haar ultieme droom in te vullen: van de oude familiale fabriek een unieke cultuurtempel maken. De Cultuurfabriek. Droom wordt werkelijkheid.
Loet oes noa drumen vaan Roonse
Ik heb ze daar gisteravond allemaal bezig gezien. Ik hoopte dat de opening van Artraction niet vanavond maar op dàt eigenste moment, in het heetst van de voorbereiding zou plaatsvinden. Zo dat eenieder een keer zelf ziet welke inzet er schuilt achter Ronse’s hardnekkige droom van schoonheid, in deze wereld van flessensmijters en messentrekkers.
Het is het Ronse van de doemensen in volle actie. Het Ronse van de dromers, de artiesten, de poëten, de softies, de rare kwieten, de romantici, de woordkunstenaars, de muziekmakers, de harlekijnen, de fanfare van honger en dorst, de goochelaars met letters, met verf, met foto’s, met poppen, met kleren, met beelden, met pluimen, met maskers, met schilderijen met hersenschimmen van Bernlef, met Ronsese straten in verzen die klinken als muziek. Het is het Ronse van de mensen zonder wie Ronse Ronse niet zou zijn. Het is Ronse op zijn mooist.
Van woelwaters en spoelwaters
De Cultuurfabriek van Catherine is voor Ronse als een geschenk uit de Zevende Hemel. Ik zie er oude bobijnkarretjes, geniaal gekeerd tot wheels on fire. Precies zoals in die Spinsterstraat komt ook hier in verre verlaten magazijnen het diepe Ronse tot leven, slaat je verbeelding op hol, bedenk je filmplots en dan liefst met Antony Hopkins, zie je al die bescheiden levens vol verlangens van soelaas in het kaatsspel, na hard labeur in plonsbaden vol kleur. Buiten wassen stille spoelwaters de tragiek van dat vergeten bestaan weg, doorbreekt woordkunst van Dario Fo vanop een podium de zelfgenoegzaamheid van onze kleinburgerlijke pseudo-zekerheden.
Dit alles is wat in Ronse het verschil zal maken. Dit is wat Ronse altijd redden zal van de banaliteit en de voorspelbaarheid van het provincienest. Dit weekend zorgen tientallen artiesten voor verrassing en verwondering, voor schoonheid en verrukking. Pieter Coudijzer, genomineerd voor de Gouden Cartoon van de Europese Unie. Lieven van Droogenbroeck, Nationale Prijs schilderkunst Louise Dehem. Rob Mitchell kunstenaar met foto’s. Wouter Viaene met zijn te gekke ‘Burka for beginners’ over smiley’s, burka’s en playmobils (‘Ik veeg hier mijn voeten aan de klassieke esthetiek die ik als schilder naastreef'). Robrecht Desmet, genomineerd met zijn kortfilm in Hamburg. Deze wandeling door wonderland loopt gelijktijdig in Cultuurfabriek en Brouwerij, wordt op smaak gebracht door tal van podiumacts en biedt eenieder de kans om in diverse stands ook kennis te maken met de warme culturele harteklop van Ronse.
Een droom, een lach, een lied, een versregel, theater, kunst, muziek. Het is wat Ronse redt van verbittering en chagrijn, van geweld en gram.
Cultuurtreffen Artraction
* De Cultuurfabriek. Braambos 15.
Zaterdag van 14 u tot 22u expo met doorlopende podiumacts
Zondag van 11 u tot 18 u expo met aperitiefconcert om 11 u
* De Brouwerij, Priesterstraat 13.
Zaterdag van 14 u tot 18 u expo
Zondag van 14 u tot 18 expo.
Meer info: cultuurdienst 055 23 28 04 en www.ronse.be
RONSE LACHT EN RONSE LEEFT.
In oude Utexbelgebouwen aan de Spinstersstraat waar je je op Daens-locatie waant, zie ik dezer dagen theatermensen geschiedenis van Ronse schrobben tot nieuwe decors. Waar ooit nylondraad tot goud getoverd werd, gaan monsieur de Valmont en madame de Merteuil hier hun Liaisons Dangeureuses - in het najaar - tot verderfelijk liefdesgaren spinnen.
Jean Samain, laatste grote patron van Ronse (dra komen de Chinezen, gok ik) is ook al een keer komen kijken hoe aldus harde bestaansgeschiedenis van Ronse gaandeweg verweven wordt tot nieuwe zoetzure illusies van liefde.
Dat heet inventief omspringen met de authenticiteit van Ronse. Het Strategisch Plan heeft er strategische woorden voor. Maar zonder doemensen die ervoor gaan, brainstormen, locaties zoeken, decors bedenken lukt het allemaal niet. Zo ook voor Artraction, het Cultuurtreffen dit weekend.
