BLOG NOTES

1. Fernando Savater bekoorde me eerder al hij met zijn bestseller ‘Het goede leven’ over jongeren en ethiek. In ‘De Tien Geboden’ stort deze Spaanse filosoof zich nu op de grote vraagstukken omtrent goed en kwaad in deze tijd waarin achttienjarigen worden neergestoken voor een sigaret, een MP3-speler.

‘De Tien Geboden’. ‘Handleiding voor de 21ste eeuw’. Fernando Savater. Uitgeverij Bijleveld.

2. In Sint-Niklaas weigeren twee koppels zich te laten trouwen door een kleurling:

‘Het is moeilijker een vooroordeel te kraken dan een atoom’ (Albert Einstein).

3. Hij verlangt naar een leven als dichter, met een overvloed aan vrouwen en poëzie. Maar hij moet het stellen met een baan als programmeur bij IBM.

Schitterend beschrijft J.M. Coetzee (Kaapstad, 1940) zijn jongensjaren als beginnend schrijver in Londen. Coetzee kreeg vier jaar geleden de Nobelprijs Literatuur. Schrijft als een god.

‘Portret van een jongeman’. J.M. Coetzee. Rainbow Pockets.

4. Wim Helsen (‘dag vrienden van de poezie’, foto ) vorige week nog in Humo en de Oudenaardse Woeker, is een begenadigd bosjesman, een razende Rudi, een superslimme salamander, een vrolijke volkenkrabber, een breakdancer op dubbele bodems, een meester van de weldoordachte zijsprongetjes, een geniaal doorprikker van het do(e)mdenken.

‘Bij mij zijt ge veilig’. Wim Helsen.

5. Desiderius Erasmus aan Luther: ‘Werkelijk, ik zou u een ander karakter toewensen, als ik niet wist dat u al zo buitengewoon ingenomen bent met dat wat u hebt.’ Waarom moet ik bij dat citaat aan die brulboei uit Oostende denken?

6. ‘Als we geloven dat de vrijheid van meningsuiting niet geldt voor mensen die we verachten, dan geloven we er helemaal niet in.’ Noam Chomsky.

7. Ze was een kind van de straat, werd gekweekt bij de hoeren. Als zingende straatmus werd ze het liefje van Charles Aznavour, Charles Dumont, Georges Moustaki, Yves Montand, Marcel Cerdan. Op haar zevenenveertigste eindigde ze totaal opgeleefd aan de zijde van de vijfentwintigjarige coiffeur-charmeur-chanteur Theo Zarapo.

Op haar begrafenis kwamen vierhonderdduizend heel gewone mensen af. La Môme, Piaf. Puur zichzelf, altijd en overal. Tot haar laatste optreden in Dieppe, toen ze diende afgevoerd door de amublance en de spuit geen soelaas meer brengen kon tegen de hartepijn.

De film, met ondermeer Gerard Depardieu, komt er aan. Nu al aangekondigd als monumentale ‘hymne à l’amour.’

8. Mijn opdracht is de tijd te doden en op zijn beurt is het de zijne mij te doden. We voelen ons uitstekend op ons gemak, als moordenaars onder elkaar. (Emil Cioran).

9. Deze van mijn maat Giordano Bruno (+ 1600 op de Romeinse brandstapel) vind ik ook een mooie:

‘De waarheid verandert niet omdat zij wel of niet wordt geloofd door de meerderheid.’

10. Doch wat moeten u en ik, met al die weetjes en wijsheden?

Hugo De Groot (Delft 1583) schrijft op zijn achtste gedichten in het Latijn, studeert op zijn elfde rechten aan de Universiteit van Leiden, krijgt op zijn vijftiende in Orléans een doctoraat in het civiele recht, wordt met zijn magnum opus ‘De jure belli ac pacis’ beschouwd als inspirator van de Verenigde Naties. In de zomer van 1645 lijdt hij schipbreuk en verdrinkt. Zijn laatste woorden:

‘Door veel te weten, heb ik niks bereikt.’