DE NIEUWE RONSENAAR (70)
NOODKREET POLITIECOMMISSARIS ROLAND SCHIETTECATTE
EERSTE GROTE TEST VOOR POLITICI VAN RONSE
VER VOORBIJ VERSCHILLEN EN GESCHILLEN…
‘Het bestuur verwacht wel van de politie dat die het onthaal verbetert en meer respect heeft voor de privacy van de slachtoffers. Maar het bestuur stelt daar niets tegenover. Ik ben ervan overtuigd dat het hele korps beter zou functioneren in een aangepaste en verantwoorde infrastructuur. Ik vrees echter dat onze huidige werkomstandigheden en het ontbreken van concrete vooruitzichten zullen leiden tot frustraties en ontmoediging bij mijn medewerkers’.
Aldus de opmerkelijke noodkreet van politiechef Roland Schiettecatte, opgetekend door onze collega-verslaggever Fernand De Vos in de weekendeditie van Het Volk en Het Nieuwsblad.
Het ware zeer onverstandig zomaar voorbij te gaan aan dit krachtige signaal. Het alarm van de politiechef dient integendeel te worden ingeschat als eerste grote test voor àlle nieuwe gekozenen van de Ronse. Of ze nu deel uitmaken van de beleidsmeerderheid dan wel zetelen op de oppositiebanken.
Politiechef Roland Schiettecatte vreest dat het korps nog jaren kunst- en vliegwerk voor de boeg heeft om de burger een aanvaardbare service te blijven verzorgen. Burgemeester Luc Dupont van zijn kant hoopt dat de Raad van State het politiedossier, al jaren een pijnpunt, spoedig onder de hand neemt.
Luc Dupont: ‘Elke oplossing die we de voorbije jaren naar voor schoven, werd door de oppositie geblokkeerd. Er lopen intussen drie procedures bij de Raad van State. We gaan echter gewoon verder zoeken verder naar creatieve oplossingen.'
Constructieve oppositie
Zowel oppositiekopstukken Rudi Boudringhien (GBIC) als Patrick De Dobbeleer (VLD) hebben in hun verkiezingstoespraken al aangegeven dat ze uit zijn op constructief oppositiewerk. Er is geen reden om aan hun positieve instelling te twijfelen. Dat ze er onderling nog niet uitkomen samen te werken, is een ander verhaal en valt in het licht van de bikkelharde verkiezingscampagne te begrijpen. Maar samen voor Ronse is en blijft het ideaal van elke Ronsese gekozene.
Het wordt vooral uitkijken naar oppositieleider Erik Tack . In oktober zette hij 2500 voorkeurstemmen achter zijn naam, een stuk meer dan zowel burgemeester Dupont als eerste schepen Deriemaker.
Als oppositieleider wordt Tack dus gedragen door één vierde van het hele Ronsese kiezerskorps. Het betekent een grote verantwoordelijkheid. De Ronsese malaise waarvan Tack duidelijk de katalysator is, kan hij kwijt door een steriele obstructiepolitiek. Het is als oppositieleider zijn volste recht en taak te wijzen op dingen die voor verbetering vatbaar zijn in het bestuur. Het is echter evenzeer zijn plicht om Ronse ook als oppositieman mee vooruit te helpen. Dat kan dan echter alleen met een constructieve houding waarbij hij pragmatisch in elke dossier telkens weer de beste oplossing voor alle Ronsenaars steunt. Aan hem de keuze.
Keerpunt in de Ronsese politiek
De tijd is meer dan rijp om te gaan voor de tweede positieve optie. De Ronsenaars weten onderhand wel waar het fout gaat. Kritische lezers van deze blog blijven er ons op tijd en stond in hun comments aan herinneren.
Het is nu tijd voor constructie en positivisme. Indien Erik Tack als vertolker van het ongenoegen deze stad mee vooruit wil helpen, dan is nu voor hem hét moment gekomen waarop hij samen met de andere gekozen kiest voor de echte haalbare oplossingen.
In die zin kan de noodkreet van de politiecommissaris een keerpunt worden in de Ronsese politiek. Politiechef Schiettecatte zegt immers objectief en onbevangen vanuit zijn dagdagelijkse praktijk wat er mis gaat.
Het moet een absolute beleidsprioriteit zijn om wat aan die politie-infrastructuur te doen. Al de rest is nu praat voor de vaak. Hier zijn obstructiespelletjes en procedureslagen uit den boze. Dit gaat immers om het algemeen belang van de Ronsenaar.
Tuupe vuir Roonse
Dat er in Ronse een nieuwe wind waait, daar kan niemand nog aan twijfelen. Bij de aanvang van dit nieuwe bestuur krijgt Erik Tack de kans om zijn vele kiezers mee in dat nieuwe elan te krijgen en te bewijzen wat hij volhoudt: dat hij het inderdaad goed meent met alle Ronsenaars inbegrepen de allochtonen.
Een constructieve gezamenlijke zoektocht naar een snelle oplossing voor het deerlijk uit de hand gelopen politiedossier wordt een eerste test in die zin.
We geloven dat Ronse de eerstvolgende jaren met De Nieuwe Leie, de Kloef, een nieuwe politiekazerne, de renovatie van het Vrije en zoveel andere mooie plannen binnen de tien jaar een totaal andere stad zal zijn waarop we als Ronsenaars meer nog dan vandaag fier zullen kunnen zijn.
We moeten het alleen hard willen. Ver voorbij onze onderlinge verschillen en geschillen. Tuupe.