Met bloed, zweet en tranen zoals André Hazes zong. Joris Vandenhoucke, Ronsese schepen van Cultuur die drie meter hoog op een ladder in de Cultuurfabriek kabels spant. Marc De Turck, voorzitter van de Cultuurraad die zijn enkelbreuk negeert, maar blijft doorgaan al moet het op krukken. Cultuurraadleden Ronny Lauwerier, Brigitte Van Overmeeren, Leo Verstichel, Philippe Haustraete en dichter-ambtenaar Bart Wallaeys die in de anonimiteit van het benevole goede doel sleuren met kunstwerken, timmeren aan panelen. Catherine Van Ongevalle die overal tegelijk is, ogen, oren en handen tekort komt om haar ultieme droom in te vullen: van de oude familiale fabriek een unieke cultuurtempel maken. De Cultuurfabriek. Droom wordt werkelijkheid.
Loet oes noa drumen vaan Roonse
Ik heb ze daar gisteravond allemaal bezig gezien. Ik hoopte dat de opening van Artraction niet vanavond maar op dàt eigenste moment, in het heetst van de voorbereiding zou plaatsvinden. Zo dat eenieder een keer zelf ziet welke inzet er schuilt achter Ronse’s hardnekkige droom van schoonheid, in deze wereld van flessensmijters en messentrekkers.
Het is het Ronse van de doemensen in volle actie. Het Ronse van de dromers, de artiesten, de poëten, de softies, de rare kwieten, de romantici, de woordkunstenaars, de muziekmakers, de harlekijnen, de fanfare van honger en dorst, de goochelaars met letters, met verf, met foto’s, met poppen, met kleren, met beelden, met pluimen, met maskers, met schilderijen met hersenschimmen van Bernlef, met Ronsese straten in verzen die klinken als muziek. Het is het Ronse van de mensen zonder wie Ronse Ronse niet zou zijn. Het is Ronse op zijn mooist.
Van woelwaters en spoelwaters
De Cultuurfabriek van Catherine is voor Ronse als een geschenk uit de Zevende Hemel. Ik zie er oude bobijnkarretjes, geniaal gekeerd tot wheels on fire. Precies zoals in die Spinsterstraat komt ook hier in verre verlaten magazijnen het diepe Ronse tot leven, slaat je verbeelding op hol, bedenk je filmplots en dan liefst met Antony Hopkins, zie je al die bescheiden levens vol verlangens van soelaas in het kaatsspel, na hard labeur in plonsbaden vol kleur. Buiten wassen stille spoelwaters de tragiek van dat vergeten bestaan weg, doorbreekt woordkunst van Dario Fo vanop een podium de zelfgenoegzaamheid van onze kleinburgerlijke pseudo-zekerheden.
Dit alles is wat in Ronse het verschil zal maken. Dit is wat Ronse altijd redden zal van de banaliteit en de voorspelbaarheid van het provincienest. Dit weekend zorgen tientallen artiesten voor verrassing en verwondering, voor schoonheid en verrukking. Pieter Coudijzer, genomineerd voor de Gouden Cartoon van de Europese Unie. Lieven van Droogenbroeck, Nationale Prijs schilderkunst Louise Dehem. Rob Mitchell kunstenaar met foto’s. Wouter Viaene met zijn te gekke ‘Burka for beginners’ over smiley’s, burka’s en playmobils (‘Ik veeg hier mijn voeten aan de klassieke esthetiek die ik als schilder naastreef'). Robrecht Desmet, genomineerd met zijn kortfilm in Hamburg. Deze wandeling door wonderland loopt gelijktijdig in Cultuurfabriek en Brouwerij, wordt op smaak gebracht door tal van podiumacts en biedt eenieder de kans om in diverse stands ook kennis te maken met de warme culturele harteklop van Ronse.
Een droom, een lach, een lied, een versregel, theater, kunst, muziek. Het is wat Ronse redt van verbittering en chagrijn, van geweld en gram.
Cultuurtreffen Artraction
* De Cultuurfabriek. Braambos 15.
Zaterdag van 14 u tot 22u expo met doorlopende podiumacts
Zondag van 11 u tot 18 u expo met aperitiefconcert om 11 u
* De Brouwerij, Priesterstraat 13.
Zaterdag van 14 u tot 18 u expo
Zondag van 14 u tot 18 expo.
Meer info: cultuurdienst 055 23 28 04 en www.ronse.be
posted by Stef Vancaeneghem at 10:18
<< Home