HET STILLE SCHRIJVEN

Winter in Ronse

Op de bevroren winterruit
herteken jij een lijn een vage vogel
aarzelt je hiëratische hand langs het aftelraam
van tijd die naar verloren plooien zoekt,
om nog even de syllaben te strelen
van je zeer zeldzame naam,
nog even te liggen in je stem, heerlijk onvoldragen,
jongste echo van de oudste sagen,
teder ijsvlies van een enkele nacht, en nog even
even nog te drinken aan je ogen
die van een vluchtig water zijn
en zich vol mededogen
helder sluiten rond mijn pijn

Pol Vancaeneghem

Uit:‘En alles gebeurt net niet’. Onuitgegeven Gedichten. Copyright Pol & Stef Vancaeneghem