RONSIES RARITEITENBOEK (38)

DE BUNENKLAKERS

Bunenklakers verhouden zich tot Ronse zoals de 'Penis van Oudenaarde’ aan de Rotonde van Eine zich verhoudt tot ware kunst: neerbuigend. Eigenlijk beeldt die scheve toeter van Oudenaarde een 'Waternimf' uit. Zo zie je maar. Achter elke impressie schuilt vaak een foute perceptie. Zo is dat ook met bunenklakers omtrent Ronse en Ronsenaars omtrent bunenklakers. Toch horen Ronsenaars en bunenklakers bij elkaar zoals twee neven horen bij hun opmerkelijke Neveneffecten. Mythevorming en sfeerschepping zijn daarbij nooit ver weg. Hieronder een paar hardnekkige onderdelen ervan op een rij.

Oudenaarde heeft zijn wandtapijten. Ronse zijn wandaden.
Oudenaarde zijn bruine bieren. Ronse zijn bruine mensen.
Oudenaarde zijn winkelpand. Ronse zijn leegstand.
Oudenaarde zijn geilige lingerie. Ronse zijn heilige Crypte.
Oudenaarde zijn Scheldewaters. Ronse zijn Bruulvijver.
Oudenaarde zijn ontsluiting. Ronse zijn aanfluiting.
Oudenaarde zijn Knooppuntroutes. Ronse zijn knooppunten.
Oudenaarde zijn industrie. Ronse zijn illusie.
Oudenaarde zijn ophaalbrug. Ronse zijn bug.
Oudenaarde zijn Comte de Flandres. Ronse zijn concitoyens.
Oudenaarde zijn winkelcentrum. Ronse zijn valse start-centrum.
Oudenaarde zijn Fun. Ronse: take the money and Run.
Oudenaarde zijn adelbrieven. Ronse zijn grievenbrieven.
Oudenaarde zijn Ring. Ronse zijn Vrolijke Kring
Oudenaarde zijn Huis van Parma. Ronse ni Carrefour ni Sarma.
Oudenaarde heeft alles mee. Ronse een heeft nieuwe moskee.

Geladen clichés genoeg dus. Ze komen ons de oren uit. Toch gaan wij als Ronsenaars gemakkelijker naar Oudenaarde dan omgekeerd. Echte bunenklakers zullen je proberen wijs te maken: omdat daar de rechtbank en de gevangenis staan. De waarheid is dat wij Ronsenaars Oudenaarde best wel mooi en leuk vinden. Jammer van al die bunenklakers aldaar. Want van clichés gesproken. Keren we nu de rollen even om.

Een bunenklaker is een inwoner van Oudenaarde omhooggevallen dorp (9000 inwoners) van de Ronde van Vlaanderen vermeerderd met een paar omliggende prochiest (21.000 inwoners) die zich tegenover onze geliefde Koningin Der Vlaamse Ardennen, DE STAD RONSE (op zichzelf en zonder fusie: 24.000 inwoners), opstelt als nen dikken wietie. Om niet te zeggen : als die penis van Oudenaarde.

Een bunenklaker denkt dat Oudenaarde voor altijd het Madurodam van de bange blanke man kan blijven en zijn eigen kleine beschaafde doch hoogst bescheten wereldje ophoudt ter hoogte van de Koppenberg.

Een bunenklaker denkt dat hij hier zonder Prisma Woordenboek Arabisch-Frans verdwaalt en strandt in Roma-land, aan de rand van zijn Oude Avondland.

Een bunenklaker denkt dat Ronse het achterpoortje van Wallonië is en Oudenaarde de hemelpoort naar Vlaanderen waar iedereen met een Porsche Cayenne langs de Krekelput toert.

Een bunenklaker weigert in te zien dat wij Ronsenaars lieve openhartige gastvrije tolerante mensen zijn die leven in de geglobaliseerde wereld van vandaag.

Een bunenklaker denkt dat wij jaloers zijn op zijn penis van Oudenaarde, terwijl wij Ronsenaars op onze Grote Markt onze eigen Obelix hebben staan: kaarsrecht en immer pal. En hij laat zijn kopken niet hangen, hij. Want alleen echte eikels doen dat.

Kortom een bunenklaker weigert te zien hoe schuune da Roonse ondanks alle vermaledijding en tegenkanting en pech en tegenslag en achteruitstelling door Brussel tooch kan zoan: in de zoone oof in de Reigen. Het weze onze neven de bunenklakers bij deze allemaal vergeven. Want wij Ronsenaars zijn vergevingsgezind en vredelievend. En om dat hier te bewijzen, gunnen we al de bunenklakers van godbetert Oudenaarde een eigen lemma in dit Ronsies Rariteitenboek. Voor alle duidelijkheid en voor wie het nog niet wist: mijn eigen uitgever en goede vriend is helemaal geen bunenklaker in de hierboven geschetste diepere betekenis van het woord, maar wel nen echten Oudenaardist. Zie je dus wel dat het kàn: Ronsenaars en Oudenaardisten alemoele tuupe. Tuupe Vuir Ronse. Dat spreekt voor zich.

RONSIES RARITEITENBOEK
Handleiding voor Ronse.
Copyright Stef Vancaeneghem.