EERSTE GROTE TEST VOOR POLITICI VAN RONSE
VER VOORBIJ VERSCHILLEN EN GESCHILLEN…
‘Het bestuur verwacht wel van de politie dat die het onthaal verbetert en meer respect heeft voor de privacy van de slachtoffers. Maar het bestuur stelt daar niets tegenover. Ik ben ervan overtuigd dat het hele korps beter zou functioneren in een aangepaste en verantwoorde infrastructuur. Ik vrees echter dat onze huidige werkomstandigheden en het ontbreken van concrete vooruitzichten zullen leiden tot frustraties en ontmoediging bij mijn medewerkers’.
Aldus de opmerkelijke noodkreet van politiechef Roland Schiettecatte, opgetekend door onze collega-verslaggever Fernand De Vos in de weekendeditie van Het Volk en Het Nieuwsblad.
Het ware zeer onverstandig zomaar voorbij te gaan aan dit krachtige signaal. Het alarm van de politiechef dient integendeel te worden ingeschat als eerste grote test voor àlle nieuwe gekozenen van de Ronse. Of ze nu deel uitmaken van de beleidsmeerderheid dan wel zetelen op de oppositiebanken.
Politiechef Roland Schiettecatte vreest dat het korps nog jaren kunst- en vliegwerk voor de boeg heeft om de burger een aanvaardbare service te blijven verzorgen. Burgemeester Luc Dupont van zijn kant hoopt dat de Raad van State het politiedossier, al jaren een pijnpunt, spoedig onder de hand neemt.
Luc Dupont: ‘Elke oplossing die we de voorbije jaren naar voor schoven, werd door de oppositie geblokkeerd. Er lopen intussen drie procedures bij de Raad van State. We gaan echter gewoon verder zoeken verder naar creatieve oplossingen.'
Constructieve oppositie
Zowel oppositiekopstukken Rudi Boudringhien (GBIC) als Patrick De Dobbeleer (VLD) hebben in hun verkiezingstoespraken al aangegeven dat ze uit zijn op constructief oppositiewerk. Er is geen reden om aan hun positieve instelling te twijfelen. Dat ze er onderling nog niet uitkomen samen te werken, is een ander verhaal en valt in het licht van de bikkelharde verkiezingscampagne te begrijpen. Maar samen voor Ronse is en blijft het ideaal van elke Ronsese gekozene.
Het wordt vooral uitkijken naar oppositieleider Erik Tack . In oktober zette hij 2500 voorkeurstemmen achter zijn naam, een stuk meer dan zowel burgemeester Dupont als eerste schepen Deriemaker.
Als oppositieleider wordt Tack dus gedragen door één vierde van het hele Ronsese kiezerskorps. Het betekent een grote verantwoordelijkheid. De Ronsese malaise waarvan Tack duidelijk de katalysator is, kan hij kwijt door een steriele obstructiepolitiek. Het is als oppositieleider zijn volste recht en taak te wijzen op dingen die voor verbetering vatbaar zijn in het bestuur. Het is echter evenzeer zijn plicht om Ronse ook als oppositieman mee vooruit te helpen. Dat kan dan echter alleen met een constructieve houding waarbij hij pragmatisch in elke dossier telkens weer de beste oplossing voor alle Ronsenaars steunt. Aan hem de keuze.
Keerpunt in de Ronsese politiek
De tijd is meer dan rijp om te gaan voor de tweede positieve optie. De Ronsenaars weten onderhand wel waar het fout gaat. Kritische lezers van deze blog blijven er ons op tijd en stond in hun comments aan herinneren.
Het is nu tijd voor constructie en positivisme. Indien Erik Tack als vertolker van het ongenoegen deze stad mee vooruit wil helpen, dan is nu voor hem hét moment gekomen waarop hij samen met de andere gekozen kiest voor de echte haalbare oplossingen.
In die zin kan de noodkreet van de politiecommissaris een keerpunt worden in de Ronsese politiek. Politiechef Schiettecatte zegt immers objectief en onbevangen vanuit zijn dagdagelijkse praktijk wat er mis gaat.
Het moet een absolute beleidsprioriteit zijn om wat aan die politie-infrastructuur te doen. Al de rest is nu praat voor de vaak. Hier zijn obstructiespelletjes en procedureslagen uit den boze. Dit gaat immers om het algemeen belang van de Ronsenaar.
Tuupe vuir Roonse
Dat er in Ronse een nieuwe wind waait, daar kan niemand nog aan twijfelen. Bij de aanvang van dit nieuwe bestuur krijgt Erik Tack de kans om zijn vele kiezers mee in dat nieuwe elan te krijgen en te bewijzen wat hij volhoudt: dat hij het inderdaad goed meent met alle Ronsenaars inbegrepen de allochtonen.
Een constructieve gezamenlijke zoektocht naar een snelle oplossing voor het deerlijk uit de hand gelopen politiedossier wordt een eerste test in die zin.
We geloven dat Ronse de eerstvolgende jaren met De Nieuwe Leie, de Kloef, een nieuwe politiekazerne, de renovatie van het Vrije en zoveel andere mooie plannen binnen de tien jaar een totaal andere stad zal zijn waarop we als Ronsenaars meer nog dan vandaag fier zullen kunnen zijn.
We moeten het alleen hard willen. Ver voorbij onze onderlinge verschillen en geschillen. Tuupe.
posted by Stef Vancaeneghem at 15:47
<< Home